8,705 matches
-
Ghilboa. 9. L-au jefuit și i-au luat capul și armele. Apoi au trimis să dea de știre prin toată țara Filistenilor, idolilor lor și poporului. 10. Au pus armele lui Saul în casa dumnezeului lor, și i-au atîrnat țeasta capului în templul lui Dagon. 11. Cînd au auzit toți locuitorii din Iabesul din Galaad tot ce au făcut Filistenii lui Saul, 12. s-au sculat toți oamenii viteji, au luat trupul lui Saul și trupurile fiilor lui, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85037_a_85824]
-
putea s-o redau exact și în amănunt. Al treilea lucru, care m-a paralizat, a fost constatarea că figura ei, pe măsură ce mă uitam mai bine, începea să mi se pară oarecum cunoscută. Era chipul străbunicii mele, al cărei portret atârna pe un perete, în biroul tatălui meu. "Pac!" și bățul m-a pocnit peste picior... Am tulit-o către ușă, trecând ușor pe lângă ea și țipând ca din gură de șarpe. Am mai auzit-o cum striga după mine: - Joe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85131_a_85918]
-
se prinde iarăși de vitraliul lui Rusalin stilizări de berze, de măști zoomorfe, de spinări de deal, de roți de car, de coarne de tăuraș, într-un vîrtej de culori. Grădina a foșnit, în semn de recunoaștere. Orga de vînt, atîrnată în mărul crăpat pînă la jumătate, ne regalează cu cîteva sunete. Tano scîncește prelung. E felul lui de-a se mărturisi, cîinește, că-i place Șichy. Îți place fata, golanule? Mai rămîn afară, pe banca de sub măr. Mă simt eliberată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
aceeași dată: 4 noiembrie. "Dacă nu vii, n-o să mă visezi niciodată, Iordana". S-a ținut de cuvînt. Bunica Leonora mergea la cimitir după ce i s-a dus bătrînul. Se așeza pe băncuță, ba nu, întîi își dezbrăca jacheta, o atîrna în cuiul anume bătut în tei și-i povestea tot ce i se întîmplase peste zi. El părea s-o audă. Îi trimitea mesaje de "dincolo". Cel puțin așa credea viguros-creștina mea bunică. "Ce-o să faci noapte de noapte fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
Cele două Daisy purtau, fiecare, cîte o zgardă. Nu aveam și eu una? O zgardă zdravănă, dar invizibilă. A ei, un fel de colier de sclavă a fost în modă pînă la refuz o bandă lată de argint, de care atîrna un I. Era darul Iordan. Marcat Iordan. Cum altfel? Nu avea el psihologie de șef de trib? Cel care întreține armele de vînătoare, face rost de hrană, aprinde focul. Cel care mîngîie și cel care pedepsește. Războinicul puternic. Niciodată indulgent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
și genitorul lui, s-a răzvrătit: "Te spun la miliție că asculți Vocea Americii". Cristoase, ce i-a făcut Iordan! Brăduț. Mă gîndesc des la el. Cu emoție, a inimii și a gîndului, cum ar spune Noica. Pe ușa dormitorului atîrnă un clovn puțin nătîng. Aduce cu el, de asta-l și păstrez acolo. Ce talent la imitat avea! Îl imita pe Iordan, o imita pe Etta, mama mea, o imita pe Liselle, maică-sa (femeile din vremea de dinainte, cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
a tot și a toate prin materialism dialectic. Țin minte că mi se repartizase, pentru serbarea de sfîrșit de clasă întîi, o rochiță din hîrtie creponată, albă. Visam la altceva: costumul popular ucrainean, cu o bogăție de cunună, din care atîrnau o mulțime de panglici. "Pe dracu' naibii, doar nu-ți place sorcova asta sovietică". Brăduț purta o rubașcă de mătase și trebuia să joace pe ruptele cazaciocul. Eu, să recit din Maiakovski: Noi avem un tătic mare-mare Clasa muncitoare De
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
Eram cum mă făcea Iordan să fiu. Mă trata ca pe-o Lolită ori ca pe-o pacoste; ca pe-un fruct zemos ori ca pe-un șlagăr obosit prin repetiție. Cînd afectuoasă, iubita-soft, cînd înțepenită cum înțepenește un sertar. Atîrnam de-un telefon ca Madona de Copilul Divin. El dirija fluxul și refluxul relației noastre. "Săptămîna asta poți să nu vii, sînt pri-ins. Am spectacole". Mă duceam, totuși. Încrîncenată de-un refuz, de-o amînare, de indiferență. Ne mai vedem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
pe ducă și el, mamă dragă". Cordule, corduțule, nu mă da de sminteală. Bandă albă. "Liniște", cum numesc sunetiștii banda neînregistrată. Mă enervează cuburile de gheață ciocnindu-se în paharul lui Mitiță. Parcă-s oase. Cămașa are un nasture care atîrnă. Mă atîrn și eu de nasturul acela, să nu-i văd gura știrbă, rostogolind povești dezlînate. Am unșpe mîțe, mamă dragă. Una dintre ele mi-a fost precis iubită. Rămîne visător cîteva secunde, cu buna și larga lui inimă făcută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
și el, mamă dragă". Cordule, corduțule, nu mă da de sminteală. Bandă albă. "Liniște", cum numesc sunetiștii banda neînregistrată. Mă enervează cuburile de gheață ciocnindu-se în paharul lui Mitiță. Parcă-s oase. Cămașa are un nasture care atîrnă. Mă atîrn și eu de nasturul acela, să nu-i văd gura știrbă, rostogolind povești dezlînate. Am unșpe mîțe, mamă dragă. Una dintre ele mi-a fost precis iubită. Rămîne visător cîteva secunde, cu buna și larga lui inimă făcută zdreanță de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
și cugetul ei luminos. Nu suporți razele Roentgen din ochii lui Rusalin, mă rog, din ochiul lui. Nu suporți să-i apari în forma asta imperfectă a existării tale. Ridică-te și pleacă. Ori nu te mai plînge atîta că atîrni pe pereții lui ca o găină jumulită, spintecată, umplută cu iordană, cu iordană tocată mare, cu iordană tocată mărunt și cusută la loc, pe burtă". De la fereastră, grădina e ultra-ordonată ca și casa. De ce-mi spun că o viață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
Au tăiat capul lui Saul, și i-au luat armele. Apoi au trimis să dea de veste prin toată țara Filistenilor în casele idolilor lor și în popor. 10. Au pus armele lui Saul în casa Astarteelor, și i-au atîrnat trupul pe zidurile Bet-Șanului. 11. Cînd au auzit locuitorii Iabesului din Galaad ce au făcut Filistenii lui Saul, 12. toți vitejii s-au sculat, au mers toată noaptea, au luat de pe zidurile Bet-Șanului trupul lui Saul și trupurile fiilor lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85041_a_85828]
-
pe tot ce aveau agonisit - încât ea, mama adoptivă, a decăzut legal din dreptul de proprietară și a dat posibilitate ca înfiatul să fie proprietarul tuturor bunurilor. După un timp, pe zidul casei cu pereții șubreziți de inundația fatală a atârnat un anunț mare, cu litere vizibile de la distanță: DE VÂNZARE! și un preț: „70.000 EURO”, cu un număr de telefon la care să fie contactat de eventualii cumpărători, care de ani de zile încă nu se înghesuie la cumpărat
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
împiedicase în propriile șireturi desfăcute și alunecase sub roțile metroului. Stupid. Și manșetele pantalonilor erau pline de noroi, asta însemnând că vizitatorul misterios ajunsese acolo pe jos, după ce lipăise destulă vreme prin băltoacele aflate în plină expansiune. Un impermeabil cenușiu atârna lălâu pe niște umeri înguști, iar de sub borul pălăriei îl fixau doi ochi încețoșați. Barbă nerasă de zile bune, cearcăne vineții, colțurile gurii lăsate în jos, a dezolare permanentă. Un chiștoc de țigară între buzele crăpate. Două mâini cu degete
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
duse la gură și înghiți... Țuică. Bătrână. De prune. Nu știu ce să zică. Casă de piatră? Monument funerar de piatră? La cât mai multe pomeni? Îl trase o femeie grasă de mânecă. Era fardată strident, cu coafura numai „sarmale” și îi atârnau dizgrațios vreo trei rânduri de gușe... - E intrarea liberă la petrecere, dragă domnule! Dacă doriți să veniți, sunteți bine primit. La miezul nopții, mirii - ptiu, că frumoși mai sunt, cum stau ei acolo, întinși! - se vor trezi la viață și
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
că fusese cusute acolo doar așa, ca să dea bine, dar lui i se părea că dădeau foarte prost în peisaj, numai Lucia era de părere că arată bestial, așa se exprimase, bestial, dragă, stau bine și pe fund, nu-ți atârnă, iar tu ai un fund sexy, dacă-mi dai voie, și trebuie scos în evidență. Spusese Lucia asta? Poate că spusese, poate că lui i se păruse că spusese, poate că... - La dracu`, gândesc prea mult! Bucătăria îl aștepta, primitoare
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
am scris eu din toate astea, Magicianule? Liniște. Până și ploaia tăcea. Vărsa cantități incomensurabile de apă din butoaiele divine, dar atât și nimic mai mult. Se ridică și o porni către casă, aproape împleticindu-se din cauza oboselii. Treningul îmbibat atârna din ce în ce mai greu, dar nu-i păsa. Mergea cu gândurile vraiște, așteptând un răspuns care întârzia să apară, ca și cum ceva l-ar fi oprit pe drum și nu i-ar mai fi permis să ajungă la destinație. Când trecu din nou
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
provoca cu un aer sfidător să te așezi, gata să urle În agonie dacă cineva, Doamne ferește, comitea cumva crima - ce oroare! - de a vărsa ceva pe ele. Numele diverselor reviste scrise cu litere negre și groase, reproducând fontul de pe copertă, atârnau pe pereții holurilor. Uși groase, opace de sticlă apărau aceste titluri. Sunt, toate, nume pe care orice american de rând le recunoaște, dar rareori și le poate imagina În vâltoarea și agitația activității lor cotidiene sub același foarte Înalt acoperiș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
așteptat În biroul iritant de alb al recepționerei de la Runway. A durat mai bine de jumătate de oră până când o fată Înaltă și suplă și-a făcut apariția de după ușile de sticlă. O fustă din piele până sub genunchi Îi atârna de șolduri, iar părul bogat, roșu, Îi era prins Într-unul dintre acele aparent dezordonate, dar extrem de atrăgătoare cocuri drept În vârful capului. Pielea perfectă și palidă, fără măcar un pistrui sau coș, se Întindea impecabil peste cei mai Înalți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
ei și i-a Înmânat carnetul În care notam toate mesajele pentru Miranda, pe măsură ce veneau. Am rămas acolo tăcută și am urmărit-o din priviri pe Miranda, care pășea agale prin biroul ei, dacă mă uitam la fotografiile Înrămate care atârnau pe pereți Îi vedeam silueta reflectată În geamurile lor. Emily s-a apucat de ceva treabă la biroul ei și s-a lăsat o tăcere mormântală. Noi chiar nu vorbim Între noi sau cu altcineva tot timpul cât e ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
cuvinte, pentru așa ceva erau plătiți. Dar Emily a scos din geanta Gucci un portchei Louis Vuitton și mi l-a Înmânat. — Eu aștept aici. Duci toate la ea, la apartamentul A. Deschizi ușa, lași cartea pe masa din hol și atârni hainele pe umerașele de lângă dulap. Nu În dulap, lângă dulap. Pe urmă pleci imediat. Orice-ar fi, nu bați și nu suni la ușă. Nu-i place să fie deranjată. Intri și ieși și nu faci gălăgie! Mi-a Înmânat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
frumușel. Un individ normal. Dar banca Bergman Îl transformase Într-o veritabilă umbră a propriei persoane. Purta un costum șifonat, prea mare pentru el, și dădea impresia că nădăjduiește să tragă o gură de cocaină din țigara Marlboro care-i atârna În colțul gurii. Părea deja epuizat, deși nu era decât șapte dimineața, iar asta mă făcea să mă simt mai bine. Pentru că mi se părea că așa e drept după cât de ticălos se purtase cu Lily și pentru că nu eram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
că orice era posibil În New York la revărsatul zorilor se destrăma, și mutrele identice și zâmbărețe ale lui Caroline și Cassidy erau tot ce mi se oferea privirii. După aceea am descuiat dulapul din zona exterioară, locul În care Îi atârnam haina (și pe a mea, dacă ea nu purta o blană În ziua aceea - Mirandei nu-i plăcea ca hainele noastre de doi bani să spânzure lângă vizoanele eiă și În care păstram și ceva provizii: haine care nu Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Încă doi pași până la dulap, l-ar deschide și și-ar agăța haina acolo? Am pus jos cafeaua latte, am aruncat o privire În direcția lui Emily, care era prea ocupată, vorbind la trei telefoane, ca să mă observe și am atârnat pielea de șarpe În dulap. Mi-am scos propria haină și m-am aplecat să o arunc sub birou, pentru că a mea ar infecta-o pe a ei dacă ar atinge-o cumva În dulap. Am Înhățat două cubulețe de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
editor perfect - și o asistentă perfectă, a adăugat el și mi-a făcut cu ochiul. — Mulțumesc, Sebastian, Îți suntem amândouă recunoscătoare. Am deschis sacoșa din bumbac natural, care aducea foarte mult cu cele űber-trăsnet de la Strand pe care și le atârnau pe umăr toți studenții de la New York University, dar fără marca firmei, și am aruncat o privire Înăuntru ca să mă conving că totul e-n regulă. O friptură de un kilogram de carne din care se scurgea la sânge de Înecase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]