10,419 matches
-
și cu disperarea necesară. Ar fi timpul să ținem seama și de felul în care suntem priviți de alții. De fapt, cu cine ne mai înțelegem? Mai avem, oare, vreun prieten? Căci nici măcar Marea Neagră nu mai dă semne de blândețe..." Citatul provine dintr-un editorial publicat în nr. 45 al revistei și consacrat campaniei declanșate în Italia împotriva românilor. Departe de a aproba cu obediență această reacție xenofobă, editorialistul o condamnă în termeni severi. În același timp, însă, el denunță iresponsabilitatea
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/9019_a_10344]
-
pesimist versurile; sănătos - s-ar fi apucat de alte treburi. Și un ultim cuvînt de ripostă; în "decrepitul" autor al Comediilor în fond este o urmă de eroism, iar datoria celui care îi face biografia e să o sesizeze". Ultimul citat e reprodus din cartea lui Constantin Călin, Dosarul Bacovia, I, subintitulată Eseuri despre om și epocă. O scriere, să spunem de la început, de o mare extindere și de o mare acribie. O carte elaborată răbdător, timp de trei decenii, și
O viață a lui Bacovia by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16891_a_18216]
-
o înșiruire de texte compilată din extrase de pe blogul Mădălinei Manole și declarații mai vechi date Agerpres”, susține Obae. Oficiali din Agerpres au recunoscut că a fost o greșeală, o scăpare că nu au precizat că ar fi vorba de citate de pe blogul artistei.
Ultimul interviu al Mădălinei Manole a fost inventat () [Corola-journal/Journalistic/28005_a_29330]
-
în octombrie 1919, îl va evocă, tot într-un necrolog, pe prietenul său mai în vîrstă, poetul și publicistul A. Steuerman-Rodion. Acest poet minor, care a scris sfîșietoarele versuri " Tu nu mă vrei, o țară/ Eu, totuși, șunt al tau"(citate, în Istorie, si de Călinescu), care a făcut războiul ca medic, s-a sinucis: "În Iesul acesta de pînă acum trei ani, Rodion a vrut să trăiască. E un obicei pe care-l au oamenii și Rodion voia viața, cum
Iudaismul în eseistica lui Fundoianu by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17448_a_18773]
-
spiritualității vieneze, reverberată apoi până în depărtările "provinciilor". Primul eseu, semnat de Gabriel Kohn, "Galben-negru până în măduva oaselor și dinastic până la exces". Ultimul secol al ofițerului habsburgic, poartă, cum se vede, un titlu cât se poate de elocvent, întemeiat pe un citat din Joseph Roth. Pornind de la constatarea că aparenta statornicie a rânduielilor Imperiului, simbolizate de longevitatea și popularitatea Împăratului, era asigurată de cele trei "armate" - a militarilor, a funcționarilor de stat ( beamtării, cum le ziceau românii) și a clericilor - Gabriel Kohn
Portretul unei culturi by Radu Ciobanu () [Corola-journal/Journalistic/7476_a_8801]
-
a textului în poezia sa trimite cu gândul, cel puțin într-o primă instanță, la poemele textualiste ale generației optzeciste. Puține dintre ingredientele de bază ale poeziei optzeciste lispsesc din bucătăria lui Mircea Petean. Pe blatul numit poem se pun citate și aluzii culturale, observații cotidiene, reflecții despre viață și despre poemul care tocmai se pregătește, se presară din abundență spirit ludic, ironie și autopersiflare și totul se bagă la cuptor. De preferință se servește cald. Este un preparat după o
Tranșeele textualismului by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/6866_a_8191]
-
Stroe, Iannis Xenakis, din nou Bach, Anatol Vieru, Dan Dediu și Aurel Stroe. Citind acest discurs hermeneutic, regăsesc cu plăcere unele din propriile mele obsesii muzicologice. E vorba, aici, de unele permanențe ale spiritului artistic în muzică: retorica, melogramele, ludicul, citatul cu toate aspectele sale inter- sau paratextuale. E vorba de asemenea de salturi prin istoria muzicii, pentru a regăsi la Bach sau la compozitori români contemporani acele permanențe ale gândirii. Volumul Antigonei Rădulescu reprezintă o cercetare originală în muzicologia românească
Pe portativ by Valentina Sandu-Dediu () [Corola-journal/Journalistic/13120_a_14445]
-
și mintea noastră. Aceste pauze apar de mai multe ori în fiecare minut al vieții noastre și sunt pauzele în care noi ne deconectam de la lume și simțuri și ne reconectăm la Divin. Exercițiul de astăzi este o continuare a citatului de la începutul articolului: învățați să vă concentrați asupra pauzelor dintre inspirație și expirație. Învățați să ascultați liniștea. Simțiți vre-o diferența între pauză pe plin și cea pe gol? A învăța să gustați starea de liniște este cel mai bun
Emoţii care ne pot vindeca - Reconectarea () [Corola-journal/Journalistic/68530_a_69855]
-
are etimologie multiplă: a putut fi preluat din greacă, dar și din latină, germană, franceză etc. N.A. Ursu, în Formarea terminologiei științifice românești (1962), ca și Dicționarul limbii române (DLR, Tomul VIII, Litera P, partea a 5-a) oferă numeroase citate caracterizate de îmbinarea hibridă, specifică epocii, între rigoarea științifică a ideii și oscilațiile limbii încă nefixate: „Liniile precum AB, BA care sânt întâlnirile a doo paralelograme vecine să numesc muchele prizmii” (Asachi, Geometria elementară, 1838, în DLR). În afara referirii la
Prin prisma... by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/4859_a_6184]
-
între filele unei cărți”. Surprinde inteligent labilitatea granițelor dintre persoană și personaj sau dintre realitate și ficțiune dar, în același timp, își joacă rolul cu o sublimă inconștiență: „Dacă sunt intelectuali, discută despre anumiți autori sau opere, acordă prioritate unor citate, revin mereu la aceleași teme și obsesii... Treptat, toate acestea le mulează pe chip o mască. Ea le imprimă o originalitate mai mult sau mai puțin pronunțată. Această mască exprimă, nu ascunde. Ea transformă pe orice ins dintr-o persoană
Ce merită Ion D. Sârbu by Cristian Măgura () [Corola-journal/Journalistic/13432_a_14757]
-
de a vorbi și atât”. Acolo unde este în formă, Caragiale e cel mai artist dintre toți scriitorii români. E făcut numai din artă. Artă și, vorba lui Călinescu, atât. Aș zice că-i destul. Povestește pe îndelete, cu largi citate, nuvelele și schițele, de parcă s-ar adresa unor ignoranți. Însă ignorantul n-ar face față, l-ar scoate din sărite considerațiile călinesciene, de intelectual subtil și sofisticat. Călinescu găsește la Macedonski „Ceva din solemnitatea străfulgerătoare a lui Dante, din sălbăticia
Insemnari by Livius Ciocarlie () [Corola-journal/Journalistic/2394_a_3719]
-
este sub control!). Fântâna de la Arhitectură, și ea în funcțiune, reflecta curcubee și ridica perdele de stropi răcoroși. Ghinion, tocmai la intrarea în clădirea Teatrului însă, se ridicau perdele de praf, din cauza unor lucrări la caldarâmul neodihnit al Bucureștiului. (Un citat pe temă dintr-o antologie de Vorbe de duh lansată la Târg: "De fapt, nu repară străzile. Doar schimbă locul gropilor ca să nu le poată ține minte șoferii"). Pe jos, în drum, un pantof stingher, pierdut de cineva în noaptea
Cifra 13 și cărțile by Ioana Pârvulescu () [Corola-journal/Journalistic/11621_a_12946]
-
Un cotidian francez reamintește ultimele cuvinte ale marelui eseist francez Albert Béguin, pe patul de moarte: „Traduire, traduire!” Se știe că aceasta nu era și părerea lui Kogălniceanu, care susținea că „traducerile nu fac o literatură”. Citatul din cotidianul francez e prilejuit de o nouă traducere în franceză a Bibliei. Autorul articolului reamintește faptul că traducerea Bibliei a avut mai mereu consecințe culturale enorme. Reforma din secolul XVI a permis accesul la Cuvântul Domnului a unui tot
„Traduceți, traduceți!“ () [Corola-journal/Journalistic/2997_a_4322]
-
pașapoartelor din buzunare, se toacă, mereu, cam aceleași repere, aceiași termeni de comparație. Ca într-o societate închisă. Asta se vede foarte tare în ce se scrie și, mai ales, în cum se scrie. E o sărăcie de limbaj, de citate, de conexiuni, de referințe. Pînă una, alta, nu mai există nici un alt festival internațional de teatru. E și bine, e și rău pentru echipa de la Sibiu. Dețin supremația absolută, muncită și obținută cu eforturi mari. Lipsește, însă, concurența. Aleargă singuri
ORAȘUL MINUNILOR (I) by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/12782_a_14107]
-
Superioare (Rai, Paradis). Horia Sima a fost șerpilian-luciferic în momentul încetării sale din viața fizică și în prezent nu mai există ca ființă omenescă, la fel ca toate ființele omenești luciferice care au populat Lumile luciferice ale Planetei Terra". Toate citatele din Lorin Fortuna (deloc puține) se înscriu în aceiași parametri de precizie și claritate. Mă întreb care este rating-ul emisiunilor sale de televiziune, dar, cu siguranță, este unul semnificativ, pentru că altminteri ar fi scos din grila de programe, ca
Tortionari limbii by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8937_a_10262]
-
unul avizat și critic, celălalt, consumator hedonist și inerțial) este mai mare, cu atât pariul acestui volum pare să fie mai dificil. Scriitura efervescentă marca Dan C. Mihăilescu se înscrie aici în coordonatele unui stil preponderent expozitiv, cu abundență de citate și "retorici potrivite" din scrisorile lui Eminescu. Știți care este cuvântul-cheie care ne lipsește nouă astăzi?" îi întreabă direct pe junii corupți de email autorul nostru aproape sfătos. "Pasiunea", răspunde el îndată. "Să ne înțelegem", punctează peste câteva pagini, în
Eminescu pentru toți by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/7362_a_8687]
-
o clipă cît de absurde sînt controversele pe tema priorității unui genocid. Crimele împotriva umanității sînt la fel de oribile toate - acesta mi se pare a fi mesajul cel mai important din romanul Slavenkăi Drakulic, care de altfel se deschide cu un citat din Primo Levi. Și totuși cartea nu încearcă să uniformizeze experiența răului, să o abordeze de la un nivel abstract al speciei umane, și nici măcar la cel al religiei. Între personajele din S. nu există solidaritate, decît trecător, și acesta este
Războiul din Bosnia by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16165_a_17490]
-
Rodica Zafiu Un citat reprodus în frumoasa carte a Ioanei Pârvulescu, Lumea ca ziar. A patra putere: Caragiale (2011), ne atrage atenția asupra unei schimbări semantice destul de profunde, petrecute în intervalul unui secol. E vorba de un fragment din articolul lui Bogdan Petriceicu Hasdeu
Amăgire și dezamăgire by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/5287_a_6612]
-
trăsături nu mai caracterizează utilizarea actuală a verbului, care a căpătat o orientare semantică predominant negativă: a dezamăgi pe cineva înseamnă, în româna de azi, „a-i înșela așteptările”, dezamăgirea asociindu-se prototipic cu sentimente de frustrare și întristare. Or, citatul de mai sus ne arată că pe la jumătatea secolului al XIX-lea dezamăgirea era (încă) o acțiune benefică, pentru că se opunea amăgirii, înșelării. Cineva putea, așadar, fi îndemnat să se dezamăgească, adică să se dezmeticească, să se trezească la realitate
Amăgire și dezamăgire by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/5287_a_6612]
-
unul dintre cele mai importante evenimente socio-politice, de la Revoluția din decembrie 1989". ”Priviți critic prezentul și, indignându-vă, refuzați să-l acceptați. Priviți critic viitorul pe care acest prezent vi-l impune și, indignându-vă împotriva lui, construiți viitoruri alternative”. Citatul de mai sus aparține lui Stéphane Frédéric Hessel (1917- 2013), scriitor francez de origine evreiască, fost diplomat, fost militant politic, erou, martir al lagărului de concentrare Buchenwald. La 93 de ani, în 2010, a scris o broșură intitulată ”Indignați-vă
Udrea, către politicieni: Dacă dorim să mai rămânem pe scena publică... by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/35388_a_36713]
-
care am întâlnit-o în colecția Hotelului Sofianu, este un nud aflat în vecinătatea unei ferestre, iar felul cum este croită asamblarea peisajului, care strecoară înlăuntrul încăperii lumina de afară, te duce vag cu gândul la Vermeer. Nu e un citat plastic, e doar o reconstrucție personală, la fel cum sunt și celelalte despre care am scris mai înainte, o reinterpretare a unei amprente culturale de care își amintește, dar pe care o tratează cu un soi de vagă tandrețe. Autoritatea
Intrările și ieșirile din criză ale artistului by Petre Tănăsoaica () [Corola-journal/Journalistic/5845_a_7170]
-
pe un fond documentar solid în ordine cantitativă, pe volumul masiv al operei. Alexandru George nu se arată interesat de o străbatere la pas și o descriere în amănunt a acesteia, ci de identificarea unei structuri, ilustrată cu exact atâtea citate câte sunt necesare. În mai multe rânduri, unul și același text e invocat pentru a proba enunțurile comentatorului; alteori, variantele pe care Arghezi le-a dezvoltat pornind de la un anumit model simbolic și expresiv sunt decupate pentru a fi comparate
Cuvinte potrivite by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10721_a_12046]
-
una eroică: va fi, în ultima lui clipă, interpretul unui slăbănog, al unui ratat nesigur pe înzestrarea lui, invidios și gelos pe tatăl său vitreg și furios pe propria lui mamă. Testamentul lui avea să fie o scurtă însemnare, un citat din ultima replică a piesei: „Constantin Gavrilovici s-a împușcat." Cea mai degradantă dintre experiențele sfârșitului de drum fusese legătura cu Pegreen, fiica unor prieteni actori, cu un sfert de veac mai tânără decât el. Din totdeauna lesbiană, Pegreen (femeie
Regres sau un alt fel de joc? by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/6428_a_7753]
-
Waste Land este și astăzi cît se poate de actual. Modul în care autorul amestecă lirismul, narațiunea, drama, eseul, anticipînd gustul pentru hibridizarea genurilor, atît de des invocat de postmoderni, apetența pentru pastișă și parodie, folosirea, cu eleganță a intertextului (citatele din Upanișade, din Wagner, Baudelaire, Nerval, Shakespeare etc., se integrează perfect în ansamblul poemului eliotian), tehnica - atît de dragă poeților mai noi - a colajului și structura episodică creează, paradoxal, impresia de coerență, la un nivel superior, datorită extraordinarei forțe unificatoare
Baudolino, păsările roq si pădurea narativă by Catrinel Popa () [Corola-journal/Journalistic/15899_a_17224]
-
se vorbi în perioada imediat succesivă celui de al doilea război mondial despre Arghezi, Blaga, Ion Barbu sau Bacovia. Pornindu-se de la această afirmație și exploatînd aserțiunile cuprinse în volumele de eseuri, studiul insistă asupra artei poetice a Anei Blandiana; citatele privilegiază frazele care reliefează viziunea despre menirea și valoarea efectivă a artei. Demersul este fericit întrucît coincidența de poetică explicită și implicită în cazul dat permite formularea de judecăți pertinente despre creația lirică în discuție și despre sevele ei plurale
Poeți români în antologii italiene by Doina Condrea Derer () [Corola-journal/Journalistic/15096_a_16421]