8,653 matches
-
mulțumit că-i determinasem să se aplece cu răbdare asupra cărților ce aveau de citit. Din zbaterea inițială și frământarea ce manifestam la început când mă temeam să nu-mi dispară cărțile de care răspundeam pecuniar, acum eram mulțumit și fericit că vedeam un interes sporit al acelor tineri pentru slova tipărită. Și tot în vis mă întrebam dacă mai e valabilă părerea că tineretul de astăzi nu ar manifesta interes față de cartea ce se citește, deși au mijloace mai noi
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
Ivdel, în locul în care s-au prăpădit majoritatea bărbaților basarabeni, Anastasia Onea „când au luat-o de acasă cu forța era dreaptă, zveltă și sprintenă”, iar la plecare din surghiun era bătrână, bolnavă și gârbovită de munca silnică, dar era fericită că a rezistat, a învins moartea și s-a întors acasă”. Scriind unei persoane cunoscute și aflând că nu mai este în viață reflectează: „Iată așa se sting rânduri-rânduri oamenii... s-au stins toți cei cinci copii ai lui Mitrunea
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
doarmă neîntors vreo două săptămâni, avea chef să scrie. Privi laptopul al cărui screen saver intrase în funcțiune. Un morman de conducte colorate diferit care se tot întindeau, se intersectau, se căutau, dădeau senzația că s-au găsit și sunt fericite, apoi o luau de la capăt. Lăsă paharul pe măsuță și se apropie de birou. Vocea Magicianului se încolăci în jurul său precum un șarpe pofticios: - Shut down? De ce nu? Un buton atât de comun. Și totul dispare ca prin farmec. Dar
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
față de sarcina prietenei sale, asigurând-o tot timpul că va fi lângă ea chiar și în momentele cele mai grele, mai ales când Ina îi mărturisea : Mi-e teamă, Olga, să nu mor la naștere. Aș vrea să-l fac fericit pe Alex, e un soț atât de bun și îndatoritor! Confesările Inei o înverșunau și mai mult. Urechile ei nu puteau suporta cuvinte precum: Alex e un soț atât de bun! sau vreau să-l fac fericit! care adăugau noi
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
un post la o revistă realmente celebră, voi lucra cu cea mai faimoasă femeie din industria modei. Un post pentru care un milion de fete ar face moarte de om. Ne-am zâmbit, dar zâmbetul ei era trist. — Sunt foarte fericită pentru tine, mi-a spus. Am o fată atât frumoasă și de matură. Știu că va fi Începutul unei perioade minunate, absolut minunate din viața ta. O, Îmi aduc bine aminte cum a fost când am absolvit și eu facultatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
pentru el! Miranda e În RD și Annette pleacă acolo cu avionul și se Întâlnesc acolo diseară. Cu un avion particular, da! Tată! RD e prescurtarea de la Republica Dominicană, bineînțeles! Vocea Îi suna cam circumspect, dar părea mulțumit că eu sunt fericită, iar eu am decis În cele din urmă că am fost angajată pe post de curier cu studii superioare. Ceea ce nu mă deranja deloc. După ce am lăsat punga cu haine de la Tommy, șortul și jocul pe calculator În grija unui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
care aveam să apelez de mii de ori de acum Înainte ca să aprob orice-ar fi spus, numai să o fac să tacă din gură. Arată oribil, am adăugat eu. Era atât de frumoasă, Încât Îmi ziceam că aș fi fericită să o port la propria mea nuntă. Emily a continuat să turuie despre modele și materiale și despre ce voia și ce Îi plăcea Mirandei, aruncând la răstimpuri câte o insultă usturătoare la adresa vreunei colege. A ales În cele din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
ce-i drept: totul părea exagerat de dramatic, chiar aducea a Big Brother, dar era interesant. Chiar șic. Era În mod clar și fără umbră de Îndoială un loc de muncă extra-super. Nu? — Ei bine, Andy, crezi că vei fi fericită acolo timp de un an? Poate chiar o să vrei să rămâi mai mult acolo, ce zici? a Întrebat mama În timp ce ungea cu brânză topită un covrigel sărat. Când semnasem contractul la Elias-Clark mă obligasem să rămân asistenta Mirandei timp de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
-i domnului Tomlinson totul despre viața ta. Vrei să faci asta pentru el? Spune-mi, draga mea, ești fericită că lucrezi pentru soția mea? Eram eu oare fericită că lucrez pentru soția lui? Hmm. Păi, să ne gândim puțin. Sunt fericiți puii mamiferelor atunci când un animal de pradă le Înghite cu cap cu tot? Păi, da, bineînțeles, blegomanule, sunt cuprinsă de o veritabilă fericire delirantă că lucrez cu nevastă-ta. Când noi două nu suntem prea ocupate, ne punem una alteia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
În normal după aceea. Dar Îmi era dor de el. Și Încă mă simțeam destul de vinovată din pricina lui Christian. — Felicitări! Nu că aveai nevoie de vreo dovadă că ești un profesor extraordinar, dar ai primit‑o! Ar trebui să fii fericit. — Da, e minunat. Am auzit sunând de intrare pe fundal. — Uite ce e, mai e valabilă oferta aceea să mergem undeva În seara asta - doar noi doi? am Întrebat eu, În speranța că nu‑și făcuse alte planuri, dar pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
iar acum Lily - care observaseră amândouă că În ultima vreme Alex și cu mine arătam nu tocmai adorabil Împreună și trebuia să recunosc că Lily, În felul ei buimac, dar dotată cu simț de observație, văzuse că nu eram prea fericită de venirea lui Alex. Mă oripila gândul că trebuie să‑i spun că plec În Europa, nu mă Încânta ideea certei care va urma, ceartă pe care aș fi dorit nespus să o amân vreo câteva zile. Ideal ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Înalt față de mine. 3. Cît de mari sunt semnele Lui și cît de puternice sunt minunile Lui! Împărăția Lui este o împărăție veșnică, și stăpînirea Lui dăinuiește din neam în neam! 4. Eu, Nebucadnețar, trăiam liniștit în casa mea, și fericit în palatul meu. 5. Am visat un vis, care m-a înspăimîntat; gîndurile de care eram urmărit în patul meu și vedeniile duhului meu mă umpleau de groază. 6. Am poruncit atunci să aducă înaintea mea pe toți înțelepții Babilonului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85076_a_85863]
-
de la Biblioteca Academiei și, ca de obicei, am luat-o pe calea Victoriei către Universitate. Este cald și e soare. Când e cald și soare, mă Înfășoară o boare plăcută. E ca și când m-ar mângâia zeii. Nu zic că sunt fericit, precum colega mea Luminița D.: „Vai, fetelor, azi m-am Întâlnit cu Mircea când ieșea de la Facultate și sunt fericită“. „Ai, tu!“, o ia peste picior A. „Și ce-ai simțit de ești așa fericită, ce ți-a făcut?“ „Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
Înainte, Înapoi. „Bravo“, Îi spun, „bravo, ești de meserie!“ și mă prefac că mă opresc În loc, ca să pot s-o admir. Ochesc un colț apropiat ce taie strada la dreapta și o cotesc scurt, englezește. S-a Îndepărtat legănându-se fericită spre viitorul ei de... (joi) Mi se spune și Martin. Am povestit atât de pasionat, În prima zi de facultate, episodul Încăierării de pe pod dintre cei doi adolescenți din romanul lui London. M-a fascinat violența de care sunt capabili
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
piatra masivă uniformizatoare, capul ei fragil, „ce-ar fi s-o...?“; doar un gest din partea-mi, nu-mi trebuie nici măcar o fracțiune de secundă s-o fac; mă observă atentă, Înțelege totul, râde cu dinții ei albi mușcând aerul, vine fericită către mine, Îmi ia mâinile, mi le așază pe față, mi le sărută cu ochii Înlăcrimați, mă privește intens, Își acoperă fața cu mâinile mele; e decisă să, mi le coboară pe gât, mi le strânge tandru pe lujerul gâtului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
Între ceilalți; nu avea acele mici bucurii, meschinele acte cotidiene o făceau nervoasă (s-a și Îmbolnăvit de glandă din cauza asta) și-și apăra cu tărie de dragoneasă (era din zodia dragonului) puritatea ei restrictivă. Nu am văzut-o niciodată fericită În spațiile exterioare ale vieții; nu se bucura de o rochie frumoasă, de o petrecere, de o Întâmplare ce era În afara sistemului său interior de echivalențe. Se uita la noi cu un surâs Îndepărtat, cu acea tandrețe autoironică, fiindu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
ora zero) Azi, la ora 13, așa cum stabilisem, am vrut să chem un taxi ca să plec din strada Lisabonei. A. s-a aruncat În brațele mele, toată udă de lacrimi. Ne-am iubit violent ca În Manon Lescaut; a fost fericită, s-a liniștit. Apoi, În tăcere, am Început să-mi pun cărțile În valize; ea plângea mai departe În hohote. Din dragoste, m-a lăsat să iau din casă orice cărți am vrut eu. Când a sunat taximetristul la intrare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
privim Înăuntru să vedem ce se petrece după perdele). Am evocat la casa dei misteri pentru că Geta Spulber era prietenă cu Emilia C., de care mă Îndrăgostisem; eram după vacanță, când Îi scrisesem o scrisoare; Îmi răspunsese și am fost fericit toată vara. Atunci când urcam Împreună cu E. pe acea străduță, a avut loc această destăinuire. „Ești prea poet, le vezi toate În culori roz“; „De ce?“, Întreb eu fericit și speriat În același timp, „a fi poet e un lucru minunat, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
rece În curte la robinet, dezbrăcat până la mijloc, rezistând astfel Îndelung În aerul rece al dimineții, fără să-mi fie frig, deși mama mă chema grabnic În casă, având grijă să nu răcesc. Nici nu mai voiam să mănânc, de fericit ce eram, trebuia să dau un adevărat război cu mama la acest capitol, care, neînduplecată, Îmi pregătea repede un pachețel cu mâncare și mă alerga pe stradă până la fântână ca să-l iau. În acea zi aurorală de reluare a școlii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
mea rece, mâna lui caldă și sublimă. Niciodată mâna mea nu va mai atinge gâtul lui, În pregătire pentru săritură. Niciodată nu voi mai fi atât de aproape de el, Încât corpurile noastre să se atingă, niciodată nu voi mai fi fericită, totul va fi nimic și gol. În aceste clipe când scriu, mi se preling zeci de lacrimi pe obraji, lacrimi de cruntă deznădejde. 5 decembrie 1959 (sâmbătă) Nu pot să Învăț. Acum e dimineață. Radu mă obsedează. De ce oare atâta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
ca să-mi spună ceva strict personal. Doamne, n-o fi vreo iluzie de izbândă? Dacă mă iubește? Aștept cu nerăbdare ziua de mâine. Vino, fericire! 25 martie 1960 (vineri) Alaltăieri și ieri a venit Dinu la mine și am fost fericită cu toată suferința Îndurată. Doppy mi-a adus cărți polițiste și mă bucur de numeroasele vizite pe care le-am avut. Dinu, mai vino o dată și doresc moartea. Dac-ai ști că tu ești generatorul rezistenței mele la boală, poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
În pragul ușii sau... (o, divinitate) când mi-ai sărutat mâna. Te iubesc, și iubesc pentru prima și ultima oară. 30 martie 1960 (miercuri) Am fost la „Enrico Carusso“ Împreună cu Dinu și un băiat de la el de pe stradă. Am fost fericită că, atunci când inima mea cânta odată cu marele cântăreț puterea dragostei, era de-ajuns să Întorc puțin capul și să văd cât de aproape de mine era Icoana visurilor mele de fericire, Dinu. E-atât de mare fericirea de a iubi... atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
ostenit peste ochii ce Încearcă zadarnic să citească. Oare viața mea se compune numai din tine, oare lumea, universul visurilor mele ești doar tu? Odată, demult, am renunțat, așa ziceam eu, la tine. Tu erai cu o femeie, iubeai, erai fericit, eu, ca totdeauna, În gândurile mele, În visuri, te vedeam doar pe tine, dar te desprinsesem de lumea materială, trăiai În mine, erai al meu și mă miram de copia imperfectă a iubitului meu, care săruta o femeie străină. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
aștepta cu resemnare, așa cum Își așteaptă un condamnat moartea, când știe că ea e sigură. Și când te gândești că acum, când eu sunt extenuată de Învățat, o femeie se strânge În brațele tale, poate mă bârfiți Împreună, poate ești fericit... Ți-am spus că țin mult la tine, nu mă mai puteam ascunde după deget, Petre, oare caracterul tău să fie atât de rece? Au Încercat mulți măcar să-mi Înțeleagă sufletul, nici nu visau să mi-l supună, acum nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
Învăț În continuu noaptea Între 12 și 5. Trebuie să termin cu sistemul ăsta, nu e practic. Dar ce, puteam Învăța când știam că seara voi putea fi ori nenorocită, ori fericită? Trei zile am fost distrusă. Azi am fost fericită. Mâine ce voi fi? Mâine nu vine Petre, mă duc doar la cenaclu. Dar poimâine? Mergem la teatru. Dar apoi? Nu știu, n-am de unde să știu. El a spus că nu a venit aceste trei zile din cauza meciurilor de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]