8,373 matches
-
condiție nerentabilă sau umilitoare de atingere a unui scop. De vreme ce orice preț pe care trebuie să-l plătesc pentru a obține ceva este resimțit ca ridicat, în lene nu se manifestă decât respectul suprem pentru propriul meu imobilism. Leneșul e paradigma împlinirii fără efort: el reușește tocmai în măsura în care nu face nimic. Ca erou al stazei, căzut în inadecvarea mobilității universale, leneșul este un recidivist al paradisului după cădere, un insurgent al eternității în condițiile finitudinii. Dar în loc să fie muzealizat ca memento
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
dintr-o epifanie a socialiștilor europeni la Începutul secolului: revoluția socială radicală din inima Europei moderne - profețită și orchestrată de vizionarii socialiști din secolul al XIX-lea - nu aparținea viitorului, ci trecutului. Ca soluție la nedreptatea și ineficiența capitalismului industrial, paradigma de secol nouăsprezece a insurecției urbane violente era nu numai inaptă și indezirabilă, ci și redundantă. Condiția tuturor claselor putea fi ameliorată efectiv prin metode pașnice și graduale. Nu Înseamnă că axiomele fundamentale ale socialismului din secolul precedent au fost
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
de se penser soi-même comme Autre. Dans ce cadre, la traduction est le terroir de l'interculturel, l'argument avec lequel celui-ci peut imposer să problématique dans le monde contemporain. Reine Meylaerts soutient qu'il faut abandonner en traductologie le paradigme néo-romantique de la culture source et de la culture cible, parce que la culture monolingue, définie par des frontières très précises, est une utopie. Le nouveau concept qui devrait être pris en considération est celui d'" interculture ", qui suppose l'effacement des
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
monolingue est une chimère. L'idée de (deux) communautés monolingues localisées dans des espaces nationaux distincts, le présupposé de frontières linguistiques et spatiales plus ou moins absolues entre des cultures source et cible parfois naïvement distinguées témoignent de la longévité du paradigme néo-romantique à l'intérieur de la traductologie et donnent lieu à une sorte de cécité conceptuelle dans nombre de situations de recherche, actuelles et historiques. [...] La notion d'interculture prend toute son importance : leș migrations textuelles et discursives rendent floues leș
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
traduction et la récupération des marques de la signifiance dans le texte cible, y compris du rythme poétique. 2. 5. 1. Signifiant et signifié poétique en traduction Le discours poétique se trouve, irrémédiablement et plus que tout autre discours, sous le paradigme du signe, qui constitue également l'une des difficultés leș plus redoutables en traduction.639 Îl semble que le traducteur de poésie n'ait pas de choix réel et qu'il soit condamné, dès le début, à sacrifier la forme
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
fortement mortifiée par le néo-classique, a produit le vers libre. Îl y a eu, bien avânt le romantisme, la traduction en prose des poèmes en vers. "657 L'apparition du vers libre est l'un des symptômes du changement de paradigme qui marque la naissance de la poésie moderne, fait reconnu dans un premier temps par leș poètes.658 Le vers libre met en valeur l'étrangeté du poème, car îl " incarne non seulement une révolution formelle, mais aussi une éthique de la
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
vient s'ajouter l'apparition du român d'idées, un genre qui marque, également, la naissance de la littérature roumaine moderne. Îl faut remarquer le fait que Blaga se trouve parmi leș premiers poètes à employer le vers libre, expression du paradigme moderne. L'ancien modèle prosodique est abandonné en faveur d'une poésie plus libre, dépourvue de contraintes formelles. La présence du paradigme moderne dans la poésie lie cette production à la grande poésie européenne et mondiale, mais elle facilite en
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
remarquer le fait que Blaga se trouve parmi leș premiers poètes à employer le vers libre, expression du paradigme moderne. L'ancien modèle prosodique est abandonné en faveur d'une poésie plus libre, dépourvue de contraintes formelles. La présence du paradigme moderne dans la poésie lie cette production à la grande poésie européenne et mondiale, mais elle facilite en même temps la traduction et la diffusion des œuvres.779 C'est donc dans ce paysage des grandes transformations de la poésie roumaine
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
plus évidentes du style poétique de Blaga au niveau du découpage des vers est l'enjambement 1351, technique par laquelle on renvoie au vers suivant un ou plusieurs mots utiles à la compréhension du premier vers.1352 Manifestation du nouveau paradigme moderne, l'introduction de l'enjambement est directement liée à l'emploi d'une prosodie moins rigide, qui se fait remarquer surtout par la présence du vers blanc et du rythme intérieur. Cette technique existait déjà dans la poésie européenne
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
op. cît., p. 72 : " [...] le traduire est au moins une des pratiques interprétatives dont l'herméneutique représente l'élaboration théorique. " La traduction vue comme interprétation met en valeur le rapport avec l'Autre. V. Idem, p. 88 : " [...] la traduction comme paradigme de l'herméneutique nous introduit de façon privilégiée dans la phénoménologie herméneutique du Soi avec să dialectique complexe de l'identique et de l'autre, des formes plurielles d'altérité dans le cœur même du Soi qui est le thème
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
să dialectique complexe de l'identique et de l'autre, des formes plurielles d'altérité dans le cœur même du Soi qui est le thème de Soi-même comme autre. " Leș termes soulignés șont de l'auteur. 195 Paul Ricœur, " Le paradigme de la traduction ", în Sur la traduction, op. cît., p. 21. C'est nous qui soulignons. 196 V. George Steiner, Après Babel, op. cît. 197 Paul Ricœur, Du texte à l'action. Essais d'herméneutique ÎI, Éditions du Seuil, collection " Esprit
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
est la violation systématique de la norme linguistique, ou peut-être plus justement la surimposition d'un ensemble de contraintes sur un autre. [...] Le but même de la poésie est dans une grande mesure la communication d'un sentiment. " 626 Paul Ricœur, " Le paradigme de la traduction ", în Sur la traduction, op. cît., p. 24 et 29. C'est nous qui soulignons. 627 V. Idem, p. 25-26 et 33. 628 Idem, p. 27. C'est nous qui soulignons. 629 V. Henri Meschonnic, Pour la poétique
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
discutant sur la traduction cela nous retient de l'exercice proprement dit de la traduction. Des problèmes surviennent et șont résolus, ou ils ne șont pas résolus ; pourtant, l'écriture ne cesse de continuer. " Notre traduction). 632 V. Paul Ricœur, " Le paradigme de la traduction ", în Sur la traduction, op. cît., p. 39 : " [...] îl n'existe pas de critère absolu de la bonne traduction ; pour qu'un țel critère soit disponible, îl faudrait qu'on puisse comparer le texte de départ et le texte
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
d'un poète peuvent être étudiés particulièrement par l'analyse des traductions des œuvres étrangères qui émanent de lui. Cette situation est naturelle, car on peut comparer leș traductions aux textes sources, qui, sous tânt d'aspects, ont un autre paradigme stylistique. " Notre traduction. C'est nous qui soulignons.) Nous avons retrouvé la même opinion dans l'ouvrage très récent de Mathilde Vischer, La traduction, du style vers la poétique : Philippe Jacottet et Fabio Pusterla en dialogue, op. cît., qui présente
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
pe aceea a tuturor celorlalți numai ca mijloc, ci totdeauna, în același timp, ca scop în sine”<footnote Kant, Immanuel, Critica rațiunii practice, Editura Științifică, București, 1972, p. 52. footnote>. Pornind, deci, de la această premisă cu valoare paradigmatică<footnote Prin ,,paradigmă” înțelegem o teză (și un set de teze corelate) fundamentală care stă la baza unui demers teoretic. footnote>, lucrarea va avea ca obiectiv nu numai, și nu în primul rând, să arate cum să tratăm oamenii în diferitele tipuri de
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
pentru care se dovedesc legitime (corect aplicabile), absolutizarea uneia sau alteia ducând la o eroare fundamentală. Aceste trei perspective sunt<footnote Hatch, Mary Jo, Organization Theory, Oxford University Press, New York, 1997, pp. 4-5. footnote>: substanțialismul (modernismul, viziunea clasică) are drept paradigmă teza conform căreia lumea există. Așadar, managementul resurselor umane va considera instituțiile ca fiind date, existente ca atare, managementul resurselor umane având ca funcție de a studia ceea ce există, a ,,oglindi” cât mai fidel starea de fapt și a oferi pe
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
instituțiile ca fiind date, existente ca atare, managementul resurselor umane având ca funcție de a studia ceea ce există, a ,,oglindi” cât mai fidel starea de fapt și a oferi pe baza experiențelor acumulate soluțiile necesare a fi luate. constructivismul are ca paradigmă: societatea este o creație umană în anumite contexte de constrângeri și limite, cunoașterea este și ea o creație umană. Așadar, managementul resurselor umane se elaborează și se practică așa cum oamenii sunt capabili, incluzând nu numai adevărul, dar și erorile posibile
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
subliniind cerința ca prin specializare să nu se omită realitatea complexă, ca deciziile să fie elaborate în mod multidirecțional, subliniindu-se, atât valențele, cât și limitele fiecăreia. deconstructivismul (postmodernismul), abordare critică pornind de la ceea ce aduc primele două perspective, are drept paradigmă teza: puterea „traversează” toate relațiile sociale (M. Foucault); în practica managerială va trebui să avem o viziune critică, în sensul de a supune concepțiile și acțiunile managementului resurselor umane unei evaluări pe criteriile diferențelor de statut și rol pe care
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
pentru realizarea obiectivelor comune reprezentând elementul esențial al succesului (și, chiar al supraviețuirii) unei organizații. „Omul organizațional” exprimă ideea că nu există autoritate într-o organizație care să nu fie acceptată de membrii săi. Managementul resurselor umane axat pe această paradigmă a generat modelele bazate pe lideritate, pe conducătorul eficace (opus celui autoritar). Apropiat de această tipologie se află modelul omului administrativ. „Omul administrativ” - elaborat de Herbert A. Simon (ca opus modelului „omului economic”), înlocuiește ideea maximizării (alegerea celei mai bune
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
un prim sistem de management orientat direct și în principal asupra problematicii salariaților, sistem care, în linii mari, mai este aplicat și astăzi, deși, el este socotit ca istoricește depășit („criza taylorismului”). Taylorismul - socotit a fi conceput și practicat o paradigmă tehnocratică, technocratismul, consideră factorul tehnologic ca esențial în practica managerială, omul fiind secundar. „Proiectul sistemelor tehnico-centrice este demonstrat, este dominat de considerații tehnologice. Oamenii sunt tratați într-un mod mecanicist, ca o problemă de importanță secundară. Muncitorul este văzut ca
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
viziunea despre muncă oferă temeiul relației reale presupuse de ceea ce înseamnă conducerea oamenilor în muncă. Managementul resurselor umane se desfășoară prin relaționări cu totul diverse. Managementul resurselor umane poate deveni un mijloc de manipulare a salariaților prin promovarea unor false paradigme despre muncă (autoparticipare, autoconducere). Managementul resurselor umane trebuie analizat și evaluat prin prisma unor reprezentări despre muncă elaborate conform criteriilor democrației. În sensul său actual (al realității capitaliste) munca are drept reprezentare corectă și edificatoare ideea de serviciu reciproc. „Oricine
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
anume în evoluția vieții sociale, în care se unesc problemele de interes general cu cele personale apte a fi discutate „critic” liber, fără constrângeri într-un „spațiu social” constituit pe criteriile problematicii („spațiul public”)<footnote A se vedea Drăgan, Ioan, Paradigme ale comunicării de masă, Casa de Editură și Presă Șansa, București, 1996, p. 97. footnote>. Relațiile publice implică, așadar, un „spațiul social” specific, caracterizat, după Habermas, prin aceea că<footnote Habermas, Jürgen, Structural Transformation of the Public Sphere, MIT Press
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
unei instituții și cu cerințele tot mai presante ale democratizării vieții în „spațiul social al muncii”. În afară de unele aspecte de amploare mai redusă (despre care am mai vorbit, cum ar fi „insulele de producție”, „organizarea flexibilă”), se trece la schimbarea paradigmelor de gândire strategică asupra muncii ca atare<footnote Zarifian, Philippe, „De la notion de qualification à celle de compétence”, La gestion des ressources humaines, La Documentation Française, no. 333, Paris, 2006; Retour, Didier, Rapiau, Marie-Thérèse, „Gestion des compétences et formation au
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
și o existență statală, în România care-și dobândește independența la finele secolului al XIX-lea, în 1877, după un război sângeros etc. Apariția revistei Literatorul în 1880 și a grupării simboliste din jurul lui Macedonski anticipează în literatură schimbarea de paradigmă estetică care va avea loc și în artele plastice cu o întârziere de aproape două decenii. Tatonările macedonskiene, de la decadentismul epigonului Rollinat la modelul prestigios Baudelaire, de la neoromantism la verslibrism și instrumentalism, descriu dinamica simbolismului românesc la finele secolului XIX
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
pictura sa o realizează Patrick Bade, etapa unei iubiri extraconjugale tumultoase, traumatizante cu episodul unei tentative de sinucidere lamentabil eșuate pentru Mary Zambaco pare să-și pună amprenta asupra câtorva din picturile sale. Relația se regăsește cuantificată cultural la nivelul paradigmei simbolisto-decadente, unde feminitatea a devenit problematică, virtual punitivă sau supusă unor exacțiuni care ascund adesea sub masca pietății o notă de sadism. Patrick Bade remarcă fascinația lui Burne-Jones pentru "puterea atracției sexuale", considerând-o una din temele majore ale picturii
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]