9,986 matches
-
de a se consola, mai degrabă decât de a renunța la băutură. Sper ca în următorii ani să-și revină și să-și dea seama că, de fapt, nu e alcoolic și să ne însoțească la club, în serile noastre vesele, când toți ne amețim puțin. Uită-te la toți cei de aici! Sunt niște ratați! Povestea lui Davey nu seamănă nici pe departe cu a lor. Mă mir cum de el nu și-a dat seama până acum. Ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
îl strigăm Maiorul Barney. Într-un fel, mă surprinde că se mai înțeleg cât de cât. Când m-am angajat la WebMaster, credeam că au o relație aproape perfectă. Finn era artistul, iar Barney era omul de afaceri. Finn era vesel și zăpăcit, Barney, serios și precaut. Dar, pe măsură ce am ajuns să-i cunosc, mi-am dat seama că se completează reciproc, că aparentele diferențe dispar în fața profundelor asemănări. Cred că nu fac altceva decât să se străduiască să pară diferiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
arate mult mai tânăr decât e. Ceea ce explică oarecum comportamentul de macho. —Barney a venit dis-de-dimineață și părea să se simtă destul de bine, când i-a apărut frățiorul negru de supărare. Iată cum s-a dezlănțuit iadul peste grupul nostru vesel. Nu și-au adresat nici un cuvânt și știu că trebuie să ia niște decizii în legătură cu prezentarea lui Shelby. Ea vine azi la prânz. Nu-i nici o problemă. Stai liniștit. Îi place de Finn. Atâta timp cât îi face ochi dulci, nu va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
mici“ și atunci când vor deveni adolescenți și se vor bate cu cocoloașe de pâine la balurile de caritate. Probabil că da. Îmi revin din elucubrațiile mele și îmi dau seama că tocmai a terminat și stă jos. Arată incredibil de veselă; ceilalți se uită însă la ea îngroziți. Faptul că orice comentariu legat de precedenta confesiune este interzis se dovedește un lucru mai mult decât bun. N-a fost nevoie să-ți dau cartonaș roșu, zice Finn, prefăcându-se încântat, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
uitam la filmele lui preferate. Îl sunam de multe ori la New York și-mi răspundea robotul. Când luam masa cu familia lui, mă simțeam ca în al șaptelea cerc al infernului, însă mă străduiam din răsputeri să fiu drăguță și veselă, deși atitudinea lor și capacitatea de a se răni unii pe alții mă făceau să par, prin comparație, o elevă de pension. Sunt de-a dreptul furioasă și nu știu ce să fac cu toată furia aceasta; o simt în mine ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
probleme pe cap; nu-i mai trebuie și altele. În orice caz, nu-i trebuie să se prefacă a avea un prieten, când de fapt n-are. O s-o întristeze foarte tare contrastul dintre aparență și realitate. —Ei, zic eu veselă, poate că, prefăcându-se că sunt împreună, or să-și dea seama că se iubeau în secret de multă vreme și că au găsit astfel marea dragoste. Ca într-o comedie romantică. N-ar fi minunat? Davey își pune ochelarii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
citește pe chipul frumos și îmi dă tacit dreptate. Voiam să-l văd, se apără ea. Și e o întâlnire adevărată, nu o întâlnire pe la petreceri organizate de el. Nici eu, nici Davey nu comentăm, și după un moment continuă veselă: Dar tu ce mai faci, Davey? —Eu? întreabă Davey inexpresiv. —Trebuie să-ți găsim și ție pe cineva! Știu o mulțime de fete drăguțe care ar fi tare încântate să iasă cu tine! —Doamne, Daisy, nu, te rog, urăsc lipelile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
-se lung la mine. Fac semn că nu. E prea mare agitație și n-am încredere că pe băiețașii ăștia nu-i va lua valul; vreo doi dintre ei o și trag pe Mopsy de șnurul bikinilor, iar ea guiță vesel. Am să mai beau un pahar, mai degrabă, ca să-mi păstrez demnitatea, răspund eu. —Dar asta nu e cumva o contradicție în termeni? rânjește Finn la mine, dar nu mai așteaptă răspunsul... Ce naiba! Dacă nu le poți rezista, alătură-te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
Nu știu dacă s-a petrecut ceva acolo, dar cei doi se laudă întruna de atunci. —Eh, se lăudau ei, până le-am spus eu că sunt homosexuali inhibați, care abia așteaptă să se pipăie unul pe altul, spune Finn vesel. Nu se poate, Finn! Cum ai putut să afirmi așa ceva? Mi se acrise să-i tot văd cum o făceau pe masculii feroce, explică Finn. —Daisy, cum te simți acum, după cele întâmplate? întreabă Jennifer, cu o expresie serioasă pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
face cu ochiul.) Am un suc nou de la magazinul cu produse dietetice - e plin de electroliți... — Apoi, zic eu, dacă are electroliți, nu pot să te refuz... M-am gândit eu că te prind în laț cu asta, zice Finn vesel. Tuturor fetelor le plac electroliții. Apartamentul lui Finn e în Notting Hill, în centru, și este de fapt parterul unei case cu etaj, cu o grădină enormă față de media londoneză. Știu că firma merge foarte bine, dar e evident că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
de ciudă în lacrima unui sfânt obscur, pictat naiv pe o felie de fag, într-un roșu cândva agresiv, devenit plictisit, mirosul de pâine caldă rămas într-un fagure părăsit sub streașină, amețeala fără cuvinte și caruselul cu cuvinte disperate, vesele, dulci, grele, obscene, voluminos de limpezi, prin mesajul lor copilăria e veșnică, toate parcurse cu povara întrebării de ce nu mai sunt, dar vor veni, fu răspunsul unei arătări, de fapt o pelerină cu glugă, chipul nu-l putea desluși, era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
de Jos, Alba-Iulia, Teiuș, Aiud, Războieni, Câmpia-Turzii, Cluj-Napoca, Gherla, Dej, Beclean pe Someș, Salva, Coșbuc, Telciu, Fiad, Romuli, Dealu Ștefăniței, Săcel, Iza, Vișeu de Jos, Leordina, Petrova, Vișeu-Bistrița, Valea Vișeului, Bocicol. Piața părea mai puțin foșnitoare și blocurile mai puțin vesele. Un înger bătrân cu plete albastre, care-i acopereau trupul străveziu, țâșni spre cer cu viteza sunetelor din orga lui Bach, pe care demult Arhimede o cuprinsese în numărul de aur 1,61803, unu fiind indivizibilul, iar celelalte cifre, codul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
Brăila! Oriunde m-aș duce, mă cheamă. Ție ți-e dor de Mitică, mie mi-e dor de copilăria iernatică a iubirii. Dorul meu e lipsit de speranță. Dă-mi puțin din speranța ta, Mioara. Eu am fost o iarnă veselă și-mi proiectă holograme din trecutul Brăilei. Era un ger frumos. Sub nămeții cât casa orașul respira, copiii mergeau la școală sub cerul de zăpadă, erau canale și podețe ca într-o Veneție înghețată, cu gondolele trase de cai pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
B ună seara! salutau gunoierii la ora 1 din noapte, pubelele, mormanele de gunoaie, cadavrele câinilor de companie călcați de mașini sau spânzurați de zgarda antipurici pe când erau părăsiți și legați de clanțele cârciumilor și magazinelor. Bună seara! le răspundeau vesele gunoaiele și cadavrele precum și becurile cu lumina palidă pentru poeții nebuni și obsedații sexual, creând prin jocul umbrelor, fantasmele dorite și de unii și de ceilalți. Bună seara! salutau cu o veselie debordantă gunoierii blocurile triste cu geamurile zvârcolite de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
tuia tunse perie, pline de praf, în care se-ascundeau gărgăunii tinerilor din fața laptopuri-lor, cu nimic încurajați de informații, mai prejos decât închipuirile hălăduind prin noapte pe alei, la rendez-vous cu captatorii acestor mizerii umane, gunoierii; bună seara strigau ei veseli, nebuni de veseli, nopții străbătute de partitura în Si violet a visurilor inutile, necreatoare, îmbibate de dorințe și având în vizor doar sexul, bună seara câtă bucurie izvora din acest salut, bună seara o plăcere nebună eliberată din cătușele zilei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
pline de praf, în care se-ascundeau gărgăunii tinerilor din fața laptopuri-lor, cu nimic încurajați de informații, mai prejos decât închipuirile hălăduind prin noapte pe alei, la rendez-vous cu captatorii acestor mizerii umane, gunoierii; bună seara strigau ei veseli, nebuni de veseli, nopții străbătute de partitura în Si violet a visurilor inutile, necreatoare, îmbibate de dorințe și având în vizor doar sexul, bună seara câtă bucurie izvora din acest salut, bună seara o plăcere nebună eliberată din cătușele zilei pentru a-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
moldoveni vor fi broaște, sau invers? Bravo, ai priceput, frate-miu, ăștia au fost de la Facerea Lumii arătă pilotul pe hartă zona Moldovei, care era întinsă până în Finlanda. În viitor se vor strânge în România. Păi aici ești, nene! strigă vesel paznicul. Da? În trecutul viitor? Da! confirmă brăileanul. Tu vii din..., de acolo, și acum ești tot acolo, dar altfel care va să zică se scarpină paznicul în cap. Totul se repetă ca și cum eu merg la colegul meu de la Baldovinești și de fapt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
pe cascheta de ebonită. Aici e Brăila? Paznicul schimbă o privire cu pilotul și răspunse: Dar de unde vii mătăluță? Din Galapagos, GPS-ul mi-a arătat locația unde s-a prăbușit unul de-ai noștri, din cer. Eu sunt! spuse vesel pilotul. Mă iei și pe mine? Hai cu taica! zise minerul trăgându-l pe pilot în mină și dispărură fără să mai audă urarea abia murmurată a paznicului: Noroc bun! Paznicul nu apucă să se întoarcă în baracă. Un miros
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
ca apoi, depărtându-se încet de locul căpcăunic, chemat de tremolo-uri de clavecin și torsul gros al unui contrabas, să se transforme în țipete de trâmbiță care se divizară în progresie geometrică până deveniră tornadă, explozie, supernovă de sunete vesele și NIMIC. V estea că nea Costică Frizerul trebuia să moară pe 22 aprilie o dădu repetenților chiar el, într-una din zilele ploioase de Decembrie, când Căpcăunu îi trimisese să se tundă. Erau doi bărbați, spunea el, urâți și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
nimic nu te îmbie, totul e degeaba fără EA. Când ești cu EA, ANY PALADE îmbrăcată în închipuire, machiată cu culorile faraonice, emană a personaj de legendă. Totul e pentru că EA există sau EA este lumea. Toamna urâtă e primăvară veselă. Frunzele ude, vântul tăios de Bărăgan e boare de înviere a naturii, morbidul explodează eflorescent. Îmi luam Închipuirea cu mine în pat ca să fac dragoste cu ea fără ca Any Palade să știe... EA cea adevărată, se scaldă în mirosul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
de propriul avatar. Dacă ar fi mers la fiecare dintre profesori acasă, scria Gustav mai departe, ai fi crezut că lumea e un bâlci în care zadarnic vrei să te distrezi pentru că hidoșenia dezlănțuită în oameni te împiedică să fii vesel, văzând decăderea în frumusețea prăbușirii sale. Jos masca! Profesorii erau bieți supuși intemperiilor, cu trenulețele electrice ale nepoțelului pe ascuns, spun aici despre Sfântu' de Fizică. L-a mai surprins sărutând o Floarea-Soarelui. Profa de limba română, privind ca Fetița
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
atât de necesare pentru un drum nesperat de lung. Luă manivela autocamionului marca Molotov de sub pat și poza Satelitului de sub pernă, o fixă cu ventuze pe parbriz, ca să știe pentru cine va străbate Rusia, pentru nemernicul singuratic, dar cel mai vesel porc viril din câte avusese neamul acela solar, românii. Și după 300 de rotații de manivelă, motorul Molotov-ului începu să fornăie, apoi să toarcă înfundat, zgâlțâind tabla capotei, peticită cu chit, ca o hartă a globului, cu continentele și țările
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
atinse obrazul. Nu-mi place să mă plâng. De fapt, mă gândeam că ar fi bine să fac niște sport. Am nevoie de exerciții. Uneori mă constip. — O să intri în vechiul tău grup de baschet? întrebă Josh pe un ton vesel. Înainte, fratele lui juca baschet de două ori pe săptămână, cu colegii de la bancă. Ah, nu, zise Adam. Mă gândeam la tenis sau golf. — Bună idee, spuse Josh. La masă se lăsă tăcerea. Adam își împinse farfuria la o parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
carte de vizită și îi spuse să sune, dacă mai avea nevoie de ceva. Alex zise că așa va face. Apoi, plecă împreună cu Jamie spre casă. Pe stradă, lumea din jurul ei părea, dintr-o dată, total diferită. Nu exista nimic mai vesel decât lumina soarelui în Beverly Hills. Dar acum, Alex vedea în jur numai pericole. Nu știa din partea cui venea acel pericol, și nici de ce. Îl ținea pe Jamie de mână. — Mergem acasă pe jos? întrebă el, oftând. — Da, pe jos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
cumva, să adoarmă. A doua zi dimineață, umflătura se retrăsese suficient ca să poată vorbi la telefon, așa că își sună avocatul, pe Willy Johnson, în Los Angeles, ținându-i cartea de vizită între degetul mare și arătător, amândouă umflate. Secretara era veselă: — Johnson, Baker și Halloran. — Cu Willy Johnson, vă rog. — O clipă, vă rog. Se auzi un clinchet, dar telefonul nu fu trecut pe așteptare, așa că o auzi pe femeie spunând: — Faber, Ellis și Condon. Brad se uită din nou la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]