8,716 matches
-
a lungul timpului. Acesta este un laitmotiv repetat în literatura profund înțeleapt] a acestei culturi, în legende, scrieri epice, texte liturgice, în tratate de drept și politic]. Că orice alt] civilizație important] ale c]rei origini se reg]sesc în Antichitate, se poate presupune, în mod firesc, existența unei variet]ți de sisteme etice în cadrul tradiției indiene. Încercarea de a acoperi și studia toate aceste sisteme este imposibil]. De asemenea, o discuție pe tema „tradiției indiene” presupune referiri relativ superficiale la
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
elemente ale etici Renașterii, care poate fi împ]rțit] în dou] tradiții: cea a vechii scolastici, care a elaborat și a sintetizat produsele geniilor n]scute în secolul al XIII-lea, și cea a umaniștilor care au ținut cont de Antichitatea clasic] și au privit înainte înspre un viitor politic de natur] laic]. îi. De la p]rinții bisericii la scolastic] Primele origini postclasice ale filosofiei medievale rezid] în perioada patristic] a creștinismului, în scrierile p]rinților Bisericii. Aceste opere au fost
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
împotriva scolasticii. În afar] dezvolt]rii științei empirice și fragment]rii Bidericii Universale, a ap]rut o mișcare în cadrul filosofiei împotriva aristotelianismului și în favoarea unei reveniri a doctrinelor platoniciene. A doua tendinț] s-a datorat, în parte, redescoperirii autorilor din Antichitatea clasic] și accesibilit]ții crescute a operelor acestora prin intermediul traducerilor. Acest fapt a încurajat eclectismul oarecum necritic, existând un interes mai sc]zut pentru a determina consistentă intern] a compilațiilor de idei decât pentru a admira calit]țile estetice atât
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
Press, 1979) : The Way of the Lord Jesus. Vol. I, Christian Moral Principles (New York: Franciscan Herald Press, 1983). 14 Etică lui Kant ONORA O’NEILL i. Introducere Immanuel Kant (1724-1804) a fost unul dintre cei mai importanți filosofi europeni din Antichitate și pan] în zilele noastre; mulți ar spune c] a fost cel mai important. El a dus o viat] liniștit] în îndep]rtatul oraș prusac Königsberg (Kaliningradul din fosta Uniune Sovietic]) și a publicat o serie de lucr]ri semnificative
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
una contractualist] în mod evident? Voi aborda aceast] chestiune din punct de vedere istoric pentru a vedea unde și de ce a ap]rut o tradiție contractualist]. i. Scurt istoric Deși abordarea contractualist] în etic] își are r]d]cinile în Antichitatea greac], ea a început s] capete vizibilitate în timpul Iluminismului. În sistemele teleologice și religioase care au dominat gândirea preiluminist], s-a considerat c] obligațiile morale își au sursă în ordinea natural] sau în cea divin]. Fiecare individ are un loc
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
în care trat]m animalele și mediul înconjur]tor, obligațiile fâț] de semenii noștrii și fâț] de generațiile viitoare. Și asta în vreme ce, din punct de vedere lingvistic, drepturile aparțin unei tradiții a rațion]rii etice care își are originea în Antichitate. Din perspectiva acestei tradiții, conotațiile termenului aparțin mai degrab] domeniului legal decât celui moral. Așa cum arăt] Stephen Buckle în capitolul 13 intitulat „Dreptul Natural”, r]d]cinile conceptului de „drepturi ale omului” se afl] în doctrina dreptului natural. Grecii, în
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
Care este direcția sau trendul schimbării? Care sunt efectele schimbării? 1.1.1. Schimbarea socială: viziunea sistemică Evoluționismul este una din cele mai vechi și influente viziuni de tip sistemic asupra omului, societății și istoriei. Cu toate că e întâlnit încă din Antichitate, de-abia în secolele al XVIII-lea și al XIX-lea joacă rol de far călăuzitor în gândirea istorică, filosofică și socială. Evoluționiștii consideră că în spatele schimbărilor stau legi universale ce pot fi descoperite. Pentru Comte, schimbarea urmează calea legii
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
1. Despre câmpul teoriilor identității 2 Încercările de a descoperi primele sistematizări în scris ale preocupărilor în domeniul identităților colective, cu alte cuvinte, de a găsi rădăcinile acestui câmp științific, rareori conduc la un numitor comun. Dacă luăm în considerare Antichitatea, ele pot fi găsite atât în lucrări cu caracter istoric, precum cele aparținând lui Herodot 3, Titus Livius 4 sau Tacitus 5, cât și în opere cu caracter sacru, precum scrierile biblice 6 sau Vedele indice. O privire în perioada
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
materialelor de la poziția 9613 folosite| | | | |nu trebuie să depășească 30% din | | | | |prețul de uzina al produsului | | | ex 9614 |Pipe, inclusiv capete de pipa |Fabricare din eboșe | | +---------+--------------------------------------+----------------------------------------+----------------------------+ |Capitolul|Obiecte de artă, de colecție sau de |Fabricare din materiale de la orice | | | 97 |antichitate |poziție cu exceptia celei la care se | | | | |încadrează produsul | | +---------+--------------------------------------+----------------------------------------+----------------------------+ Anexă III LA PROTOCOLUL 3 Certificat de circulație a mărfurilor EUR 1 și cererea pentru certificatul de circulație a mărfurilor EUR 1 Instrucțiuni de tipărire 1. Formatul certificatului este de 210 x
EUR-Lex () [Corola-website/Law/153055_a_154384]
-
materialelor de la poziția 9613 folosite| | | | |nu trebuie să depășească 30% din | | | | |prețul de uzina al produsului | | | ex 9614 |Pipe, inclusiv capete de pipa |Fabricare din eboșe | | +---------+--------------------------------------+----------------------------------------+----------------------------+ |Capitolul|Obiecte de artă, de colecție sau de |Fabricare din materiale de la orice | | | 97 |antichitate |poziție cu exceptia celei la care se | | | | |încadrează produsul | | +---------+--------------------------------------+----------------------------------------+----------------------------+ ------------ LISTA NOTELOR DE SUBSOL *1) Pentru condițiile speciale aplicabile "proceselor specifice" vezi notele introductive 7.1 și 7.3. *2) Pentru condițiile speciale aplicabile "proceselor specifice" vezi notă introductiva 7.2. *3
EUR-Lex () [Corola-website/Law/153286_a_154615]
-
i-a fost adusă de către raționaliștii post-descartes-ieni, cum că ar reprezenta "copilăria conștiinței" (Alain 89-90), nu a constituit altceva la timpul respectiv (secolele XIX-XX) decât o continuare într-un nou limbaj problematizant a puternicei tendințe de devalorizare declanșate încă din antichitate prin atacul asupra imaginii − una din principalele sale "unități" constitutive − și continuate într-un fel paradoxal în perioada post-renascentistă (atât de productivă de altfel în planul creațiilor artistice și al proiecțiilor mentale colective). Procesul de reconsiderare a sa în gândirea
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
Renașterea, nici protestantismul nu contestă principiul divin, ci afirmă, în prezența, respectiv în absența imaginii acestuia, aceeași nevoie fundamentală a omului, aceea de a-și clădi liber propria credință. Secolul XVI, după cum amintește Alain Besançon, continuă dilemele și dezbaterile din antichitate și din evul mediu creștin în jurul imaginii. Credința guvernează oricum gândirea colectivă, indiferent dacă e bogat exprimată vizual sau rămâne doar la nivelul unei trăiri interiorizate și austere în practica religioasă (cum e protestantismul). Paradoxurile imaginarului european țin de faptul
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
ideea de diferență, pentru că ea poate fi și efectul unei experiențe de ordin optic, dar și, într-un alt plan, al unei activități pur intelectuale și imaginative, cum considerau chiar primii ei teoreticieni. Complicatele discuții în jurul statului ei, încă din antichitatea greacă, au generat probleme de interpretare și în legătură cu funcția ei ontologică. Faptul că mai curând ea "semăna" prea mult cu realitatea și nu faptul că substanțial era diferită de aceasta a dus la relativizarea și chiar la contestarea capacității ei
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
am putea spune că el este, totodată, matca procesului de (re)memorare. Un alt aspect relevant pentru și care se regăsește în interpretarea pe care o voi propune, corelat de altfel cu evoluția noțiunii de imagine, este că, până la sfârșitul antichității, în aria sa semantică se revarsă un vocabular retoric ce o desemnează drept: reprezentare sensibilă, comparație, metaforă − latina adăugând și mai mulți termeni sinonimi: fabula, fictio, figmentum, significatio, similitudo, figura (Wunenburger 18, 58-66). Latinescul imago este utilizat în mod indeterminat
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
ecouri și interpretări în alcătuirile arhitecților și pictorilor români. Instinctiv, dar și din rațiuni politice (căci vecinii - ungurii și polonii - erau catolici), românii au căutat legăturile cu Bizanțul, simțind acea civilizație a Imperiului, cu toate produsele ei, ca aparținând unei "antichități zonale", continuatoare a celei vechi, romane, din care și ei se revendicau. (Mazilu, Recitind literatura română veche I 25). Sistemul puterii autocrate locale își așează destul de repede programul politic în continuarea celui bizantin, cu atât mai mult după 1453, moment
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
XVI, cu tradiție în a îngloba nuclee de legendă, scrierile românești omit până spre 1650 povestirile orale, nedepășind "stilul inscripțional". O excepție ar putea fi considerată legenda fraților eponimi, păstrată în Cronica moldo-rusă (Cronicile slavo-române 158-59). Această "descoperire a propriei Antichități" (Mazilu, Recitind literatura română veche I 131) va fi abandonată chiar prin exercițiul istoriografic al lui Ureche, care utilizează critic mai multe izvoare și formulează, destul de sigur pe afirmațiile sale, prima teză a "descălecatului" roman (deși nenumindu-l pe Traian
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
apărători ai ortodoxiei și ai civilizației românești. Deși supuși destinului istoric, cei patru reprezentanți ai mitului întemeietorului (Traian, Dragoș, Negru-vodă și Alexandru cel Bun) sunt redați în cronici după un tipar impersonal și atemporal (spre diferență de portretele clasice ale antichității, dar în spiritul literaturii creștine ortodoxe). Trecerea de la aceste caractere-model de legiuitori și constructori la eroii-model, de la o istorie sacră la mozaicul istoriei și al existenței se face datorită apariției unui cronotop particular, politic (noul spațiu statal, aflat într-un
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
în acest ultim caz, se mizează pe faptul că operația de căutare a unui predicat pentru un subiect (dat) reprezintă act de cunoaștere, ea implicând tot ceea ce desăvârșește un astfel de act; categoria este obiect de tematizare filosofică încă din antichitate; și cum știm, însăși filosofia contemporană propune resistematizări ale categoriilor. Oricum, sensurile directe judicative ale categoriei sunt acum "reduse" și ele pot constitui obiect de tematizare chiar în afara orizontului judicativ. E drept, pentru aceasta ar fi necesară o nouă reducție
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
în "publicitatea" sa lăuntrică -, dar pe care a trecut-o, între timp, într-un orizont secund de viețuire omenească, față de cel propriu-zis public, și care tocmai de aceea poate fi reactivată tot public: este vorba despre învățământul filosofic esoteric din Antichitate și din vremuri mai apropiate de noi. Tăcerea "publică" a inițiaților este semn al gândirii. Cum bine spunea Hegel, esoterismul nu se referă la ideile ascunse, la faptul că un gânditor își tăinuiește anumite gânduri, căci aceasta nici nu este
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
ale filosofiei antice, Thierry Gontier • Marile opere ale filosofiei moderne, Thierry Gontier • Marile probleme ale eticii, Christine le Bihan • Proiectele filosofiei kantiene, Viorel Cernica • Teze kantiene în arhitectură, Vasilica Cotofleac În curs de apariție: Paradigme în istoria esteticii filosofice. Din Antichitate până în Renaștere, Constantin Aslam 1 Cf. Aristotel, Etica nicomahică, Cartea I, 1094 a 1103 a; Idem, Politica, Cartea I, Cap. III. De exemplu: "Cauza acestei situații (păstrarea sau înmulțirea la infinit a averii existente n. C.) este năzuința spre viață
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
producție 575 D22 Mărfuri care urmează să fie expuse sau folosite cu ocazia 576 D23 unor evenimente deschise publicului larg alineatul (1) Expediere cu posibilitate de returnare (două luni) 576 D24 alineatul (2) Obiecte de artă sau de colecție și antichități 576 D25 alineatul (3) litera (a) Mărfuri, altele decât cele nou fabricate, importate în 576 D26 vederea unei licitații alineatul (3) litera (b) Piese de schimb, accesorii și echipamente 577 D27 Mărfuri importate în situații speciale fără incidență 578 litera
EUR-Lex () [Corola-website/Law/184153_a_185482]
-
internaționalizare accentuată, în sensul în care, de pildă: ca intensitate, actualul grad de interdependență este mai redus decât cel din perioada 1870-1914; ca amplitudine, el acoperă un teritoriu și o pondere a populației globale inferioare celor asociate marilor imperii din Antichitate; ca distribuție spațială a interacțiunilor, sistemul internațional contemporan nu este globalizat, ci regionalizat corespunzător celor trei blocuri economice America de Nord, Europa și Asia-Pacific; interrelaționat, clivajul Nord-Sud nu s-a atenuat, ci dimpotrivă, s-a accentuat, Lumea a Treia fiind tot mai
RELATII INTERNATIONALE by Ionuț Apahideanu () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1530]
-
ca pe o forță a naturii. Ca sa fim cinstiți, noi, americanii, am fi complet pierduți dacă piața nu ar fi pivotul existenței noastre. Uităm că economia de piață este o instituție relativ recentă În istoria umană. În timp ce piețele datează din Antichitate, ele erau Întotdeuna o parte relativ minoră a vieții sociale. Majoritatea activității economice era În mod tradițional bazată pe gospodărie. De fapt, Însuși termenul economie vine de la grecescul oikos, care Înseamnă casă. Membrii unei familii lărgite produceau tot ce aveau
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
laolaltă devin teritoriu public și cum dreptul la suveranitate, care se extinde de la subiecți la pământul pe care Îl ocupă, ajunge să includă atât proprietatea, cât și persoana... Acest avantaj nu pare să fi fost Înțeles bine de regii din Antichitate, care, numai numindu-se regi ai perșilor, ai sciților sau ai macedonenilor, par să se fi considerat drept conducători de oameni și nu stăpâni pe teritorii. Regii de astăzi, mai iscusiți, se autointitulează regi ai Franței, ai Spaniei, ai Angliei
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
XIII-lea. Anterior, schimburile economice și sociale nu erau suficient de dense pentru a necesita Împărțirea zilei În douăzeci și patru de unități de măsură standard. În era medievală, rutina zilnică a unei persoane era tot atât de limitată și lentă cum era În Antichitate, necesitând numai câteva repere naturale pentru a marca trecerea de la o activitate la alta - În Evul Mediu, ziua era Împărțită În răsărit, miezul zilei și apus. Pe măsură ce populația a crescut, cătunele Împrăștiate s-au transformat În localități rurale extinse și
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]