8,254 matches
-
ar trebui să ducem copilul la schi de la o vîrstă cît mai fragedă, spun În clipa În care intră În cameră. O să-l ajute să se dezvolte armonios. — La schi? se arătă surprins. Becky, parcă urai schiul. Adevărul ăsta e, urăsc schiul. Poate că ne-am putea duce la Val d’Isère sau undeva de genul ăsta și să ne mulțumim doar să ne Îmbrăcăm cu hainele astea, fără să schiem. — Becky! Îmi Întrerupe mama gîndurile. Uite la pătuțul ăsta. Are
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
perfectă, În care Luke mă Întreabă ce s-a Întîmplat, iar eu Îi spun O, nimic, și el zice, Ba da, ai tu ceva, și care se sfîrșește cu el zicîndu-mi că e Înnebunit după mine și că Venetia e urîtă cu spume și ce-ar fi să plecăm mîine cu avionul la Paris? Dinspre televizor se aude o melodie foarte vioaie, care mă trezește din starea de semitrezie și mă uit la ecran. Nu știu cum, am ajuns la ultimele canale, la
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
iubită. Auci. Și cum e tipa? Îmi vine fără să vreau În minte ziua În care Venetia m-a făcut să-mi pun ciorapii ăia oribili medicinali, cu un licăr de triumf În ochi. — E o oafă roșcată și o urăsc, zic, mai vehement decît am vrut. Am poreclit-o Cruella de Venetia. — Și cu ea o să naști? Danny Începe să rîdă. Pe bune? Nu-i deloc amuzant! Însă nu-mi pot reprima nici eu chicotul. — Trebuie neapărat să asist și
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
și semnătura lui Danny Kovitz, mînecile deșirate și plisate. Fondul e bleu, iar pe piept e un desen stilizat gen anii ’60, cu o păpușă cu păr roșu. Dedesubtul lui, se află printată următoarea frază: E OAFĂ ROȘCATA ȘI-O URĂSC Mă uit la Danny, apoi din nou la tricou, apoi iar la Danny. — Nu poți să... Nu mai sînt În stare nici măcar să articulez. — Danny, nu poți să... — Nu-i mișto? zice Jasmine. — Revistele o să moară după el, dă din
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
pic cu ochiul În avanpremieră și o să-l bage direct În articolul lor despre produse pe care nu trebuie să le ratezi. Cu tot cu sacoșa aferentă... Toată lumea o să vrea unul. E un megaslogan! zice altcineva. „E o oafă roșcată și-o urăsc!“ Toți cei prezenți izbucnesc În rîs. În afară de mine. Eu sînt Încă În stare de șoc. Ce-o să zică Venetia? Ce-o să zică Luke? — O să-l punem În stațiile de autobuz, pe afișe, În reviste... continuă fata de la PR. Danny mai
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
se uită țintă la pieptul meu. Apoi Îmi pică fisa și mi se ridică stomacul În gît. Am pe mine tricoul lui Danny. Mă uit În jos și Îl văd, limpede ca lumina zilei. E O OAFĂ ROȘCATĂ ȘI-O URĂSC Rahat. — Adevărul e că mi-e cam frig! Îmi trîntesc eșarfa la loc În jurul gîtului, chinuindu-mă să acopăr cuvintele. — Brrrrr! Mamă, ce țurțuri faci la ăștia. Nu vi se pare că e frig pentru anotimpul În care ne aflăm
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
un premiu!“ — Ar fi trebuit să te ascult, Becky. Încordarea din glasul lui mă ia prin surprindere. — Tu ai fost cea care a protestat de la Început Împotriva celor de la Arcodas. Și nu ți-a plăcut deloc de Iain. — L-am urît din prima, Încuviințez. „Nu, nu-ți spun care e premiul. Așteaptă și-ai să vezi.“ Se aude sunînd interfonul și el ridică receptorul. — Da. Aduceți-l sus. E un colet, spune. Împietresc. — Adus de un curier? — Îhîm, Își aruncă haina
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
ușă. Aproape că-mi doresc să mă fi dus azi cu Luke, pentru suport moral. Pare atît de stresat. Și acum trebuie să le țină piept tuturor angajaților. Și celor de la contabilitate. „Pierdem bani Într-o veselie.“ Simt o Împunsătură urîtă la stomac. Nu. Încetează. Nu te mai gîndi la asta. Mai sînt două ore pînă la unșpe, așa că Îmi pun un DVD cu Harry Potter ca să treacă vremea mai ușor și deschid o cutie de bomboane Quality Street, doar așa
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
curajul de a o aduce la cunoștința vreunuia dintre ei. — Becky, vrei cumva masca de oxigen? se apropie Paula cu o mască la care e atașat un tub. Doar așa, ca să uiți un pic de durere. — Ăă... șovăi. Ar fi urît din partea mea să refuz. Bine, ok. Mersi! — Cum simți că Începe contracția, respiră În aparat, mă instruiește Paula, Întinzîndu-mi tubul. Nu sta pînă În ultima clipă! — Ok! Îmi pun masca pe nas și gură și respir adînc. Uau. E fantastic
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
care năvălește Înăuntru, secondat de Jess. Am ratat momentul? Jess are pe ea tricoul cu „E o mămică sexy și-o iubim“, ca al lui Suze. Danny are un maieu albastru de cașmir cu „E o oafă roșcată și-o urăsc“ imprimat cu litere kaki pe piept. — Unde-i copilul? Danny se uită În jur cu ochi strălucitori, trecînd În revistă Întreaga scenă. Privirea i se oprește asupra Venetiei. — Hei, cine a invitat-o pe Cruella de Venetia? Luke se holbează
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
În duplicat, adresată ție personal. Așa cum spune Kenneth Prendergast, e un lucru important, așa că a vrut să ia legătura cu amîndoi. Of, era singurul lucru care-mi lipsea acum. Scrisori de la Kenneth, prin care să se plîngă de mine. — Mă urăște! zic defensivă. Nu e vina mea. Eu nu i-am zis decît că are o viziune foarte rigidă... — Nu e vorba despre asta, Începe Luke să mustăcească. Becky... se pare că m-ai bătut. — Poftim? zic uluită. — Una dintre investițiile
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
pe 17 septembrie 2006 "spune" că Mona Muscă a coborât în topul încrederii de pe locul doi pe locul patru, după ce s-a dovedit că a semnat angajamentul cu Securitatea. Totuși, Securitatea a menținut un regim pe care toată lumea l-a urât cel puțin așa credeam pe 22 dec. 1989. Iată ce scria Stelian Tănase, acum câteva zile, în "Ziua": "Toată lumea știa perfect că fără teroare, frică, fără arestări în masă și procese politice, fără delațiuni, regimul s-ar fi prăbușit. Este
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
nimic, când putem face o mulțime de lucruri pentru a petrece acest timp cât mai plăcut posibil? Și cum, ca ființe sociale, e greu să te simți bine de unul singur, de ce să nu fii amabil cu ceilalți? De ce să urăști pe cineva, de ce să invidiezi pe cineva, de ce să porți pică altuia, când e limpede că singurul care suferă în asemenea situații ești tu însuți, autointoxicându-te cu propriile otrăvuri? Profesorul Neculau era foarte tonic, nu doar preda psihologia, ci se
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
și, desigur, tipul de frumusețe. Iar în această privință, chiar dacă vor fi fiind în mintea mea niște tipuri preferate, niște idealtypuri, gusturile îmi sunt destul de eclectice, totuși... Vorbeam mai înainte de cracovience și poloneze în general, dar crezi că berberele sunt urâte? Sau metisele, de orice fel? Dorin Popa: Nu, Doamne ferește, nu cred, trăiască eclectismul practicant gen Antonesei! Metisele chiar, vorba ta, de orice fel, sunt mirobolante, de foarte multe ori. Din adolescență îl am aproape pe Ortega Y Gasset și doar
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
are un impact public uriaș, imens, pentru că, iubit pasional și detestat pe măsură, este probabil primul/întâiul jurnalist de opinie din România. Nu cred să existe consumator de presă român căruia să-i fie indiferent: ori îl iubește, ori îl urăște! Cât privește aventura deconspirării, începusem să fac o depresie, conchizând asupra eșecului. Însă, chiar ieri, d-l Ticu Dumitrescu a revenit cu o declarație privind "peștii mari", "știucile", "rechinii", ceea ce m-a mai îmbărbătat. Un pic. Nu aș crede pe
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
ating cu ea decât cuvintele. Altfel copacul atins, de mirare s-ar trage în sine însuși, cum se trage în sine însuși cornul de melc și ar deveni un punct. Nici soarele, nici stelele, nici luna. Nu ating nimic. Deși urăsc punctul, Doamne, locuiesc într-un punct. Nichita Stănescu, Fel de sfârșit - despre sistemul mitic: CĂRĂRI ÎN CREAȚIE! În sistemul religios (organizare centrală) și magic (organizare periferică), elementele științifice și practice stau sub semnul simbolului și depind de ființele supranaturale. Liniile
CETIRE ÎN PALMĂ by Noemi BOMHER () [Corola-publishinghouse/Science/100963_a_102255]
-
este un Desperado, prin zgârcenia cu care se implică în text. Există în principal în roman "mânie și frustrare", multă stângăcie, irosire de vreme și idealuri, care sunt în fond false idealuri abia ghicite (dar pe care un est-european le urăște dinainte), o imensă singurătate. Aici duce drumul romancierului Brownjohn: fiecare cu lumea lui. Ne simțim însă direct amenințați atunci când Tony intă în marș și își descrie astfel înrolarea: Te angajaseși, nu mai puteai da înapoi, fiindcă se uita lumea la
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
al sărăciei (când pleacă de la maestrul lui, Mori-san), până la ideea de a-l declara pe Kuroda vinovat de idei nepatriotice, ceea ce are drept consecință întemnițarea celui din urmă. Nu mai e de mirare la o a doua lectură de ce îl urăște Kuroda pe Ono. Felul de a fi al lui Ono este și el prea autoritar, după tradiția militară a samurailor. Acest lucru devine evident în discuțiile lui cu Ichiro, când îi spune că femeile sunt slabe de înger și sperioase
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
destule privințe, dar influența lui Pound asupra lui Eliot a fost mai degrabă o desferecare decât o iluminare. Eliot este primul critic explicit, revoltat avant la lettre împotriva disecărilor așa zis științifice, pe care Eliot le numește ismele critice. A urât structuralismul și alte încercări de a înlocui opera cu creația criticului universitar. Creatorul Eliot a fost întotdeauna mai puternic decât criticul din el, așa că el a descoperit ideea criticii de atelier, critica ce acordă intâietate voinței creatorului. Dacă, așa cum spune
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
își țes literatura pe propria viață. Și tu o faci mai mult sau mai puțin și mă întreb cum îi privești pe autorii care preferă măștile, imaginația, identitatea asumată, orice în afară de autorevelare? FS. Da, ai dreptate să mă vezi așa. Urăsc Turnul de Fildeș. Detest poezia care e un joc în și pentru sine. Poemele construite pe figuri de stil (chimia ca metaforă! feminismul la țară!), cu ori fără narațiune. Îmi vine să zic: Ei și? Metafora chimiei sau venitului la
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
și a prestigiului. Viața ei interioară este guvernată de o rea-credință obstinată care-i permite să împrumute minciunilor dinainte gândite firescul adevărului...." Simone de Beauvoir, Al doilea sex "Nu mă interesează dacă vreodată a fost sacră sau nu, dar eu urăsc ceea ce fac. Îmi distruge sufletul, făcându-mă să pierd contactul cu mine însămi, învățându-mă că durerea este o recompensă, că banii pot cumpăra orice și justifică orice. Nimeni nu e fericit în jurul meu; clienții știu că trebuie să plătească
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
și al cerului. Mai târziu apare ca fiu al Aphroditei și al lui Ares. Este reprezentat ca un copil frumos, înaripat ce purta un arc cu săgeți. Cei care erau atinși de săgeți se îndrăgosteau și se iubeau ori se urau. El este cel ce a generat iubirea dintre Didona și Enea, Daphne și Apollo. El însuși s-a îndrăgostit de Psyche. Statuia lui era prezentă în gimnazii, locuri de antrenament al tinerilor pentru competiții sportive, de aceea era și patronul
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
Curtezanele au dăruit și au primit, au câștigat și au pierdut; au sacrificat pe alții, s-au sacrificat pe ele însele; au trăit pasiuni trecătoare ori stabile, au creat pasiuni trecătoare ori stabile; au iubit ori au simulat iubire, au urât, s-au răzbunat, au trădat. Pentru aceste considerente, au stârnit admirație, dar și invidie, ură, răzbunare. Multe au fost învăluite în mister, s-au țesut în jurul lor legende. Unele au sfârșit, părăsind scena vieții, zeificate (în antichitate), admirate, eternizate de
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
nu a ripostat, conform protocolului, și a pozat drept victimă. Soliman (avea 30 de ani) a fost revoltat de violența primei cadâne și a repudiat-o. I-a luat locul Roxelana, europeanca mignonă, frumoasă, ageră, inteligentă și ambițioasă. Mulți o urau pe răzbătătoarea Roxelana, Soliman a fost cucerit de personalitatea ei, de frumusețea, inteligența și talentul ei poetic. Împreună au avut patru copii: Cihangir, Selim, Baiazid, Mihrimah. Devenită prima cadână a sultanului Soliman, Roxelana și-a creat propria rețea de putere
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
muncit ca prostituată, a iubit nebunește un bărbat. Era fericită că a cunoscut iubirea adevărată, că Ralf era al ei, de vreme ce-i vizitase sufletul... Confesiunea ei este tulburătoare: Nu mă interesează dacă vreodată a fost sacră sau nu (prostituția), eu urăsc ceea ce fac. Îmi distruge sufletul, făcându-mă să pierd contactul cu mine însămi, învățându-mă că durerea este o recompensă, că banii pot cumpăra orice și justifica orice. Nimeni nu e fericit în jurul meu; clienții știu că trebuie să plătească
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]