9,905 matches
-
la mâncarea mea semipreparată, care de-abia aștepta să fie preparată de-a binelea, reușiseră să-mi dea putere să mă îndrept spre Dixon’s. Când aproape ajunsesem să trec pe lângă - cum să-i zic? Supermarket sună prea plăcut și cotidian pentru un loc care încă-mi face inima să bată mai tare din pricina anxietății rememorate. În orice caz, cu cât mă apropiam, cu atât mă simțeam mai curajoasă și, fără nici o intenție de a intra (asta ar fi deja prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
de lire, în ciuda unei rate a dobânzii dureros de mari. Nu contează - dacă totul merge bine la testele lui Stacey, aveam să dau aproape opt mii de lire în următoarele trei sau patru săptămâni, rămânându-mi două mii pentru cheltuielile noastre cotidiene. Nu vreau să privesc mult mai departe în viitor. Judy câștigă bine și sunt sigur că se poate aduna. Sunt sigur că se descurcă - nu se poate spune că s-ar fi schimbat ceva în vreun fel important pentru ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
răsuci capul s-o vadă mai bine. Melania Lupu se ridicase într-o poză care, în cărțile ilustrate de acum jumătate de secol, însemna patos și entuziasm. Ridică o mână repezindu-și ochii în tavan și declară pe un ton cotidian: ― Adevărul e că mi-a plăcut întotdeauna să declam. Colonelul se încuia în baie. A fost un bărbat care nu încerca emoții artistice. Urlă pe neașteptate: Câinele soldatului! Rănit în războaie soldatul căzuse / Și-n puține zile chinuit muri / Departe
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
se întîmplă cu ea, dar ți-ai închipuit că de la o anumită vârstă intervine re-sem-na-rea. Îngropi în adâncul sufletului visele frumoase, castelele de frișcă ― ești incapabilă, fetițo, să nu te gândești la dulciuri ― și începi să te mulțumești cu tocana cotidiană. Bănuiesc că și pentru Florence constituie o surpriză ceea ce simte. Viața alături de Șerbănică a fost un calvar. Gîndește-te doar la temperamentul ei! Era cea mai veselă fată din câte ai cunoscut vreodată, de-a dreptul încîntătoare. Din păcate, Periețenii scăpătaseră
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
ales la o anumită vârstă, să consumi restaurante, vizite și spectacole după ce-ai muncit 12 ore pe zi și ai bătut Bucureștiul în lung și-n lat. Și, dacă v-am înțeles bine, toate eforturile lor tindeau spre asigurarea cotidiană a acestor patru-cinci ore de divertisment. Reprezenta țelul major căruia îi sacrificau tot: confortul imediat, opinia celorlalți în ultimă analiză. Pentru așa ceva trebuie să fii dotat cu o energie, cu o vitalitate ieșite din comun. În sensul ăsta, Panaitescu era
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
departe de strategia zicalelor prin care înțelepciunea defensivă, tradițională, cocoloșește individul până la îndobitocire. * Zădărnicia - câtă desăvârșire spirituală, când toate pot dispărea ca să rămână acest gând al teoreticii divine. Faptul că în partea de lume civilizată cruzimea a dispărut din obiceiurile cotidiene ale individului dovedește că numai o parte a speciei va continua opera „progresului“, de care a priori ne credem contaminați. Astfel, numai unii dintre noi vor vedea sfârșitul definitiv, ceilalți vor rămâne convinși că omul va fi părăsit universul acesta
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
mai îndepărtată antichitate erau deja considerate ca banale trivialități ale exploatării libidoului, au continuat, din cauza detașării, din cauza indiferenței și chiar din cauza dezgustului, să determine scăderea tirajelor și a vânzărilor. De asemenea nu avea să aibă nici o influență favorabilă asupra balanței cotidiene a cheltuielilor și încasărilor, aflată iremediabil în reflux, căutarea și expunerea de intimități murdare, de scandaluri și părți rușinoase de tot felul, vechiul cerc al virtuților publice mascând viciile private, caruselul festiv al viciilor private înălțate la rangul de virtuți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
să le urmeze în mod legal. Dar ele nu pot funcționa cu adevărat doar impunînd convenții legale, fără a propune și convingeri morale. Altminteri, distincția ușor livrescă dintre societatea legală și societatea reală riscă să devină modul schizoid de funcționare cotidiană a societății : cînd după convenții, cînd după convingeri. Safeăsarma De cîte ori se apropie sărbătorile de iarnă, mă cuprinde un soi de pathos sarmalic. Începe (iar...) să miroasă a sarmale peste Munții Carpați, vorba poetului, și această boare simbolică îmi
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
de producție și stilul de consum trebuie armonizate, și anume prin schimbarea stilului de consum - adică, în ultimă instanță, a modului de viață. Food safety este astfel și o pîrghie ideologică, aproape existențială, care îmi orientează patern bucuriile mărunte, dar cotidiene, ale vieții. Cererea pieței, a consuma torului bine temperat, va dicta astfel, teoretic, oferta producției, așa cum scrie la carte - cu condiția ca raportul să fie, de fapt, exact invers... Cînd mă gîndesc ce consens public uriaș va trebui obținut ca
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
spus, așa că nu o să mai repet. Mă întrebam însă dacă în perioada comunistă am avut parte de ceva similar și încercam să mi aduc aminte care au fost „fricile” mele - și ale altora - în acea vreme. Acea frică subliminală, difuză, cotidiană, rareori acută, care intră în negocierile noastre de rutină și care ne face să vorbim astăzi despre „cultura fricii”. Și am avut surpriza să-mi dau seama că nu îmi aduc aminte, practic, de nimic echivalent. Cum adică, frica - acest
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
unde e tocmeală cineva își va lua totdeauna partea leului, maidanezii devenind astfel o sursă de venituri în cel mai bun caz dubioase și clientelare. Iar eșecul statului în această privință ne afectează pe toți, nu numai în viața noastră cotidiană, ci și în imaginea și mîndria națională : „maidanezi sîntem cu toții, așteptînd să ne adopte UE !”, se plînge un bucureștean. „Sîntem maidanezii Europei !”, exclamă un altul. Sîntem, adică, necivilizați... Dincolo de acest registru al politicilor urbane, sublime, dar care lipsesc cu desăvîrșire
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
mine m-a dus instantaneu cu gîndul la distincția lui Richard Bulliet între societăți domestice și societăți post domestice. În acest caz, „domestic se referă la caracteristici sociale, economice și intelectuale ale unor comunități în care majoritatea membrilor consideră contactul cotidian cu animalele (nu cele de companie) o condiție firească a vieții”. Dimpotrivă, o societate post-domestică este definită prin două caracteristici complementare : în primul rînd, persoanele post-domestice trăiesc departe - atît fizic, cît și psihic - de animalele care constituie sursa lor de
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
ce ne-am ales ? încă nu realizăm cu adevărat, căci nu ne-am dat răgazul și interesul să ne gîndim la aceasta decît cînd și în măsura în care am fost afectați personal într-un mod sau altul. O minimă distanțare de umorile cotidiene ne face totuși să întrevedem cîteva constante. În primul rînd, Universitatea nu mai este învestită cu Autoritate, ci cu Utilitate (de piață, cu „valoare de întrebuințare”, ca să spunem așa), și este direct condiționată de către aceasta. Autonomia sa este una de
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
noastră sau facem totul să ne autoconvingem de contrariu. Iar sărbătoarea, sărbătorescul au fost dintotdeauna antidotul ostilității, piua țipată unei realități nu tocmai prietenoase, leagănul dulce al ospitalității protectoare ; la limită, o fugă bine tem perată și legitimă de un cotidian invadator. În acest peisaj, grătarul este sărbătoarea la purtător. Îl faci cînd vrei și (aproape) unde vrei. Și, mai ales, cu cine vrei. Grătarul mai este apoi o sărbătoare care oferă o „egalitate de șanse” în fața nevoii de piua, adică
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
of the island, demiurgul, stăpînul evenimentului, artistul fleicilor, mesia plăcerilor, mecena bucatelor, distribuind, darnic și priceput, o fărîmă de bunăstare tuturor celor dragi - pe scurt, tot ceea ce nu poate sau, inconștient, îi e teamă că nu poate fi în viața cotidiană. În spatele fumului precar al grătarului se ascunde astfel, de fapt, o mare doză de tristețe socială... Garduri și îngrădiri Așa e întotdeauna, pînă nu te lovești cu capul de pragul de sus, nu îl vezi pe cel de jos. în
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
bun de valoare într-o societate, matrimoniul a existat dintotdeauna și se află în continuare printre noi. Nu doar gastronomia, care este o istorie la feminin, ci și întreaga avuție și moștenire subalternă a femeilor fac parte din viața noastră cotidiană. Matrimoniul este astfel aluvionar și sedimentar, tăcut și continuu sub apele învolburate ale istoriei, este efemerul care dăinuie ; patrimoniul este eroic și autoritar, irupînd periodic pe valurile acestor ape, este orgoliul dăinuirii supuse distrugerii. Dacă patrimoniul este cel cu care
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
narcisice timpurii, din primii ani de viață”. În termeni psihiatrici, ar fi vorba deci despre o „prelucrare nevrotică” a unor conflicte altminteri universale, ce poate duce în cazul unor indivizi la o adevărată „nevroză balcanică”. În domeniul mai larg și cotidian al psihologiei sociale, această „înclinație” ar putea fi tradusă, metaforic, dar cît se poate de sugestiv, în povestea vulpii la struguri. Vulpea din România, ca să spun așa, pare să fie supramotivată istoric să ajungă la struguri, dar, tot istoric vorbind
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
impostoare, deci noi, celelalte vulpi, ne putem reabilita public imaginea de sine. În sfîrșit, mai modeste și harnice, alte vulpi au nevoie ca publicul să încurajeze măcar - și să recunoască - efortul lor de a ajunge la struguri. în viața noastră cotidiană recentă, această sensibilitate narcisică exacerbată este prezentă în foarte diverse - dar convergente - forme. Sîntem, cu toții, extrem de sensibili la imaginea noastră publică, individuală și/sau colectivă, oscilînd aproape nevrotic între rușinea de a fi român (cînd sîntem între noi) și victimizarea
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
în această funcție morală și ideologică. și parcă pentru a confirma aceste profeții, societatea post-modernă a făcut din îngrijirea sănătății o responsabilitate de fiecare zi a fiecărui individ, așa cum îngrijirea sufletului a fost - și încă mai este, probabil - o sarcină cotidiană pentru orice credincios practicant. Doar că această obsesie pare să aibă efecte perverse, întorcîndu-se chiar împotriva pro priei sale mize. Este ceea ce Michael Pollan, un autor de succes în sfera „cărților de sănătate”, numește „paradoxul american” : cu cît sîntem mai
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
realității ; țăranul este o metonimie a identității. Țăranii se schimbă deci, firesc, cu ansamblul acestei realități, în timp ce Țăranul trebuie să rămînă nealterat pentru a nu cădea în alteritate. Societatea, cu tot cu țăranii ei, se mișcă în planul contingenței sociale, vizibile și cotidiene, cu toate vicisitudinile ei ; identitatea țărănească se află în registrul mitic, ce trebuie să fie păzit de contingența lumii trecătoare. Indiferent de cît și cum s-ar schimba societatea rurală, Țăranul trebuie să rămînă ca în miturile noastre identitare, căci
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
meu de la Giurgiu are soția de nu lucrează, trebuie să-l ajut și pe el. Ăla de la Slobozia, vorba aia, vine la mine, îi dau o pasăre, lapte, ce am și eu pe bătătură”. Nemaifiind reglementate prin practici și norme cotidiene, aceste relații și schimburi sînt adesea conflictuale : „Hai să zicem că vin trei zile pe săptămînă, de vineri pînă duminică. Dar pe lîngă cît consumă cînd vin, mai iau și-ntr-o geantă brînză, carne, ouă, mălai, făină, aproape tot
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
altceva decît că ceea ce îl mînă în luptă pe Om, motivația sa elementară, este o nevoie funciară de recunoaștere - afectivă, juridică și/sau socială - din partea Celuilalt. Nimic spectaculos, în aparență. Dar nici paradigma dominantă, care a intrat în viața noastră cotidiană fără să știm, nu afirmă decît ceva la fel de „simplu” : motivația primă a Omului este interesul său egoist, pe care acesta se străduiește permanent să-l gestioneze în mod rațional, maximizîndu-și avantajele. Doar că cele două viziuni au consecințe fundamental opuse
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
știu dacă eternitatea s-a născut la sat, dar viziunea despre lume ca îngrijire sigur da. Ea face parte din acea lume a rînduielii în care fiecare lucru trebuie să fie la locul lui, orice dezordine fiind exorcizată prin ritualul cotidian al îngrijirii. Putem să înțelegem mai bine această obsesie dacă o plasăm acolo unde îi este locul, și anume în ceea ce Mary Douglas a descris drept problema universală a „poluării simbolice” : Dacă din noțiunea de murdărie dăm deoparte ceea ce este
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
epistemologice și metodologice cu state vechi de funcții și cu merite greu de contestat în formarea viziunii noastre actuale despre lume și oamenii care o populează. Este neplăcut spre ridicol, de pildă, să suspectezi a priori o analiză a vieții cotidiene în comunism de intenții apologetice, dacă nu chiar de-a dreptul criptocomuniste. Și este puțin probabil că un discurs care se rezumă la condamnarea morală a comunismului ne va ajuta foarte mult să înțelegem ce a fost, de fapt, comunismul
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
a fost posibil opusul ei absolut” (Radu Preda). Iar comunismul a fost posibil și a rezistat prin ansamblul oamenilor care au participat într un fel sau altul la el și prin modul în care s-a instalat în viața lor cotidiană, nu doar prin victimele și călăii lui, oricît de mulți ar fi fost și unii, și alții. Acestea ar fi doar expresiile extreme ale unei diversități de rosturi ale unui „muzeu al comunismului”, diversitate din care am putea - și ar
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]