1,621 matches
-
Înainte de a crede În Eros, În zeul iubirii, credeam și-mi doream cu multă ardoare o prietenie cu cineva, altcineva, de vîrsta mea sau nu, de un sex sau altul. Și apoi, Întreaga mea tinerețe luptătoare, În literatură, a fost Îmbibată de această necesitate adâncă, de acest miracol, al unei legături strînse, profund intime, Între două persoane care nu cultivă relații sexuale și, dacă e adevărat că această nevoie - misterioasă, neprofitabilă! - mi-a adus nu puține dezamăgiri și răni care s-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
gaze, explozii și materie inertă Își află În mine scopul lor ultim sau chiar și intermediar? Pentru a folosi, Încă o dată, această „cârjă” a scopului, a ideii de scop, părând, nu-i așa, unor spirite reci și raționale, a fi Îmbibați de animism, de reflexul de a atribui unei materii inerte tendințe specifice nouă! Recunosc a nu fi liniștit, a nu fi mulțumit doar cu „ceea ce este”, recunosc a avea și a fi avut dintotdeauna reflexe de poet sau de cercetător
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
luăm, În sfârșit, act de realitatea În care am fost aruncați și, mai ales, să devenim conștienți și cu adevărat emoționați de faldurile, relieful și „promisiunile” de existență care sunt ascunse În această realitate peste care lunecăm cel mai adesea Îmbibați de un fel de torpoare sau semi-conștiență, tocind-o! Și, Într-adevăr ca pe niște copii, ea trebuie să ne „amenințe” cu sfârșitul, cu extincția implacabilă, cu Neantul, pentru a crea În noi acele felurite reacții, dintre care, cum o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
țin, de fapt, de recuzita basmului. Și aceasta explică, printre altele, uriașul interes pe care l-au stârnit și la publicul, și la critica literară română romanele unui Marquez sau Llosa! O proză colorată, viu colorată, de bună factură naturalistă, Îmbibată de fermecătoare și ingenioase elemente fantastice, cu notații sociale În sensul unei clare atitudini anti-tiranice, antiimperialiste, anti-cinice, explică În bună măsură succesul de public și de critică al acestor autori. În ce mă privește - dacă suntem și pe panta confesiunilor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
națională, mai ales Într-o țară, Într-un stat atât de târziu constituit și unde scriitorii, marii scriitori și marii boieri au avut un rol atât de determinant! Istoria, istoria națională, de la ’48, mai ales, Încoace, este strîns legată și Îmbibată de viața și caracterele celor care au făurit conștiința națională și au luptat, fiecare În felul său și cu armele sale, pentru „visul unei Românii mari, Întregi, unitare”, literatura lor, textele, polemicile lor sunt tot atâtea documente istorice și de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
de bază. Dacă o face un burghez atent la convențiile sociale și morale, el va avea Întotdeauna dreptate, dar... punctul lui de vedere, adeseori, se va vădi nu numai unul numit Îndeobște „reacționar”, anti-valoric, dar - ceea ce e și mai grav! - Îmbibat de sterilitate! Or, noi știm că steril este „diavolul” În primul rând, marele inamic al creației. Al viului! Mai grav este atunci când unii din câmpul nostru, literar, amestecă criteriile - cum se Întâmplă cu ofensiva acerbă care durează de vreo două
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
motive ale cazuisticii și ale unei bune Înțelegeri a „spiritului popoarelor”! - și constatam că Francezii, ca și Românii aparțin probabil acelui temperament numit generic flegmatic, cu toate variantele sale. De aici și stilul cu o frazare scurtă, concisă, colorată, plastică, Îmbibată de un naturalism cel mai adesea sociologic. Colericii, marii colerici, precum un Dostoievski, de exemplu, se „pierd” În fraze meandrice, ce par a nu se mai sfârși, fraze „dizgrațioase” și excesiv de „stufoase” pentru puriștii limbii, dar fraze-instrumente cu care se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
fi Înțeles prea bine sau le-aș fi topit, inconștient, În vitalitatea vârstei. Omul are o imensă frică de necunoscut, deși este și atras de acesta. Dar cu mari spații de odihnă, fugă și mediocritate, osificat Într-o educație pedestră, Îmbibată de un bun-simț comun sau... așteptând mereu alte și alte momente pentru a-L primi, acest necunoscut. Sau din teamă de „ceilalți”, care ar putea să-l excludă sau să-l acopere de sarcasm sau pur și simplu din comoditatea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
al efortului scriptic, a fost real, și nu un „alt labirint”! Deși, cum o mai spuneam, rezultatul ultim, definitiv, va fi judecata postumă a operei mele și, În primul rând, a „pretenției” mele - rare, nu numai În prezentul cultural românesc Îmbibat de fragmentarism, de disoluție a regulilor și a ideii de construcție! - de a „face o operă”, după, Încă o dată, marile modele ale uriașului, inegalabilului secol al XIX-lea. Într-adevăr, a reușit oare acel „băiețel” dezordonat, cu mari lacune culturale
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
Înaintași ardeleni sau moldoveni, precum un Slavici sau Hogaș, un Rebreanu sau Teodoreanu, un Cezar Petrescu (care voia și el o „operă!”Ă și, eventual, Camil Petrescu, care mă cucerea cu „pateticul” său, cu febra sa, cu ideile sale psihologice Îmbibate de un fel de sociologie sau radicalitate stendhaliană, În forma stilistică a lui André Gide! Un Nietzsche, un Dostoievski, un Shakespeare, cel din marile sale drame, cel din Macbeth, Regele Lear sau Hamlet - un Hamlet Înțeles nu În cheie romantică
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
Bineînțeles, nu știa nimic: nici că era ginerele lui Ibrăileanu, nici că fusese menționat de Călinescu în prefața Istoriei literaturii române, alături de alți asistenți, pentru că-i procurase „cărți, reviste ori fotografii”. Un tip profund nefericit, cu sufletul ca un burete îmbibat de oțet, o mască veșnic ostilă... G. a tăcut, prelungind ștergerea ochelarilor, iar eu am continuat: „Ceva nu înțeleg, totuși: duduia din Onești m-a ocolit numai pe mine, în cele două decenii trecute de la acel articol, sau i-a
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
incapacitatea în ceea ce privește evaluarea pertinentă a societății românești, cât și reflexul de a înlocui cercetarea cu o cunoaștere eseistic-impresionistă. Între 1974 și 1978 mai aveam însă informație contemporană. Eu am beneficiat din plin de legăturile profesionale ale lui Cătălin Zamfir, proaspăt îmbibat cu sociologie americană. Îmi livra bibliografie de ultimă oră și îmi coordona o cercetare asupra stilurilor de conducere la o întreprindere din București. Chiar și beneficiarii și-o doreau pentru a-și reorganiza munca în funcție de rezultatele noastre. Dacă am ceva
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
Au nume, identitate, istorii personale, se asistă reciproc în funcție de cât de independente au devenit de tuburi și punguțe. În noaptea aceea obținuseră o victorie. Au reușit, după 48 de ore, să convingă o infirmieră să ia din cameră o pătură îmbibată în urină, fără să-i dea 10 000 de lei, și pe o alta să schimbe o pungă de sondă și să șteargă pe jos lichidele revărsate din altă bolnavă. De obicei, acest gen de operații le făceau una pentru
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
După o dimineață în care puterea și opoziția s-au păruit în parlament, în stil autist, aruncându-și vorbe grele, fără să țină nici care să argumenteze, să dialogheze, reprezentanții cobeligeranți se aflau relativ de față, în Ateneul Român, zâmbitori, îmbibați de „spiritul sărbătorilor” și al sărbătoririlor. Poporul român, prin cei 4 000 de reprezentanți, sociologic eșantionați ca să ne dea percepția celor 17 milioane de alegători, își votase pe cei mai buni cântăreți, actori, sportivi, jurnaliști, analiști politici, miniștri, parlamentari, politicieni
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
zi de muncă. Ele puteau și trebuiau să muncească, să nască, să crească și să educe copii, „constructorii de mâine ai societății socialiste multilateral dezvoltate”. Propaganda pronatalistăxe "„propagandăpronatalistă" a debutat în România imediat după Decretul 770 din 1966 și este îmbibată de caracteristici naționalist-comuniste, ca întreaga retorică a acelei perioade în care, în elanurile sale stalinist-naționaliste, Ceaușescuxe "„Ceaușescu,Nicolae" însuși era socotit expresia chintesențială a „ființei naționale”, iar Elena Ceaușescuxe "„Ceaușescu,Elena", prototipul matern al patriei. Grija politicii oficiale era pentru
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
putut învăța mai mult fiecare separat și am reușit să ne luăm, în șase luni, licența în drept. Serile, în timpul verii, ieșeam amîndoi să ne plimbăm, să ne odihnim după atîta învățătură. Mergeam pînă la grădina publică pe strada Domnească, îmbibată de mirosul teilor de pe marginea trotuarelor. Cîteodată ne așezam la mesele din fața parcului din centru, unde cofetăriile Carol Etinger și Universel, de pe celălalt trotuar, serveau înghețată și prăjituri. În parc cînta muzica militară. La mese întîlneai toată protipendada Galaților. La
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
alimente, toate purtau marca: "Made în U. S. A.". Rusești nu erau decît căruțele trase de niște cai costelivi și conduse de femei îmbrăcate în uniforme militare cu cizme de iuft în picioare. Căruțele erau supraîncărcate cu calabalîcuri și bucătăriile rulante, îmbibate de murdărie, împărțeau o mîncare dezgustătoare. Soldații aveau capete grosolane, mulți cu fețe asiatice și toți extrem de murdari. Nu o murdărie de drum, o murdărie de praf, ci o murdărie unsuroasă, care se vedea că zăcea pe uniformele lor de
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
oamenii păcatele și unde se spală și jertfă adusă templului. Se spune ca îngerul venea și tulbură apă. De pe acel lemn tulbură. Cel care intră primul se făcea sănătos de orice boală era cuprins. Anii au trecut și lemnul să îmbibat cu acea apa murdară a păcatelor noastre și devenise foarte greu. Să cugetam adânc acum la ce este in Crucea Domnului. Pentru că, atunci când a venit vremea să-L răstignească pe Domnul Iisus căutau un lemn gros și greu. Atunci cărturarii
Pelerinaj la Sfintele Locuri by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91813_a_92382]
-
un lemn gros și greu. Atunci cărturarii și mai marii poporului și-au adus aminte de acel lemn aruncat în mizerie și au căzut de acord că ar fi cel mai potrivit. Și așa au făcut Cruce din acel lemn îmbibat în mizeria păcatelor noastre. Numai Domnul știe cu ce preț a plătit pentru noi. (Icoana 5) Ce dăm noi în schimb Lui? Aceasta este legendă lemnului din care s-a făcut Crucea Domnului. Lacul este aproape de Poartă Oilor, intrarea în
Pelerinaj la Sfintele Locuri by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91813_a_92382]
-
poziție. 7. Haina de ploaie impermeabilă Cercetări recente au arătat că îmbunătățirea materialelor plastice non-poroase face posibilă construirea distileriilor solare. Prin săparea unei gropi și așezarea unei haine de ploaie impermeabile deasupra, diferența de temperatură va extrage apa din nisipul îmbibat cu urină și presărat cu bucăți de cactus ce vor produce condensarea apei. Pe haina de ploaie se pune o mică piatră care o va face să arate ca un mic con îndreptat spre rezervorul lanternei. Astfel se pot obține
SIMPOZIONUL NAŢIONAL „BRÂNCUŞI – SPIRIT ŞI CREAŢIE” ediţia a II-a by Mihaela Cenuşă () [Corola-publishinghouse/Science/569_a_910]
-
cu protecție tisulară - Premier Dental Products, Norristown, Pa). În timpul etapelor clinice de realizare a restaurărilor metalo-ceramice, trebuie să nu lezăm epiteliul de joncțiune. Vom folosi un fir retractor gingival de diametru corespunzător (Ultrapack Retraction Cord, Ultradent Products, Saltlake City, Utah) îmbibat cu un agent hemostatic (Hemodent-Premier Dental Products, Norristown, Pa), plasat în sulcusul gingival pentru 8-10 minute. Este importantă utilizarea unor restaurări provizorii de calitate. Acestea pot fi realizate la început, ca secvență a fazei de vindecare parodontală, sau după ce s-
Modulul 1 : Explorări minim invazive şi radio-imagistice : (termografie computerizată, explorări funcţionale ale sistemului stomatognat - radiologie, explorări funcţionale ale sistemului stomatognat, imagistică şi informatică medicală) by Norina-Consuela FORNA () [Corola-publishinghouse/Science/101013_a_102305]
-
până în secolul al IV-lea, nu există niciun vestigiu de care să se poată prevala, în afara unuia sau a două resturi de scăldătoare ori de bazine pentru apă, lumea vine aici pentru a da de ceva autentic și a se îmbiba cu parfumul secolului I neamestecat, nediluat. În ajun, am asistat într-o sală carolingiană de la Augusta Victoria la expunerea unui universitar german a cărui comunicare se intitula: "Ce are a ne spune arheologia despre creștinismul primitiv?" Răspuns: aproape nimic. De unde
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
rabinat evocă legământul lui Isaac ca fiind un testament indiviz între evrei și musulmani. Este surprins atunci când e întrerupt de un coleg palestinian: pe Ismael, și nu pe Isaac, l-a luat Abrahamul Profetului la bătaie. Instalat pe un pământ îmbibat de islam timp de paisprezece secole, înțeleptul tobă de Pentateuh nu reușise să se edifice asupra tradiției musulmane în această privință. Puțin după aceea, omologul său așkenaz ne mărturisește uimirea care l-a cuprins, în cursul unei călătorii în Maroc
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
versiuni ale vieții lui Isus, dar niciuna nu poate fi verificată. Dar nu există decât un lac Tiberiada, un același profil albăstrui al munților care-l înconjoară, și ușorul clipocit al valurilor sale izbindu-se de maluri, oricine se poate îmbiba cu zgomotul lor, prozaic și fără să supere pe nimeni. Prin mijlocirea seninătății climatului, a smochinilor și a cactușilor, o vicleană tentativă de a mă asimila se baza pe un postulat fragil. Mizasem pe o armonie secretă între mentalul galileeanului
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
D-sale pleacă tocmai de la falsa aserțiune a lui Crohmălniceanu asupra tipologiei În romanele mele.Ă Eroarea lui Crohmălniceanu vine, cred eu, tocmai din reflexul său de „om de bine”, de logică tipologică „clasică”, În fața reacțiilor unor eroi nu rareori Îmbibați de amoralitate, reacții deja experimentate Înaintea mea de marele Rus și Înnoitorul romanului modern, F.M. Dostoievski. Care, mă rog, toutes proportions gardées, s-a lovit și el atât În propria literatură - vezi refuzul lui Bielinski, marele critic, descoperitorul său, care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]