2,740 matches
-
vin în calea ta: de-s zdrențe sau de-i nou veșmânt”). Chiar dacă era creștin, și "al-A’šă ibn Maymūn" ( m.cca 629 ) vorbește despre timpul-destin ca despre un paznic „atent în orice clipă”, necruțător și fatal („Rotindu-ne întruna, "al-dahr" nu scutește/nici tineri, nici bătrâni- dacă e voia sa!/O lume de-ai străbate fugind de frica morții, / să fugi cât de departe, și tot te-ar înhăța!”). Nici la începuturile islamului concepția despre soartă nu se schimbase
Poezia arabă în epoca preislamică, Ğāhilīya (secolele VI-VII) () [Corola-website/Science/333738_a_335067]
-
simtă confortabil aici, unde este tihna. Este liniște. Ea caută, adulmeca. Nu stie ce, nici pe cine. Sub mănușile, care-i dau un aer fastuos, pielea palmelor o ustura, crapă, zemuiește că o rășina lichidă. Degeaba gândește pozitiv, isi repeta întruna, ca... este frumoasă, frumoasa și sănătoasă la trup și la minte. Părul ei este stacojiu aprins și îi ajunge pe umeri. îi simte șuvițele, reci și că fără textura cum îi cad peste față cu trăsături ce amintesc de o
Editura Destine Literare by Melania Cuc () [Corola-journal/Journalistic/97_a_208]
-
iară pricină Între români și unguri. Până În ’93 am stat pe-aci, pe la noi, apoi iar m-am dus În țară. Vine ’94, și cu el, Memorandul. Eu urmăream din doască În doască daravelile și eram necăjit că, ziceau ei Întruna, suntem neam rău de oameni noi, românii. Ceteam eu, nu-i vorbă, multe bune și frumoase, da nu le prea credeam. Îs eu așa, un fel de Toma. De-aceea mi-am zis: „Tu trebuie să te duci la Roma
ANUL 4 • NR. 18-19 • MARTIE-APRILIE • 2011 by George Baciu () [Corola-journal/Imaginative/88_a_1445]
-
stele O, câte toamne oare în zborul lor s-au dus! Fiu de-mpărat pe atunci sosit în ospeție Unde-i acuma oare? Toți, toate s-au răpus. Doar Fluviul Lung tot singur curgând pe lângă ziduri În gol se varsă-ntruna, ca un șuvoi supus.” Acest poem elegiac i-a făcut pe marii poeți clasici ai Chinei să privească la Pavilionul Tengwang ca la o sursă de inspirație și să vină aici să compună versuri. De-a lungul timpului, pavilionul a
Pavilionul Prințului Teng () [Corola-website/Science/313319_a_314648]
-
și... câine Familie, prieteni, chiar și... ”un drum” Pierdut siguranța zilei de mâine Pierdut am ajuns, eu, cel de acum. În parc de Romy Un băiat și o fată Singuri singurei Se plimbau odată Seara pe alei. Și au mers întruna Și mereu s-au dus Până când și luna Tainic a apus. Bezna grea ca plumbul I-a cuprins subit Au pierdut cărarea Și s-au rătăcit. O băncuță mică Au găsit apoi Dar prea subțirică Pentru amândoi. Că nici pat
Articole, eseuri şi poezii din Gazeta Străzii () [Corola-website/Science/296062_a_297391]
-
creditori. În noaptea respectivă, Norberton și cu Norlett (soțul cameristei Carrie Evans) au scos din conac trupul neînsuflețit și l-au dus în baraca unui puț părăsit. Câinele i-a urmărit și a rămas toată noaptea lângă ușa barăcii, urlând întruna. Sir Robert a fost nevoit să-l dea hangiului de la "Dragonul verde", poruncindu-i să-l țină legat. Apoi, într-o altă noaptea cei doi au mutat cadavrul în cripta strămoșilor fostului ei soț, scoțând osemintele din acesta și arzându
Aventuri pe domeniul Shoscombe () [Corola-website/Science/324304_a_325633]
-
decât să aștepte cu răbdare asiatică ivirea, întruparea acestora. O gestație și o facere continuă. De aceea ce se vede la lumină din proza lui George Balaita e doar o mică parte, un mic fragment al lumii care se scrie întruna”. (Nicoleta Sălcudeanu) ”Viguros prozator modern, oferindu-și lungi pauze, George Bălăiță nu are rădăcina debilitata prin cultism. Romancierul nu îmbrățișează o formulă canonica: el vrea și lirism freatic și istorism vizionar și sociologism catalizant. Cu intarsii livrești, proza să nu
George Bălăiță () [Corola-website/Science/297708_a_299037]
-
Acesta poate genera electricitate fără limte, fiind folosit pentru a-i da Mașinii Timpului lui Jack Spicer forță necesară pentru a-l trimite pe Omi înapoi în trecut în episodul "Zilele din Trecut". Acesta a avut o istorie îcurcată, umblând întruna de la puterea Binelui, la cea Heylin. Al Treilea Braț - (Third-Arm Sash) este un Shen Gong Wu găsit în marele oraș Paris, din Franța. Acesta s-a aflat prima dată în posesia lui Jack, dar în cele din urmă a ajuns
Shen Gong Wu () [Corola-website/Science/313685_a_315014]
-
nu intră. De aici m-am mutat la bunica unui prieten, tot în Ferentari, dar la curte. În această perioadă eu și Marian eram când certați, când împăcați, mă punea tot timpul să aleg între el și doctorat. Îmi spunea întruna că, oricum, fără el n-o să mă descurc. Până la urmă mi-am făcut curaj și mi-am căutat chirie, să mă mut singură cu fata. Mi-am găsit un apartament în Sălaj, lucram în continuare ca profesor de romani, începusem
„Am 36 de ani și am stat în 23 de chirii” () [Corola-website/Science/296001_a_297330]
-
mai mic și cu tata. Mi-era greu, nu credeam că o să mă descurc singură, noroc cu colegele de la școală care mă încurajau și-mi spuneau: „Poți fată, oricum mai mult tu îl țineai pe el”. A fost greu, plângeam întruna. Plăteam chiria din bursa de la doctorat și din traducerile pe care le făceam din când în când. Mă înțelegeam bine cu proprietarul, până în anul doi, când au fost întârzieri mari cu bursa și am rămas în urmă cu chiria. Și
„Am 36 de ani și am stat în 23 de chirii” () [Corola-website/Science/296001_a_297330]
-
Spre sfârșitul săptămânii, nu mai aveam răbdare. Parcă așteptam ceva și repetam Întruna „Iba! Iba!” În timp ce Încercam să mă ridic pe marginea pătuțului. Doar când venea tanti Maria, reușeam câțiva pași, apoi cădeam, neajutorată. La fiecare trântitură, mă roșeam, Însă deveneam toată o emoție atunci când lângă pătuțul meu era și Paul, franțuzul, și-
Editura Destine Literare by Nicolae Bălașa () [Corola-journal/Journalistic/75_a_280]
-
unei ideologii idioate, mi se părea inexplicabilă și dorința mea de a trăi, și moartea care mă evita. Totuși, trăiam! Probabil, mă și linișteau, mă și amăgeau mătăniile, acele mărgelușe de la mână, un fel de oglinjoare, pe care le Învârteam Întruna, pentru a mă vedea cumva În ele. * * * Seara, aproape de ora stingerii, când gândurile mele rămâneau la Îndemâna visurilor, ceva m-a speriat. De jur-Împrejurul dormitorului, de undeva de la Înălțimea tavanelor, au Început să facă un oarecare zgomot difuzoarele, un fel de cutii
Editura Destine Literare by Nicolae Bălașa () [Corola-journal/Journalistic/75_a_280]
-
Între două glume, am mâncat, apoi, ca oamenii puși pe chef, am ieșit la joc. Spre miezul nopții, am aflat că Boerică scosese, de curând, un album și, incitat, s-a dus în fața formației. A făcut spectacol. S-a aplaudat întruna în timp ce vinurile au dezlegat bine și limbile, și, larg, pungile. Cum e, domnule profesor? m-a întrebat domnul Tudosie după ce a dat niște bani la lăutari. Bine, cum să fie? Sincer, nu mă așteptam - m-am bâlbâit eu. Ce noutăți
ANUL 6 • NR. 8-9 (16-17) • IANUARIE-FEBRUARIE • 2011 by Nicolae Bălaşa () [Corola-journal/Journalistic/87_a_47]
-
despre asta vorbește. Am mai spus-o: în anii in care la noi bisericile erau dărâmate, eu le reconstruiam în chip simbolic în picturile mele. Am început să pictez abside prin 1973-1974. Și de atunci le îmbunătățesc și le schimb întruna. Ele sunt firul roșu al picturii mele. În jurul lor se înlănțuie toate celelalte teme ale mele. Între ele, poate cea mai dragă, imi este tema Pomelnicului. Tatăl meu, fiind preot, aducea întotdeauna acasă acele bilețele pe care le primea în
Marin Gherasim () [Corola-website/Science/316858_a_318187]
-
rigori stilistice. Fiindcă, în cadrul aceleiași poezii, pot fi întâlnite imagini de o remarcabilă puritate: "„Și tu ești un altar de borangic ușor / sub care se cunună soarele cu luna, / tu ești în fruntea mea de foișor / un uriaș copil, râzând întruna\” (Rugăciune către Efemera)", alături de incredibile asociații de vocabule, care șochează nu prin insolitul lor (benefic, dacă ar fi fost urmărit efectul estetic), ci prin senzația de delir verbal, combinațiile întâmplătoare, uneori de-a dreptul incompatibile, lăsând impresia că autoarea nu
Florica Mitroi () [Corola-website/Science/330960_a_332289]
-
numai câteodată fețe sumbre / Se abăteau sub zidul lui tihnit, / Să-l tulbure cu sulițe și umbre. Picior de om cu toate-acestea nu-i / Calcă spirala scării, unde Runa, / Sâmburul viu și pur, Regina lui, / De două mii de ani dormea întruna. // (...) // Furtună mare însă se lăsă / Odată-asupra lui, și-atunci, sălbatic, / Intrând pe geamuri, valul o fură / Și-o duse-n dar oceanului molatic. Tot aplecându-și trupul ca un trunchi / S-o caute-n abise, de pe maluri, / Turnul căzu-ntr
Baladă () [Corola-website/Science/297136_a_298465]
-
Post, unde locuiam, un piano mare de concert pe care îmi făceam exercițiile pregătitoare pentru concert. Fără să aibă cea mai mică pretenție pentru o oarecare taxă de chirie și transport. „Sie erinnern mich an den jungen Liszt” îmi spunea întruna cu admirație în timpul concertului. Presa a fost foarte entuziasmată, așa că acest prim debut în metropola austriacă, a fost cât se poate de promițător. După puțin timp plec la Berlin spre a cunoaște pe celebrul impresar al Firmei Wolf, Fermio [?], care
Muzicieni rom?ni ?n texte ?i documente by Viorel Cosma () [Corola-journal/Memoirs/84346_a_85671]
-
tot felul de avocați, între timp unii din ei au și decedat, alții au renunțat pe parcurs. Dar proprietarul este doar un paravan, alții au interese și întrețin procesele. Eu m-am ocupat singură de tot, am umblat prin tribunale întruna. M-am luptat, practic, cu mafia imobiliară, de una singură. Și sper că o dată și o dată, o să iasă în sfârșit la iveală dreptatea și adevărul, nu pot trăi la nesfârșit așa cu nesiguranță. „Viața îmi este un roman. Sunt văduvă
Femeile vorbesc despre experienţa evacuărilor forţate şi a retrocedărilor de locuinţe () [Corola-website/Science/295885_a_297214]
-
saci. În momentul în care locuiești în stradă nu mai ai nimic aranjat. Când venea seara și toți plecau pe la casele lor, rămâneam acolo și plângeam, mă încuiasem un pic în mine, dar nu aveam ce să fac. Mă gândeam întruna ce fac, unde să mă mai duc, ce cereri să mai depun, la ce ușă să mai bat. Frică nu mi-a fost că eram cu toată familia, 13-14 persoane, n-avea ce să ni se întâmple, dacă eram femeie
Femeile vorbesc despre experienţa evacuărilor forţate şi a retrocedărilor de locuinţe () [Corola-website/Science/295885_a_297214]
-
vorbi cu ei, erau oameni în vizită la mine tot timpul, cu mama sau cu frații mei vorbeam prin semne, uneori era sufocant. Cât a fost frig mai era cum era, dar când s-a făcut mai cald veneau oameni întruna. Am avut momente în care am țipat la toată lumea, și la fete, la toată lumea, erau momente în care plângeam și spuneam: „N-am cu cine să mă lupt, vreau să mă lupt, dar n-am cu cine.” Copiii mei, de
Femeile vorbesc despre experienţa evacuărilor forţate şi a retrocedărilor de locuinţe () [Corola-website/Science/295885_a_297214]
-
toată lumea, și la fete, la toată lumea, erau momente în care plângeam și spuneam: „N-am cu cine să mă lupt, vreau să mă lupt, dar n-am cu cine.” Copiii mei, de atâta stat afară probabil, acuma râd, stăteau afară întruna și n-aveau altă vorbă decât: „Ne e foame! Ne e foame!”. Nici nu treceau douăzeci de minute și iar le era foame. Mai intram seara cu familia mea în baracă și îți dai seama, n-aveam aragaz, n-aveam
Femeile vorbesc despre experienţa evacuărilor forţate şi a retrocedărilor de locuinţe () [Corola-website/Science/295885_a_297214]
-
salam pe hârtie, și mă uitam așa la ei și mă întrebam ce-au ăștia de manâncă tot, toată ziua au mâncat. Nu le țineam contul la mâncare, dar eram agitată, mă tot gândeam ce să fac, și ei veneau întruna: „Mama ne e foame!”. Cât am fost evacuată copiii mei nu s-au mai dus la școală. Ce mă mai interesa pe mine să-i trimit la școală, eram în stradă. Și fetele îmi ziceau întruna: „Cami, trimite copiii la
Femeile vorbesc despre experienţa evacuărilor forţate şi a retrocedărilor de locuinţe () [Corola-website/Science/295885_a_297214]
-
fac, și ei veneau întruna: „Mama ne e foame!”. Cât am fost evacuată copiii mei nu s-au mai dus la școală. Ce mă mai interesa pe mine să-i trimit la școală, eram în stradă. Și fetele îmi ziceau întruna: „Cami, trimite copiii la școală, Cami trimite copiii la școală!”. Nicoleta: Femeile care aveau copii foarte mici nu au rămas în stradă, s-au dus pe la rude sau au ocupat case părăsite. E greu cu copiii în stradă: n-ai
Femeile vorbesc despre experienţa evacuărilor forţate şi a retrocedărilor de locuinţe () [Corola-website/Science/295885_a_297214]
-
numai câteodată fețe sumbre / Se abăteau sub zidul lui tihnit, / Să-l tulbure cu sulițe și umbre. Picior de om cu toate-acestea nu-i / Calcă spirala scării, unde Runa, / Sâmburul viu și pur, Regina lui, / De două mii de ani dormea întruna. // (...) // Furtună mare însă se lăsă / Odată-asupra lui, și-atunci, sălbatic, / Intrând pe geamuri, valul o fură / Și-o duse-n dar oceanului molatic. Tot aplecându-și trupul ca un trunchi / S-o caute-n abise, de pe maluri, / Turnul căzu-ntr
Radu Stanca () [Corola-website/Science/299004_a_300333]
-
că această plantă cu miros de salam, a stat pe mesele românilor proletari timp de zeci de ani... După condamnare, Aurelian Pană a fost încarcerat la Jilava, Cernavodă și Gherla , unde a fost torturat și silit de torționari să repete întruna că “a supt sângele poporului”... La Gherla fusese mutat de la Pitești experimentul „reeducării” care presupunea bătăi, batjocoriri, insulte și josnicii. Un martor al „experimentului” declară: „Aici s-a bătut numai de dragul de a se bate. S-a bătut fără scop
Aurelian Pană () [Corola-website/Science/316006_a_317335]