1,237 matches
-
Avem o listă impresionantă de cuvinte stâlcite dintre care putem selecta aici următoarele: iepurașul = piașu; picioare = fâsoale, tramvai = babaiu; televizor = zozor, fotbaliști = fabulist!, lapte = aple, biscuiți = buscuiți, urât = ourât, copii = popii, Costică = Sosică” ș.a. Fraze întregi de același calibru a înveselit fa milia întreagă. De exemplu, vă invităm să traduceți: „Mami, oti babaiu” sau „ai popii la Bogdi”. De la 4 ani Bogdan a intrat la grădiniță și din prima zi au apă rut mici probleme. A fost repartizat la o grupă
GHID PRIVIND CONSILIEREA ELEVILOR CU ABILITĂŢI ÎNALTE by Cristina Morăraşu, Loredana Stiuj () [Corola-publishinghouse/Journalistic/432_a_755]
-
cocoșez, dar și situații tragice de la Primărie și Cooperație, când era obligat să le ia din animalele aflate-n bătătura concetățenilor, pentru jertfa umilitoarelor cote. Prin poveștile sale captivante, pline de originalitate și haz, unchiul Vasile mi-a îmbogățit și înveselit tema narativă a unei perioade frământate, care a pus la grele încercări universul istoric și spiritual al acestei așezări de munte. Prietenia lui Sile cu Rică, vărul meu drept mai mare ca mine cu douăzeci de ani, era arhicunoscută, datorită
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
a spus că l-a văzut cu amicul care mă sapă pe mine. Știi, să nu te superi, dar domnul Stănică e un om, cum să zic... - Nu mă supăr, protestă Felix, zâmbind, însă ce trebuie să fac? Iorgu se înveseli. - Să-i vorbești domnului Giurgiuveanu, poate nu i-a spusnimic, așa bănuiesc eu, să-i spui că vreau eu să cumpăr, că dau cât cere, să mă cheme să stăm de vorbă. Eu aș fi venit, dar n-am vrut
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
un ocol așa ca să nu fie observat și se-ntoarse cu întîrziere mare, declarând că nu e nimeni acasă și că e aproape sigur că Felix a plecat în oraș. Departe de a bănui manopera lui Titi, a cărui veste înveseli pe Aglae, Stănică se scandaliză. - Nu se poate să nu fie aici! Nu se poate. Domnul Felix eun tânăr serios. Când a spus o vorbă, e vorbă. Cel mult dacă s-a dus pentru puțin timp. Aurico, du-te tu
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
o sanie îngustă, în spatele unui birjar mătăhălos, care ocupa cu dosul lui tot vehiculul. Un copil îndrăzneț alergă strigând după ei, agățîndu-se din când în când de platforma dindărăt. Muscalul îl plesni cu biciul pe de lături, înjurîndu-l cu sete. Înveseliți de clopoței, îmbrăcați într-o rețea albă și satisfăcuți de ușurătatea saniei, caii vineți alergau, jucând din picioare și luând pozițiile academice ale cailor în spume din compozițiile lui Géricault. Un câine mare, mops alerga înaintea lor, lătrând îndărătnic și
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
și mă privește pe deasupra pungii. O, Doamne, da, sigur. Scuză-mă, Emma. Doar că n-am... eu doar... a fost un șoc enorm, crede-mă ! — Dar nu mi-ai spus cum a decurs Întîlnirea ta cu Phillip, spun apăsat. Ia Înveselește-mă puțin cu niște vești bune. Respirația lui Katie a devenit mai regulată Încet-Încet și Își ia punga de pe față. — Adevărul e că a decurs destul de bine, spune. O să ne mai Întîlnim ! — Vezi ? spun Încurajator. — E fermecător. Și blînd. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
obrazul alb, luminos al femeii, trece o umbră, încrustînd în colțul gurii paranteza surîsului amar. Bine. Să știi că la noi, în Ardeal, nu se repetă de multe ori invitația la masă, ca la voi, în Moldova, îl avertizează Liliana, înveselindu-se de-a binelea pe măsură ce, vorbind, se ridică și merge prin cameră. Am fost cu... cineva la Iași, la niște rude și-a trebuit să mănînc într-o zi cît într-o săptămînă. Se apropie de fereastră și trage draperiile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
pe-aproape, acasă la un coleg, cu care trebuia să plece pe teren. La întoarcere ne-a văzut. Cred că i-ai lăsat o impresie plăcută. Ai apucat să-i spui părerea mea despre economiști? întreabă Mihai. Liliana rîde mult, înveselită de-a binelea. Îl amenință cu palma și clatină din cap mustrător: Ar trebui să i-o spun! Și știi de ce? Pentru că este foarte deșteaptă și-o să guste gluma. Apropo! Să vezi ce-mi trece prin cap! Și doar n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
biologic este limitat; de ce să-l irosești cu scrieri care nu te reprezintă?! Cinemaul e un domeniu lunecos, plin de vanitoși; regizorii sunt o categorie specială, mult mai rea decît voi, prozatorii... Credeam că-mi urezi succes la realizarea filtrelor, înveselește Mihai discuția. Sigur că vreau să-ți reușească, dar urarea mea ar echivala cu o chemare și nu știu dacă mai am dreptul. Sigur că ai! Chiar și pentru motivul că vreau să văd cît ai mai scris. După ce lasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
mare! îi urează Liliana, așezîndu-se cît mai aproape de el. Ar trebui să-ți pun o condiție: te apuci de roman! Pierzi vremea cu scenariile astea, zău! Apoi, ștrengărește, se întinde spre el peste colțul mesei și-l sărută. Atmosfera se înveselește dintr-o dată. Ochii Lilianei se migdalează, fixîndu-l pe Mihai, ca o mulțumire pentru cele ce-și spun. Tot mai des, capul ei se apleacă peste colțul mesei, în același gest dezinvolt. Știi cum se mănîncă peștele? se precipită Liliana la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
nou lîngă genunchii lui, privindu-l de aproape, cu interes. Palma ei se întinde, încercînd un gest de atingere. De ce n-ai spus da, Liliana? Tac amîndoi, privindu-se lung, plini de durere. Vine Daniela! tresare Liliana și se ridică, înveselindu-se dintr-o dată. Merge la fotoliu și-și aprinde grăbită o țigară. De pe hol se aud cîteva zgomote, apoi două bătăi în ușă. Cred... surîde Mihai întîmpinînd-o, cred că nu greșesc dacă-ți spun că ți-am adus și flori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
față, la volan, era Teona. Alături, Tamara. Bună! a răspuns Teona încet la un "sărut mîinile!" spus de Mihai cu vocea tremurată. Chiar mă întrebam cine e cel care stă ore în șir nemișcat la soare, a schimbat ea tonul, înveselindu-se. Mă gîndeam... a murmurat Mihai. Ca să vezi cum petrec unii duminica! a aruncat Teona un zîmbet spre Tamara, care continua să stea cu privirea în afară, admirînd ploaia. Mihai s-a simțit ca strîns de gît. Fiecare lovitură a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
o oprește Mihai. Dar cînd îi prinde brațul, Tamara se întoarce și se uită lung la el. Ochii ei sînt triști. Ce vrei să-mi spui? o întreabă. Nimic. Pur și simplu am venit să te văd. Uite-așa! se înveselește ea, așezîndu-se pe scaunul din fața biroului. Vreau să stau și să mă uit la tine. Se privesc și-și surîd. Am impresia că nu te-ai rugat lui Dumnezeu, sau, dacă ai făcut-o, n-ai fost ascultată, rupe Mihai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
că gluma lui a țintit mai departe decît o simplă replică, iar vălul de tristețe așternut peste ochii femeii nu-i place. Sper că nu ești o directoare rea, căreia să-i plouă tot timpul în cap, încearcă el să înveselească discuția. De altfel, femeile frumoase au un suflet pe măsură, un ce aparte, care le înnobilează, făcîndu-le mai doamne. Crede-mă, nu ți-o spun ca să te măgulesc. E o chestie verificată statistic. Rele, cătrănite la suflet sînt cele urîte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
a fost prezentat ca șeful serviciului Asimilări. De cînd ești acolo în combinat, n-ai găsit și dumneata un metru pătrat de slană și-o damigeană cu palincă ?!... Toți izbucnesc în rîs. Chiar și Mihai, și o face cu poftă, înveselindu-se. Nu semeni deloc, în privința asta, cu eroii dumitale! îl mustră bărbatul cu mustață groasă. Iar dacă n-o să te atingi de vodcă, arată el spre paharele umplute de ospătară, chiar că intru la bănuieli! Ciocnesc cu toții și beau, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
să dorm cu tine, să vedem cum merg lucrurile, să avem răbdare unul cu celălalt“. Ea fusese prost dispusă. Citise cărți despre Raymond Dieterling, ca să capete curajul necesar să-i ceară omului o slujbă. Știrea despre puștile găsite nu o Înveseli, deși asta Însemna că nu mai era nevoie de mărturia ei. Probele, rănile ei exterioare, se vindecaseră. Nu mai exista nici o durere fizică să o distragă. Nimic nu o Împiedica să simtă mereu cele Întîmplate. Sună telefonul și Ed Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
tandră, de aceea o găseau atît de frumoasă, de aceea Îi iertau totul și o iubeau atît de mult. Palatul Îi aștepta scăldat În lumină. Soarele de vară pătrundea prin ferestrele largi și ajungea pînă În cele mai ascunse cotloane, Înveselind totul. Celso și Daniel făcuseră să sclipească din nou de curățenie fiecare lucru și toate odăile Își recăpătaseră strălucirea dinainte. Orice amintire tristă trebuia să dispară, toiul era pregătit pentru o viață nouă și ei se grăbeau să-l slujească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
să anunțe că vine numaidecît. Dat fiind că doamna nu-i dăduse voie s-o muște și nu mai contenea cu vaietele, Nilda socoti că ar fi putut s-o aline aducîndu-și copilul; cine știe, poate că văzîndu-l doamna se Înveselea și mai uita puțin de durerea ei. Așa că Își făcu apariția cu odrasla ei Îngrozitoare, odorul mamei, spune sărut-mîna doamnei. Sărmana Susan, cu toată servitorimea În jurul ei și pe deasupra copilașul Nildei care era gata să scîncească, se simți complet părăsită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
zece și jumătate. Susan În același colț al terasei Îl primise cu un zîmbet, Îi luase paharul din mînă și așteptase ca el să deschidă iar vorba. — E foarte dezordonată suedeza asta, Îi spuse, ceva mai Însuflețit. Cam dezordonată, dar Înveselește casa. — Cum a ajuns aici, darling? — Ernesto, băiatul meu, a cunoscut-o la Londra și s-a gîndit s-o invite. Asta-i mentalitatea tinerilor din ziua de azi. De fapt, acum nu-i mai dă prea multă atenție... Mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
avu Încotro și trebui să i-o prezinte. — Mergi la spovedanie? — Vin de la spovedanie. — Bine. Trimite-l pe Victor să ne mai aducă gheață. — Au și Început să se simtă căldurile, spuse arhitectul, zîmbind, În timp ce Susana dispărea. — Ah, dar asta Înveselește spectacolul, exclamă Lastarria, Înălțîndu-se ușor pe vîrful picioarelor după tejgheaua barului. — Și dumneata ești amator? — Ca și Juan Lucas; ce-i drept, În realitate el m-a Învățat să apreciez spectacolele din luna octombrie, coloritul lor, luptele cu tauri și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Woman’s Place. Când a ajuns la partea cu Jack Devine care se certa de zor, pentru ca apoi să fie mușcat de asiatică, Clodagh s-a înseninat. —Haide, imploră ea, cu ochi strălucitori. Spune tot! Nimic, da’ nimic nu mă înveselește mai mult decât să-i aud pe oameni cum se ceartă de mama focului. Săptămâna trecută ieșeam de la sală și într-o mașină parcată erau o femeie și un bărbat care răgeau unul la celălalt. Dar chiar răgeau! Chiar și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
să o urmeze la baie. Era hotărâtă să o ajute, dar până la urmă ajunsese să fie indiscretă și insensibilă. —E foarte frumoasă, spuse Ashling, păstrând regretele pentru ea. Este slabă și deșteaptă și are haine superbe. Ted, proaspăt afemeiat, se înveseli, dar Joy spuse ofticată: —Nu aia. Cel care arată bine, a cărui prietenă l-a mușcat de deget. Ashling nu se simțea mai bine gândindu-se la Jack Devine. Abia ce începuse noua slujbă și nici unul dintre cei doi șefi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
11tc "11" Săptămâna a continuat în același ritm. Lisa pășea prin viața ei gri ca o somnambulă. Ce-i drept, una bine îmbrăcată și cu o atitudine de superioritate. Vineri s-a oprit ploaia și a ieșit soarele, ceea ce a înveselit enorm personalul - se purtau ca niște copii în dimineața de Crăciun. Cum au ajuns la lucru, s-a stârnit o serie de comentarii: —Ce zi frumoasă. —E o binecuvântare vremea asta. —O dimineață fabuloasă. Doar pentru că s-a oprit ploaia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
înțeles. Oh, necredinciosule. Data viitoare când vrei să ți se citească viitorul, să nu vii la mine. —Iartă-mă, Ashling, spuse el și își aruncă încrezător brațul peste umerii ei. Ei bine, hai să îți spun ceva ce te va înveseli. O să prezint un număr sâmbăta viitoare în River Club. Vii? — Nu tocmai ți-am spus că nu îți mai prezic viitorul? Așteaptă și vei vedea. 13tc "13" Luni dimineața, Craig își urmărea mama prin cameră, smiorcăindu-se: —De ce faci curat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
și Maureen ar fi fost părinții ei, ar fi ținut mai bine legătura. 22tc "22" Luni dimineață. În mod tradițional, cea mai deprimantă dimineață. (Doar dacă lunea nu e liberă, caz în care marțea primește onoarea.) Totuși, pe Lisa a înveselit-o. Gândul de a merge la serviciu o făcea să se simtă în putere - cel puțin făcea ceva ce o ajuta într-un fel. Apoi a încercat să facă un duș, dar apa era rece ca gheața. Dar a renunțat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]