941 matches
-
să considerăm că toate englezoaicele sunt niște maniace?! Toate petrecem mult timp proiectând weekenduri romantice perfecte, care rămân de cele mai multe ori simple iluzii. Dacă avem norocul să facem o excursie la mare cu un bărbat care ne aprinde focul în șemineu fără să fie nevoie, e normal să facem tot posibilul ca seara să fie perfectă. Se aude un clic la ușa de la intrare și Jake intră în cameră. Arată atât de bine, că nu pot crede că am avut așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
ieșim la masă în oraș? Sunt câteva restaurante foarte bune, puteam să mergem la unul din ele... M-am gândit că ar fi mai drăguț așa... — A, nu! mă grăbesc să-l asigur. E foarte bine aici. Avem foc în șemineu, avem cod și cartofi prăjiți, mazăre, ouă marinate și oțet... Ah! sare el în picioare. Avem și vin! Am uitat, scuză-mă! Se duce în bucătărie și revine cu o sticlă de vin alb și cu un pahar pentru mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
trece spre casă, calcă mai ușor prin curtea cu fântână arteziană și pergolă, cu un cuptor de cărămidă afară, că avem de toate la vila noastră, nu?, frumos și bun cuptor, făcut de specialist, adică inginerul care le făcuse și șemineul din living. Ambele reușite, dragi Loredanei. Tara o împinge mârâind, vrea joacă probabil, dar femeia se grăbește și nu știe de ce, la pas!, comandă actrița, și câinele o ascultă, era dresat demult. Tânăra intră repede în casă, trece prin living
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
Casetele cu spectacolele sunt așezate separat. Ale lui, pe un raft lung cât peretele, de umpleau tot spațiul ăla, iar în stânga, doar câteva, CD-urile ei. Urmează rafturi cu muzică și filme. Chiar în fața intrării, după ușa de aluminiu, e șemineul, a cărui coloană urcă alb, trece prin holul de la etaj și iese spre horn, coșul ăsta trage, bine gândit, fumul de țigară care se adună în camera mare, de jos, în dreapta e scara din lemn care urcă la dormitoare, în stânga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
a cărui coloană urcă alb, trece prin holul de la etaj și iese spre horn, coșul ăsta trage, bine gândit, fumul de țigară care se adună în camera mare, de jos, în dreapta e scara din lemn care urcă la dormitoare, în stânga șemineului e bucătăria, rafturi, frigider, aragaz, aparatură, în tot livingul, pe jos, e gresie maro, femeia trece pe lângă biroul Maestrului, așezat sub scara închisă la culoare, apoi, intră direct spre baie. Oglinda. Ochii ei de aur. Își șterge fața cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
nimeni la furat, trec toți nenorociții cu respect pe la porți și pe la garduri, dar el nu vede asta... Tina mea, am văzut-o pe Loredana de câteva ori masturbând-o pe Tara, aia se așeza cu picioarele în sus, în fața șemineului, pe o blană, parcă învățase comanda de mult, din vremuri imemoriale, eu mă uitam de sus, de pe scara interioară, ascuns după coșul șemineului, făcea labă cu aia, cu o mână era pe pizda ei, cu dreapta pe țâțele și pizda
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
pe Loredana de câteva ori masturbând-o pe Tara, aia se așeza cu picioarele în sus, în fața șemineului, pe o blană, parcă învățase comanda de mult, din vremuri imemoriale, eu mă uitam de sus, de pe scara interioară, ascuns după coșul șemineului, făcea labă cu aia, cu o mână era pe pizda ei, cu dreapta pe țâțele și pizda cățelei, negruța noastră parcă râdea, se uita cu o privire galbenă dintr-o parte, cățeaua asta va face moarte de om pentru ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
bătrân și bețiv, nu te mai compătimi, că ai să mă faci iarăși să plâng... Se uită împrejur, ca trezit, e cu Tina pe gazonul bine tuns, între straturile de lângă gard, Tara a rămas în casă, întinsă pe blana din fața șemineului, privirea ei de curvă e acolo, lângă focul mocnit. Era sfârșit de primăvară, dar bărbatul știa că Tina e friguroasă și făcuse focul pentru eas dimineață, după ce Loredana îl sunase pe mobil și îi spusese că o aduce la ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
Dar nu mi-a fost frică niciodată că pleacă, e prea laș, cine i-ar ierta încă un divorț? Visa urât, probabil, a doua zi mi-a și povestit visul, era o poveste groaznică, se făcea că pe blana din fața șemineului era un lup, peste gresie crescuseră ierburi înalte, mirosea curios, a mâl și a stârvuri, nările i se dilatau, hârtii uscate de o sută de euro creșteau în vârfuri de buruieni, lupul s-a prefăcut deodată, așa, ca în vise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
găsesc. — Suflete pereche ! pufnește Jemima cu ușor dispreț și mă privește. Emma, eu atâta-ți spun, dacă vrei să ai pe deget un inel cu piatră prețioasă, nu te muta cu Connor. Își aruncă scurt, pavlovian, privirea asupra fotografiei de pe șemineu, cu ea și prințul William, la un meci polo de binefacere. — Încă mai visezi să intri În familia regală ? zice Lissy. Nu mai știu, cu câți ani e mai mic ca tine ? — Termină cu prostiile ! se rățoiește Jemima la ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
apartamente ! zic, luată prin surprindere. Uau. Ce rapid ai fost. Nici măcar n-am apucat să-mi anunț proprietarul că plec. Păi, ar cam trebui să Începem să căutăm, spune Connor. Uite, ăsta are și balcon ! Și e și unul cu șemineu În stare de funcționare ! — Dumnezeule ! Mă așez pe cel mai apropiat scaun și mă uit bine la poza În ceață, Încercând să mă imaginez locuind acolo cu Connor. Stând pe canapea. Doar noi doi, seară de seară. Mă Întreb despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
adaugă Jack. Eu Însumi mă recomand adesea cu numele de Egbert. Pufnesc În râs, dar fac eforturi și-mi Înăbuș râsul. E un restaurant select. Lumea deja se uită la noi ciudat. Suntem conduși la o masă din colț, de lângă șemineu. Un chelner Îmi trage scaunul să mă așez și-mi flutură un șervet pe genunchi, În timp ce altul Îmi toarnă apă, iar altul Îmi oferă o chiflă. Același lucru se Întâmplă și de partea cealaltă a mesei, unde se află Jack
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
sufragerie, pe peretele din dreapta, o pictură Înfățișează În culori șterse, o scenă marină, semnată indescifrabil dăruită cândva de o femeie care-l iubise. Tot ,,Biedermeyer,, este și vitrina prin care porțelanurile se văd cum se văd peștii Într-un acvariu. Șemineul alb se lățește pe jumătate din peretele de miază-zi, patronând maiestuos camera, cu frumusețea construcției fine și armonioase. Din fotografii Îngălbenite de vreme privesc În gol chipuri șterse sau semețe, În rame negre, subțiri. Fotoliul de odihnă este uriaș, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
sufrageriei, pare un animal greoi, obosit. Pe suprafața lucioasă praful s-a așezat În straturi care amintesc de colbul caselor nelocuite de zeci de ani. Canapeaua Îngustă, extensibilă, Îmbrăcată Într-o stofă care nu mai are nici o culoare, Împarte cu șemineul peretele din dreapta. În fața ei Încă o masă banală din lemn gălbui pe care stau de-a valma câteva topuri de hârtie de scris, cărți, dicționare, flori uscate, o casetă din lemn cu ornamente de sidef, plină cu tot felul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
implori să revină acasă, să folosești spray-ul ca să te răzbuni, dar ea apare și dispare ca o nălucă și nu mai poți să-i tai calea, nu mai poți să te apropii de ea... Casa preotului are scară interioară, șemineuri cu ușițe de bronz, biblioteci din mahon cu trandafiri sculptați, icoane cu foiță de aur, jilțuri englezești cu piele de vițel, draperii din catifea roșu de cadmiu, arme de vânătoare Învelite cu plăci de argint, covoare scumpe, sobe de Meissen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
se prabușiră toropiți de căldură pe pardoseală.Ii revigoră muzica.In marea sală pluteau acordurile din „Reîntoarcerea lui Peer Gynt” de Edvard Grieg. Se însera.In fața lor apăru o masă aranjată pentru două persoane.Cinară la lumina lumânărilor. Din șemineu focul proiecta imagini de uriași pe perete. -Sunt îngrijorată.Soțul meu a avut un accident auto.S-a lovit cu capul de capota mașinii. L-am vizitat la spital.In somn a început să delireze.O strigă mereu pe ... Maura
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
vedem dacă Traian Întreabă de Buni! Dacă se duce la biserică, dacă Încearcă să afle cine i-a făcut pomenirile. — Să vedem dacă scoate portofelul! — Dincolo, la ei, nu sunt parastase! Îi arde și-i ține Într-o urnă pe șemineu! — Ferește-mă, Doamne! — Din propria mea experiență vă mărturisesc că dacă Buni a vorbit atât de des de el Înseamnă că Îl aștepta să se Întoarcă. — La ce să-l fi așteptat? Ce mai puteau să facă la vârsta lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
discutând alene printre pahare. Mese mici din lemn cu picioare din fontă și scaune rotative din fier îi primesc aici pe cei mai arătoși oameni din Hampstead; în spate e o canapea, câteva fotolii vechi din piele tăbăcită și un șemineu imens, în care încă nu arde nimic - prea devreme pentru asta - dar e aprins, și aruncă o strălucire de aur peste cei care stau mai în spate. Ben împinge ușa, și e imediat asaltat de zgomote, căldură și pălăvărgeală animată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
o tipă mai ceva ca Geraldine. ― Vino în bucătărie să-mi povestești cât termin eu asta, spune Brad. Îl urmez, și nu pot să nu observ că luminile au devenit mult, mult mai slabe decât erau când am sosit; în șemineul imens de piatră arde acum un foc care conferă încăperii o strălucire plăcută, chiar dacă afară sunt treizeci și șapte de grade. Trec pe lângă masa din fier forjat și sticlă, și văd că Brad a aranjat deja masa, care are flori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
aduc eu? Așa că fac alene ce mi s-a spus, iar când Brad vine cu două farfurii în mâini, apasă un întrerupător cu cotul și lasă camera în întuneric, cu excepția celor două lumânări de pe masă și a focului scânteietor din șemineu. ― Așa e mai bine, spune el, așezându-se. ― Mult mai bine, aprob eu. Acum de-abia te pot vedea, mai spun. Este o glumă, se pare că vechiul meu sarcasm nu vrea să stea în banca lui în noaptea asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
cât o bei, și apoi te poți duce la culcare. Dau din nou din cap, de data asta a recunoștință, și merg lângă foc pe niște picioare surprinzător (sau poate nu) de instabile, după care aproape că mă prăbușesc în fața șemineului. Brad se duce să facă cafeaua, și când e gata, o așază pe măsuța de cafea din spatele meu. Se așează pe podea lângă mine și-mi dă părul din ochi. Știu c-ar trebui să fiu emoționată, în oricare alte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
îmi pare rău că ți-am scos hainele de pe tine... Disperat, mi-a pus sutienul în jurul umerilor, după care m-a obligat să-mi pun și haina pe mine. Vino lângă foc, mi-a ordonat el. — Dar noi n-avem șemineu, am obiectat eu slăbită. —îți aduc eu unul, s-a oferit Luke. Orice vrei, îți aduc. — Cred că mi-ar plăcea să mă bag în pat, am zis eu. Vocea mi se auzea de parc-ar fi venit din mari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
ne putem da la o parte, doar să ajutăm și noi, cu ce ne stă În putință. Suntem numai noi, doi, la cabană, Într-un cadru feeric, de basm. A nins toată noaptea. Pădurea de conifere este albă. Stăm În fața șemineului cu masa Încărcată de bunătăți. Este dimineața primei zile de Paști. Lemnele de brad din șemineu, ard; din fiecare pocnitură sar scântei, parcă ar fi niște steluțe căzătoare. - Haide să ne spălăm cu zăpadă, Înainte de a ne Înfrupta din bunătăți
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
putință. Suntem numai noi, doi, la cabană, Într-un cadru feeric, de basm. A nins toată noaptea. Pădurea de conifere este albă. Stăm În fața șemineului cu masa Încărcată de bunătăți. Este dimineața primei zile de Paști. Lemnele de brad din șemineu, ard; din fiecare pocnitură sar scântei, parcă ar fi niște steluțe căzătoare. - Haide să ne spălăm cu zăpadă, Înainte de a ne Înfrupta din bunătăți! - De acord, Îmi șoptești tandru, la ureche. Ieșim. Albul zăpezii ne orbește. În liniștea care ne
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
lumina ca Într-o biserică. Televizor nu aveam, așa că am jucat whist și popa prostu’ cu pedepse pe sărutate. Nici nu mai știu de câte ori am pierdut, astfel că trebuia să te sărut. Am făcut dragoste pe jos, pe blana din fața șemineului. Pentru a doua zi ne-am făcut program de ski. Târziu am urcat scările, În dormitor. Am adormit unul În brațele celuilalt. Când m-am trezit a doua zi de Paști, țineam În brațe perna, strâns, sub așternutul de mătase
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]