1,991 matches
-
final, toată treaba încetează să mai țină de băutul recreațional din moment ce, la trezirea din dimineața următoare, drept leac împotriva mahmurelii sau pur și simplu pe post de mic-dejun, întâmpini ziua cu o nouă băutură. Cum băutul de dimineață duce către băutul la prânz, iar băutul de prânz elimină nevoia de a lua prânzul, controlul asupra realității se relaxează până când ne scapă de tot printre degete, iar grație unui televizor, al unui aparat video, al unor draperii trase și al unei totale
O antologie a decadenței () [Corola-journal/Journalistic/7771_a_9096]
-
să mai țină de băutul recreațional din moment ce, la trezirea din dimineața următoare, drept leac împotriva mahmurelii sau pur și simplu pe post de mic-dejun, întâmpini ziua cu o nouă băutură. Cum băutul de dimineață duce către băutul la prânz, iar băutul de prânz elimină nevoia de a lua prânzul, controlul asupra realității se relaxează până când ne scapă de tot printre degete, iar grație unui televizor, al unui aparat video, al unor draperii trase și al unei totale izolări, lumea meschină, normală
O antologie a decadenței () [Corola-journal/Journalistic/7771_a_9096]
-
să fiți, iar videoplayerul nu are program fix. Puteți să lăsați să dispară oribila dualitate zi/noapte. Nu există griji legate de activități sociale, evenimente curente, mâncare, respectarea programului de somn etc. Tot ce vă trebuie este încă ceva de băut, care va face ca totul să meargă ca uns, întocmai ca un norișor plutind ușor pe cerul unei zile de vară. Îndreptați-vă privirea înspre înăuntru. Spre deosebire de ce veți constata după o singură noapte de băut puternic, acum veți oscila
O antologie a decadenței () [Corola-journal/Journalistic/7771_a_9096]
-
este încă ceva de băut, care va face ca totul să meargă ca uns, întocmai ca un norișor plutind ușor pe cerul unei zile de vară. Îndreptați-vă privirea înspre înăuntru. Spre deosebire de ce veți constata după o singură noapte de băut puternic, acum veți oscila între momente de nebunie completă și perfectă claritate. De ce? În timpul unei băute de o noapte, psihicul dumneavoastră tinde să intre în ascunzătoare, ținându-și respirația în încercarea de a nu inhala nebunia la care îl expuneți
O antologie a decadenței () [Corola-journal/Journalistic/7771_a_9096]
-
și șase luni de inchisoare cu executare. Decizia nu este definitivă, aceasta putând fi contestată. După aproape doi ani și jumătate de investigații, procurorii susțin că Andrei Traian Andronie este vinovat de ucidere din culpă, dar și pentru că a condus băut și a refuzat să îi fie recoltate probe biologice și au cerut ca fiecare infracțiune să fie pedepsită cu maximul prevăzut de Codul Penal. Procurorii ceruseră 14 ani de închisoare. Andrei Traian Andronie a fost condamnat, vineri, la cinci ani
Andrei Andronie, fiul bancherului care a ucis doi oameni, condamnat () [Corola-journal/Journalistic/38270_a_39595]
-
Bratu Iulian Trei blonde intră într-un bar. Sunt fericite, dansează, cântă și comandă fără încetare câte ceva de băut ... La un moment dat, barmanul le întreabă ce sărbătoresc, iar una dintre ele îi explică: - Tocmai am terminat un puzzle, și ne-a luat numai trei luni să îl rezolvăm. - Și ce e așa de special? Întrebă barmanul. - Pe cutie
Bancul Zilei: Ce sărbătoresc trei blonde în bar by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/79236_a_80561]
-
multe ori. A urmat o scenă lacrimogenă desfășurată între mine și părinții mei. Ei, cel puțin mama era în lacrimi. Dar lacrimi de jenă și furie. —Of, ce rușine, s-a văitat ea. Să inviți oameni, să le oferi de băut și apoi să le dai apă chioară. Îmi venea să mor! Cum ai putut să faci așa ceva? Și ai jurat și ai promis să nu bei până când nu împlinești optsprezece ani. Eu eram nervoasă, prost dispusă și tăcută. Am lăsat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
fi știut unde să-l găsesc, aș fi băut chiar și șnapsul de banane. Mă simțeam atât de insuportabil de singură. Am contemplat ideea de a o trezi pe mama și de a o ruga să-mi dea ceva de băut, dar gândul ăsta m-a făcut să mă simt foarte vinovată. Mama era așa de îngrijorată din cauza mea. Dacă biata femeie reușise să adoarmă, nu puteam s-o trezesc cu conștiința liniștită. Poate că Helen mă putea ajuta. Sfârșită, am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
că n-aș mai fi suportat să mai aud încă o persoană declarându-mi că vrea să scrie o carte. Așa că am continuat să pălăvrăgim într-o manieră foarte plăcută. Laura s-a dus la bar să mai aducă de băut. Adam s-a întors către mine și mi-a zâmbit. —E grozav, a zis el. E așa de bine să poți purta o discuție inteligentă. Eu am început să strălucesc de fericire. Adam s-a tras puțin mai aproape de mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
în prezența lor, umilă și tăcută. Harris, în schimb, părea perfect în largul lui, tot întrebând despre slujba mea, spunându-mi totul despre a lui. Apoi a scos un mixer de cocteiluri și două pahare, mi-a turnat ceva de băut și a ridicat paharul pentru a ciocni. Doamne, un toast! — Pentru victoria celor de la Mets, am spus repede. Pentru suptul degetelor de la picior, a spus. O, nu. O, Doamne, nu. Deci avea o obsesie legată de picioare. Nu c-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
cercuri de lumină blândă și aerul era înmiresmat de florile tăiate dintr-un vas de pe măsuța de cafea. —Bere, vin, apă? mi-a întrebat Luke cicatricea. —Apă, am răspuns către prohabul lui. Mi-era teamă că, dacă mă apucam de băut, n-aveam să mă mai opresc. S-a auzit soneria. —E Joey, a zis Luke. Joey era cel mai bun prieten al lui. Ești sigură c-o să te simți în largul tău cu el aici? Am încercat să răspund privindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
parte la secret. La care secret? La acela pe care numai el, Belbo, putea acum să-l dea la iveală. Și care nu exista. Se făcuse seară. El se dusese la Pilade, schimbase câteva cuvinte cu cine știe cine, Întrecuse măsura cu băutul. Iar În dimineața următoare Îl căutase pe singurul prieten care-i mai rămăsese. Se dusese la Diotallevi. Se dusese să ceară ajutorul unui om care era pe moarte. Dar despre ultima lor discuție lăsase pe Abulafia o dare de seamă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
rata nici cea mai mică șansă ca stabilimentul să fie de vânzare. Hugo s-a decis și a emis o mârâială care spera să fie un răspuns politicos, dar care să nu-l angajeze în nici un fel. Vrei ceva de băut? i-a șoptit Laura. Da, te rog. Hugo s-a hotărât să profite de ocazia de a injecta o doză de normalitate în scenariu. O cafea ar fi grozavă. Laura s-a aplecat ca să deschidă frigiderul, cu toate că mânerul acestuia se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
apoi le spuse că li se vor face găuri În canoe, simulând atacul unui hipopotam, iar ei vor trebui să astupe găurile cu ce găseau și să vâslească o sută de metri În susul râului unde urmau să găsească apă de băut și proviziile de care aveau nevoie pentru a supraviețui În următoarele trei zile. — Dacă nu reușiți, Îi avertiză ea, v-ați dus - și la propriu, și la figurat. Apoi trecu În revistă toate creaturile Înfometate care-i așteptau În apă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
din izvoarele de la Timișești apa a fost un articol cu care populația nu se prea putea mândri. Fântânile, care exploatau straturile acvifere locale, nu dădeau decât o apă sălcie, bună numai pentru trebuințe industriale sau chiar domestice, dar nu de băut. Bahluiul nu conta pentru nimic. Captată din izvoare apropiate, de un debit mic, distribuită prin câteva "cișmele" publice, una dublă în fața bisericii Sfântul Spiridon (unde se văd și azi interesante inscripții în turcește), alta în poarta mânăstirii Golia, unde era
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
strangulate de cravate bleu din material sintetic, zăceau cele mai mari pramatii din istoria învățământului românesc. Tăcute, inconștiente, așteptând doar un impuls ca să-și scoată la lumină talentele nedezvăluite. Mihnea aflase totul, încă din primul trimestru: fusese simpatic, dăduse de băut, schimbase sandwichuri și lame de „Gumela“ cu fiecare dintre ei. Bach Gino, Boboc Nicu, Buhăescu Andrei, Iliescu Cătălin, Moldovan Cezar, Suciu Eugen. Clasa se trezise împânzită acum de oamenii lui; nu era elev care să nu știe de „gașca lu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
s-au oprit în pivniță să cerceteze damigenele și probabil mai sunt și astăzi acolo, căutându-l pe infractor), apoi s-au întors la cârciumă. Înăuntru găseai celălalt sfert, în frunte cu doctorul Leordeanu. Sătenii s-au pus iar pe băut, cineva a întrebat de bilet și-atunci bărbații au constatat că lipsește și el. Nenorocirea de hârtie care îi pusese pe toți pe jar dispăruse. Odată cu ea, și bunicu’ Vitalian. Urmele nu s-au șters însă definitiv. Îl vom reîntâlni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
a rânjit el, „Te-a lăsat vocea? Nu mă mai recunoști?“ M-am ridicat de pe scaun și l-am îmbrățișat cu pasiune. Un gest rar, ca pe vremea când goleam sticla infectă de RDD. Îl înjuram pe nea’ Nicu onest, băuți, din tot sufletul. Mihnea merita toți banii. Mă uda cu haina lui fleșcăită, firele bărbii îmi înțepau obrajii, îi simțeam sub palme omoplații proeminenți. Eram vii, nevătămați, dintr-odată puternici. Dacă ar fi intrat și Maria pe ușă, totul ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
noastre, care nu ne-a costat nimic pe noi, dar cu atât mai mult pe strămoși. Căci, abstracție făcând de la milioanele de bani, de la miile de oameni căzuți în bătălie, de la pierderea unei provincii, mai rămâne în paharul destul de amar băut pîn-acum drojdia asigurărilor formale din declararea de recunoaștere, asupra cărora nu ne-au luminat încă iluștrii oameni de la putere. În rezumat, politica noastră trecută, în privirea neatârnării, se caracterizează în modul următor: Deși existau în amândouă dinastii - în Moldova neamul
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
cei plecați de la 33 facem iar o grevă, greva lupului. La comuniști nu există greva lupului... Și să ne ducă la pușcărie, să ne ducă undeva... În lagărul ăla, unde nu era apă să te speli, nu era apă de băut sau de spălat haine, era o mizerie... Era mâncare slabă, iarnă, frig... Dacă nu era frig, era un noroi crunt, că se-ntâmpla de mai venea câte un vânt mai cald și mai topea zăpada... Și beam apă din copită
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
câte un vânt mai cald și mai topea zăpada... Și beam apă din copită de cal sau, cum mergeau camioanele pe șantier, din șanțurile făcute de roți... Și te duceai acolo, căutai un loc mai bun și căutai apă de băut. Da’ nu se-mbolnăveau oamenii... Și-acolo am făcut grevă... și ne-a legat fedeleș, ca pe lemne, și ne-a aruncat Într-un camion, ca pe butuci, și ne-a dus la Securitatea din Constanța la anchetă... Acolo..., o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
a concretiza ideea noastră că timpul poate fi înțeles numai prin muzică, Ingrid s-a așezat la pian cântând Mozart, Adagio în Si minor și Fantasia în Do minor. Delir de paradis în aer până când vecinii, îngreunați de prea mult băut și cântat gregar, ne-au bătut în țevile caloriferului. Am vorbit despre René, am citit prima lui scrisoare în care stă parcă scris tot ce urma să se întâmple mai târziu în timp. Ingrid a plecat acasă pe la ora două
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
mai departe la Tel-Aviv, mama lui fiind suedeză. Daniel a fost chemat la Tora (Aliyah la Tora) și s-a descurcat excelent, cântând în ebraică, psalmodiind și legănându-se ca un fluture în pupa lui. A urmat kiddush, invitația la băut și mâncat, toate astea în lumina marii sinagogi de pe Wahrendorffgatan, în apropiere de Catedrala „Sfânta Eugenia”. La intrarea sinagogii erau doi bătrâni care glumeau spunând: noi avem tot viitorul în spatele nostru! A apărut numărul despre Suedia (Secolul 20) la București
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
de bucătărie au găsit locul propice pentru a se înmulți. În scurt timp tot blocul era invadat de aceste insecte oribile. Uneori se făcea deratizare și aceștia dispăreau, ca apoi să reapară și să se înmulțească foarte repede. Apă de băut și pentru gătit aduceam în bidoane, de la cele câteva cișmele de pe lângă fabrică. Liftul se defecta adeseori și urcam șase etaje cu bidoanele pe scări, uneori prin întuneric. Baia era foarte mică. Umpleam cada, mică și aceasta, cu apă pentru a
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
povestirile deochiate, m-a întrebat oarecum nervos: 90 Mai ai ceva de spus, tovarășa? Nu, dar am înghețat și mă încălzeam puțin. Lasă că te încălzești în tren. Mergi și stai cu oamenii pe peron să nu se apuce de băut și să facă scandal. L-am privit revoltată pe secretarul care s-a făcut că nu observă privirea mea. Am ieșit, trântind ușa grea după mine. Despre această acțiune, care era o „dovadă vie a grijii și dragostei pe care
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]