1,556 matches
-
trimis reciproc între 1970 și 12 ianuarie 1978 din București, Roma și Delhi, având în vedere că el era în aceea vreme un scriitor interzis de autoritățile române.<br> Dar spre deosebire de relația cu Constantin Noica cu care s-a văzut bilunar, timp de trei ani în București, cu Mircea Eliade nu s-a întâlnit dar și-au trimis reciproc cărți. A fost perioada în care George Anca își prefigura stilul literar și tematicile abordate mai târziu în scrierile sale.<br> În
George Anca () [Corola-website/Science/335245_a_336574]
-
revistă literară ilustrată întemeiată de Sebastian Bornemisa, în calitate de proprietar și editor, care a apărut în două etape: 15 octombrie 1911 - 12 februarie 1915 la Orăștie și 1 ianuarie 1922 - 12 februarie 1928 la Cluj. Revista a avut inițial o apariție bilunară, iar din ianuarie 1912 o apariție săptămânală. Nicolae Iorga scria în „Neamul Românesc“ literar din 23 octombrie 1911 următoarele: Publicația cu profil cultural „Cosînzeana” a fost cea mai receptivă revistă la noul stil Secession, având cel mai bogat repertoriu ornamental
Cosînzeana (revistă) () [Corola-website/Science/325392_a_326721]
-
află în imposibilitatea de a realiza acest lucru. Ulterior, Lesko a fost înlocuită de Corina, cu care piesa a fost reînregistrată, solista luând parte și la filmările unui scurtmetraj în scop promoțional. Formația a declarat într-un interviu acordat publicației bilunare "Bravo" faptul că au renunțat la proiectul cu Lesko deoarece imaginile lor nu se potriveau. Conform presei din România, artista a renunțat la colaborarea cu Animal X întrucât ar fi fost constrânsă de producătorul său, Laurențiu Duță, pe fondul unui
Anna Lesko () [Corola-website/Science/305659_a_306988]
-
2000, la inițiativa lui Marian Florescu, directorul Editurii Rosetti și a unui grup de tineri profesori de la Facultățile de Drept publice din București și Cluj-Napoca: Marian Nicolae (directorul publicației), Bogdan Dumitrache (redactor șef) și Mircea Dan Bocșan. Revista a apărut bilunar în această formulă până în 2005, când - consecutiv achiziției Editurii de către Wolters Kluwer - a suferit schimbări și la nivelul echipei redacționale. De direcția revistei s-au ocupat succesiv Marius Scheaua, Stefan Naubauer, pentru ca din 2010 să intre sub egida Institutului de
Pandectele române () [Corola-website/Science/301427_a_302756]
-
lui, iar pe capul ei, spre groaza naratorului, era pisica neagră care scosese sunetul strident. Se pare că naratorul zidise și pisica în spatele acelui perete. „Pisica neagră” a fost publicată prima dată în numărul din 19 august 1843 al revistei bilunare "The Saturday Evening Post". În acel timp, publicația folosea titlul temporar "United States Saturday Post". Cititorii au răspuns imediat în mod favorabil față de publicarea povestirii, răspândind parodii printre care „The Ghost of the Grey Tadpole” de Thomas Dunn English. Ea
Pisica neagră (povestire) () [Corola-website/Science/325685_a_327014]
-
cu toate posturile de radiodifuziune în limba română și de legătura cu Comitetul Național pentru Europa Liberă al SUA (National Committee for Free Europe); tot el se ocupa de toate problemele legate de Biserica Ortodoxă Română. Alexandru Cretzianu elabora buletinul bilunar de informare a regelui Mihai și de coordonarea reprezentanților comitetului în diferite țări. Nicolae Caranfil se ocupa de asistența juridică și materială a refugiaților. Eforturile de organizare ale exilului românesc nu erau o acțiune singulară. Comunitățile din celelalte țări din
Comitetul Național Român (1948) () [Corola-website/Science/308798_a_310127]
-
și-a încetata activitatea, din lipsă de fonduri. Comitetul a editat două publicații: revista "Romania" în limba engleză în Statele Unite și "La Nation Roumaine" în limba franceză la Paris. De asemenea, Comitetul a editat până în noiembrie 1950 un "Buletin informativ" bilunar în se publicaseră hotărîrile Comitetului care nu erau cu caracter confidențial și dări de seamă cu privire la activitatea Comitetului. De la 1 ianuarie 1950 acesta a fost transformat în "Monitorul Comitetului" cu apariție lunară Una din cele mai neașteptate activități, inițiată de
Comitetul Național Român (1948) () [Corola-website/Science/308798_a_310127]
-
a fost o publicație interbelică de cultură cinematografică care apărea săptămânal. Prima apariție (Nr. 1) a avut loc la data de 15 octombrie 1924. Revista a continuat să apară lunar, bilunar sau săptămânal până în 1948. Între anii 1963 și 1989 revista a fost relansata de către criticul de film, dramaturgul și autoarea Ecaterina Oproiu, care a fost și redactoarea șefa a publicației. După o pauză de 15 ani, în 1963, Consiliul Culturii
Revista Cinema () [Corola-website/Science/327387_a_328716]
-
(Carpații) a fost o publicație bilunară în limba germană, care a apărut în perioada 1907 - 1914 la Brașov, Transilvania, Imperiul Austro-Ungar. Publicația subtitulată "Halbmonatsschrift für Kultur und Leben" (Scriere bilunară pentru cultură și viață) a fost scoasă de scriitorul Adolf Meschendörfer. Întors de la studii din Germania
Die Karpathen () [Corola-website/Science/310806_a_312135]
-
(Carpații) a fost o publicație bilunară în limba germană, care a apărut în perioada 1907 - 1914 la Brașov, Transilvania, Imperiul Austro-Ungar. Publicația subtitulată "Halbmonatsschrift für Kultur und Leben" (Scriere bilunară pentru cultură și viață) a fost scoasă de scriitorul Adolf Meschendörfer. Întors de la studii din Germania, Meschendörfer a încercat să introducă și în rândul concetățenilor săi noile idei din artă și literatură. El s-a angajat pentru o educare estetică
Die Karpathen () [Corola-website/Science/310806_a_312135]
-
abundent pe net actualizând contactul ASILR cu alte comunități din România sau Diaspora. ASILR participă la târguri internaționale de carte ținute în Israel și România, la București și la Iași. Suntem mândri cu publicația digitală ASILR (Secolul XXI) care apare bilunar pe net, adresând publicul larg cu teme locale, de artă, estetică, prezentări de cărți noi cât și experimente literare și de avangardă. Editura Aglaia este dedicată exclusiv producțiilor virtuale și experimentelor. Printre alte realizări menționăm colajul vizual care implică 2
Asociația Scriitorilor Israelieni de Limbă Română () [Corola-website/Science/331500_a_332829]
-
cursuri de geopolitică,geostrategie,diplomație.Membru al Uniunii Scriitorilor din România din 1979.Membră a UCIN Asociația scenariștilor.În prezent este corespondent pentru România al "Observatoire d'études Géopolitiques" din Paris, realizator tv pentru Televiziunea Română și editor șef al publicației bilunare ZAMAN ROMÂNIA, ediția în limba română (din februarie 2013). Cărți publicate (bibliografie selectivă): Traduceri: Despre literatura Cleopatrei Lorințiu au scris: Cornel Regman, Petru Poanta, Alexandru Cistelecan, Constantin Sorescu, Mihai Ungheanu, Andrei Milca, Dan Ciachir, Valeriu Bârgău, Geo Vasile, Aureliu Goci
Cleopatra Lorințiu () [Corola-website/Science/310957_a_312286]
-
de către Fantasy House. Ambele erau filiale ale companiei "Lawrence Spivak's Mercury Publications", care a devenit editor al revistei în 1958. "Spilogale, Inc." a publicat revista din anul 2001. Începând cu numărul din aprilie/mai 2009, această revistă este publicată bilunar, cu 256 de pagini pe număr.
The Magazine of Fantasy amp; ScienceFiction () [Corola-website/Science/323769_a_325098]
-
de cinci ani, plecând în 2006. Ulterior, rolul lui Watson în echipa "Ultima Thule" a fost luat de Marc „Kundalini” Cottee. Jon Shapiro s-a alăturat emisiunii în 2009. De la sfîrșitul anului 2001 emisiunea a fost difuzată într-un ciclu bilunar, Cruickshank prezentând fiecare a doua ediție, în timp ce ceilalți prezentatori găzduiau emisiunea în săptămânile alternative. "Ultima Thule" este transmisă live de 2MBS-FM în Sydney, Australia, în serile de duminică, între orele 23h 30 și miezul nopții. În iunie 2003, "Ultima Thule
Ultima Thule Ambient Music () [Corola-website/Science/327302_a_328631]
-
avut G. Coșbuc și prin participarea sa la conducerea unor importante reviste, dovedind, în acest sens, o evidentă vocație publicistică. Experienței dobândite la "Tribuna" se va adăuga munca în redacția revistei "Lumea ilustrată", publicație cu caracter enciclopedic, editată la București, bilunar în anul 1896. Din conducere fac parte: Coșbuc, D. Stănescu și I.I. Roșca. La București, George Coșbuc a mai făcut parte și din conducerea revistelor "Vatra" (1894), "Foaie interesantă" (1897), "Sămănătorul" (1901) și "Viața literară". Înființată la 1 ianuarie 1894
George Coșbuc () [Corola-website/Science/297547_a_298876]
-
făcut parte și din conducerea revistelor "Vatra" (1894), "Foaie interesantă" (1897), "Sămănătorul" (1901) și "Viața literară". Înființată la 1 ianuarie 1894, la București, revista "Vatra", concepută în descendența "Daciei literare" și a "Tribunei" va apărea doar în 44 de numere, bilunare, până în august 1896. Publicația, culturală și literară, de orientare tradiționalistă, i-a avut ca directori pe I. Slavici, I.L. Caragiale și G. Coșbuc. Poetul era apreciat deja ca scriitor și acumulase și în munca de redacție o bogată experiență. În
George Coșbuc () [Corola-website/Science/297547_a_298876]
-
mizeria populației civile. Primul număr a apărut în 15 aprilie 1940, în patru limbi (germană, engleză, franceză și italiană), numărul 5 din martie 1945 fiind ultimul cunoscut. Dimensiunile numerelor standard erau de 27 cm X 36,5 cm, iar periodicitatea bilunară, în doi ani revista cunoscând și numere duble. Ediția germană număra 48 de pagini. Variantele în celelalte limbi reproduceau ediția germană, rareori cu versiuni ușor diferite. De-a lungul celor aproximativ șase ani de apariție s-au înregistrat 112 numere
Signal (revistă) () [Corola-website/Science/327312_a_328641]
-
comitetul de redacție a două reviste aromânești create la Bitolia și tipărite la București: “Fratil’ia” (care s-a publicat între februarie 1901 și februarie 1902) și “Lumina” (care a apărut între 1903 și 1908). “Fratil’ia” era o revista bilunară, scrisă în dialect aromân, condusă de Nicolae Batzaria și el profesor la Liceul român din Bitolia. În această revista se publică versuri, proză, anecdote populare, articole și studii despre istoria și civilizația aromânilor.; unde se dă și o listă a
Sterie Ciumetti (inginer) () [Corola-website/Science/327595_a_328924]
-
Uniunii Sindicatelor de Artiști, Scriitori și Ziariști”. Printre colaboratori: Mihai Beniuc, Eugen Jebeleanu, Nina Cassian, Geo Dumitrescu, George Călinescu, Ovid S. Crohmălniceanu, Perpessicius, Tudor Vianu. Între mai 1952 - mai 1953 revista apare lunar, iar între iunie 1953 și decembrie 1957 bilunar. Este prima revistă ilustrată din România de după cel de-al Doilea Război Mondial. Flacăra redevine săptămânal la 1 ianuarie 1958. Între anii 1952-1973 apare cu subtitlul “Revistă ilustrată social-politică și literară artistică”. În 1976 revine pe hârtie de ziar, fiind
Flacăra () [Corola-website/Science/313438_a_314767]
-
paviment nou din gresie (lucioasă) - peste vechea pardoseală din lespezi de piatră -, restaurarea unor piese de mobilier, etc. În curte se păstrează diferite pise litice, unele scuptate, recuperate din cercetările arheologice efectuate în decursul timpului. Comunitatea Bisericii editează Revista Dimitrios, bilunar de știri din parohie.
Biserica Sfântul Dumitru - Poștă () [Corola-website/Science/333597_a_334926]
-
() a fost o revistă satirică săptămânală în limba germană fondată de Albert Langen în aprilie 1896 și publicată până în 1967, cu o pauză în perioada 1944-1954. Ea a devenit bilunară în 1964. Numele ei provenea de la protagonistul romanului "Der Abenteuerliche Teutsch" (1668) al lui Grimmelshausen. Sediul revistei a fost la München. Combinând conținutul politic îndrăzneț și agresiv cu un stil grafic luminos și surprinzător de modern, "Simplicissimus" a publicat operele
Simplicissimus () [Corola-website/Science/337652_a_338981]
-
la începutul lunii decembrie, iar cel de-al doilea semestru începea cu primul număr din iunie. Începând din 1915, anul de publicare al revistei "" a fost sincronizat cu anul calendaristic. Revistă săptămânală până în anii 1920, ea a devenit mai întâi bilunară și apoi lunară în 1948. În timpul celui de-al Doilea Război Mondial, "La Nature" a fost publicată intermitent. Prima întrerupere în publicarea ei a durat de la 15 septembrie la 15 decembrie 1939, iar în cursul anului 1940 au fost publicate
La Nature () [Corola-website/Science/336664_a_337993]
-
doar șase numere. În 1941 au apărut 12 numere, pe data de 15 a fiecărei luni. A urmat o altă perioadă de întrerupere în publicarea revistei, apărând doar 26 de numere între 1942 și 1945. Revista a revenit la apariția bilunară interbelică în 1945. În 1961, "La Nature" și-a schimbat numele în "La Nature Science Progrès" (titlu tradus vag "Revista Nature: Progrese în știință"), apoi, în 1963, în "Science Progrès La Nature" ("Progrese în știință: Revista Nature") înainte de a deveni
La Nature () [Corola-website/Science/336664_a_337993]
-
a fost o revistă românească de critică, teorie și istorie literară science-fiction, creată de (anti-)criticul Cătălin Ionescu, apărută "on-line" în format electronic între 17 iulie 2000 și 21 ianuarie 2010, la început cu o frecvență bilunară, apoi trimestrială. Ea a fost găzduită succesiv pe diferite servere. În manifestul "Pro-Teze" (Principii teoretice), fondatorul a statuat că este o publicație independentă de tip "freeware", distribuită gratis, animată de Spiritul Liber al Internetului. Denumirile rubricilor permanente au fost derivate
Pro-Scris () [Corola-website/Science/332654_a_333983]
-
Caracterul revistei noastre este strict literar. Pe linia creațiilor literare noi cinstim: credința, aprinzând lumini peste umbletul lui Hristos în țara noastră; românismul, pe care-l vedem slujit mai mult pe tăria dacică decât pe pompoasa fală latină."” În cadrul revistei bilunare buzoiene au semnat: S-au remarcat în cadrul revistei la rubrica „Condicar”: Ion Biberi și Emil Botta, și au fost criticați Nicolae Iorga și Eugen Lovinescu.
Acțiunea literară () [Corola-website/Science/330000_a_331329]