1,140 matches
-
așezară și o legară și o scoaseră din baie, luînd-o pe pielea de tigru, apoi prin salon, pe lîngă bar și pozele din Paris, și jos, pe scara neluminată. La fiecare Întoarcere crezu că se prăbușește. — Îmi cer scuze, nu contenea să spună slăbită. Îmi cer scuze. Ele o certară În glumă pentru că-și face griji. Dac-ai vedea ce tipi babani ridicăm! spuse cea băiețoasă - Mickey - rîzÎnd. După asta o să ne apucăm să cărăm piane. Bătrîna mergea În fața lor, prevenindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
Și i-a ridicat și și-a făcut implanturi. Nu mai gîfÎi așa, dragă, sînt sigură că o să-i vezi. Mă surprinde că nu e topless În avion, spune Trish, iar eu rîd, pentru că lipsa de inhibiții a Lisei nu contenește să mă uimească. Și-a făcut operația acum vreo două luni, deși nu părea a fi nevoie și, de Îndată ce s-a vindecat, s-a dezbrăcat În mijlocul camerei de zi și a insistat să punem mîna pe ei. Eu și cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
de urină; zgomotele - strigătele vânzătorilor, exclamațiile, numele țipate în gura mare și fluieratul locomotivei care parcă străpunge toată această gloată enormă de oameni înghesuiți laolaltă. Este un zgomot atât de puternic, încât uneori te rogi ca excesul de viață să contenească, să se dea la o parte, să-ți facă loc în toată această nebuloasă umană, un loc cât de mic, doar să poți respira și gândi. În mijlocul lor, șovăind prin mulțime ca un trio himeric, Pran și noile sale stăpâne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
n-a putut să-și introducă mașinile blindate, lucru care l-a iritat foarte tare, pentru că spera să folosească tunurile lor de mare calibru. Era al naibii de cald și el, ca de obicei, suferea în tăcere. Durerea generalului era permanentă, nu contenea nici o clipă, era la fel de severă ca întotdeauna. Cu toate că picioarele sale sclerotice, de două ori greu încercate, trimiteau semnale dureroase de-a lungul spatelui până înspre ceafă, el era comandantul și considera că este o chestiune de onoare să nu-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Lovelock menționează cuvântul Palais la urechea domnului Spavin, care-l cheamă în biroul său și-l informează că acesta nu este comportamentul la care se aștepta de la pupilul său. Jonathan nu știe exact la ce se referă, dar nu mai contenește cu scuzele, de teamă să nu-i fie luat totul. Domnul Spavin consideră că devine nesupus și că ar fi bine să-l trimită la Chopham Hall imediat. Are nevoie de disciplină. Disciplină și rigorile vieții academice. Nu are rost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
orașul îi datora ceva pentru pierderea suferită. Alți doi martori ai incidentului, aflați acolo pentru a răscoli pubelele în căutare de sticle și cutii reciclabile, oferiră o versiune a poveștii foarte apropiată de cea a pescarilor. Mașinile de poliție nu conteneau să apară, la fel și microbuzele de la televiziuni, filmând mai ales rămășițele barăcii distruse și barca poliției, din care se lansau în căutări subacvatice doi agenți de poliție cu costume de scafandri. Acum că operațiunea de căutare se concentrase pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
luați-l naibii de aici. Decise astfel că obligațiile unui sergent în ceea ce privește relația cu comunitatea trebuie trecute pe planul doi când aveai de-a face cu scena unei infracțiuni. Agenții îl imobilizară pe agitator și îl conduseră, în timp ce acesta nu contenea din înjurat, departe de acel loc. - Ar trebui să-l amendăm? întrebă unul din polițiști. - Nu, doar țineți-l departe de acest loc, strigă ea, provocând râsete în rândul celor adunați. Urmări apoi din priviri cum bărbatul era escortat spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
Mi-amintesc că era seara și ascultam cu sufletul la gură pățaniile lui de la scăldat. Eram nedumerit de o sumedenie de cuvinte pe care nu le mai auzisem: suman, stative, a nivedi, laiță, canură, chimeriu, lespejoară, hudiță, găligan... Bineînțeles, nu conteneam cu întrebările, iar mama îmi explica răbdătoare fiecare cuvânt. Mi-a plăcut atât de mult, încât în noaptea aceea am visat că Nică era prietenul meu și am fugit împreună la scăldat. Parcă era un cer senin și era așa
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
numesc Andreea și, poate, sunt deja măricică ca să mai cred în Moș Crăciun, dar încă mai sper că, acolo, undeva într-o agendă, moșul mă mai are încă pe listă. Seara s-a coborât peste pământ și ninsoarea nu mai contenește. La unele ferestre mai este încă lumină, în speranța că Moșul va zări casa. Un zgomot ciudat se aude deodată în pod și pe hornul mic se zăresc două căpșoare simpatice foarte cunoscute. Moș Crăciun și-a trimis înainte argații
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
Totuși dacă vrei să treci mai sigur, trebuie să pleci sau pe înserate sau în zorii zilei", îi veni iar în minte același gând, stăruitor, ca o muscă pe care în zadar vrei s-o alungi. Încetul cu încetul ploaia conteni și se porni un vânt aspru, cu șuierături sinistre, mai desțelenind puțin întunericul și cotrobăind vajnic prin observatorul lui Bologa care, în curând, simți în spinare o pată udă și rece. Se ghemui mai bine, ferindu-și spatele. Vântul însă
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
De ce să ne atace tocmai azi? ― Bologa, e sigur, reluă căpitanul mai plângător. Crede-mă... O patrulă mi-a adus de aseară știrea că se fac pregătiri grăbite... Ai să vezi, Bologa!... Așa e totdeauna... Zece minute Cervenko nu mai conteni cu jelaniile, încît Apostol plecă buimăcit, blestemîndu-și clipa care l-a îndemnat să intre la ruteanul maniac. Afară însă, în tăcerea frământată de vânt și în întunericul necăcios, îi veni inima la loc și-și zise că Cervenko a început
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
nu mă mai gândesc la nimic și să trăiesc așa... mulțumit? Uneori îmi zic că sunt ridicol și totuși nu mă pot opri... Asta-i nenorocirea! Klapka se simțea foarte bine aici. Se împrietenise aievea cu colonelul. Toată iarna luptele conteniseră, așa că nici o primejdie nu-l mai amenințase. Se mai gândea, chiar deseori, la înflăcărările sale naționale și se stima în sinea lui din pricina lor, dar avea grijă să le ascundă și să le păstreze pentru alte vremuri... Și acuma, cu
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
Oricât ai fi fost de rațional, de lucid, ceva din aceste zvonuri tot mai rămânea în subconștient, ceva ce accentua neliniștea, ipoteza că totuși nu trebuie exclus din calcul nici pericolul cel mai mare în contextul în care securiștii nu conteneau să te „prevină” că ți se pregătește ceva, desigur, rău. E adevărat, n-am refuzat niciodată să discut cu ei, căci numai cunoscându-i, descifrând din asemenea dialoguri ce știu și ce nu știu despre mine, întrebările și amenințările lor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
timpul să treacă la simțul văzului. Ochii se deschiseră către o junglă ecuatorială. Copacii își ridicau spre cer brațele verzi și stufoase. Niște creaturi cu aripi multicolore, irizate, zburătăceau bâzâind, din ramură în ramură. Păsări cu pene caudale nemăsurate nu conteneau să se prăvălească și să se avânte iarăși în urma unor insecte. Un quetzal trăgea cu ochiul la ea din sălașul său, instalat în trungiul unui smochin agățător. Orhidee care se desfăceau și scarabei alergând printre frunzele moarte, ca niște muguri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
spre intrarea în aeroport, ci spre o alta, din apropiere, oprindu-ne pe un platou unde ne aștepta nu un elicopter prăbușit, ci unul pregătit să decoleze. Iar comandantul acestuia abia reușea să prezinte raportul personalităților militare care nu mai conteneau să apară, fiindcă, necunoscându-le, dădea respectivul raport tuturor celor care erau salutați într-un mod aparte de ofițerii aflați deja lângă elicopter. Eu, în schimb, îi cunoșteam, iar prezența acolo a unor șefi sau locțiitori de la direcțiile de informații
ANCHETE ALE SECURIT??II by GHEORGHE COTOMAN () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84041_a_85366]
-
mai Întâi te trimite la vatră și, după un timp, te ia de pe vatră și te varsă. La asta. Adică la Mana noastră, prin Codru, cu soldați bătrâni - dar tot la vânătoare; sau abia acum la vânătoare-de. Ofițerașul nu mai contenește de dat din cap că da, da, da deasupra cănii cu ceai. Într-un târziu se oprește și arată două degete. Eu am văzut degetele - atât; Mătușa Domnica a văzut degetele: Își face cruce, Își acoperă și mai mult obrazul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
mai devreme chiar pe sine. Ajuns la București, autorul viitoarelor Poeme cu îngeri, cum o atestă scrisoarea către prietenul său Tutoveanu, va face diligențe pe lângă mai marii zilei în vederea obținerii de fonduri pentru tipărirea revistei Florile dalbe și nu va conteni colaborarea cu publicațiile la care activase pe când lucra ca medic militar: «Dragă Tutovene, Joi, 9-22 mai 1919 Am tăcut atâta timp fiindcă, zău, n-am avut ce vă scrie. Nu era nimic nou să vă anunț că am sosit la
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
nu îl vrea. Desigur, nu ai grijă, uite îl scot din priză chiar acum și îl ducem la magazie. Bătrâna se urcă cu ușurință pe un taburet metalic capitonat cu plastic gri. Este îndemânatecă, sigură în mișcări și face treaba necontenind să o îmbărbăteze cu vorbe blânde, materne, pe tânăra din fotoliu. Dora se uită la tânără cu insistență, poate cu prea multă insistență. Frumosul chip machiat a căpătat aspectul unei păpuși de ceară cu trăsături prea pronunțate. Buzele și pomeții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
chirurg și cere cu obișnuitul ton autoritar : "Încă o doză de anestezic, stimată colega !" și : "Pensetă micronică de calibrul zero unu !" Minutele se transformă pe nesimțite în ore, în care, cu dexteritate de magician, profesorul descâlcește mănunchiul vital. Tampoanele nu contenesc să îi usuce fruntea, fantele ochilor au devenit și mai subțiri mobilizând până la epuizare acuitatea vizuală. Mâna nu tremură, și-a regăsit siguranța și abilitatea necesare. Lamă de șapte microni ! Așa ! Și încă una de cinci ! Și de doi ! În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
imagini : o formă alungită, având o nedefinită culoare alburie, și o a doua, care îi veghează la căpătâi, îmbrăcată într-un înveliș de un violet discret. "Să fie oare spiritul meu alături de cel al Minodorei ? Oare așa arată spiritele ?", nu contenește Dora să se mire și să se întrebe. Da, asta-i, ai început în fine să înțelegi... Schimbul de gânduri între cele două spirite pare să capete, de data acesta, forma unui adevărat dialog : De ce susții că ești sora mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
intimitatea ființei ei. Este decisă să deslușească enigmele cu care a ieșit împovărată din încercarea prin care a trecut. Știe, presimte, că nu își va putea regăsi cu adevărat locul până nu va avea răspuns la întrebări pe care nu contenește să și le pună. Scotocește cu perseverență hârtii vechi printre care caută urme ale trecutului părinților și mai ales urme ale trecutului tatălui ei. "Să fi avut el cu adevărat încă o fiică ? Să fi existat vreodată acea Minodora, pretinsa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
nu îl interesează subiectul. Este așezat în fața Alindorei și nu știe cum să-și disimuleze privirile, care o caută neîncetat, fără voia lui. Respiră în profunzime prospețimea parfumului care îi amintește noaptea de dragoste cu necunoscuta a cărei amintire nu contenește să îl tulbure. Personalul medical nu lipsește, am reușit să îl recrutăm aproape în totalitate prin reconvertire celui de la vechea structură. Nu am reușit însă să găsim un administrator cu experiență și Alindora..., doamna doctor Bosch mi-a sugerat că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
aveam ratam întâlnirea asta. Speranța mea este Atanasie, prietenul și omul meu de încredere. Poate vine cu sania să ne salveze, el anticipează mai bine ca mine faptele mele. Și pe el l-am moștenit de la tata. "Miraculoasă întâlnire !" nu contenește Dora să se mire, ca apoi să insiste : Mă gândesc că obiectivul meu este acest sat sau oraș care începe cu litera X. La Arbore m-am gândit numai ca la un loc unde aș fi putut afla... Nu mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
zurgălăii au încetat să sune. Nici un zgomot în afara propriilor bătăi ale inimilor care și ele se liniștesc cu încetul făcând loc liniștii. Ascultă ! Auzi liniștea ? Dora își concentrează auzul care, iată, înregistrează șoapta tainică a fulgilor de zăpadă care nu contenesc să cadă din înălțimi. Aud, aud pașii fulgilor care ne-ar putea troieni și scoate pentru totdeauna din timpul și locul de azi. Continuă să ningă, confirmă Dragoș care și-a scos capul de sub învelitoarea caldă pe când o mână continuă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
spre Sud, cât mai departe de hotarul grosolan, înscris cu roșu pe hartă de mâna rusească. Hotarul fără temei care a tăiat capul Bucovinei noastre... Cel puternic are însă întotdeauna dreptate, o falsă și ilegală dreptate, care pe noi nu contenește să ne doară. Ciprian parcă nu mai este același om, nu mai este calm și cumpănit. Gura lui mică și roșie, făcută parcă doar pentru a surâde ironic, e cuprinsă de un rictus ciudat. Aprinde cu un aer absent o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]