1,328 matches
-
N-am văzut cum ard oameni, asta n-am văzut - dar când treceam la muncă, crematoriul era la 10-12 metri de drumul care ducea spre carieră, nemții ne fugăreau. Dar știți, oricât ai fugi, tot te uiți. Am văzut și crematoriul, am văzut și flăcările și oamenii care erau pregătiți acolo: ușile erau deschise, am văzut oameni În picioare și flăcările erau În fața lor - nu știu, ori au fost Împinși, ori după asta erau Împușcați, că nu se mișca nimic. Crimele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
dacă rezistai și la ziua asta urma pedeapsa capitală, să treci prin-un dispozitiv cu niște clape care te loveau, În lungime de 15-20 de metri. Și când ajungeai, dacă ajungeai, era bine, dacă nu - te aruncau la grămada pentru crematoriu. Au mai făcut experiențe pe cei cărora li se scoteau unghiile și ochii. Deci În timp ce unul trăgea și scotea unghiile, celălalt scotea partea de la ochi. Și tot așa până cădea ochiul afară. O altă pedeapsă care se aplica celor care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
bătuți, fugăriți... Mergeam târâș - care ne sculam bine, care nu... Erau 3-4.000 de oameni care lucrau acolo. Când veneam În sus mergeam grămadă. Am vrut să ne revoltăm. Au tras patru-cinci rafale, la nimereală. Care era În picioare - la crematoriu, În cap, În picioare, nu conta. Omul nu mai conta. Începând din noiembrie-decembrie erau cât mai mulți maltratați, executați, ca să fie duși la camerele de gazare - probabil ca să nu ne mai dea de mâncare. Cei mai În vârstă ziceau că
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
-iștilor... Apoi americanii au făcut un lagăr de foști prizonieri: ruși, sârbi, francezi, iugoslavi, polonezi, În jur de două mii și ceva de foști prizonieri. I-au cazat În lagărele noastre, reamenajate - care s-a putut, că multe au fost devastate... Crematoriul a fost Închis și În jur erau bombe - era interzis să te apropii de el. Vorbesc de crematoriul de la Mauthausen, În zona liberă, adică spre Dunăre. Cenușa se ducea În Dunăre. Apoi am fost În carantină, iar printre noi au
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
două mii și ceva de foști prizonieri. I-au cazat În lagărele noastre, reamenajate - care s-a putut, că multe au fost devastate... Crematoriul a fost Închis și În jur erau bombe - era interzis să te apropii de el. Vorbesc de crematoriul de la Mauthausen, În zona liberă, adică spre Dunăre. Cenușa se ducea În Dunăre. Apoi am fost În carantină, iar printre noi au fost ascunși și SS-iști - serios vă spun. Cum i-au identificat? Aveau un SS tatuat sub braț
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
o caracteristică a celor gazați, că Încercau să scape - gazele urcau de jos, mai sus, mai sus, și interesant e că cei mai tineri din aceste grupuri gazate erau easupra, iar bătrânii și copiii - jos. Îi descătușau, Îi duceau la crematoriu să ardă și periodic, la 2-3 luni, și acești oameni din Sonder Kommando erau gazați, ca să nu poată povesti altora, să nu divulge aceste secrete teribile de care se pare că nici măcar populația de acolo nu știa. Noi eram Îmbrăcați
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
germanii sunt scrupuloși, nu-i așa, și trebuia să iasă numărul; morții erau Înșirați lângă noi și abia pe urmă, după ce se făcea numărarea și se scădea din efectiv, puteam să Îi ducem În locurile destinate, de unde erau duși la crematoriu. Era o mizerie nemaipomenită, ne mâncau păduchii, era frig, bătăi... În funcții erau mai mult deținuți de drept comun, care dădeau În noi, aveau niște bâte de lemn cu care ne rupeau oasele... A fost o treabă foarte, foarte dură
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
deși am simțit diferența, foarte mare, dintre Auschwitz și Buchenwald. În primul rând Buchenwaldul nu era un lagăr de nimicire. Sigur, au pierit și acolo zeci de mii de oameni, dar nu trimiși În camerele de gazare; era un singur crematoriu pentru cei „decedați”, Între ghilimele să zic așa, În mod normal - prin epuizare, boală, maltratare... Dar nu se făceau exterminări În masă, ca la Auschwitz. În primul rând. În al doilea rând, la Buchenwald, datorită deținuților politici care erau acolo
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
ori, de exemplu, când vorbiți cu unu’ care a fost În lagăr o să spună: „Am coborât la Auschwitz, am fost Încolonați și acolo doctorul Mengele, cu un baston, ne trimitea...”. Cine știa atunci cine e Mengele? Sau: „Am văzut coșul crematoriului”. Cine știa că e crematoriu acolo? Sunt niște afirmații care... Revenind, acesta e meritul lui Kertész Imre. Eu personal n-am fost Încântat de cartea lui, dar a reușit să descrie pas cu pas cum i s-a deschis viziunea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
cu unu’ care a fost În lagăr o să spună: „Am coborât la Auschwitz, am fost Încolonați și acolo doctorul Mengele, cu un baston, ne trimitea...”. Cine știa atunci cine e Mengele? Sau: „Am văzut coșul crematoriului”. Cine știa că e crematoriu acolo? Sunt niște afirmații care... Revenind, acesta e meritul lui Kertész Imre. Eu personal n-am fost Încântat de cartea lui, dar a reușit să descrie pas cu pas cum i s-a deschis viziunea despre lagăr. (februarie 2003) „Mi-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
părțile: ne-au Împărțit și ne-au băgat În vagoane, unde era o bancă cu patru SS-iști, iar pe noi ne-au pus pachet, una peste altua. Spuneau că astea sunt saci de hârtie, pentru că, e adevărat, nu este crematoriu, dar un glonț se găsește - vă băgați În saci și vi se termină zilele. Acesta a fost planul, ultima poruncă a lui Goring: că să nu rămână nici un supraviețuitor. Dacă cu noi n-au reușit este din cauza că unul de la
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
fost viața În Auschwitz-Birkenau. Auschwitz n-a fost un lagăr oarecare. A fost cel mai mare lagăr Înființat de naziști, cu o destinație bine definită: lagăr de exterminare, de nimicire fizică, cu camere de gazare de mare capacitate, cu 4 crematorii, fiecare era ca o uzină. Totodată, ca toate marile lagăre germane, și Auschwitz a Îndeplinit rolul de a oferi sclavi pentru diversele Întreprinderi germane care necesitau forță de muncă. După câteva zile de stagiu În acest iad denumit Auschwitz, majoritatea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
deținuților se Îmbulzeau să găsească un loc În diferitele transporturi pentru efectuarea unor munci. Fiecare considera - pe bună dreptate - că viața sa e mai În siguranță dacă prestează o muncă decât În Auschwitz, așteptând selecțiile pentru gazare, În momentele când crematoriile sunt puțin mai libere. În continuare am să mă refer numai la unele aspecte din trăirile mele personale. Eu nu am căutat să fiu dus la muncă - dimpotrivă, am făcut tot ce am putut ca să nu fiu selectat În vreun
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
acest medic al morții. A făcut uneori (ce-i drept, mai rar) selectări ad-hoc, În pripă, când a avut nevoie de un număr mai restrâns de indivizi pentru gazare. S-a Întâmplat fie atunci când mai era Încă puțin loc În crematorii până la capacitatea maximă, fie când a simțit nevoia de puțină distracție. Cine poate ști asta? Iată un exemplu de o asemenea selecție. Copiii din câteva blocuri au fost Încolonați pe o arenă de fotbal. Pe una din porți a fost
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
trebuie să amintesc că lagărul Auschwitz-Birkenau s-a Întins pe un teritoriu foarte vast. De fapt noi, cei deportați din Ardealul de Nord la Birkenau, am ajuns parte din marele complex Auschwitz, unde au fost amplasate camerele de gazare și crematoriile. Chiar și lagărul Birkenau se Întindea pe un teritoriu vast. Într-o parte a căii ferate au fost lagărele pentru femei, iar pe cealaltă parte - de bărbați. Și aceste lagăre au fost Împărțite pe zone, numerotate de la A la F.
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
sufletul la gură, cu inima bătându-mi atât de puternic, Încât aproape că se auzea de la distanță, să-mi vină rândul, să se termine odată... Cu această ocazie a fost selectat pentru gazare și frățiorul meu. - Știați de selectare, de crematorii, de Mengele, de camerele de gazare? - Firește. Numai până la sosirea În Auschwitz a fost totul Învăluit În mister, pentru ca gazările să decurgă fără probleme. Celor sortiți pentru camerele de gazare li s-a spus că primul lucru după zilele petrecute
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
spus, arătând cu mâna În sus, spre cer: „Vezi, acolo e mama ta!” - „Unde, nu văd nimic”, ziceam. „Cum, nu vezi fumul acela negru și gros care se Înalță spre cer? Acolo e mama ta, În fumul ce iese din crematoriu!”. Nici nu s-a vrut, dar nici nu era posibil să camuflezi adevărul În lagăr. În primăvara-vara anului 1944, camerele de gazare și crematoriile lucrau la Întreaga capacitate, zi și noapte. La fiecare 24 de ore au fost gazați și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
și gros care se Înalță spre cer? Acolo e mama ta, În fumul ce iese din crematoriu!”. Nici nu s-a vrut, dar nici nu era posibil să camuflezi adevărul În lagăr. În primăvara-vara anului 1944, camerele de gazare și crematoriile lucrau la Întreaga capacitate, zi și noapte. La fiecare 24 de ore au fost gazați și arși câte 10.000 de oameni. Era oare posibil să nu simți mirosul puternic și pătrunzător emanat din crematorii? E ușor de Înțeles că
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
1944, camerele de gazare și crematoriile lucrau la Întreaga capacitate, zi și noapte. La fiecare 24 de ore au fost gazați și arși câte 10.000 de oameni. Era oare posibil să nu simți mirosul puternic și pătrunzător emanat din crematorii? E ușor de Înțeles că cei mai mulți au căutat să scape din Birkenau cât de iute s-a putut. Zilnic aproape s-au format comandouri de muncă, la care s-a Îmbulzit lumea... Legat de starea din Birkenau, mai e ceva
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
spus, am rămas multă vreme În Auschwitz, ca să nu mă despart de fratele meu mai mic. Am fost martor la gazarea și exterminarea țiganilor și la revolta (unică În istoria lagărului) a Sonderkommando-ului (detașamentul special care lucra la gazare și crematorii) și la Înăbușirea revoltei și executarea Întregului Kommando. Dar să revin la selecția În urma căreia fratele meu, Împreună cu alte sute de copii, au fost condamnați la moarte. Se pare că Mengele a ales din pur cinism această zi de octombrie
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
fratele meu, Împreună cu alte sute de copii, au fost condamnați la moarte. Se pare că Mengele a ales din pur cinism această zi de octombrie, marea sărbătoare a evreilor, pentru monstruoasa selectare, deoarece În acel moment camerele de gazare și crematoriile au funcționat fără Încetare, ocupate fiind de masivele transporturi la Auschwitz. Afirm acest lucru pentru că cei selecționați nu au fost duși de Îndată, ca de obicei, În camerele de gazare, ci au stat Închiși În niște barăci câteva zile, așteptând
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
Bineînțeles că nu e imaginabil, nu-i posibil ca dintre sutele de mii de deținuți nimeni să nu se Îmbolnăvească. Asta nu a Însemnat ca fiecare bolnav, chiar și cu temperatură mare, să fie ars imediat. Pe de o parte, crematoriile au „lucrat” de multe ori la Întreaga capacitate; pe de altă parte, cei neselectați pentru gazare În momentul sosirii au fost, În principiu, cel puțin considerați apți de muncă, muncă de sclav pentru mașina de război a Reichului. Pentru acest
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
Erau și copii? - În transportul nostru nu au fost copii. Au fost cei din batalioanele de muncă, deci tineri cu banderolă galbenă și albă, și câțiva bătrâni. Față de Auschwitz, Bergen-Belsen nu a fost un lagăr cu camere de gazare și crematorii. La Bergen-Belsen, deși era un regim de lagăr de concentrare, morții se ardeau pe ruguri. Morți erau destul de mulți. În lagărul unde eram eu, care cuprindea circa 4.000 de oameni, cam 20-30 de oameni mureau zilnic. Nu mureau Împușcați
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
erau mai mulți... și chiar erau neînțelegeri... Deci Bergen-Belsen, deși cu regim de lagăr de concentrare, nu avea local de exterminare gen camere de gazare. Nu a avut acest lucru. La Început morții erau arși pe rug și nu În crematorii. - Dar cum arăta lagărul? - Pentru asta o să vă dau să citiți Bergen-Belsen și o să vă lămuriți - este exact despre tot lagărul. - Pe prietenul acesta al dumneavoastră cum Îl chema? - Îl chema Frischmann, și cu el este o istorie foarte, foarte
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
făceau experimente. ADLER: Ăia au dispărut Într-o singură noapte: dimineața nu mai era nici unul. Au fost arși toți Într-o singură noapte. Nu știu dacă și arși, dar gazați au fost toți. DAVIDOVICI: Da. Din acest lagăr vedeam fumul crematoriului. Transporturile nu au Început cu noi și nu s-au terminat cu noi. Că veneau mereu transporturi. Eu am căpătat o rochie În dungi, lungă până la pământ și se striga după mine: „Tanti, nu știi unde e cutare și cutare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]