1,056 matches
-
operă. În zilele foarte frumoase, vin să-i vizitez gloriile. Mă duc întins la Sala Sănătății și Fericirii. Se înalță vizavi de scenă, la o distanță de mai puțin de douăzeci de metri. Aici este locul în care împărăteasa se delecta cu spectacole teatrale. Mă așez pe tronul ei. E un jilț lăcuit în aur, cu un model înfățișând o sută de păsări care aduc omagiu păsării pheonix. E confortabil. Jilțul e păstrat ca nou. Spiritul femeii poate fi atins. Vin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
s-a întâmplat în noaptea cu furtuna. 30 aprilie 1967. Chiar înainte ca norii să părăsească văzduhul, Mao i-a invitat la el în cabinet, la un păhărel, pe „băieții din vechea gardă” pe care îi atacase anterior. I-a delectat cu labă de urs prăjită. S-a purtat de parcă nu se întâmplase nimic de pe 18 februarie. Nu e de mirare că am fost surprinsă să-i văd pe toți moșii aceia apărând fericiți la sărbătorirea zilei de 1 mai la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
ale copacilor se înalță spre cer ca niște țepi. În Sala Portului Pescarilor, Doamna Mao Jiang Ching găzduiește o petrecere de adio. Lămpile din bronz în formă de torță luminează puternic sala. E trecut de miezul nopții. Doamna Mao își delectează oaspeții cu o cină bogată și cu filmul ei de operă aflat în curs de realizare. După vizionare, se aprind iar luminile și gazda se ridică în picioare. Într-o elegantă rochie lungă, de culoare albastră, ea toastează pentru sănătatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
Nu, răspunde ea cu voce alintată din spatele somptuosului guler de hermină, la Athénée Palace. "Când vrea fetița ta ceva, Dă-i tot ce-i cere inima..." începe el să fredoneze zâmbind versurile unei romanțe siropoase. În timp ce rulează pe șosea o delectează cu întâmplări vesele și anecdote cazone, despre câinii regimentului care-și găsiseră să fugărească o pisică prin curtea cazărmii tocmai când colonelul dădea raportul generalului venit în inspecție, sau despre sergentul care urlase înfuriat unui soldat în timpul unei trageri de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
grimasa vagă a unui răspuns. Lângă el, încruntat, SS-istul bea cu înghițituri lacome lichidul rubiniu din pahar. Hârcile de pe petlițe lucesc sinistru și pentru un moment, Marius încercă sentimentul că se află în fața unui ritual canibalic unde călăul se delectează cu sângele victimei. Smaranda simte imediat încordarea bărbatului de lângă ea: Te preocupă ceva? Nimic important, un Fritz se uită insistent la noi. Care dintre ei? Pe rândul nostru... la masa din spate. Cel cu ochelari. Degajată, Smaranda își mută lent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
sexuale de scurtă durată plasate în diferite epoci istorice. Exploratorul fu pe deplin satisfăcut de cele două tutoriale puse la dispoziție. Calitatea imaginii și a senzației fizice adiacente era mult peste nivelul simulatoarelor de vise cu care orice băiețel se delectează pe ascuns în dormitor; trecu peste micile neajunsuri provocate de pixelarea încheieturilor sau de mirosul sintetic de cauciuc al firelor de păr; femei frumoase și modificabile îl mângâiară, îi vorbiră, îl ațâțară și se împreunară cu el într-un chip
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
sătura și cel mai înfometat dintre clienți. Iar banii nu constituie o problemă. De când am început să lucrez și să intuiesc costurile producției, mi-am dat seama că prețurile noastre sunt într-adevăr extrem de avantajoase pentru buzunarul consumatorului mediu. Mă delectam cu aroma și moliciunea chiflei și mă gândeam că în nici un caz nu aș fi mâncat așa ceva acasă. Perfecțiunea, regularitatea, echilibrul nu se puteau realiza decât în condiții strict științifice. Am mușcat, și iată că ingredientele pe care le prelucram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
lângă stilou, am început să meditez la o ieșire cât de cât onorabilă din situație. Era, cu adevărat, o situație foarte penibilă, mai penibilă ca oricând, mai ales că începuse să lingă penița de aur a stiloului. - Și apoi, zise, delectându-se cu un pic de cerneală, puteai să fii ceva mai politicos și - trăgând un veritabil sughiț de om care a mâncat la un birt prost - să mă fi tratat cu șpriț, nu cu vin simplu, tontule! Atunci am întins
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
pâine cu friptură, care cu câte un clondir de rachiu sau de vin. Bunicuil le lua, mulțumea frumos și le punea în buzunarele adânci de la anteriul cu care era îmbrăcat. După ce-și termina rondul, se ducea acasă și se delecta cu câteva păhărele de rachiu și de vin și se înfrupta cu mâncarea primită. Și nu știu cum se făcea că bunicul nimerea numai casele unde locuiau familii tinere, avea, pesemne, un scop, poate și acela demografic. Mi-l imaginez pe bunicul
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
e gravidă și are poftă de pește, nu mă lăsați. Am scos și i-am dat și lui patru șalăi iar el ne-a adus la masă două sticle de vin făcut de mâna lui, foarte bun. Tocmai când ne delectam cu vinul omului, s-au ridicat de la o masă trei indivizi și au venit la noi cu gânduri nu prea bune. Noi am scos cuțitele din teacă și le-am așezat, ostentativ, pe masă, în fața noastră. Unul din ei s-
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
face... papagalul. Prietenul îi răspunse: „Face bine, nu vorbește încă, dar știi ce atent mă urmărește când îi vorbesc?” Am râs cu poftă și am intrat în gară. Acolo ne așteptau cei doi tovarăși, care luaseră biletele și tocmai se delectau cu niște coniac dintr-o sticlă. M-au poftit și pe mine, dar am refuzat politicos, deoarece făcusem o injecție de antitetanos. Îmi intrase în degetul mare de la mâna dreaptă un ditamai cârlig de pescuit, pe care, din cauza ghimpelui revers
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
i-am zis că voi rămâne până a doua zi după masă și el mi-a spus să nu mă tem, că și el rămâne cu oile toată noaptea. S-a înserat. Mâncasem și băusem rachiu și vin. Tocmai mă delectam cu o cafea, îmi aprinsesem și o țigară, când am auzit clar, vocea ta de bariton. Era ora 1 noaptea. Glasul venea din spatele meu. Spuneai: „Nelule, am venit la tine, sunt în spatele tău, nu-ți fie frică de glasul meu
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
câte un bicisnic! Mă întorc la barul otrepelor de seama mea. E noapte și e închis. Sparg un geam, mă strecor și intru în bar. Instrumentele stau căzute într-o așteptare mută și oarbă, pentru o altă sarabandă. Nu mă delectez cu 47 dublu. Aștept. Și nu pitit, ci calm, extins! Și vine și ea, îmbrăcată într-un văl de ceva care mă face s-o acostez: - Darling, șezi tot blând și ciripește ce mai ai! Urgent! - 38, numărul cămășii tale
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
să mai ia din coniac. - Cât stați? - Vreo zece zile. - Apăi, să trimit după băieți, o să-i vedeți, știu să mânuiască bine lotcile. Gabi a tras mașina în curte. Apoi ne-am așezat pe o băncuță, la poartă să ne delectăm cu niște bere rece. Între timp, omul acela bun a dat un telefon și după vreo jumătate de oră au apărut doi băieți. Veniseră cu două lotci, le legară de mal și acum urcau malul spre noi. După cum am aflat
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
albastru... Zeci de întrebări îmi săreau pe limbă, dar primarul a bătut din nou cu cuțitul în pahar. — Și acum urmează o surpriză pentru dragii noștri oaspeți, spuse primarul. Se află cu noi aici două artiste extraordinare gata să vă delecteze cu câteva cântece și povești tradiționale inuite. Aplauze pentru Aauvik și Kalluk ! În sală apărură două femei tinere în blugi și scurte de piele și părul făcut țepi în sus, care se așezară față în față. Se apucară de brațe
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
copiii săi, dragostea pentru soția lui, alături de frustrare, provocată de căsnicia sa și o dorință adolescentină, de burlac, În preajma doamnelor de la bar. Își aplecă fața aproape de a lui Zoë. Părul fetei era Încă umed de la baie și frumos mirositor. Se delectă cu plăcerile paternității și, În același timp, bărbatul din el rămase deoparte. Lefty știa că toate lucrurile din mintea lui nu puteau conviețui. Așa că, după ce admiră frumusețea de pe chipurile copiilor săi, Îi luă din pat și Îi duse În camera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
negru parcă În fața hotelului, Kitty sări de pe genunchii lui Charlie și intră, căutându-l pe Matthew. Traversă holul și se Îndreptă spre un bar În aer liber, În stil hollywoodian: piscină mare, dreptunghiulară, Încadrată de palmieri, oameni frumoși care se delectau cu cocteilurile lor și petreceau la mesele de-afară sau În corturile albe de lângă piscină, pe canapelele de catifea gri și albastră. Matthew nu se afla printre ei. Se Întoarse și intră Într-un bar mic, cu scaune pătrate de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
oferindu-i fetei ceva bănuți cu promisiunea de-a se revedea neapărat În zilele următoare, el fiind convins de contrariu. Portarul Își făcu apariția, exclamând. „Tot singur domn’inginer? Dacă apare vreo porumbiță, să v-o trimet pentru a vă delecta Împreună...?” „De știu eu? Nu sunt hotărât, dar dacă, ai grijă cum o selectezi...! Îți mai amintești? Fata care ai garantat pentru ea, m’a fericit cu o disgrațioasă maladie venerică...!” Amândoi râseră la amintirea pățăniei prin care trecuse Tony
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
ușoară sensibilitate și le retrase, opiniind entuziasmată. „Sunt nespus de fericită: Închipuiți-vă, am reușit s’o asimilez atât de repede. De fapt am realizat purul adevăr.Limba română se află la un Înalt nivel stilizată În timp ce gramatica, efectiv mă delectează...!” Gică Popescu, interveni. „Limbajul românnesc nu a fost din todeauna astfel vorbit. Dealungul anilor, cărturarii noștri i-au adus Îmbunătățiri combinând latina cu slava, dându-i forma modernă a zilelor noastre”. Atena se simți datoare să complecteze. „În cursurile școlii
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
cel puțin atunci te putea-i apăra...!!” „Măsoară-ți cuvintele...!” - se stropși maiorul Huzum. „Nicidecum...!!” ripostă energic Tony Pavone. Desființați bursa neagră și atunci n’o să mai mă Întrebe nimeni de unde am țigările. Șefii dumitale fumează țigări americane ascultând muzică delectându-se la tranzistoare de fabricație japoneză și nu-i Întreabă nimeni de unde le-a cumpărat și dece nu fumează din patriotism țigările noastre comuniste. Da domnule maior Huzum,desigur, abuzuri grosolane s’au făcut de când se cunoaște istoria civilizației Însă
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
de adevăratul, miracol german. La fiecare colț de stradă, orchestre ambulante Își etalau perfecțiunea, adunând În jurul lor trecătorii ce aplaudau, contribuind benevol cu câțiva bănuți În funcție de buna lor dispoziție. În anumite locuri mai spațioase, echipe de dansatori ori de echilibristică delectau mulțimea cu spectacole ce te determina să lași baltă apsolut orice altă preocupare. Întâlnind o altă surpriză, se priviră contrariați. Fiecare prăvălie cu produse cosmetice, avea expuse În stradă, lateral În fața vitrinei, o masă În care erau așezate sute de
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
În prăvălie să cumpere. Entuziasmat, Tony Pavone profită de ocazie, la Început oarecum mai timid ca puțin mai târziu, cu pretenție alegând din grămadă mirosul care i se părea mai potrivit, Încercând s’o atragă și pe Atena să se delecteze gratis, Însă fata efectiv jenată,de fiecare dată refuza. Tot minunându-se de curățenia orașului, de vitrinele magazinelor luminate În cursul nopții, Tony Pavone fu de părere. „Dacă În Germania, țară ce a fost aproape total distrusă de război, putem
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
buruienele sunt preparate și amestecate Într-o așa manieră Încăt, ai senzația bizară de greșire a locului unde te afli...!; „Interesant...” aprecie Tony Pavone. „Prima eșire, În mod sigur o vom face În Astoria, nu pentru mâncare ci, a mă delecta În compania unor compatrioți...” fu de părere Atena. „Vă sigur, nu aveți ce regreta. Mai departe...Arabii și africanii Îi putem afla În mare majoritate În Brooklyn cam În felul următor: Unii sunt șoferi de autobuze și metrouri iar restul
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
televizorului, cu rimutul control schimbând canalele, ca de fiecare dată să scoată exclamații de uimire. „Incredibil...! Încă nu am reușit să număr câte canale sunt dar, sunt sigură pot fi mai mult de o sută de posibilități de a te delecta. Și dacă te gândești bine, totul e pe gratis...!” Preocupat cu un dicționar englez-român, Tony Pavone nu auzi ultimele cuvinte ale fetei. Înciudat puse cartea alături, oftând. „Sunt sigur, niciodată nu voi putea Învăța aceast englezesc limbaj. Astai...!” Atena zâmbi
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
În toate categoriile de mezeluri În special “Șuncă de Praga”, vrăjitoresc condimentată și cu un gust și parfum Încât,un calup Întreg dacă devoram tot nu mă săturam. Apoi tranversam viza-vi la un local cu produse lactate,unde mă delectam cu câteva castronele pline cu orez cu lapte, garnisite deasupra cu o Îngrămădire fabuloasă de - dulceță de vișine...! Având Încă destul timp la dispoziție, derulam promenadă Între cinematografele Aro și Scala, iar uneori intram să vizionez un film. Bătătorind drumul
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]