1,057 matches
-
pe kilometri întregi ochii noștri nu percep decât un centimetru, cel pe care se-nghe-suie culorile îngăduite minții, tot atât percepem din spectrul durerii și-al bucuriei, al groazei și al tandreții, al fericirii și-ai disperării. Și tot prin aceeași fantă cu pleoape groase, bătîno speriat, vedem cu ochiul minții priveliștile strălucitoare ale gândirii. Ce-nseamnă ultragîndire sau infragîndire, ultradurere sau infradurere - asta doar ne putem închipui, printr-o infimă geană de penumbră (clarobscurul și visătoria imaginarului nostru), înainte de-a
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
său ușor lenticular depășea cu mult punctul de sprijin delimitat de membrele inferioare. Arăta ca o ciupercă așezată pe șase lujere și nu avea vreun cap evident. Suprafața inferioară a ceea ce Bella se obișnuise să numească pălărie era înțesată cu fante și orificii ale căror scopuri Bella nici măcar nu le putea bănui și care păreau că aparțin mai degrabă unei nave spațiale demodate decât unei ființe. Din câteva asemenea orificii văzuse ieșind pulberi colorate diferit și credea că serveau la eliberarea
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
simple cu o ultimă privire și închise ușa de lemn negru în urma lui. Bocancii grei stârneau zvonuri sinistre pe culoarele pustii ale Abației. Ajuns în cel mai întunecos dintre beciuri, Starețul își așeză palma stângă și ochiul drept în fața unor fante abia ghicite în zidăria veche. Cu un scrâșnet de uscăciune, un bloc imens de piatră se dădu la o parte lăsîndu-l pe bărbat înăuntru și apoi culisă la loc. Cu gesturile unui om care știe ce face, Abatele luă din
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
nu foarte diferită de aceea pe care o adoptase Chilperic. Războinicul cu brâu verde părea acum să se sfătuiască fără nici o grijă cu ceilalți huni de rang, care își întorceau mereu privirile să cântărească forțele ce le aveau înainte. O fantă de lumină se deschisese în pătura de nori care, până atunci, acoperise valea; un mănunchi de raze se reflecta acum în apa nu prea adâncă a râului, iar reflexele strălucitoare însuflețeau verdele ierbii care flanca albia sa pietroasă și pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
de culoare deschisă și umflături fine ca înțepăturile de insecte, cicatricele abia vizibile lăsate de injecțiile pe care le făcuse de trei ori pe zi când orbise. După săptămâni de zile i s-a deschis totuși într-un ochi o fantă pe unde se strecurau o dungă de lumină și contururi șterse și tata se vindecă, deși, la sfatul medicilor, învățase alfabetul Braille. Iubeam acești ochi, cu umflăturile lor fine, în care putea să se ivească, din senin, o neajutorare care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
de cunoștințe și de prieteni la care nu voia să renunțe și observă că nimic din ce spunea nu ieșea din el, frazele lui ezitante rămâneau neauzite. Nimeni nu-i arunca o frânghie, nimeni nu-l ridica. W. vedea cum fanta se închidea, înghițindu-l. Trebuia să accepte ceea ce era de neevitat, ca orbirea pe vremuri, și privirile tatei tremurau. Pe urmă ajunseseră la un armistițiu. Fără să se uite la mama sau la vreunul din noi, a spus ca era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
face tu ceva ce doctorii de-acolo nu pot? Îl întrebase același lucru în urmă cu un an. Ar fi trebuit s-o asculte atunci. Ar trebui s-o asculte acum. El clătină din cap, cu gura strânsă, ca o fantă de căsuță poștală. Nu prea cred. N-ai făcut deja destule? —Asta-i problema. Olanzapina a fost ideea mea. Ea se așază în colțul pentru micul dejun. Dar se controlează totuși, oribil de previzibil. Nu tu ai fost cu ideea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
vehiculul din frunte și astfel să blochezi înaintarea unei întregi coloane. Conștienți de asta erau și nemții. De aceea amplasaseră pe coasta muntelui un post de pază construit din bușteni negeluiți, înconjurat de un meterez întărit cu bolovani. Dintr-o fantă orizontală se ivește țeava lungă și neagră a unei mitraliere. Rezemat de ușă, un soldat german privește către siluetele munților ascunse sub mantia groasă a omătului, dar asta nu face din el un admirator al naturii. Karel știe că în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
remorcate obuziere camuflate în culori de iarnă. Apar și elemente unei unități de geniu, excavatoare și buldozere. Par să fie bine echipați, au chiar și două autocisterne. Coloana se încheie cu un Opel de transmisiuni. Farurile mașinilor se ițesc printre fantele negre de camuflaj. "Cam mulți", gândește Karel in timp ce își plimbă binoclul de-a lungul șirului de autovehicule. Se așteptase la o coloană de aprovizionare, patrucinci mașini maximum. Spre surprinderea lui vede acum defilând o întreagă armată. "Probabil că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
sau cam așa ceva. Afișajul de deasupra șoferului se aprindea și se stingea, și acum am văzut - altă premieră - că nu e cu beculețe, așa cum credeam, ci alcătuit dintr-o serie de fante, care se deschid și se închid, și o fantă e neagră, iar cealaltă verde fosforescent. Îmi plăcea să ascult vocea care însoțea afișarea unei stații - uneori, din cauza intensității prea mici a curentului, subțirimea ei femeiască lăsa loc unui bariton androgin, care zicea Urmează stația... și spunea stația, dar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
ar fi șlefuit precum un maâtre bimbelotier, după care, dându-i brutal capul pe spate, fără să uite, însă, a-i face pe obraz cu genele în clipăt un roi de „fluturi” palpebrali, i-o vârî fără preaviz în lacoma fantă stacojie ca pe un membru în erecție, dârz, lubrefiat, dar vag rugos, precum radula unui melc (un vaginula strubelii, de pildă), cu care, de-ar fi fost mai lung(ă), i-ar fi atins, în treacăt, omușorul, făcând-o, poate
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
ca într-un infinit pensum, numele ei, numele lui, numele ei, numele lui, numele ei, numele lui: Carmèn și, respectiv, Basile; apoi, de-a dreptul de pe lujer, cu limba-i însăși, tot franceză, dintre tot mai umedele-i coapse și fanta lacomă pubiană, eliberată pe de-a-ntregul de șnurul pudicilor tanga, în care limba-i stacojie pătrunse ca un membru dârz, erect și foarte lubrefiat, cu toate că puțin rugos, precum radula unui melc (un vaginula seychelensis, paregzamplă), cu care-i leorpăia, domol
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
șpais, ci unde tocmai se afla, — sur place, cum ar fi spus (și a și spus-o, în sinea lui) Musiu Bazil, trăgând, involuntar, cu ochiul la Nora ce-și vârâse mâna-ntre tot mai umedele-i coapse și-n fanta lacomă pubiană, eliberată pe de-a-ntregul de șnurul pudicilor tanga, în care indexul și mediul, crispate dârz și alipite, pătrunseră străafund, pe când rugosu-i policar, precum radula unui melc (a unui limax maximus, să zicem), îi mângâia din deal în vale
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
asta mai aproape. Morrison sări, apoi trase un zâmbet. ― În mod sigur Îmi face rău. Și e din ce În ce mai periculos. Apoi zâmbi larg. ― Ăsta o să fie ultimul meu pachet, spuse el. Mă jur În fața lui Dumnezeu. Lăsă mărunțișul să cadă prin fanta cutiei poștale. ― Parliament. Milton se uită o clipă În jos la monede, apoi se duse și veni cu țigările. ― N-ai și niște chibrituri? Milton le băgă și pe acestea prin deschizătură. În timp ce făcea asta, revoltele, nervii lui făcuți ferfeniță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
am nici un răspuns. Nu vedeam nici un apropo În asta. Nici Obiectul. Se uita la mine cu pleoapele lăsate. Ochii ei În lumina zilei, străbătută de curenții calzi care se ridicau din iarba arsă, erau foarte verzi, chiar dacă erau doar niște fante, niște semilune. Capul Îi era aplecat Înainte, sprijinit de brațul balansoarului. Se uita În sus la mine. Asta Îi crea o postură de viperă. Fără să-și Îndepărteze privirea, Își potrivi picioarele, desfăcându-le ușor. ― Ai niște ochi uluitori, Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
cu un rapel), fără să fi folosit ham și chingi, ci doar scutece și bretelele de la bluzița cu rățușcă, fratele meu mai mic a început să se strecoare tacticos, întocmai ca un bebeluș de șapte sau opt luni, prin acea fantă minusculă dintre parapet și pardoseala balconului. A apucat să-și treacă picioarele în afară, apoi poponeața, puțin din burtică și totul a luat sfârșit. La țipetele unei femei din blocul de vizavi, căreia, dacă i-aș enumera stările, ar trebui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
neștiutoarea Flo - pe care aveam s-o cunosc În scurt timp drept mama - se adăpostise În subsolul unui magazin de pe strada Cornhill. Înnebunită de spaimă, reușișe, doar ea știa cum, să se strecoare În capătul cel mai Îndepărtat al unei fante foarte Înguste dintre un cilindru imens de metal și peretele din beton al pivniței, și se făcuse ghem acolo, tremurînd de frică și de frig. Auzea de sus, de pe stradă, strigătele și rîsetele ce veneau dinspre piață. Fuseseră cît p-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
de fiecare dată. Printr-un miracol : Întunericul, ploaia, o crăpătură În ușă, un pas greșit făcut de urmăritor. Urmărirea și salvarea În cele mai vechi orașe ale Americii. În panica și agitația ei, reușise să se strecoare taman În capătul fantei din spatele chestiei de metal, În așa fel Încît doar o rază slabă de lumină ajungea pînă la ea dinspre subsolul iluminat, și a stat acolo așa ghemuită mult timp, fără să se miște. A Închis ochii, Încercînd să nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
prăvălia de dedesubt. Cu multă vreme În urmă, cineva - nu un șobolan - tăiase o gaură mare și rotundă În tavanul prăvăliei pentru a fixa o lampă, care fusese apoi instalată un pic descentrat, lăsînd de-a lungul marginii acesteia o fantă Îngustă, ca o semilună. M-am apropiat cu mare grijă de crăpătură și m-am uitat În jos, la Încăperea de dedesubt. Chiar sub mine se afla un birou uriaș Înțesat de tot felul de chestii și un scaun cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
brațele strălucitoare ale scaunului și, firește, perna roșie Însăși, cu scobitura În formă de fese din mijloc, emanau o aură de seriozitate și demnitate pe care, date fiind circumstanțele vieții mele de pînă atunci, le-am găsit absolut irezistibile. Această fantă din tavan, În forma unui C de la Confidențial, a devenit unul dintre locurile mele preferate. Era o fereastră către lumea oamenilor, prima mea fereastră. Într-un fel, era ca o carte - prin intermediul ei, aveai acces Într-o altă lume, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
l-am smuls din Stanley), Încă mai auzeam În minte muzica. O lăsam să cînte. Deschideam ochii În beznă și mă gîndeam la Frumoase. GÎndurile mi se atingeau de catifeaua pielii lor, Încercînd să se strecoare În căldura umbroasă a fantelor trupurilor lor. Dorința era insuportabil de intensă - era o linie lungă și fierbinte ce-mi străbea tot corpul. N-am Înțeles niciodată cum de poate să suporte Jerry să se chinuie În așa hal, de unul singur, Într-o lume
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
căderea lui Jerry a cutremurat clădirile din Revere și Belmont și, totuși, nu l-a auzit nimeni. CÎt despre mine, nu aveam cum să ies pe hol. Deși știam că e inutil, am Încercat cu disperare să mă strecor prin fanta de sub ușă, zgrepțănînd zgomotos cu ghearele În podea. Apoi am făcut un efort și am stat un pic liniștit, ca să trag aer În piept și să mă gîndesc. Trebuia să găsesc o cale de a ajunge la Jerry, deși n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
în jurul tronului de beton și fier. Începeau să suspine când poveștile se terminau trist. Nici Mona nu-i mai întorcea fundul Mendebilului, ba se uita la el cu mai puțină ură decât la oricine altcineva, cu ochii ei ca două fante verzi, Iolanda era cea mai apropiată de el și îi vedeai destul de des schimbând câteva cuvinte. Ea avea funde uriașe la cozi și se adresa oricui, până și păpușilor sau pisicilor, cu "dragă". Odată se amuza să arunce cu boabe
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
se afla un fel de depozit, un foișor melancolic. Pe fațada lui atârnau ca niște zdrențe resturile ruginite ale unei scări de incendiu. Scoabe mari lăsau umbre ascuțite pe cărămizile și mai roșii în înserare. Ea intra prima, printr-o fantă dintr-o ușă laterală, unde lipsea o scândură. Ne strecuram ușor prin acea crăpătură, pe unde numai pisicile puteau sa intre. Marcela mai ales, cu membrele ei subțiri ca nuiele, intra dintr-o mișcare, înăuntru era un întuneric cald, cafeniu-roșcat
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
Pe cealaltă parte a străzii, mama a încremenit de groază, dar, când copilul ajunge nevătămat lângă ea, îl apucă strâns de mână și chiar acolo, pe loc, începe să-l bată. Copilul se pune pe urlat, cu ochii ca niște fante și cu gura căscată în dreptunghi. Totul îmi este clar: mama se răzbună mișelește pentru spaima pe care a trăit-o din cauza copilului. Dacă așa arată ceea ce are omul mai bun - mama -, atunci cum trebuie să arate ceilalți oameni! Strada
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]