2,221 matches
-
ceva anume, un secret, sau așa ceva, dar cuvintele nu izbuteau să iasă la lumină. Mona începu să râdă așa din senin, chiar dacă mai potrivit în acele clipe ar fi fost să plângă, dar sufletul ei era atât de plin, de fericit... Era sigură că în clipa în care îi sărutase mâna obținuse iertarea părintelui său și nu-și putu stăpâni starea euforică. Nana Floarea se uită la ea, neștiind ce să creadă. Gândi doar în mintea sa: ,, Fata asta nu e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
au fost pierderi materiale imense, dar s-au salvat toate viețile omenești. Orașul devenise peste noapte un cimitir, plin de țigani scotocind printre moloz, dar viața mergea înainte. Moineștiul a renăscut curậnd din propria cenușă, iar noi am ajuns liceeni fericiți, iarăși colegi de clasă, ba chiar vecini de bancă. Emil și Traian își vedeau liniștiți de lecții; ei se ocupau de ștințele exacte, iar eu de limbile străine și lucrurile păreau să meargă destul de bine. Dirigintele nostru era un om
Yon by Luminita Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91711_a_92875]
-
lui. În treizeci de ani, liniile și silueta nouă a Trei Ierarhilor, ca și cele ale lui Sf. Neculai domnesc, ca și ale bisericii de la Cetățuia, au devenit elemente așa de caracteristice în fizionomia Iașului, încât, când acum câțiva ani fericitul întru Domnul, Pimen al Moldovei, a dispus refacerea turlelor de la Cetățuia, redân-du-le vechea rotunzime, Iașul a regretat sincer siluetele ascuțite, cu care ochiul se deprinsese și care se profilau așa de armonios pe cerul albastru. * Preocupat de ținută, și cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
devenire, aveam tot dreptul să aspir: sticle de țuică și rachiu, o căsuță albă, cu-acoperiș de lemn și ușa deschisă, și pe fata primarului dincolo de ușă. Aș fi împlinit cu cinste visul eroilor de teatru TV de marți seara: fericiți, abrutizați, așezați la casa lor lângă hidrocentrala proaspăt săpată de vreo zece detașamente de muncitori cu căștile alea octogonale crăcănate pe cap, de-ți venea să le faci o clismă. Lichefiat de aerul tare cu miros de brazi și motorină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
el. În arhitectura lui se îmbinau niște așteptări ciudate, pestrițe, dar fără de care nu concepeam să mă simt bine: frumusețe, fidelitate, cumințenie, amor turbat, liniște, curățenie, gust vestimentar, voce plăcută, talent în bucătărie. Combinația lor m-ar fi făcut neîndoielnic fericit, cu condiția să intru în posesia ei. Când însă deplasam structura asta grozavă de așteptări și dorințe peste Danele, Gloriile și Feliciile mele, constatam cu surprindere că întreg edificiul se prăbușea, de la fundații la acoperiș. Nu numai că structurile nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
aș fi deghizat în băiețel, aș fi intrat la apă și mi-aș fi topit volumul cerebral, m-aș fi lăsat ciumpăvit la frizerie și-aș fi îmbrăcat pantalonași de lână cu bretele verzi, doar ca să ajung acolo, în preajma Mariei: fericit, excitat, cu coițele ca două bomboane de ciocolată „Jacquot“. Iar dacă ea, în tot răstimpul ăsta, ar fi crescut, n-aș fi protestat: m-aș fi strecurat sub fustele ei, i-aș fi observat chiloții de bumbac tetra și m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
palatului Frassetti. Alexandru observă cu greu, În mișcarea continuă a gondolelor, una care aproape se oprise În dreptul palatului. Da, erau Luca și Giovanni. Cum scăpaseră, oare, singuri În vâltoarea acestui carnaval? Luca avea nouă ani, iar Giovanni doisprezece. Vâsleau amândoi fericiți, Încercând să nu se ciocnească de alte gondole și să nu se răstoarne În apele reci ale canalului. Aveau lângă ei chiar și măști, pe care nu și le puseseră Încă. - ...sandro, vienni con noi! se auzi vocea mai subțire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
atât de mare încît să mă 'nșel întotdeuna. Precum Archimede, zice el în Meditațiunea a doua, nu cerea decât un singur punct fix pentru a putea mișca pământul, tot astfel eu voi avea mari speranțe daca voi fi îndestul de fericit de a afla o singură teză pe deplin sigură și nesupusă nici unei îndoieli. și 'ntr-adevăr un lucru e cert, pe când toate celelalte sunt incerte, și acel lucru cert e îndoiala mea însăși, e cugetarea mea însăși, deci existența mea. Daca
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
A-și da orbește votul guvernului pentru a se folosi bănește de secretele oficiale, de punga statului chiar, e în cel mai mare grad malonest, dar toți o fac fără jenă. Și masa? Masa populațiunilor din oraș invidiază încă pe fericiții care prin mijloace maloneste ajung, fără cheltuiala de spirit sau muncă, la avere și vază. Dar de la cine câștigă ei? Căci acest trai a unei generații de feneanți trebuie neapărat să se traducă într-un punct oarecare în... muncă! Hârtiile
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
Bismarck și agent prusian; d. D. Brătianu cînta: "a zburat puiul cu teiul, tocmai când era temeiul" și se cerea desființarea monarhiei. Ba nu se cerea numai; ilustrul d. Candiano, actual adiutant regal, o și înlăturase pe câteva ceasuri în fericiții Ploiești, cari au eternizat memoria acelui măreț eveniment prin erigerea statuei madam Grigorescu. În timpul concesiei Stroussberg nu le plăcea roșiilor Senatul, căci nu se putea convinge cu câteva sute de mii de franci, ca redacțiile foilor patriotice. Ele cereau desființarea
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
Totul e subiectiv, relativ, trecător, și cine poate zice că este fericit fără a se gândi imediat la nefericire? Mai fericiți sîntem când dormim, căci atunci sîntem mai aproape de adevărata realitate și obiectivitate. Eul nostru subiectiv nu e deștept. Cel fericit este atunci și mai nefericit când se deșteaptă, când [î]și amintește și are conștiința nefericirii sale. Cu tot caracterul vizionar și nestabil al existenței, al lucrurilor, cu toate nefericirile noastre, tot mai găsim timp spre a face rău altora
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
sport cu această poreclă, atribuind-o nouă. Daca noi zicem despre liberali că sânt radicali, avem dovezi la mînă: avem "Republica Romînă" redijată de însuși Pontifex Maximus al partidului, d. C. A. Rosetti, avem ediția duodez a acelei republice la fericiții Ploiești. Dar noi, reacționari? De unde și până unde? E vrun Ioan sau Caliman Asan, vreun Bogdan Mușatin, vrun Vladislas Basarab ai cărora crainici și curteni să fim; apărăm privilegii și constituții vechi; voim suprimarea libertăților publice, a egalității cetățenilor? Nimic
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
deplină. Ei sânt pururea atât de nerăbdători de-a exercita această accesibilitate încît siluiau chiar împrejurările și se numeau ei pe ei înșuși prefecți, casieri, polițai, miniștri, prezidenți de republică, chiar dacă n-ar fi fost decât în îngusta circumscripțiune a fericiților Ploiești. Dar democrația română nu e tare numai în accesibilitate, ci și în creațiune de posturi. Astfel, de exemplu, administrația drumurilor de fier a trecut în mînile statului, funcționarii sânt deci agenți ai statului, cari ar trebui plătiți ca toți
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
puternic decât certurile naționale, onorabilii comisionari a amenințat pe guvernul lor de-a emigra în România, adecă în țara în care n-au drepturi, pe care o urăsc, de-a părăsi adecă prisaca lui Iațco și de-a roi spre fericiții Burdujeni. Se vede că ceea ce pentru noi n-ar fi un câștig e cu toate acestea pentru Austria o pierdere. De-acolo făgăduința d-lui Brătianu de a strămuta vama îndărăt la Ițcani, lucru pe care nu-l aprobăm. E
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
a spiritului. Ca să nu mai spun că datorită înțelegerii lui Chef am luat chiar și afurisitul acela de examen de DIP (Drept Internațional Public) care ne-a decimat jumătate din grupă. Chef, oriunde ai fi, cineva acolo jos te iubește... Fericitul Augustin: "Iubește și fă ce vrei". Încerc să pătrund în miezul tare al acestei afirmații de geniu. Oricât aș încerca, nu ajung la fructul oprit, la sensul ultim al afirmației sale. Același sentiment de neputință mă cuprindea pe vremuri în
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
omului, capacitatea lui de adaptare practic infinită. Totul livrat într-o magnifică limbă franceză, clară și tăioasă în precizia definițiilor ca un diamant al Coroanei. În schimb, nici un cuvânt despre Dumnezeu, despre Creator, singurul Stăpân fără de stăpân, cum îl definește Fericitul Augustin o formulă atât de bine aleasă, de plastică și de îndrăzneață, la fel de uimitoare de fiecare dată când este folosită. Putem vorbi oare de om, spațiu și timp fără a lua în calcul pe Cel care le-a creat? Iată
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
Trezește-te, iubito!" Și încă un exemplu, imposibil de ocolit: Părea un abur de cuvinte care șopteau, părea un farmec nespus, părea un dor după mii de ani de așteptare, părea că nici nu eram, așa de mult eram. Ce fericiți suntem, Doamne, ce fericiți suntem!" grăiam negrăind". Apoi încă unul: Ce ochi au adunat atâta rouă și atâta verde pur, și atâta azur, și atâta dor!..." După un șir de misterioase dispariții, în special a Corei Solomon din spitalul bucureștean
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
încă un exemplu, imposibil de ocolit: Părea un abur de cuvinte care șopteau, părea un farmec nespus, părea un dor după mii de ani de așteptare, părea că nici nu eram, așa de mult eram. Ce fericiți suntem, Doamne, ce fericiți suntem!" grăiam negrăind". Apoi încă unul: Ce ochi au adunat atâta rouă și atâta verde pur, și atâta azur, și atâta dor!..." După un șir de misterioase dispariții, în special a Corei Solomon din spitalul bucureștean (după ce a fost maltratată
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
de el însuși cu aprehensiuni, căsătoria se menționează "a constituit o mare surpriză pentru prieteni și pentru public"! Exemplară, în Numere... e nu numai aviditatea pentru acumulări, ci și, mai ales, "compania" în care caută să se situeze autorul. Un fericit în felul său, tânărul Codreanu citește, cu predilecție, doar "cărți mari", cele mai multe cu faimă de "capodopere". Ca tămâia pentru preot, tot așa e și mirosul acestora pentru el: îi sporește "trezvia", acuitatea, îl îndeamnă la paralelisme (apropieri și diferențieri), la
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
echității" minoritare. Și, ca o remarcă fundamentală la polemica în jurul lui Eminescu și canonul occidental: "Postmoderniștii trăiesc cu iluzia ideologizantă că noi îl inventăm pe Shakespeare și pe Eminescu, pe când, în realitate, ei ne inventează pe noi". Aproape ca la Fericitul Augustin: "Tu erai, Doamne, în mine și eu eram în afara mea". Să recunoaștem, dacă ar fi să se pună problema în fața "corecților politici", și Fericitul, cu această revelație, s-ar arăta un "mistic", un "incorect" deci, precum "incorect" este canonul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
Shakespeare și pe Eminescu, pe când, în realitate, ei ne inventează pe noi". Aproape ca la Fericitul Augustin: "Tu erai, Doamne, în mine și eu eram în afara mea". Să recunoaștem, dacă ar fi să se pună problema în fața "corecților politici", și Fericitul, cu această revelație, s-ar arăta un "mistic", un "incorect" deci, precum "incorect" este canonul creștin, "discriminator" al femeii ("corectat" prin gnoza ficționistă a Mariei Magdalena fondatoare a bisericii lui Hristos) dimpreună cu scriitorii canonici naționali pe care se reazemă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
auroral autoritar bizar cert ciudat confuz constant conștient (în chip liber și conștient) cordial decent definitiv deliberat deosebit desăvârșit dezinvolt dramatic durabil eclatant (în chip nesperat și eclatant) educativ elegant eliminatoriu enigmatic esențial etern evident exagerat exclusiv exemplar explicit exterior fericit ferm (în chip real și ferm) firesc folositor frivol frumos genuin grandios hotărât imperativ imperios imperios (în chip obscur și imperios) implicit indubitabil inexplicabil ingenios intim irațional (în chip spontan și irațional) iresponsabil irezistibil izbitor îngrijorător legitim liber liber (în
[Corola-publishinghouse/Science/85011_a_85797]
-
simplu ca măcar o mașină să dea peste el! Și când asta s-a întâmplat a strigat: În fine, trăiesc! Toată Suedia jelește. Vaporul Estonia s-a scufundat! 900 de morți, 130 de supraviețuitori până în prezent, printre ei și niște fericiți români. Dar dintre numeroșii copii îmbarcați, nici unul nu s-a salvat. Am călătorit de multe ori cu vaporul ca să ajung în Finlanda și Danemarca, știu foarte bine cabinele ca niște cutii ermetice, cu hublourile prin care se vede regatul apei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
a limitelor sale de poet, Își zise cu amărăciune. Putea fi oare aceea soluția atât de căutată pentru paradisul lui? O cupă imensă de aur, aceeași cu a sacrificiului lui Frederic, dar vastă cât o mie de ceruri, unde sufletele fericiților ar fi Înotat, scăldându-se Într-o eternă purificare? Îndepărtă cupa, Îngrozit de blasfemie, așezând-o brusc pe masă. Atunci, un sunet metalic curmă tăcerea. O privi cu luare-aminte. Lumina lumânării Îi decupa clar conturul. Meandrele și curbele de pe piciorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
data de 2/14 august se vestește nașterea principelui de coroană al Serbiei. Facerea princesei a fost grea și s-a întîmplat pe la 6 oare dimineața, la 10 ore o sută și una bătăi de tun au anunțat capitalei acest fericit eveniment, pe la 12 casele erau împodobite cu flamure naționale. Ministerul s-a grăbit a aduce felicitările încă în acea dimineață, iar corpul diplomatic a doua zi. Nașul pricipelui născut va fi țariul Rusiei, deci botezul se va amâna până la sosirea
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]