1,153 matches
-
politice, amintiri din copilărie și adolescență legate de primul fior amoros, ironii la adresa clișeelor folosite de presă și de politicieni, sau mici inserții amuzante de cotidian, ca cele despre farmacista preferată sau despre casierele drăguțe de la magazinul din colț. Scriitura fragmentară i se potrivește autorului, modului său sprințar și șăgalnic de a trece de la o temă la alta, de la evocare la visare, prilejuind glose sau confesiuni, tulburătoare sau memorabile. Aș alege doar cîteva pepite. Astfel, sentimentul amoros e pus în legătură cu fenomentul
Gérard Genette și jocul de-a epilogul by Muguraș Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/2492_a_3817]
-
o aventură cu aceasta, din care duhul lipsește (sînt absolut splendide pasajele în care Alfonso mărturisește mucalit lipsa calităților spirituale la femeia pe care, cu toate acestea, o iubește). Nu e nici un strop de idealizare romantică în această poveste seacă, fragmentară și contradictorie. Finalul în care eroul se sinucide (histrionic!) ne apropie de absurdul prozei kakfiene (mediul funcționăresc rutinant e încă un element de comparație). Un ochi sardonic mutilează normalitatea și banalul în care trăiesc personajele - de aici își extrage romanul
De ce-l iubim pe Svevo? by Florina Pîrjol () [Corola-journal/Journalistic/11352_a_12677]
-
singulară, accentuată și mohorâtă. Aici autorul nu critică, ci doar constată cu tristețe cauzele stagnării învățământului muzical românesc, pe care le sintetizează în patru puncte: mentalitatea păguboasă care menține segmentarea învățământului în obiecte de studiu autonome, indiferența profesorilor, pregătirea lor fragmentară, rezistență la asamblarea unor domenii în entități cuprinzătoare<footnote Idem, op. cit., 96-97. footnote>. Fiind un muzician pe care l-a consacrat opera sa, și nu critica muzicală, Liviu Dănceanu face un pas înaintea înțelepților despre care Jeune Hermite spune că
Despre...De musicae natura by Ovidiu Trifan () [Corola-journal/Journalistic/83695_a_85020]
-
de dans modern, în care dansatorii Răzvan Mazilu, Monica Petrică și C.R.B.L. și actrița Coca Bloos întruchipează personaje pierdute în anonimatul unui uriaș cartier de blocuri, care încearcă - cel puțin EL și EA - să iasă din izolare. Contrastul dintre întâmplările fragmentare petrecute în fața unui bloc parcă fără sfârșit și muzica lui Johann Sebastian Bach este de un efect nemaipomenit. Însă demne de admirație sunt înainte de toate performanțele artiștilor, răsplătiți la spectacolul praghez cu lungi aplauze și ovații. În încheiere, aș dori
Prezențe românești în Slovacia și în Cehia by Libuše Valentová () [Corola-journal/Journalistic/8875_a_10200]
-
contrariul: "nu sintezele, oricât de bine articulate ar fi și oricâtă acribie ar presupune, educă gustul public, nu ele impun ierarhii valorice, nu ele discern, cu toate că necesitatea lor este indiscutabilă. Mai mult decât atât, am convingerea că și stilul acesta fragmentar, sincopat, poate conduce la alcătuirea unei sinteze: efortul cronicarului literar înseamnă tot selecție, drămuire a verdictelor, încadrare în context, rezultatul în timp fiind o construcție unitară, nu un simplu mozaic aleatoriu." (p. 94). Totul e bine când se sfârșește cu
Forța bunului simț by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10346_a_11671]
-
vorbește, dar, singure, vorbele mele sînt cele mai adevărate dintre cele mai adevărate» (p. 17). Știm asta - fie că o acceptăm sau nu - de la structuraliști încoace. Fermecătorul puzzle despre cuvinte al lui Toma Pavel este - ne-o spune din titlu - fragmentar. Nu am făcut decît să scot aici în evidență cîteva interesante - și perene - unghiuri de vedere. Am lăsat, intenționat (sau, poate, pentru că-mi lipsește competența necesară - dar vorbirea e minciună!) deoparte conexiunile posibile - și aproape infinite - cu alte scrieri ale
Cuvinte despre cuvinte by Mariana Neț () [Corola-journal/Journalistic/13894_a_15219]
-
profesionale ale urmăritorilor, vom avea în față pagini pe cît de credibile sub unghi biografic pe atît de parțiale sub unghi omenesc. Cu alte cuvinte, deși informațiile sunt verosimile și pot fi verificate, ele înfățișează viața lui Noica în chip fragmentar, ciuntit și pe felii. Mai precis, dosarul nu poate fi citit ca o carte menită a fi parcursă de la cap la coadă, o carte în care cititorul să fie introdus pas cu pas în universul protagonistul ei. Nu avem așadar
„Obiectivul“ Noica by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7121_a_8446]
-
nici un alt scriitor român nu vom găsi o mai organică asumare a fragmentului, cărțile lui Livius Ciocârlie fiind, în întregime, o apologie a scrisului "haotic" în deplin acord cu propria-i structură interioară și cu propria existență socială: "Avantajul scrierii fragmentare este că-ți permite să fii incoerent. Nu vreau să am o linie de gîndire. Vreau să tatonez" și "Idei ce se vor serioase, aiureli, lamentații, idei conformiste, idei deșuchiate. Nu vreau să dovedesc, să conving, să stîrnesc rîsul... să
Un Sancho Panza al bătrîneții by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/11601_a_12926]
-
Poezia Marianei Filimon demonstrează cât de adânc poate mișca o rostire părelnic albă și descărnată, cât de multă viață se ascunde în detaliile umile ale existenței și cât de convingător poate suna un glas ,mic", adică șoptit, pe deasupra multiplicității și fragmentarului lucrurilor: ,după spulberate liniști/ mai rămâne totuși ceva/ un adevăr simplu ca pâinea/ ca apa/ ca duhul cuvintelor prins/ în singurătatea rostirii/ după ce a sângerat îndeajuns" (Lumină albă).
Caligrafie de iarnă by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Journalistic/11113_a_12438]
-
campestru prea încăpător pentru oponenții regimului comunist, aceea a copilăriei petrecute la țară și vertebrate de o dragoste destul de confuză, aceea a unei prietenii nubile și dominatoare, în fine, aceea a trecutului care - în afara câtorva fotografii și a câtorva povești fragmentare - se arată impenetrabil și opac. Nimic, deci, cu adevărat narativ nu constituie trama acestei povești. Scheletul construcției e mai degrabă aerat, rămânând ca restul și lestul, imagistica și fantezia să asigure osatura strictă a romanului. Care este însă - dintre cele
Cumințenia pământului by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8835_a_10160]
-
descoperiri a lumii - o lume aspră, dar și înduioșătoare -, în care se intercalează reflecții asupra mecanismelor memoriei, a modului în care "se iluminează și se manifestă". În fața unor fotografii de album din perioada copilăriei sale în acel sat Olleros, mărturii fragmentare și limitate la realitatea clipei, autorul își mobilizează memoria voluntară pentru "a-și aminti - sau a inventa? - acei ani". Căci memoria are spații goale sau întunecate, pe care scriitorul le sugerează în metafore realizate pe baza amintirilor concrete din copilărie
"Construirea" memoriei by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/11987_a_13312]
-
Iordăchescu Ionuț Europarlamentarul Cristian Preda spune că cele două platforme proaspăt create, Mișcarea Populară și Inițiativa România Liberală au că "opțiuni fundamentale" fărâmițarea sau coagularea. "Europarlamentarele pot produce mai degrabă fragmentare, prezidențialele vor forță probabil o coagulare, indiferent dacă stânga va avea un candidat oficial sau unul ascuns sub mască independente", a declarat democrat-liberalul pentru ziare.com. Preda spune că e prematură o discuție despre o colaborare între MP și IRL
Preda: Viitorul MP și IRL, fărămițare sau coagulare by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/38046_a_39371]
-
argumentul cel mai puternic în sprijinul procedeului invocat de Petru Creția îl formulează, postmodern, în prefața volumului de acum, Mircea Cărtărescu, atunci cînd compune imaginea unui Eminescu în mod esențial fragmentar în creație „[...] modernitatea lui Eminescu constă tocmai în iregularul, fragmentarul, abstrusul, haoticul actului creator, acel «neptunic» al postumelor despre care vorbea Ion Negoițescu în (falsă) opoziție cu «uranicul» ediției Maiorescu.“ A reprezenta construcția sau a construi reprezentarea unui text rămas în stadiul de potențialitate? Ar trebui, cred, remarcată în primul
Surpriza necunoscutului by Cătălin D. Constantin () [Corola-journal/Journalistic/13035_a_14360]
-
i-a fost vreodată la îndemână privirea integrală, absolută și definitivă asupra lumii. Marile desfășurări epice pot fi cuprinzătoare, cu mulțimi de personaje puse în mișcare, cu o consistentă filosofie subtextuală, dar cunoașterea omenească pe care o transcriu rămâne mereu fragmentară, parțială, remaniabilă. Pentru Andrei Pleșu, cel din Jurnalul de la Tescani, fragmentul reflectă „procedura intimă a gândirii.” Gândim intermitent. Intermitența nu e numai „condiția gândirii, dar și igiena ei, ritmul ei real în planul omenescului.” Oricât de copleșitoare le-ar fi
Fragmentul și defragmentările by Irina Petraș () [Corola-journal/Journalistic/3352_a_4677]
-
se destramă sub lovituri ale Istoriei: „Un năvod cu fire subțiri lega orașul să nu se risipească. Negustorimea.” Romanul însuși, ca specie, este un bun negustor - adună mărunțișurile vieților omenești, le înșiră pe taraba Istoriei și le pune prețuri potrivite. Fragmentare și reunite prin privirea implicată a autorului care frânge și reînnoadă firul narativ sunt și romanele semnate de Gabriela Adameșteanu, Ioana Pârvulescu și Simona Sora. Unghiul de vedere se schimbă mereu, fragmentele se caută unele pe altele, se leagă, încheagă
Fragmentul și defragmentările by Irina Petraș () [Corola-journal/Journalistic/3352_a_4677]
-
a formula reguli pentru scrisoarea de dragoste: „Specifică modul în care relația ți-a îmbunătățit viața, în toate domeniile" (p. 58); „Nu te referi explicit la părți anatomice" (p. 59). Asumându-și, pe mai multe voci, categoriile profund pozitive ale fragmentarului și hibridului, Scrisoarea de iubire, dragoste, amor lansează o formulă editorială nouă, ingenioasă. Spiritul ludic face asemenea minuni: cartea înzestrată cu umor și cu autoironie va putea fi folosită în bibliografii universitare, dar și răsfoită cu curiozitate și citită cu
Epistolar erotographic by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/6483_a_7808]
-
Crăciun, Mul Ier, PclcutesGu. Gogei. Dani Iov, Ghiu Nedelciu, Crăciun, Muller, Petculescu, Gogea, Danilov, Ghiu și O oglindă purtată de-a lungul unui drum. Fotograme din postmodernitatea românească. Cum ambele au o certă detentă sintetică (chiar dacă imaginile sunt nu o dată fragmentare și „mișcate"), temă mi-e ca nu cumva contururile acestea de metodă să obtureze din nou conținutul fiecărui studiu în parte. Or, de data asta măcar, ar trebui să se întâmple invers, de vreme ce despre viziune nu e mult de discutat
Analiză prin sinteză by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6224_a_7549]
-
te Eugen Negrici într-o notă introductivă la Simulacrele normalității, cel mai recent volum. Și e, într-adevăr, destul de curios să constați că, deși a avut întotdeauna vână de publicist, Eugen Negrici s-a păstrat pe cât posibil departe de genurile fragmentare. O motivație asupra căreia criticul intervine constant e apropierea publicisticii literare din timpul comunismului de jocurile de putere. Lui Negrici îi repugnă aproape instinctiv ierarhizările, intențiile canonizatoare, valorizările emfatice. De altfel, el se și desparte de conduita critică a cronicarilor
Un critic în vacanță by Alex Goldiș () [Corola-journal/Journalistic/4505_a_5830]
-
ce rămîne, tot ce trăiește, tot ce rezistă între decădere, aciditate și coroziune", un paradox care arată, prin modul imprevizibil al înlănțuirii ideilor, o nouă față a lucrurilor (Greguerías, 1918, Flor de greguerías, 1933). A scris o serie de romane fragmentare și inovatoare (Văduva albă și văduva neagră, El Gran Hotel, Rebeca), povestiri, teatru, biografii de scriitori și artiști, studii despre fenomenul artistic contemporan ( Ismos, 1931) și o extraordinară autobiografie ( Automuribundia, 1948). Fragmentul din Omul pierdut ales pentru concursul de traducere
Omul pierdut(fragment) by Ilinca Taranu () [Corola-journal/Journalistic/13965_a_15290]
-
an. E secvența cea mai lungă de jurnal, și ca interval (mai puțin de trei luni) și ca text (aproximativ 60 de pagini). În continuare în volum sunt 160 de pagini din atelierul de creație al romanului Risipitorii (variante, elaborări fragmentare, note despre personaje, dialoguri, repartizarea narațiunii pe capitole și părți, alte anexe). Partea a treia a jurnalului intim (repet: partea întâi lipsește) cuprinde însemnări timp de o lună, din 22 noiembrie 1959 până în 23 decembrie 1959, în 22 de pagini
Beneficiile nevrozei by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12518_a_13843]
-
spune cuvîntul și aici. Sub titluri ca Oamenii Măriei-sale, invocînd mai curînd vasalitatea, decît fidelitatea, acest soi de credință e, definitiv, o figură din trecut. Ce aduce, suspectat mereu de pierderea azimutului, viitorul încă nehotărît și nepus în forme? Fidelități fragmentare, mai degrabă obsesii, patimi și apatii, în care credința cea mai vie întîlnește negarea cea mai profundă. Nesincere și trecătoare, și una, și alta. Trădarea reflexă a unor oameni neinteresați, mai dureroasă, pentru că mult mai greu de explicat, decît aceea
Veniți, credincioși! by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/6612_a_7937]
-
singura dată cînd s-a întîmplat. De fapt, îi simțeam lipsa lui Mălaimare din peisajul teatral. Memoria afectivă îmi scotea la iveală flash-uri din Fata din Andros, din Actorul, din Harap alb, Mantaua, Romulus cel Mare... Memoria mea subiectivă și fragmentară a fost prima care mi-a atras atenția că am greșit. În ce sens? Îndepărtîndu-mă de omul Mălaimare, l-am neglijat, mult, pe artist. Pe cel care a construit o companie, o trupă, o altfel de școală, de repertoriu, un
Centru și margine by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/7022_a_8347]
-
semnalele recepționate dovedind faptul că România începe să fie percepută ca un partener serios, fiindu-i astfel recunoscute progresele înregistrate în domeniul luptei antidrog. Totuși, s-a constatat că în contextul activităților de integrare europeană desfășurate de instituțiile române, raportarea fragmentară și paralelă către organismele internaționale, a datelor privind reducerea cererii și ofertei de droguri, a creat impresia unei lipse de coordonare, incoerență, lipsă de comunicare și cooperare între acestea. De asemenea, unele proiecte propuse instituțiilor sau organismelor internaționale pentru finanțare
EUR-Lex () [Corola-website/Law/141071_a_142400]
-
cuprinzător și mai divers mi se pare a fi misiunea cititorului - mai ales când se vrea și comentator" (p. 8). Nu faptul că Livius Ciocârlie se contrazice (pe sine sau pe Valéry) este relevant, acesta fiind, în fond, avantajul scriiturii fragmentare, nu intenția sa, dacă e să preluăm chiar distincția poeticianului francez, ci "intenția" operei, adevărul pe care ea îl revelează. "Luarea la harță", aparent ireverențioasă, cu cel care proclama supremația "studiului inepuizabilului creator și transformator universal ce se numește Spirit
„Gâlceva“ cu Valéry by Gabriela Gheorghișor () [Corola-journal/Journalistic/7320_a_8645]
-
nefinisat al romanului n-ar trebui să deconcerteze cititorul de vreme ce prozatorul n-a mizat niciodată pe o construcție narativă încheiată numaidecât la toți nasturii. Dimpotrivă. De la Acte originale, copii legalizate până la Pupa russa, prozatorul a practicat o proză deschisă, experimentală, fragmentară, al cărei bovarism e ciorna însăși. Față de alți colegi de generație (precum Petru Cimpoeșu, Horia Ursu sau Alexandru Vlad) care au făcut, după ’90, concesii poveștii, Gheorghe Crăciun a încercat să se reinventeze reciclând o parte dintre ingredientele textualismului optzecist
Bovarism masculin by Alex Goldiș () [Corola-journal/Journalistic/3579_a_4904]