1,520 matches
-
drept o gravă amputare autolesionistă. Dacă probele scriptice contrare au fost distruse, va fi posteritatea noastră una fără cusur? Îndoindu-se evident, Gelu Ionescu enumeră totuși câteva decepții mai cunoscute ale lui Virgil Ierunca, cum ar fi Ion Caraion, Paul Goma, Marin Sorescu, nume promovate intens la Radio Europa Liberă. Pentru literatură, mărturia celui ce s-a înșelat ar fi fost un câștig mult mai mare decât orgoliul celui ce se dorește infailibil. Sfâșiat între o Românie a propriei "înrădăcinări", perenă
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
ani prozatorul, deși se afla pe creasta valului publicase cinci romane în țară ("Fără vâsle", "Noaptea și Grădina Icoanei" fiind reluate în trilogia "Somnul vameșului") și unul la Paris ("Le second messager", Editura Albin Michel, 1985, la recomandarea lui Paul Goma), obținuse premiul USR în 1979, dar și Prix de la Liberté PEN Club Français (1985). Complet dezinteresat de realismul socialist, fascinat în schimb de realismul magic și parabolic ("totul începe în real și se termină în metafizic..."), sparge calota glacială a
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
literaturii române în mileniul III: redescoperirea gândirii mitice/sacre, un nou mod de experiență religioasă, o nouă idee a alterității, și chiar o nouă utopie filosofică. Nu lipsesc reglările de conturi cu scriitori români, tip Petru Popescu, N. Tertulian, Paul Goma, Ion Vianu, Tudor Vianu ("complice pozitiv" al regimului), Eugen Simion, Ion Ianoși etc. Concluzia lui Bujor Nedelcovici este că tentativa de reformă morală în România a fost avortată, că necesitatea unei lustrații este imperioasă, că o carte neagră a comunismului
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
Marin Mincu a fost singurul autor român interzis (1971 - 1975) pentru "Critice II", ceea ce nu l-a făcut să filmeze în disident anticomunist după 1989. Singurul disident între adevărat din rândul literaților, recunoaște (încă din 1992) Marin Mincu, este Paul Goma. Ne permitem să adăugăm pe Gelu Ionescu, Dorin Tudoran, Mariana Marin. Disidența autorului este în fond o chestiune de operă, Marin Mincu reușind să-și acrediteze rezistența anticomunistă prin coerența poziției estetice, chemând în cauză nedesmințitul său discurs prooccidental, inovativ
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
Memorii", și care își dă în petic prin tentația de a culpabiliza întregul popor român pentru deportarea evreilor din Transilvania ... ocupată de trupele fascistoide ale lui Horty ("senilitate, rea credință, antiromânism, împins până la primitivism agresiv, grotesc?!"). În schimb, în Paul Goma recunoaște "cel mai important și real disident căruia i se refuză și azi cetățenia și revenirea în țară". Aceeași boală incurabilă de care suferă, dragostea de oameni, îl face pe George Mirea să scrie despre duplicitatea și metamorfoza lui Octavian
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
prigoana, patimile și martiriul grupului contemplativ de rezistență anticomunistă "Rugul aprins", în frunte cu Sandu Tudor (alias Alexandru Teodorescu, gazetar și poet), din 1948 devenit monahul Agaton la mânăstirea Antim. Jurnalul de cărți înregistrează la capitolul "mărturisiri" proza lui Paul Goma, iar pe Dumitru Țepeneg îl numește "un clasic al pribegiei", aflat printre "cei 100 de scriitori care au primit acea pensie de clasic" în viață (și totuși, Păunescu!). Nu este uitată peregrina sinucigașă Aglaia Veterany (1962 - 2002), născută în România
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
simultan cu credința în taina crucii, a iubirii aproapelui, a curajului Mântuitorului în fața morții. Ceea ce nu înseamnă că Steinhardt nu veștejește comunismul totalitar, cu cortegiul lui de aberante abuzuri, violențe și atrocități. O face însă fără ura viscerală a unui Goma, dincolo de orice încrâncenare vindicativă, de la altitudinea unei morale suprafirești ce se confruntă cu un accident istoric tranzitoriu, inapt să-i lezeze omului religios libertatea și fervoarea opțiunii. Căci, așa cum scrie Gheorghe Carageani, "nessuna prigione al mondo (e neppure il mondo
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
apropiat, între ele se solidifică mâlul corupției. Pentru estet, pentru insul politicește edificat, Jurnalul anilor 1990-1993 devine un memento, pentru tineri el se citește ca un roman de forță epică, în caruselul lui de personaje care se numesc Ionesco, Cioran, Goma, Țepeneag, proză, totodată de investigație a ethosului uman, de ciocniri de caractere, de procese comportamentale, de portret, în fine, al unei puternice personalități ce nu-și înșeală condiția de luptător/gânditor, de literat, de om de cultură. În cele din
Privind înapoi cu folos by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/13254_a_14579]
-
alții în informările astfel obținute. Cine pe cine acuză? e titlul unui articol pe care-l voi publica în România literară atrăgându-mi, mai mult ca sigur, supărarea și apostrofările justițiarilor anticomuniști intransigenți, gen Bujor. Mă mai refer acolo la Goma și Dinescu, acuzatori și ei ai altora, nu spun că pe nedrept totdeauna, dar parcă prea la repezeală și la grămadă, fără să se țină seama de împrejurări.” Ceea ce era o temă de actualitate în 2005 își păstrează și astăzi
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/3260_a_4585]
-
rămînînd circumscris unui culturalism în sine, tinzînd spre intemporalitate. Ba chiar a manifestat o reținere igienică față de disidență, o dovadă fiind, de exemplu, opiniile lui Marian Papahagi, împărtășite, către finalul "epocii de aur", unuia dintre studenții săi, cum că Paul Goma "este un individ total lipsit de talent și care face gălăgie ca să se afle în treabă și să atragă atenția asupra lui însuși" și că Doina Cornea este "o persoană de care e bine să te ferești și pe care
Un "cronicar" al Echinoxului (I) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12373_a_13698]
-
odinioară. Nu știu bine cum se face, oricum, după ce i-am expediat din Israel unde domicialiam deja, prima mea carte, am început, la un moment dat, să ne scriem. Spre surprinderea mea, îmi răspundea pe larg și fără umbră de gomă, chiar din marile orașe în care era acreditat ca "visiting professor" la Universitate (cel mai frecvent din Sao Paolo sau Quebec), analizîndu-mi "producțiile" la o a doua sau a treia lectură ("Pentru mine a citi cu adevărat, înseamnă a parcurge
Cuvinte și limbaje by Gina Sebastian Alcalay () [Corola-journal/Journalistic/8741_a_10066]
-
la sfîrșitul anilor șaptezeci, i-au trecut numele la index), Dumitru Țepeneag este un prozator greu de clasificat. Biologic, el face parte din faimoasa generație șaizeci, dar nimic din scrisul său nu seamănă cu proza Nicolae Breban, Augustin Buzura, Paul Goma și a celorlalți congeneri din lumea literaturii. Dacă definiția potrivit căreia romanul este "personaj și construcție", atunci Dumitru Țepeneag este, prin definiție, romancierul timpului nostru. Pentru că nici un alt prozator român nu reușește să îmbine la fel de bine o inteligență narativă cu
Un șaizecist postmodern by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/12370_a_13695]
-
ca și cum nimic nu s-ar fi întîmplat. În La belle Roumaine, Dumitru Țepeneag a renunțat la decupajele de presă, extrasele din emisiunile informative de la posturile de radio și televiziune și introducerea în acțiune a unor personalități reale (Cornel Regman, Paul Goma etc.) care dădeau aerul de autenticitate al romanelor din ciclul început cu Hotel Europa. Nu lipsesc însă nici în acest roman trimiterile la viața politică reală. Atîta doar că autenticității absolute oferite de decupajele de presă din romanele anterioare le
Un șaizecist postmodern by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/12370_a_13695]
-
vor lăsa niciodată impresia de fals, de neautentic. Într-o cronică la Pisica ruptă (1997), Dan C. Mihăilescu remarca "teribila energie colerică" la Mircea Daneliuc și îl așeza într-o ciudată familie de spirite care se definesc prin negație: Paul Goma, Alexandru George, Mircea Zaciu, I.D.Sîrbu, Eugen Barbu. Ipoteza poate fi susținută cu multe argumente: într-adevăr, Daneliuc este un nebun care a "dat" într-o mulțime de oameni importanți, care a avut curaj cînd și-a făcut filmele, care
Pisicii, cizme, volupăți by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/14745_a_16070]
-
cuvinte despre tipul de memorialistică pe care-l face Daneliuc în Pisica ruptă. A existat și există un tip de memorialistică resentimentară după '89. Amintirile au devenit de prea multe ori argumente într-o luptă surdă cu vechiul regim. Paul Goma a publicat astfel de "amintiri recente", amintiri care se auto-anihilează trist, amintiri în care o poziție aparent ideologică nu este altceva decît mizantropie. în presă apar neîncetat rememorări ale unor episoade care nu fac decît să scuze sau să acuze
Pisicii, cizme, volupăți by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/14745_a_16070]
-
scria frumos la începutul ani-lor '90 îi mai sunt astăzi prieteni, ca să-ți dai seama de intensitatea decepțiilor pe care politologul trebuie să le fi încercat de-a lungul timpului. Dar important nu este să vezi cum Cornel Nistorescu, Paul Goma, Michael Shafir ori Ion Bogdan Lefter, din aliați doctrinari și amici mondeni, i-au devenit între timp inamici ideologici sau detractori publici, important e altceva: senzația de deșertăciune pe care o capeți măsu-rînd proporțiile fenomenului, dar o senzație care depășește
Patetismul și blândețea by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8004_a_9329]
-
Preda, Nichita Stănescu, Marin Sorescu. Pe lista celor subevaluați figurează însă nume cel puțin la fel de importante: Leonid Dimov, Radu Petrescu, Matei Călinescu, Mircea Ivănescu, Șerban Foarță, Alexandru George, Sorin Mărculescu, Mircea Horia Simionescu, Costache Olăreanu, Alexandru Vona și... "excelentul Paul Goma". Putem fi sau nu de acord cu aceste aprecieri, dar ele trebuie tratate cu toată seriozitatea. În orice caz, pentru o situare corectă, textele tuturor acestor autori trebuie revizitate cu mintea limpede, fără nicio idee preconcepută. În felul acesta fiecare
Confesiuni incomode by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8212_a_9537]
-
pe măsură. Ascuțimea criticii în cazurile Marin Sorescu și Nichita Stănescu reprezintă o recunoaștere implicită a valorii acestora. Nu mă pot abține, în final, să nu citez foarte nuanțatul tablou pe care Gheorghe Grigurcu îl face fostului său coleg Paul Goma. Cred că sunt cele mai bune rânduri pe care le-am citit despre celebrul disident: "... fondul moral al lui Paul Goma e o cinste funciară, de-o instensitate puțin obișnuită, o cinste activă, dacă-i pot spune așa, care-l
Confesiuni incomode by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8212_a_9537]
-
abține, în final, să nu citez foarte nuanțatul tablou pe care Gheorghe Grigurcu îl face fostului său coleg Paul Goma. Cred că sunt cele mai bune rânduri pe care le-am citit despre celebrul disident: "... fondul moral al lui Paul Goma e o cinste funciară, de-o instensitate puțin obișnuită, o cinste activă, dacă-i pot spune așa, care-l îndeamnă a-i lua în colimatorul său pe mai toți contemporanii de oarecare semnificație. Oamenilor le putem reproșa adesea compromisul. Lui
Confesiuni incomode by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8212_a_9537]
-
o cinste funciară, de-o instensitate puțin obișnuită, o cinste activă, dacă-i pot spune așa, care-l îndeamnă a-i lua în colimatorul său pe mai toți contemporanii de oarecare semnificație. Oamenilor le putem reproșa adesea compromisul. Lui Paul Goma i-am putea reproșa... lipsa de compromis. El practică o scrutare inumană, aș zice, a semenilor săi, nedispus a le face nici cea mai mică concesie. Exagerări? Multe și recunoscute chiar de el însuși, căci instrumentul său preferat îl alcătuiesc
Confesiuni incomode by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8212_a_9537]
-
îl alcătuiesc lentilele măritoare. Un fir de praf poate deveni mare cât oul, dar el există în realitate, nu e mai niciodată inventat. Putem glosa , evident, pe marginea jocului de proporții la care e supusă, sub condeiul aprig al lui Goma, o acuzație sau alta, însă nu putem contesta grăuntele (măcar) de adevăr de la care pornește" (p. 132). Prin pozițiile sale polemice, numele și numărul adversarilor pe care îi provoacă Gheorghe Grigurcu lasă impresia unui individ care se deplasează pe contrasens
Confesiuni incomode by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8212_a_9537]
-
Gabriel Dimisianu Am auzit de multe ori deplângându-se faptul că am avut prea puțini scriitori disidenți, în comparație cu numărul acelora din alte țări foste comuniste. Așa este și chiar mai rău. Niciunul dintre acei puțini - nici Paul Goma, nici Dorin Tudoran, nici Dan Deșliu, nici Mircea Dinescu - nu a ajuns să se impună ca figură emblematică a disidenței din Est, asemenea unor Havel, Bukovski sau Michnik. Perceperea disidenților noștri a fost numai internă, intermediată de postul de radio
Ceva despre disidență și disidenți by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/9132_a_10457]
-
Dan Deșliu, nici Mircea Dinescu - nu a ajuns să se impună ca figură emblematică a disidenței din Est, asemenea unor Havel, Bukovski sau Michnik. Perceperea disidenților noștri a fost numai internă, intermediată de postul de radio "Europa liberă". Singur Paul Goma a stat o vreme, nu multă, în atenția presei internaționale, în special după ce a vorbit despre el Eugen Ionescu. Și totuși, disidența acestor scriitori români este nedrept să fie minimalizată. Au acționat din impuls de conștiință și s-au expus
Ceva despre disidență și disidenți by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/9132_a_10457]
-
s-au expus unor măsuri de pedepsire care nu s-au limitat la interzicerea de a publica. Au suportat punerea sub urmărire, anchetările la Securitate, lăsarea fără slujbă, arestarea la domiciliu (Mircea Dinescu), obligarea, până la urmă, de a emigra (Paul Goma, Dorin Tudoran ). Am amintit patru nume de scriitori români disidenți, cele mai circulate, însă au fost și alții despre care generația postdecembristă nu știe mare lucru. Și nu din vina ei. Memoria publică selectează adesea capricios, ori e prea scurtă
Ceva despre disidență și disidenți by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/9132_a_10457]
-
de la linia partidului său. Eu n-am fost în partid." (vol. Capitalism de cumetrie, Polirom, 2007). A fost un critic al regimului totalitar, ceea ce i-a adus, ca represalii, retragerea cetățeniei române prin decret prezidențial, dar nu un disident, precum Goma și ceilalți. Goma intrase în partid purtat de valul adeziunii populare la discursul lui Ceaușescu din 21 august 1968. Peste câțiva ani, nepublicându-i-se romanul Ostinato ,trimite cartea în Occident ,unde-i apare urmată și de alte scrieri care
Ceva despre disidență și disidenți by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/9132_a_10457]