1,188 matches
-
de variație, în lipsa lor riguroasă de flexibilitate. Nobile, în măsura în care se poate spune despre un pod suspendat sau un viaduct că este nobil. Vieți englezești, cuceritoare și funcționale. Vieți industriale. Bobby se îndreaptă spre ceva. Acest fapt, se petrece în etape imperceptibile, este un proces continuu, nu un salt brusc. Dar dacă există ceva în genul trecerii unei linii, asta se întâmplă în noaptea în care-l cunoaște pe Philips, agricultorul singaporez. Destinul efectuează electroliza acestei întâlniri, pentru că Philips îl acostează pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
nu s-ar fi văzut legătura, se enervă el, de ce aș mai fi zis să ridici mai mult arătătorul? Încă o dată. Fșșșș... batistele se separară și fluturară prin aer precum steagurile unei armate triumfătoare. - Ah, spuse Balzac. O încuviințare aproape imperceptibilă. Nu fusese tocmai o laudă, însă Kara învățase sistemul de comunicare prin „Ah” al lui Balzac. O dată izbăvită, se îndreptă către caietul de intrări pentru a inventaria marfa sosita vineri după-amiaza. Balzac se întoarse la computer, pe care scria un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
îl îndemnă Rhyme. Cooper ajustă obiectivul instrumentului cu o ușurință demnă de invidiat, iar curând imaginea era de-o claritate perfectă. - E bine, acum hai să ne plimbăm puțin peste ea, continuă Rhyme. Cooper începu să miște platforma cu mișcări imperceptibile, scoțând la iveală sute de forme ciudate, unele negre, altele roșii sau verzi, iar câteva translucide. Rhyme avu sentimentul, ca de fiecare dată când privea prin obiectivul unui microscop, că este un fel de voyeur care examinează o lume care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
spună că ai nevoie de trei însușiri pentru a fi un iluzionist de succes. Dexteritate, dexteritate și, mai ales, dexteritate. În câteva secunde, o cantitate deloc neglijabilă de whisky fusese picurată în paharul lui Rhyme - într-adevăr, foarte silențios, chiar imperceptibil. Thom ar fi putut foarte bine să fie în cameră și tot nu și-ar fi dat seama. Kara adăugă apoi un pai și puse paharul în suportul special de pe scaunul lui Rhyme. - Servește-te, spuse ea în final, făcând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
spun domnului Balzac de ce îl întreb despre Weir. Este foarte supărat pe mine. Va trebui să fac ore în plus la magazin. - Îți vom scrie o scutire, glumi Sachs, prin care îți vom motiva absența de la ore. Kara zâmbi aproape imperceptibil. - La naiba cu scutirea. Dacă nu erai tu, nici acum nu am fi avut vreo idee cu privire la identitatea criminalului. Spune-i să îmi dea un telefon. Rezolv eu problema. - Mulțumesc, spuse Kara anemic. - Sper că nu te duci acum la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
fi bine, voi veni să vizitez copilul, îi voi plăti pensie alimentară, sunt pregătit chiar și să mă culc din când în când cu ea, dacă asta dorești, ce altceva vrei de la mine? Eu privesc pe fereastră, o mișcare aproape imperceptibilă a unei ramuri de copac mă umple de durere, nu este o ramură, este un cablu din metal acoperit de rugină, extrem de amenințător, nu știu ce vreau, dar asta este cu totul altă poveste, între noi se cuibărește o nefericire de neînțeles
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
Și, de fiecare dată când îți lipsește ceva din carte, ai senzația că trebuie să adaugi mai mult decât îi lipsește de fapt cărții. Tot timpul Orgolii mi-a dat senzația de neîntreg. Îi lipsește totuși, sunt sigur, acel ceva imperceptibil pe care astăzi aș fi în stare să i-l transmit. Foarte probabil însă că n-am să-l rescriu niciodată. Mi-a ieșit foarte bine un personaj, acel turnător care trimite mereu anonime. C.Ș.: Critica a fost foarte
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
Pentru chinezi, toate afacerile astea sunt acum minore. S.A.: E deci o imensă inginerie sistemică, care s-a întors după faza sa acut utopică la una minimalistă, la dinamica sa aproape statică - dacă se poate spune astfel -, o evoluție aproape imperceptibilă, măsurată cu o clepsidră multimilenară. În această perspectivă, occidentalii sunt niște isterici ai timpului scurt. M.I.: Sigur. Și e ceva diferit atât de India, cât și de America, unde în centru se află un acerb individualism: cine poate, poate; cine
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
han ar vrea să te cunoască, dar nu cutează. Dacă ea nu cutează, eu cutez și rogu-te dară... Dar aici glasul i se poticni și nu mai sfârși. Barzovie-Vodă, cât de întristat era, prinse a zâmbi și se îndreptă imperceptibil din șale. — Cu mare plăcere! - zise el căutând cu ochii. Dar unde este? Iovănuț se dădu la o parte și din spatele lui răsări Huruzuma. Ea veni cu capul plecat, își îndoi mărunt genunchii în fața lui Barzovie, apoi îl privi numai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
îN CARE POVESTITORUL, FOLOSIND TEHNICA ROMANULUI DORIC, ARATĂ UNELE GÂNDURI ALE PERSONAJELOR Nu departe de bi-vel-logofatul Drăguțescu ședeau, cum se și cuvenea, mitropolitul Nazazarie, preacuviosul Metodiu, vistiernicul Ximachi și Iovănuț. între două înghițituri lungi de pelin care-i provocară o imperceptibilă expresie de mulțumire, mitropolitul se întoarse binevoitor spre Metodiu. — Am auzit, cuvioase, c-ai fost la papistași. E adevărat? — Adevărat, prea-sfinția-ta. Am fost. — Foarte bine, foarte bine - zise Nazazarie, care se ferea să facă politică. Peste masă, în fața lui Iovănuț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
la mijloc putea fi și mâna altora. Nu mult în dreptatea lui Ramza-pașa, vistiernicul Ximachi își ștersese buzele subțiri, vinete și se plecă spre urechea lui Metodiu. — Preacuvioase - șopti demnitarul - aveam noi o vorbă. — V-ascult - spuse Metodiu, ferindu-se imperceptibil de duhoarea ce ieșea din gura fanariotului. — Din câte văz eu - continuă încet Ximachi - ospățul nu mai ține mult; curând vor fi chemate astea, cum le zice, să danseze, și eu sufăr cu inima: voi pleca. Așa că înainte de-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
La ora când scriem aceste rânduri, bătrâna doamnă Potoțki, tenacea locuitoare a aripii de vest a castelului, va fi fiind de mult oale și ulcele. Nepăsătorul timp a trecut peste amintirea domniei-sale, albindu-i oasele, șlefuindu-i vertebrele, subțiindu-i imperceptibil metacarpienele. Ierburi înalte, flori de românită, fragile păpădii au crescut rând pe rând din mormântu-i, spulberându-se cu plecarea fiecărui anotimp. Generații întregi de rozătoare, de rândunele care, o vreme, i-au supraviețuit, au pierit și ele, îngrășând pământul. I-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
aproape frumoasă, și ar fi fost așa dacă nu ar fi avut o urmă din ceea ce dușmanii ei ar numi îngâmfare, iar prietenii într-un fel mai indulgent, o îngâmfare care se ghicea în zâmbetul atotștiutor mascat și într-o imperceptibilă atitudine de superioritate. Avea părul drept, blond șuvițat, până aproape de talie; ochii albaștri, pielea roz pal. Purta un costum Chanel de un roz deschis (o femeie cunoaște detaliile astea) cu un body negru decoltat pe dedesubt, ca să nu arate ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
aștepți și, cu toate acestea, eu am de gînd să-mi pun răbdarea la grea Încercare. Mai fac un pas, mă opresc, fac stînga-mprejur, iar mai merg... Se mai oprește cîte un autobuz... Se mai aud pași răzleți... figuri aproape imperceptibile. Dar nu numai chipurile nu le disting... nici urmă de vreo greșeală, o fisură cît de mică, vreun cerc vrăjit, vreo intrare secretă În subterană. Nu am În față decît perspectiva Întunecată și deșartă a așteptării la infinit... precum gerul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
Prudența ta e lăudabilă, Îmi spuse el privindu-mă șmecherește. CÎt despre zona asta, las pe mine. Poți parca chiar aici, dacă dorești. Nu are acoperiș, dar am grijă de teritoriu ca de propria mea casă. — Bine, dar... mormăi aproape imperceptibil bucătarul, strecurîndu-mi și mie o ceșcuță cu saké. Ce vrei să spui? Îi ceru fratele socoteală brutal. Ce te nemulțumește? Hai, zi! — Nu mă nemulțumește nimic, răspunse el cu indolență, legănîndu-se de pe-un picior pe altul. Cum să spun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
ei, dar acum arborase una nouă, una pe care n-am mai văzut-o pînă acum: implorare... Marginile pleoapelor i se Înroșiseră, privea speriată, respira anevoie ca și cînd inhala aerul, dar uita să expire. Primele ei cuvinte au fost imperceptibile. Apoi, după o clipă spuse: — Există o legătură. Vă rog să nu mă Înțelegeți greșit. Cursele de cai sau de biciclete? — Nu. Numărul de telefon. — Telefon? — Zău că n-am vrut să vă ascund... — Ce număr de telefon? — La fel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
soțului ? Exista o posibilitate de una la mie ca, citind ediția de seară a ziarului, EL să fi aflat despre fratele ei... și să se fi Întors... Ce concluzie supărătoare!... Ce dezamăgire nemaipomenită! O hartă ușor de descifrat... Un dialog imperceptibil cu el Însuși... Fie... Totul se rezolva și nu mai Încăpea nici o Îndoială... Puteam să mă retrag din cazul acesta fără un gust neplăcut, dar nu mai aveam nici o satisfacție... Și totuși nu aveam nici cel mai mic motiv să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
a sărutat pe buze. A fost un sărut lipsit de semnificații la prima vedere, scurt, fugar, ca o mângâiere. S-a retras apoi în tăcere. El a deschis ochii, surprins de liniștea ce îi împresura. A privit-o zâmbind aproape imperceptibil. Ea era ca încremenită în așteptarea reacției lui. Nu s-a așteptat la ce a urmat. I-a cerut să stea și ea cu ochii închiși, cu brațele pe lângă corp, nemișcată. A sărutat-o în același fel și s-a
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
-și greabănul spinării, își pune sânii în relief, e însoțită,-n chip spontan, de o mișcare analoagă,-n sens opus, a părții inferioare a trunchiului, ce-i reliefează (în contrapondere, să spunem) sânii posteriori...” Domnișoarele se umeziră vag. Carmen frisonă imperceptibil, în timp ce palatinul i se usca treptat. Nora, din contră, saliva din abundență, încât cu greu putu să-i spună domnului profesor că nu vedea ce legătură poate fi între erotică și palindrom. Vasile, însă, nu o auzi, citind și alte
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2171_a_3496]
-
aruncată peste umăr, și portretu-i gata; dar toți acești oameni, de care-i plină lumea, care la prima vedere seamănă foarte bine unii cu alții, însă, după ce insiști cu privirea asupra lor, remarci la ei multe particularități dintre cele mai imperceptibile, acești domni, deci, sunt grozav de dificil de prins într-un portret“. Gogol se oprește asupra acestor oameni „așa și-așa, nici una, nici alta, nici laie, nici bălaie“. Din capul locului, Gogol ne anunță cu ce fel de oameni avem
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2171_a_3496]
-
la cele două fragmente. Primul este cel în care se duc negocierile de cumpărare a sufletelor moarte, între Cicikov și Sobakevici. Cicikov oferă un preț mic pe niște suflete, chiar dacă de „recensământ“, dar din care a rămas „doar un sunet imperceptibil“. Pentru Cicikov, „opt grivne de suflet ar fi prețul cel mai rezonabil“. Dar Sobakevici este de altă părere. „Zău că nu-s scumpe. Alt pungaș v-ar înșela, v-ar vinde niște porcării în loc de suflete. Ale mele-s toate unul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2171_a_3496]
-
Doreai de multă vreme să o întâlnești. Poți veni ?" Dora percepe un parfum intens, un parfum de liliac și mai apucă să gândească: "Liliac ? Suntem în plină iarnă !" O lumină difuză scaldă dintr-o dată încăperea care se îmbracă într-o imperceptibilă hlamidă de purpură. Măsuța rotundă se înclină de parcă ar face o plecăciune profundă în fața imaginii mâinilor Teodorei, după care Dora are senzația că alături de ea s-a mai așezat cineva. Într-adevăr, contururile luminoase a trei perechi de mâini strânse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
el, în picioare, rezemat de bibliotecă, Trofin aștepta radiind de satisfacție. E splendid, recunoscu ea și chipul i se înnegură. Căută în dreapta și-n stânga, înghiți în sec, nu găsea cuvintele, tocmai ea! E cu adevărat splendid. El avu o imperceptibilă tresărire a umerilor, de mândrie, era ca și cum ar fi spus: dar ce ți-ai închipuit? Cu vorbe alese, încete, Sidonia îi mărturisi despre preocupările sale din ultima vreme, despre înfrigurarea cu care pregătește lansarea la apă a acestei perechi, tulburată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
Doar agrafa sub formă de fluture, pe cap. În pielea goală, a îngenuncheat lângă pat și mă privea. Scăldată în lumina blândă a lunii, trupul lui Naoko avea strălucirea uimitoare a unui nou-născut. Când se mișca - deși mișcările erau aproape imperceptibile - jocul luminii și al umbrelor pe trupul ei era fascinant. Conturul sânilor, al sfârcurilor, adâncitura buricului, șoldurile, umbrele granuloase aruncate de părul pubian, toate se modelau și se remodelau ușor, asemenea suprafeței lacului unduindu-se în bătaia lină a vântului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
patul și am început să-l hrănesc, alternând pasta de legume cu peștele fiert. I-a trebuit enorm de mult timp să mănânce jumătate din mâncare, după care mi-a făcut semn că nu mai vrea. Gestul a fost aproape imperceptibil. Probabil că îl durea capul la mișcări mai ample. L-am întrebat apoi dacă dorește fructe și mi-a spus că nu. I-am șters colțurile gurii cu prosopul, am coborât patul și am dus vasele pe coridor. — A fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]