1,026 matches
-
Danny se ridică în picioare și își recuperă insigna. Grăsanul roșcat îi zise: — Du-te-n mă-ta la voi la comitat și bate-i pe negroteii voștri! PAGINĂ NOUĂ CAPITOLUL CINCI — ... Și cel mai perfid aspect al comunismului, instrumentul insidios cel mai eficace, e faptul că se ascunde sub milioane de drapele, un milion de steaguri, titluri și combinații de inițiale diferite, răspândind hidra canceroasă într-un milion de ipostaze, toate menite să pervertească și să corupă în numele compasiunii și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
amenințare pentru pacea lumii. Amenințarea este cu atât mai mare, cu cât Putin are sprijinul efectiv al majorității populației. Morbul grandorii și al cuceririi lumii, semănat în conștiința națiunii ruse de către Petru cel Mare, se dovedește a fi peste veacuri, insidios și persistent! (n.n. acest text fiind scris în anul 2008, nu a prevăzut evenimentele care urmau să aibă loc la sfârșitul lunii februarie 2014, când Federația Rusă a ocupat prin forță întreaga Crimee și a provocat acțiuni militare separatiste în
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Gheorghe Boldur-Latescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1668]
-
chiar între bunurile publice, producții particulare ce ne reamintesc existența preferințelor colective. Altfel spus, individual, oricît de utilitarist, nu este numaidecît un egoist feroce, incapabil să sesizeze ne-cesitatea unei solidarități. Mai precis și contrar opiniei avansate de criticii naivi sau insidioși ai utilitarismului, este cu totul normal să integrăm în raționamentul economic de inspirație neoclasică alegeri etice, reprezentate prin faptul că fiecare individ poate să țină seama și de situația celorlalți. Este ca într-o mare familie, unde părinții nu se
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
director al revistei de cultură "Antiteze" în perioada 1996 2007. Director și fondator al revistei de cultură, arte, atitudini "Conta", din anul 2010 și până în prezent. Actualmente prezent director al Bibliotecii Județene "G. T. Kirileanu" Neamț. Cărți publicate (selectiv) "Ceremonii insidioase" (1985; poezie); "Poeme în alb-negru" (poezie, 1987); "Intimitatea absenței" (1992; poezie); "Cântece de îngropat pe cei vii" (1993; poezie) ; "Fratele meu, străinul" (1995; poezie) ; "Titanic șvaițer. Momente și schițe" (1997, schițe); "Supraviețuitorul și alte poeme" (1997; poezie) ; "Complicitate" (1998; poezie
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
sfătuiască pe credincioșii vii, să ducă viață după Dumnezeu, cultivând în aceiași proporție și trupul și sufletul, pe ei îi ajunge mila de stârvul omului mort, pentru a cărui proslăvire cheltuiesc atâta imaginație și dau poporului o literatură simplistă și insidioasă, ținându-l mereu în ignoranță. Stereotip, folosindu-se în toate prilejurile de o zisă a sfintei Scripturi că "Pământ ești și în pământ te vei întoarce" care zisă după cum vom vedea are altă tâlcuire, preoții noștri sunt convinși, că-și
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
subterane și a unor fântâni din rășină plastifiată care seamănă cu piatra. La capătul fiecărui subdiviziuni, apa era limpede ca cristalul și clorată și se strângea în bazine cu pești letargici și sfrijiți. Pe de altă parte, arta era mai insidioasă. Chiar și în suburbii. Deși cartierul ei nu mai trecuse printr-o explozie artistică de ani de zile, câteva străzi mai încolo cineva instalase o sculptură de grădină și, o săptămână mai târziu, altcineva i-a provocat pe vecini vopsindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
alt sacrificiu al cărui erou și victimă se socotea: lumea era plină de femei plăcute și el nu avea decât peghemuita de Lina, care-i inspira o nepăsare ascetică, dar a cărei existență îl lipsea de plăceri. Făcea studentelor teoria insidioasă a amorului fizic. încerca glume echivoce cu feminista Nary, fată cu replica îndrăzneață. Erau numai luxuri de cuvinte. Un simț prevzător îl făcea prudent. Aceeași prudență îl silea să ia aere de om serios cu alte femei. Frumoasa verișoară Lenora
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
ei: „Înregistrând, din perspective preponderent senzuale, polietajarea intrași extratextuală a lumii, nerepudiind utopia mitică salvgardantă a genezei scripturale a macroexistării și a destinului orfic al autorului care se obstinează neîncetat să-și ‹ decanteze jaloanele individualității din substanța fluidă, anamorfică și insidios cromatizată a unui timp înțepenit (parcă) primordial între eschatologii și soteriologii vicariante și orbiculare, George Vulturescu are tăria de a face din vocabulă un monstru cu două chipuri, într-o durată lăuntrică a rostirii narante, dialogale și reflexive, știe să
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
sine chițibușărit, a intoleranței lui față de oameni prost Îmbrăcați, În ciuda numelui lui cochet de generația a treia de evrei, Wharton avea parte de considerație serioasă din partea lui Sammler. Simțea compasiune față de el, Înțelegând puterea greșit călăuzitoare și corupătoare a Angelei, insidioasă fără intenție. Ceea ce intenționa ea să fie era veselă, dătătoare de plăcere, exuberantă, liberă, frumoasă, sănătoasă. Cum vedeau tinerii americani problema (generația Pepsi, nu-i așa?). Și ea Îi spunea bătrânului unchi Sammler totul - onoarea confidențelor ei Îi aparținea. De ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
politicos pentru unchiul său. — Luciano? Prietenul lui Elya? Da. Eminent În mafie. Angela l-a pomenit. — Relații ce datează de multă vreme. Ieșiră pe autostrada West Side, de-a lungul râului Hudson. Iată apa - cât de frumoasă, de impură, de insidioasă! Și iată și tufele și copacii, adăpost pentru violențe sexuale, jafuri sub amenințarea cuțitului, Încăierări și crime. Pe apă luminile podului și lumina lunii se așterneau blânde, strălucind ademenitor. Și când aveam să părăsim toate astea și să ducem viața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
mult. Dar - să luăm lucrurile pe rând. Zgomotul motorului lui Wallace se apropie. Hărmplaia Îi ataca țeasta. Îi dădea dureri de cap. Ochiul vătămat simțea presiune. Aerul fu despicat. Pe o parte zgândăreală, pe cealaltă un curent solitar, o strălucire insidioasă de primăvară. Vuind, strălucind, galben limpede, culoarea ciocului de pasăre, avionul Cessna mai făcu o voltă, mai jos, asupra casei. Copacii se cutremurară sub el. — O să se prăbușească. Data viitoare o să lovească acoperișul. — Nu cred că poate să se apropie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
de această dată datoria de onoare, cu toată vitregia vremurilor, notează autorul. Odiseea apostolească începe în Priponeștiul natal, satul ce trecuse greu prin încercările războiului și ale foametei. Și în lumea liniștită a satului, influența nefastă a Răsăritului se strecoară insidios, ca un duh al instigării unora împotriva altora, al neîncrederii. Și în școală, nedreptăți, nechemați aduși la catedră. Doar că omul sfințește locul: și soții Mânăstireanu «ridică» la propriu și la figurat școala din Căuești. Încep presiunile și persecuțiile politice
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
ne caracterizează: plecând de la evidența faptului că toți oamenii mor nu reușim să facem pasul logic necesar și să conștientizăm faptul că și noi murim (cu tot ceea ce presupune asta). Suntem sub o nouă formă de dominație a morții, una insidioasă, inaparentă. Murim zilnic tocmai pentru că uităm că suntem muritori, pentru că nu ne proiectăm existența în funcție de acest adevăr ontologic. Succesul ideologiilor se datorează și coerenței propunerilor pe care le avansează. Pentru contemporanul bântuit de dispersia sensului propriei existențe, de puzderia de
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
schimbase și ea. Vărsătorul luase locul Scorpionului și Scorpionul Vărsătorului. Fruntea cinicului fusese acoperită de cenușă. Acum el era penitentul. Și penitentul el. „Da, acum, În sfârșit, veți avea posibilitatea să Înțelegeți natura feminină și chiar propria dumneavoastră natură”, șuieră insidios penitentul, privind fără urmă de sfială În ochii cinicului, care, Înfruntându-i privirea, se lăsa În genunchi În fața lui. Acum nu numai configurația zodiilor se schimbase, ci Însuși cinicul se schimbase, luând locul penitentului. Care era adevărata natură a lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
Nu este simplu să fii conștient că ți-ai creat o nouă realitate, vizavi de viață și dacă depui efort și disciplină poți înfrânge forțele care se opun liniștii interioare. Aceste forțe oponente, sunt obișnuințele și automatismele care sunt extrem de insidioase și atât de puternice, încât este destul de greu să le învingi, dar când reușești să fii conștient de forța interioară, vei avea satisfacții foarte mari și vei fi pus în contact cu numeroase aspecte noi ale vieții, de care în
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
ca mai înainte, ci dându-le sume de bani și continuând să ignore riscurile sporite ale demersurilor lor iresponsabile: în pofida atâtor nenorociri, ce le puteau servi ca învățătură de minte, nu se gândeau la posibile boli, cu incubație lentă și insidioasă, atâta timp cât nu apăreau simptomele lor fără leac! Scârbelor, oameni fără căpătâi! le striga ea subalternilor. Poponari nenorociți, voi n-ați auzit de boala aia, capitalistă, Sida? Se informase despre flagelul Sida de la prietena Venera, o colegă de Academie, care, cândva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
pe care unii încă o mai numesc „destin” - și, mai ales, împotriva Castelanului, cunoscător al magiei, știința științelor, pentru că, azi, un ordinator nu poate să prefacă un toiag în șarpe, precum Ietro-egipteanul, odinioară. Mai mult: A.E. încearcă să stabilească, insidios, cam ce vom spune noi despre el, autorul. Atunci când noi încă nu existam. Cartea unui om bolnav ce se credea perfect sănătos. Lumea nu va urma astfel de modele! Considerăm că Stațiunea prezintă interes doar din punct de vedere medical
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
poate treizeci sau patruzeci de metri. Se uită în urmă, spre gura peșterii. Decupată de lumina reflectoarelor, părea într-adevăr departe, N-am mers așa de mult, își spuse, dar încep să mă rătăcesc. Își dădea seama că panica începuse, insidioasă, să-i zgâlțâie nervii, atât de viteaz a crezut că este, superior lui Marçal, și acum era pe punctul de a se întoarce cu spatele, luând-o la fugă pe pantă în sus. Se rezemă de stâncă, respiră adânc, Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
Absența micuței doamne stăruia, ca o permanență codificată, tainică. Iar când apărea, în sfârșit, părea să contrazică magia prin care se întruchipase. O apariție absolut concretă și perfect oarecare: doamna doctor Gafton. Banalitatea prezenței nu contrazicea doar, ci potența forța insidioasă a absenței. Imprimată în vibrația tăcerii și în ritmările sonore ale mesajelor casnice, o iradiație învăluind imperceptibil întreg cadrul domestic, migrând bizar și continuu, n-aveai cum s-o înfrunți. Vastă, stinsă pulsație... până izbucnea în gâlgâitul robinetului sau în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
Jemima, făcând un ultim efort disperat de a se apleca. Firește că pot. Uite ! Reușește să apuce bareta genții cu vârful unei unghii acrilice și-și aruncă triumfătoare geanta pe umăr. Vezi ? — Și dacă te invită la dans ? spune Lissy insidioasă. Ce te faci atunci ? Chipul Jemimei e străbătut de o fulgurare de panică, dar care dispare imediat. — N-o să facă asta, spune cu dispreț. Englezii nu te invită niciodată la dans. — Aici ai dreptate. Lissy zâmbește larg. Distracție plăcută. După ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
și nici în cele de la Whittington. Vreau să iei medicamentele astea... — Să stau în pat, doctore? Bull părea entuziasmat de idee. Arsurile la stomac și mahmureala îl obligau cu atâta insistență să rămână la orizontală, încât eclipsau chiar și efectul insidios al vaginului. — A, nu, nu cred să fie necesar. Ar trebui să reduci programul, dar, dacă ai o chestie din asta, e mai bine să te miști. Bull fusese uimit de idee, dar avea o încredere necondiționată în Margoulies. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
o zi când, în timp ce-i dicta, se opri o clipă să se gândească, iar acesta îndrăzni să-i șoptească încheierea frazei - o cutezanță nemaiauzită. Însă cuvintele susurate dintr-o suflare erau exact acelea pe care le căuta Împăratul, calculate și insidioase. Împăratului curios, informatorii imperiali îi dădură rapoarte - așa cum îi dăduseră și lui Tiberius - despre proveniența enigmaticului Callistus; era povestea unei familii bogate, distruse de spolierile cuceririi, o poveste anonimă, ca atâtea altele. „În cele din urmă l-au dus la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
școala lui Tiberius, bătrânul corupător, la Capri...“ Și oameni care nu știau nimic despre anii aceia adăugau: „Iar acum toate viciile Aegyptus-ului se răspândesc prin Roma“. El era complet străin de asemenea zvonuri. Dar Callistus nu; el răspundea la aluziile insidioase cu zâmbete fugare, în care se putea ghici compătimire, precauție sau chiar o dezaprobare mută. Curând însă, Împăratul descoperi la acești tineri lăcomii și interese secrete; în asemenea momente simțea impulsul de a-i refuza pe toți sau avea perioade
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
scaun atent la ce scriau pe tablă, iar când termina cu ei se cocoța pe catedră, era pitic, se întindea să ajungă mai înalt decât ei care stăteau în bănci, se relaxa și pe fața lui se lăbărța un zâmbet insidios. Ochii îi deveneau blânzi, placizi și începea să scoată fetele la tablă. Îl studia cu uimire cum le privea admirativ pe unele și indiferent pe altele era profesorul lui! Nu începuse școala de prea mult timp și mergea grăbit la
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
Începeau să lingă nisipul golfului la douăzeci de metri mai jos, iar stolul de păsări se Înverșuna cu furie peste ceva despre care Marie crezu că era vreun delfin eșuat pe nisip. Atunci de ce avea acel sentiment de neliniște difuz, insidios? GÎfîind, coborî val-vîrtej stîncile printre care se putea ajunge În golf, trecu În goană pe dinaintea intrării În peștera În care jefuitorii de corăbii Își depozitau odinioară prada și Începu să țipe ca să Împrăștie zburătoarele isterice, care nici măcar nu binevoiseră s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]