1,179 matches
-
3.2.1.2 supra, am scos în evidență dificultățile de natură fonologică pe care le ridică inversiunea condiționalului (structurile V−AUX și unele structuri V−AUX−CL rezultă sistematic în structuri cu hiat, ceea ce diminuează în mod server rata inversiunilor cu condiționalul), astfel că am decis să avem în vedere doar formele de viitor și de perfect compus, a căror inversiune - fie V−AUX, fie V−CL−AUX - nu este afectată de constrângeri fonologice. Tabelul 3 prezintă distribuția gramaticii V-la-C
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
AUX și unele structuri V−AUX−CL rezultă sistematic în structuri cu hiat, ceea ce diminuează în mod server rata inversiunilor cu condiționalul), astfel că am decis să avem în vedere doar formele de viitor și de perfect compus, a căror inversiune - fie V−AUX, fie V−CL−AUX - nu este afectată de constrângeri fonologice. Tabelul 3 prezintă distribuția gramaticii V-la-C în funcție de criteriul propoziție principală / propoziție subordonată. Această distribuție este surprinsă prin numărul de ocurențe al structurilor V-AUX / V-CL-AUX în propozițiile
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
secțiunea anterioară). Am ales să nu tranformăm în procente toate coloanele tabelului, lăsând posibilitatea și pentru alte intepretări decât cele propuse de noi. De asemenea, nu vom face o interpretare a datelor pe fiecare text în parte ca în cazul inversiunii după tipul de auxiliar (v. §3.2.1.2 supra), acest tip de interpretare fiind la îndemâna oricui prin exploatarea datelor din tabel, ci mai degrabă o serie de observații de interpretare, care privesc diacronia fenomenului V2 în română. Tabelul 3
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
0 0 0 0 15 15 0 0 NL.~1750-66 (20 p.) 7 1 0 0 0 0 8 8 0 0 TOTAL 213 || 79.5 % 46 || 17 % 9 || 3.5 % 268 || 100% Interpretarea globală a datelor Distribuția globală a inversiunii în propozițiile principale / propozițiile subordonate se prezintă astfel: inversiune în principală 79.5%, inversiune în subordonată 17%, structuri ambigue cu inversiune 3.5%; proporția inversiune în propoziție principală / inversiune în propoziție subordonată este deci de aproximativ 8 la 2; dacă
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
1750-66 (20 p.) 7 1 0 0 0 0 8 8 0 0 TOTAL 213 || 79.5 % 46 || 17 % 9 || 3.5 % 268 || 100% Interpretarea globală a datelor Distribuția globală a inversiunii în propozițiile principale / propozițiile subordonate se prezintă astfel: inversiune în principală 79.5%, inversiune în subordonată 17%, structuri ambigue cu inversiune 3.5%; proporția inversiune în propoziție principală / inversiune în propoziție subordonată este deci de aproximativ 8 la 2; dacă încadrăm și structurile ambigue în categoria propozițiilor subordonate, propozițiile
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
0 0 0 0 8 8 0 0 TOTAL 213 || 79.5 % 46 || 17 % 9 || 3.5 % 268 || 100% Interpretarea globală a datelor Distribuția globală a inversiunii în propozițiile principale / propozițiile subordonate se prezintă astfel: inversiune în principală 79.5%, inversiune în subordonată 17%, structuri ambigue cu inversiune 3.5%; proporția inversiune în propoziție principală / inversiune în propoziție subordonată este deci de aproximativ 8 la 2; dacă încadrăm și structurile ambigue în categoria propozițiilor subordonate, propozițiile subordonate vor reprezenta 20.5
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
0 TOTAL 213 || 79.5 % 46 || 17 % 9 || 3.5 % 268 || 100% Interpretarea globală a datelor Distribuția globală a inversiunii în propozițiile principale / propozițiile subordonate se prezintă astfel: inversiune în principală 79.5%, inversiune în subordonată 17%, structuri ambigue cu inversiune 3.5%; proporția inversiune în propoziție principală / inversiune în propoziție subordonată este deci de aproximativ 8 la 2; dacă încadrăm și structurile ambigue în categoria propozițiilor subordonate, propozițiile subordonate vor reprezenta 20.5% din totalul subordonărilor, deci proporția de 8
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
5 % 46 || 17 % 9 || 3.5 % 268 || 100% Interpretarea globală a datelor Distribuția globală a inversiunii în propozițiile principale / propozițiile subordonate se prezintă astfel: inversiune în principală 79.5%, inversiune în subordonată 17%, structuri ambigue cu inversiune 3.5%; proporția inversiune în propoziție principală / inversiune în propoziție subordonată este deci de aproximativ 8 la 2; dacă încadrăm și structurile ambigue în categoria propozițiilor subordonate, propozițiile subordonate vor reprezenta 20.5% din totalul subordonărilor, deci proporția de 8 la 2 este aproape
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
3.5 % 268 || 100% Interpretarea globală a datelor Distribuția globală a inversiunii în propozițiile principale / propozițiile subordonate se prezintă astfel: inversiune în principală 79.5%, inversiune în subordonată 17%, structuri ambigue cu inversiune 3.5%; proporția inversiune în propoziție principală / inversiune în propoziție subordonată este deci de aproximativ 8 la 2; dacă încadrăm și structurile ambigue în categoria propozițiilor subordonate, propozițiile subordonate vor reprezenta 20.5% din totalul subordonărilor, deci proporția de 8 la 2 este aproape perfectă. Alte chestiuni de
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
în categoria propozițiilor subordonate, propozițiile subordonate vor reprezenta 20.5% din totalul subordonărilor, deci proporția de 8 la 2 este aproape perfectă. Alte chestiuni de interpretare CM.1567 este un text atipic: în cadrul acestui text, există un număr mare de inversiuni (prezintă o gramatică V2 proporțional însemnată în raport cu alte texte, după cum rezultă și din Tabelele 4 și 5, prezentate mai jos), iar numărul inversiunilor în propoziție principală este depășit de numărul inversiunilor în propoziție subordonată (37 / 19). Dacă ținem cont de
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
chestiuni de interpretare CM.1567 este un text atipic: în cadrul acestui text, există un număr mare de inversiuni (prezintă o gramatică V2 proporțional însemnată în raport cu alte texte, după cum rezultă și din Tabelele 4 și 5, prezentate mai jos), iar numărul inversiunilor în propoziție principală este depășit de numărul inversiunilor în propoziție subordonată (37 / 19). Dacă ținem cont de faptul că am avut în vedere doar contextele în care influența sintaxei străine este foarte mică, CM.1567 devine relevant din prisma frecvenței
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
atipic: în cadrul acestui text, există un număr mare de inversiuni (prezintă o gramatică V2 proporțional însemnată în raport cu alte texte, după cum rezultă și din Tabelele 4 și 5, prezentate mai jos), iar numărul inversiunilor în propoziție principală este depășit de numărul inversiunilor în propoziție subordonată (37 / 19). Dacă ținem cont de faptul că am avut în vedere doar contextele în care influența sintaxei străine este foarte mică, CM.1567 devine relevant din prisma frecvenței mai mari a inversiunii în subordonate decât în
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
este depășit de numărul inversiunilor în propoziție subordonată (37 / 19). Dacă ținem cont de faptul că am avut în vedere doar contextele în care influența sintaxei străine este foarte mică, CM.1567 devine relevant din prisma frecvenței mai mari a inversiunii în subordonate decât în principale. Altă observație privește disponibilitatea diacronică a inversiunilor în propozițiile subordonate. Cu excepția FT.1571-5 (text foarte scurt, de aproximativ 1700 de cuvinte), care nu prezintă nicio inversiune V-(CL-)AUX în propoziție subordonată (deși prezintă inversiuni
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
cont de faptul că am avut în vedere doar contextele în care influența sintaxei străine este foarte mică, CM.1567 devine relevant din prisma frecvenței mai mari a inversiunii în subordonate decât în principale. Altă observație privește disponibilitatea diacronică a inversiunilor în propozițiile subordonate. Cu excepția FT.1571-5 (text foarte scurt, de aproximativ 1700 de cuvinte), care nu prezintă nicio inversiune V-(CL-)AUX în propoziție subordonată (deși prezintă inversiuni în propoziție principală și în contexte ambigue), toate textele din prima perioadă
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
1567 devine relevant din prisma frecvenței mai mari a inversiunii în subordonate decât în principale. Altă observație privește disponibilitatea diacronică a inversiunilor în propozițiile subordonate. Cu excepția FT.1571-5 (text foarte scurt, de aproximativ 1700 de cuvinte), care nu prezintă nicio inversiune V-(CL-)AUX în propoziție subordonată (deși prezintă inversiuni în propoziție principală și în contexte ambigue), toate textele din prima perioadă a românei vechi (1500-10/1521 - 1640) și un text din a doua perioadă a românei vechi, NT.1648, prezintă
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
inversiunii în subordonate decât în principale. Altă observație privește disponibilitatea diacronică a inversiunilor în propozițiile subordonate. Cu excepția FT.1571-5 (text foarte scurt, de aproximativ 1700 de cuvinte), care nu prezintă nicio inversiune V-(CL-)AUX în propoziție subordonată (deși prezintă inversiuni în propoziție principală și în contexte ambigue), toate textele din prima perioadă a românei vechi (1500-10/1521 - 1640) și un text din a doua perioadă a românei vechi, NT.1648, prezintă un număr mai mare sau mai mic de inversiuni
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
inversiuni în propoziție principală și în contexte ambigue), toate textele din prima perioadă a românei vechi (1500-10/1521 - 1640) și un text din a doua perioadă a românei vechi, NT.1648, prezintă un număr mai mare sau mai mic de inversiuni în propozițiile subordonate sau în structuri ambigue, pe când textele examinate de după 1650 nu mai prezintă inversiuni în aceste contexte (doar în primele 100 de pagini din DDL.1679 am înregistrat o inversiune într-o structură ambiguă). Se poate deci formula
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
1500-10/1521 - 1640) și un text din a doua perioadă a românei vechi, NT.1648, prezintă un număr mai mare sau mai mic de inversiuni în propozițiile subordonate sau în structuri ambigue, pe când textele examinate de după 1650 nu mai prezintă inversiuni în aceste contexte (doar în primele 100 de pagini din DDL.1679 am înregistrat o inversiune într-o structură ambiguă). Se poate deci formula observația că inversiunea în propozițiile subordonate caracterizează prima perioadă a românei vechi; inversiunea în subordonate se
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
un număr mai mare sau mai mic de inversiuni în propozițiile subordonate sau în structuri ambigue, pe când textele examinate de după 1650 nu mai prezintă inversiuni în aceste contexte (doar în primele 100 de pagini din DDL.1679 am înregistrat o inversiune într-o structură ambiguă). Se poate deci formula observația că inversiunea în propozițiile subordonate caracterizează prima perioadă a românei vechi; inversiunea în subordonate se elimină treptat în cursul limbii vechi, după cum și inversiunea în general se elimină (cu unele excepții
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
subordonate sau în structuri ambigue, pe când textele examinate de după 1650 nu mai prezintă inversiuni în aceste contexte (doar în primele 100 de pagini din DDL.1679 am înregistrat o inversiune într-o structură ambiguă). Se poate deci formula observația că inversiunea în propozițiile subordonate caracterizează prima perioadă a românei vechi; inversiunea în subordonate se elimină treptat în cursul limbii vechi, după cum și inversiunea în general se elimină (cu unele excepții) în trecerea de la româna veche la româna modernă. 3.2.2
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
nu mai prezintă inversiuni în aceste contexte (doar în primele 100 de pagini din DDL.1679 am înregistrat o inversiune într-o structură ambiguă). Se poate deci formula observația că inversiunea în propozițiile subordonate caracterizează prima perioadă a românei vechi; inversiunea în subordonate se elimină treptat în cursul limbii vechi, după cum și inversiunea în general se elimină (cu unele excepții) în trecerea de la româna veche la româna modernă. 3.2.2.2.3 Concluzii Atât analiza calitativă, cât și cea cantitativă
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
pagini din DDL.1679 am înregistrat o inversiune într-o structură ambiguă). Se poate deci formula observația că inversiunea în propozițiile subordonate caracterizează prima perioadă a românei vechi; inversiunea în subordonate se elimină treptat în cursul limbii vechi, după cum și inversiunea în general se elimină (cu unele excepții) în trecerea de la româna veche la româna modernă. 3.2.2.2.3 Concluzii Atât analiza calitativă, cât și cea cantitativă au scos în evidență asimetria dintre propozițiile principale și propozițiile subordonate privitoare
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
limbilor romanice vechi în categoria de limbi cu o gramatică V2 relaxată, concluzie care se poate extinde și la analiza românei vechi. În ce privește diacronia românei vechi, se poate observa o diferență importantă între cele două faze ale românei vechi: eliminarea inversiunii V-(CL-)AUX în textele de după 1650. Acest rezultat susține dihotomia între două perioade ale românei vechi (v. Timotin 2016 și bibliografia) și din perspectivă sintactică. 3.2.2.3 Domeniul preverbal (periferia stângă) în propozițiile V2 O altă caracteristică
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
zic voao, că spre toată avuțiia luipune-l-va pre el (NT.1648: 32v) De altfel, periferia stângă este la fel de bogată și flexibilă și în propozițiile cu gramatică V-la-I (120); coroborând această caracteristică și cu apariția relativ frecventă a structurilor V1 cu inversiune 41 (e.g. (121)) (v. §3.2.2.5 infra), putem conchide că deplasarea verbului la C, manifestată în româna veche prin inversiune, nu este legată în mod direct de accesarea de către alți constituenți a periferiei stângi. Cu alte cuvinte, deplasarea
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
în propozițiile cu gramatică V-la-I (120); coroborând această caracteristică și cu apariția relativ frecventă a structurilor V1 cu inversiune 41 (e.g. (121)) (v. §3.2.2.5 infra), putem conchide că deplasarea verbului la C, manifestată în româna veche prin inversiune, nu este legată în mod direct de accesarea de către alți constituenți a periferiei stângi. Cu alte cuvinte, deplasarea V-la-C nu constrânge sau favorizează într-o manieră specială accesul la periferia stângă; spațiul periferic este în mod liber accesibil constituenților marcați
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]