1,304 matches
-
de către soția sa, Giuseppina. Pe această bază Antonio Ghislanzoni, care în tinerețea să fusese bariton pe scenă, iar acum era directorul revistei Gazetta Musicale din Milano, a scris versurile. Libretul lui Metastasio - Nitteti, a constituit o sursă majoră pentru intrigă libretului operei Aida. Din corespondență lui Verdi cu Ghislanzoni rezultă clar că Verdi a jucat un rol foarte activ în elaborarea libretului, făcându-i adesea pe plac, dar și dirijăndu-l pe respectatul libretist în direcția pe care compozitorul 415 o dorea
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
revistei Gazetta Musicale din Milano, a scris versurile. Libretul lui Metastasio - Nitteti, a constituit o sursă majoră pentru intrigă libretului operei Aida. Din corespondență lui Verdi cu Ghislanzoni rezultă clar că Verdi a jucat un rol foarte activ în elaborarea libretului, făcându-i adesea pe plac, dar și dirijăndu-l pe respectatul libretist în direcția pe care compozitorul 415 o dorea. Verdi a fost cel care a venit cu ideea că în actul IV al operei Aida scenă să fie împărțită în
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
Rice. NOTĂ Dacă veți auzi vreodată povestea că opera lui Verdi Aida ar fi fost compusă pentru marea inaugurare a Canalului de Suez - nu-i dați crezare pentru că este o minciună. 420 Otello Otello: opera în patru acte, pe un libret de Arrigo Boito întocmit după traducerea în limba franceză realizată de Victor Hugo după piesă “Othelo“ sau “Maurul din Veneția” de Whilliam Shakespeare. Piesa lui Shakespeare are la rândul ei la baza scurtă povestire “Hecatommithi” de Cinzio Giraldi (Veneția 1560
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
în aceeași măsură. Istoria colaborării dintre cele două genii, Verdi și Boito, nu trebuie omisa sau ocolita ca fiind irelevanta pentru capodoperă care este opera Otello. Verdi era convins de faptul că Boito reprezenta un compozitor cunoscut în special pentru libretele sale. Cu privire la operă lui Boito Mefistofeles, Verdi a scris: “Boito a compus o operă căreia nu-i lipsesc pagini merituoase dar în care se regăsesc în același timp multe defecte.(Budder, Vol. 3, 296) . În mod clar Boito atrăsese atenția
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
au avut prea mult succes - prima versiune a operei sale Mefistofeles soldăndu-se în 1868 cu un fiasco, desi versiunii sale revizuite din 1875 i-a mers mai bine. Oricum, el a devenit un foarte căutat libretist (ex.: el a scris libretul pentru opera La Giocconda de Ponchielli sub pseudonimul Tobia Gorrio) și dovedise o asemenea capacitate încât Ricordi plănuise să atragă asupra lui bunăvoință lui Verdi. În gândirea lui Ricordi cheia reconcilierii lor era Shakespeare. El i-a scris lui Giuseppe
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
să deturnez discuția spre Shakespeare și Boito. La menționarea piesei Otello l-am văzut pe Verdi scrutăndu-mă cu suspiciune și interes...În ziua următoare, la recomandarea mea, Faccio l-a adus la hotelul unde locuia Verdi pe Boito împreună cu schemă libretului sau, deja terminat. Verdi după ce l-a examinat l-a găsit excelent și a spus: Acum nu rămâne decât să-l pui în versuri pentru tine însuți... pentru mine... pentru oricine altcineva...” . Ricordi l-a încurajat pe Boito să finalizeze
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
sau, deja terminat. Verdi după ce l-a examinat l-a găsit excelent și a spus: Acum nu rămâne decât să-l pui în versuri pentru tine însuți... pentru mine... pentru oricine altcineva...” . Ricordi l-a încurajat pe Boito să finalizeze libretul. Posibilitatea ca Verdi să transpună piesă Otello pe muzica era un subiect de largă speculație în Italia. Otello era pur și simplu o piesă care aștepta să fie transpusa în opera. Așa cum avea să spună plin de ironie Bernard Shaw
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
încântat să fi fost în stare să-l compună el însuși. Această declarație a fost preluată în presă că de obicei într-un mod cu totul deformat și anume că Boito ar regretă acum că i-a vândut lui Verdi libretul sau pentru Otello. Cand ulterior s-a întors la Șanț’Agață, Boito nu a menționat nimic depre această întâmplare fără să știe că Verdi auzise deja despre ea și aștepta o explicație. Într-un gest jignitor pe care nimeni nu
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
nu a menționat nimic depre această întâmplare fără să știe că Verdi auzise deja despre ea și aștepta o explicație. Într-un gest jignitor pe care nimeni nu avea cum să-l prevadă, Verdi s-a oferit să-i restituie libretul lui Boito și au urmat multe demersuri abile pentru a se reuși că relațiile dintre cei doi să fie readuse la normal. În final, drept act de “penitenta”, Boito i a trimis lui Verdi o nouă versiune cea definitivă - pentru
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
doi să fie readuse la normal. În final, drept act de “penitenta”, Boito i a trimis lui Verdi o nouă versiune cea definitivă - pentru celebrul Credo. Au existat mai multe amânări, în care cei doi au mai ciocănit încă la libret, la personaje, la punerea în scenă, la cele mai mici detalii imaginabile (reflectate în fascinantă dispozitione scenica - lectură esențială pentru interpreți, regizori și producători). Toate acestea au întărit respectul mutual și cauză comună de a produce ceva nou, îndrăzneț, răscolitor
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
să de mai tarziu va fi cu mult mai cizelata și mai luxurianta decât cea a școlii italiene anterioare. Ariile sale sunt mult mai pasionale și subtile în expresie”. Otello este o operă cu o partitură echilibrată, compusă pe un libret al unui distins poet și muzician - autorul operei Mefistofeles. Și totuși în timp ce toți criticii și muzicienii profesioniști admira unanim cele două creații de maturitate ale lui Verdi, publicul larg a descoperit în ele o secătuire a inspirației melodice, o prea
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
primul său spectacol cu Otello la Pisa, în 1894 - primul dintre multele și distinsele sale spectacole cu Otello pe care le-a dirijat în decursul vieții. Numele său era Arturo Toscanini. 441 Falstaff Falstaff: opera în trei acte, pe un libret de Arrigo Boito conceput după piesă “The Merry Wives of Windsor” inclusiv scene din “Henry IV” de William Shakespeare. Premieră a avut loc la Teatro alla Scală din Milano, pe 9 Februarie 1893 în următoarea distribuție: Falsatff: Victor Maurel; Alice
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
John din finalul operei: Mă ride ben chi ride la risata final. (Cine râde la urmă, râde mai bine!). Dela începutul lucrului la operă Falstaff Verdi a pretins că el compune pur si sumplu din amuzament, stimulat de un excelent libret care îi fuseses înmânat de Boito: Boito mi-a scris de curând o comedie lirica foarte diferită de altele. Mă distrez compunând muzică; fără nici un plan de vreun fel și chiar nu am ideie dacă am să o termin... repet
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
al ironiei era capabil să atingă rezultatul dorit de Verdi. Boito a reușit să extragă din piesele Merry Wives of Windsor și Henry IV glumele specifice epocii și să le transforme în excelente glume versificate.Verdi a acceptat - lucru rar - libretul lui Boito fără rezerve sau modificări. Boito a câștigat provocarea de a simplifica structura piesei. El a prezentat un scenariu mai sărac care să nu conțină decât personajele absolut necesare dar care să evite un talmeș balmeș în acțiunea operei
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
în rolul titular pe celebrul Victor Maurel. Deși opera Falstaff nu și-a câștigat niciodată imensă popularitate atinsă de operele Aida și Otello, ea se bucură de admirația muzicienilor și a criticilor muzicali care apreciază în mod deosebit orchestrația strălucitoare, libretul scânteietor și rafinată invenție melodica a partiturii. Opera face și azi parte din repertoriul standard al marilor scene lirice din lumea întreagă. 457 BIBLIOGRAFIE !. Arrigo Boito - “Verdi seen by Boito” 2. British Academy Portal - Aria Database 3. *** Opera Italiană Biografiile
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
la Teatrul Giulești în 1954-1955, Calul troian) sau, ridicând un pic miza, amestecă hazul, atât cât este, cu un fir de dramatism (Pensiunea doamnei Stamate, Teatrul Național din București, 1947-1948). Alături de Vasile Timuș și Petre Andreescu, Ș. este coautor al libretului operetei Ana Lugojana de Filaret Barbu. A tradus, și nici nu e de mirare, numai din autori reprezentând spațiul (ex)sovietic. SCRIERI: Pensiunea doamnei Stamate, București, 1947; Rici-rici, București, 1948; Mâinile. Cei șapte, București, 1949; Un autor în căutarea unor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289433_a_290762]
-
lucrează că traducător în limba franceză pentru diverse publicații românești („Revue roumaine”, „Cahiers roumains d’études littéraires” etc.) și pentru edituri din străinătate care alcătuiesc diverse antologii de literatură română (Seuil, 1968, Nagel, 1981); traduce de asemenea piese de teatru, librete de operă, texte de lieduri. Debutează în literatura, sub pseudonimul Adriana Vlad, cu românul Stradă Mare, apărut în 1969, dar elaborat între anii 1957 și 1961, o evocare a vietii de provincie. După 1979, îi apar mai multe volume de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285700_a_287029]
-
cred că unul dintre cele mai frumoase din colecția mea. Deja, acum era mai în vârstă. Ei bine, aveam o seară liberă, m-am dus în loja artiștilor de la Liceo. Tu știi că ea, în orice limbă ar fi fost libretul, cânta în limba ei proprie, la fel ca Joan Sutherland. Ei, și cântă ea la început, apoi dispare, după care o aud din nou cântând, dar nu se mai vedea. Mă uit eu după ea pe scenă, nimic! De fapt
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
Înființat la Iași În 1876) - a compus În idiș poemul Evreul etern (Evige Jude, Frankfurt, 1880), În care a asimilat lamentația „evreului rătăcitor” cu cea a poporului său. Ulterior, În 1908, la New York, Goldfaden a compus tot În idiș un libret muzical intitulat Ahasverus <endnote id="(539, p. 100)"/>. Pentru romancierul Mihail Sebastian (Iosef Hechter), „jidovul rătăcitor” apare În ipostaza unui umil librar ambulant, Abraham Sulitzer, care călătorește cu trenul de clasa a III-a și cară după el multe pachete
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
de jazz: pentru că ei pleacă de la o temă, și după aia începe improvizația pe nebunie. Adică nu improvizație rece, intelectuală, unde te așezi și începi să improvizezi nu. Era un fel de confruntare și înfruntare animală și...Tema presupune un libret, o literatură, poezie. La noi se pleca dintr-o idee de mișcare, ne luam unul după celălalt și începeam să dansăm. Bine, Myriam este o intelectuală, care mi-a dat multă cultură, mi-a dat ideea că dansul trebuie să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
și râdeam de mine însumi aceste poezii îmi dădeau niște dezlegări pentru dans. Vreau să ajung la ideea că, pentru mine, dansul este foarte legat de poezie. Adică, foarte mult timp dansul a fost legat de o narațiune, de un libret. "Uite o poveste, hai să o transpunem în dans. Uite o nuvelă, hai să o transpunem în dans". Ei bine, dansul poate să meargă mult mai departe. Un poet foarte interesant, Alain Bosquet, a spus ceva care a făcut să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
ca într-o căsătorie, ca în amor. A.V. Depinde și de amorul pe care ți-l alegi... G.C. Câteodată, amorul te alege... A.V. Așa este. Am văzut recent un spectacol de dans clasic, era muzica lui Chopin pe libretul "Dama cu camelii". Cel puțin la prima vizionare, n-am simțit nici o legătură între muzica lui Chopin și ceea ce se dansa. Am fost eu, ca spectator care a ascultat de atâtea ori creațiile pentru pian de Chopin, prizonierul unei anumite
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
din zilele noastre (din distribuție a făcut parte și mezzosoprana Ruxandra Donose), știm "Oedip"-ul lui Andrei Șerban. Cum vedeți aceste montări? I.H. Povestea este importantă, este decisivă, și nu felul costumelor. Dacă o lucrare, vorbesc de partea teatrală, de libret, a fost valabilă într-o anumită epocă, atunci, în general, are aceeași valabilitate, poate chiar mai mare, mai clară, mai aprigă, mai profundă în perioada noastră. Este foarte logic să se spună aceste povești altfel, opera nu este un muzeu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
pe o motocicletă, îmbrăcat în haine de piele. I.H. Da, probabil că dacă povestea din "Cavaleria..." ar avea loc astăzi, ceea ce e foarte posibil să se întâmple, Turridu ar veni cu motocicleta. Pe vremea când au fost scrise muzica și libretul operei, venea călare, acum, de ce să nu vină cu motocicleta? A.V. Dacă Dumneavoastră ați rezistat atât de mult la conducerea Operei de Stat din Viena, trag concluzia că ați rămas un om cu o gândire modernă. Și atunci, vă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
a partiturilor. Spectacolul "Lucia di Lammermoor", regizat de Andrei Șerban la Opera Națională Română din Iași în toamna anului 2014 a demonstrat nivelul actual al personalității lui Vlad Iftinca: cunoașterea perfectă (dacă perfecțiunea există) a resorturilor ce încheagă muzica și libretul, ușurința, firescul comunicării cu orchestra, corul și soliștii, conducerea modulată și mlădiată a întregului spectacol muzical. Un singur regret umbrește bucuria reîntâlnirii cu Vlad Iftinca: revenirea sa ca muzician pe scenele Iașului, ale României, a fost posibilă numai după 13
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]