853 matches
-
ploua torențial, ninge abundent sau este ceață densă ori în alte condiții meteorologice ce reduc vizibilitatea, fără felinar aprins, instalat lateral în partea stângă a vehiculului; ... b) să doarmă în timpul mersului sau staționarii cu animalele înhămate; ... c) să circule cu mânji sau alte animale neînhămate, care însoțesc vehiculul, dacă acestea nu sunt legate de partea dreaptă a vehiculului; ... d) să intre cu vehiculul murdar de noroi pe drumurile modernizate sau pietruite; ... e) să conducă vehicule cu roți pneumatice, dacă aceste vehicule
EUR-Lex () [Corola-website/Law/106218_a_107547]
-
a registrului genealogic, ecvideele înregistrate trebuie să îndeplinească următoarele condiții: ─ să descindă din părinți înregistrați în secțiunea principală a unui registru genealogic al aceleiași rase și să aibă un pedigree stabilit în conformitate cu normele registrului genealogic respectiv, ─ să fie identificat ca mânz la picior conform normelor registrului genealogic respectiv, ceea ce trebuie să necesite cel puțin certificatul de montă. (2) Prin derogare de la alin. (1) prima liniuță, un animal poate fi înscris în secțiunea principală pentru a participa la un program de reproducție
jrc2912as1995 by Guvernul României () [Corola-website/Law/88067_a_88854]
-
o origine probabilă. Iată aceste cuvinte: baltă, balaur, barză, baligă, brad, brâu, brânză, brusture, bucurie, buză, cătun, căciulă, căpușă, călbează, ceafă, cioară, cioc, ciut, copac, coacăză, curpen, gard, gorun, ghionoaie, ghimpe, groapă, grumaz, gușă, gresie, leurdă, mal, mazăre, măgură, mărar, mânz, murg, măgar, mugur, năpârcă, pupăză, rânză, rață, sâmbure, strugure, strepede, șopârlă, țap, vatră, viezure.58 Baza latină a limbii române-toate limbile romanice provin din latină, iar structura lor continuă structura acesteia. Acad. Al. Rosetti, în Istoria limbii române, a dat
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
-i parcă-n uger tot laptele din lună". În volumul "Încă nu", Horea devine macedonskian: Și-n râuri se-nălțau păsări și păsări tremurau în râuri/ Și soarele curgea-pământuri și din pământuri către soare/ Se desfăceau păduri de trunchiuri și mânjii nedesprinși de frâuri/ Cum nechezau cuprinși de azurul ce începu să-i înfioare". Bucolic, Ion Horea are personalitatea lui, deși se mișcă în tiparele tradiției; pitorescul rural, sentimentul timpului, sentimentul iubirii, fixate într-un cadru de transmiteri și de tensiune
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
retorismul face poezia falsă și trăirea exterioară și plată. Mihai Negulescu "Nopțile albe ale orașului", E. S. P. L. A., 1962; "Jocul soarelui", Editura Tineretului, 1963; "Orașul lui Pintea", Editura Tineretului, 1964; "Ploile au venit târziu", E. S. P. L. A., 1965; "Mânzul", Editura Tineretului, 1967; "Maramureș", Editura Tineretului, 1967; "Ceramică regăsită", Editura Tineretului, 1967; "Balans de zodii", E. S. P. L. A., 1969; "Echinox", Editura Albatros, 1972; "Poartă de pe Mara", Editura Eminescu, 1972; "Neodihna de-a fi om", Editura Eminescu, 1973; "Ceremonie în
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
oră." Un ușor univers balcanic, universul mărunt, fac din volumul Mariei Banuș o înmănunchere de căutări încrâncenate de formule, de parcă poeta nu s-ar fi dezvăluit luminii într-o haină proprie niciodată: "Cercul se-nchide/ Ții minte cum nechezau sălbaticii mânjii?/ și tropăiau departe de mângâietorul lanț al părinților. Ții minte cum scuturau coama în vânt?... Dar în ultima clipă simt,/ atingându-le umărul,/ cum intru prin ei în iarba sălbatică,/ și iarăși ating stelele, frunza, merele." Nina Cassian "Ce-a
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
încete,/ Unde mi-am golit urechile/ De sunete văratice și pofte firești,/ Iernând în contemplarea oboselii/ tot mai rotunde din capul meu...". " Dar n-am fost decât an cal adormit/ cu pielea sfârâind de aripi și de spume/ acoperit de mânjii mărunți din vis." Visează o lume în care să evadeze, pentru că aici, săraci în zile, trăiești ca sub un ghețar legat la gât cu lungi copilării (agonice); de aceea exclamă: "Sunt otrăvită, încep a muri". Paloarea în somn o cuprinde
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
uimiți și nimic/ Nu poate să ne mai despartă". Suntem învestiți cu puteri ilimitate în luptă și în suferință, deși vocea poetului rămâne mereu fără răspuns: "Mereu vox clamando în deserto/ E patima poetului." Geneza este motivul liric al poemului "Mânzul" și al ciclului "Mării": Se ridicase mânzul întâi pe un genunchi,/ Apoi pe celălalt, pe o copită./ Și dintr-odată lumea din haos se închega/ Și-și părăsea pământul întâia lui clipită". Ciclul " Sentimentul mării" cuprinde o suită de poeme
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
mai despartă". Suntem învestiți cu puteri ilimitate în luptă și în suferință, deși vocea poetului rămâne mereu fără răspuns: "Mereu vox clamando în deserto/ E patima poetului." Geneza este motivul liric al poemului "Mânzul" și al ciclului "Mării": Se ridicase mânzul întâi pe un genunchi,/ Apoi pe celălalt, pe o copită./ Și dintr-odată lumea din haos se închega/ Și-și părăsea pământul întâia lui clipită". Ciclul " Sentimentul mării" cuprinde o suită de poeme care evocă simbolic îndepărtarea de copilărie: Îmi
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
-n lucruri/ Până departe" ("Ca în paradis"). Există la Ioan Alexandru o anumită gestică, în care intuim psihologia de grup, de colectiv: "Dar nunțile la noi pline de coamele cailor și clopote roșcate la ramuri cu panglici tricolore,/ la căpăstru mânjii duc frunze țepene de stejar/ și burțile iepelor sunt pline de praf și sudoare." Mișcarea cailor, neastâmpărul mânjilor, exuberanța până la epuizare ne rămân bine întipărite în memorie. Totul este văzut din perspectivă. Nu întâmplător, poemul se numește "Dealul". Călăreții trec
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
de grup, de colectiv: "Dar nunțile la noi pline de coamele cailor și clopote roșcate la ramuri cu panglici tricolore,/ la căpăstru mânjii duc frunze țepene de stejar/ și burțile iepelor sunt pline de praf și sudoare." Mișcarea cailor, neastâmpărul mânjilor, exuberanța până la epuizare ne rămân bine întipărite în memorie. Totul este văzut din perspectivă. Nu întâmplător, poemul se numește "Dealul". Călăreții trec dealul și incursiunea poetului străbate o lume de suferință, supusă timpului și dezrădăcinării; rugina plugurilor, aluzia biblică a
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
manifestă imediat ce i se impune raportarea la ceilalți, așa cum se întâmplă într-un text precum Cum până la urmă alung bursucii: "mai întâi fac un semn oarecare/ spun ceva dar să fie frumos/ și se face o albă lumină/ ca un mânz foarte alb și lucios// mai apoi mă ridic și aștept/ mă stropesc peste creștet cu rouă/ căci bursucii o știm/ mai ales vin atunci când plouă// sunt acum mânzul alb sunt lumină/ ei se-ascund undeva mult mai jos/ eu mai
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
dar să fie frumos/ și se face o albă lumină/ ca un mânz foarte alb și lucios// mai apoi mă ridic și aștept/ mă stropesc peste creștet cu rouă/ căci bursucii o știm/ mai ales vin atunci când plouă// sunt acum mânzul alb sunt lumină/ ei se-ascund undeva mult mai jos/ eu mai fac iar un semn oarecare/ spun ceva însă mai frumos". Cea de-a doua ipoteză are în vedere constanta revenire a poetului la motivul dedublării: "Duhul meu ca
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
decât prin apelul la divinitate. "Toată lumea se închina și-și făcea cruce", împăratul aduce tot felul de popi, "că nu e lucru curat" dintr-un măr să se ajungă în "halu acesta". Iapa, care mâncase miezul mărului și cojile, naște; mânzul se face mare, însă copilul refuză să apară. Soluția provizorie găsită de soțul disperat este încingerea nevestei cu cercuri "să nu se mai suie burta să mai crească, că zâcea că pleznește"; apoi, se duce să ceară sfatul altor împărați
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
III], înghițirea peștelui cu "solzi de aur" (de către împărăteasă, țigancă, iapă și cățea) duce la nașterea a doi feciori, Trandafir și Busuioc, "cu soarili în piept, luna-n spati și luceferii pe umeri și cu păru de aur", a doi mânji și a doi căței, care-și unesc forțele în vederea atingerii aceluiași scop: triumful binelui. Tot despre apariția miraculoasă a doi copii identici este vorba și în următorul basm. Un împărat a cărui soție nu poate face copii, umblând din babă
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
vițeaua s-a făcut grasă și frumoasă, dar, după un an, o mănâncă lupul. Se tocmește pentru un alt an, pe 25 de prăjini de grâu; vine un nor de piatră și-l strică. Al treilea an, slujește pentru un mânz, care devine cât un zmeu după un an, putând să zboare prin "torțele cerului". Calul pătrunde pe fereastra foișorului, unde un împărat și-a izolat fata și băiatul a sărutat fata. Aceasta îi declară tatălui ei că se va căsători
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
brumei promoroacă, viscol și spulber"), pentru că i-a înghețat într-o noapte hrișca în pământ. La amiază, l-a așteptat pe lupul "cel cu cap de fier" să-i aducă mâncarea; l-a luat la bătaie și pe acesta din cauza mânzului mâncat de lupi. "La chindii", apare într-un târziu balaurul însărcinat cu fierberea pietrei, purtatul ploii, păzitul fulgerului și a tunetului; l-a luat "în răspăr" și pe balaur. Ultima ispravă a lui Ion: taie toți pomii de aur din
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
din cartier, va rezolva dificultățile vieții cotidiene. Avem aici o metaforă a deșeului, însoțită uneori de precizări despre componența și geneza acestei drojdii indezirabile. La ora la care dezbaterea franceză despre "multirecidiviști" a devenit calul de bătaie al unuia dintre mânjii favoriți ai hergheliei prezidențiabile*, o asemenea imagine nu e nevinovată. Deci punem la îndoială geneza spontană a "nucleelor dure". În reprezentările comune domină câteva teme, care sunt tot atâtea "cauzalități" presupuse, cel mai adesea reduse la o cauzalitate unică sau
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
de a studia pentru o meserie bună, mulți elevi lăsaseră acasă familiile proprii; sacrificiile personale făcute pentru realizarea viselor; 72 p. 204, r. 5 7 : „nu ești nici de zama ouălor; decât așa, mai bine te făcea mă ta un mânz și te mâncau lupii” lipsa voinței și perseverenței atrag după ele inutilitatea vieții omului; r. 24 25 : „Condacul umple sacul, și troparul hambarul, măi băiete!” ideea potrivit căreia îndeletnicirile preoților aduc mari câștiguri acestora; p. 206, r. 1 2 : „Când
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
arcul vitezelor dintre scenă și elipsă, segmentarea acoperă arcul vitezelor dintre pauză și scenă. ¶Chatman 1978; Genette 1980; Prince 1982. Vezi și DURATĂ, MIȘCARE LENTĂ. sem [seme]. 1. O trăsătură semantică elementară (Greimas); o unitate de semnificații minimale. Înțelesul cuvîntului mînz, bunăoară, este produsul unor seme ca "ecvestru", "tînăr", "mascul" etc. 2. O unitate a CODULUI SEMIC (Barthes); un SEMNIFICAT conotativ; un element care conotează o anumită trăsătură de caracter (sau peisaj). Fie un personaj de parte bărbătească cu gene alungite
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
de emoții sau de dorință. Alura calului oferă și informații cu privire la evoluție: dacă merge la pas, evocă lentoarea, dar și constanța, la galop, viteza și violența, la trap, exprimă un ritm echilibrat, nici prea lent, nici prea rapid. Cât despre mânz, în afară de semnificațiile precedente, el simbolizează căutarea protecției, dorința de a fi «protejatul» unui șef, al unui mecena, al unei persoane influente. Capră Capra împărtășește, într-o măsură mai mică, semnificația țapului, reprezentând demonul. Din această perspectivă, îl confruntă pe cel
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
Universității Naționale de Artă Teatrală și Cinematografică „I.L. Caragiale”, unde susține un curs de Tehnici de manipulare și propagandă în cinematografie și televiziune. A debutat ca prozator SF. Cărți publicate : Planetarium (Albatros, 1987, Premiul Congresului European de SF, Montpellier) ; Vremea mânzului sec (ediția I, Cartea Românească, 1991 ; ediția a II-a, Polirom, 1998) ; Imperiul oglinzilor strâmbe (Societatea „Adevărul”, 1993, antologie SF) ; Copiii fiarei (ediția I, Du Style, 1997 ; ediția a II- a, Polirom, 1998) ; Timp mort (Polirom, 1998) ; Omohom (Polirom, 2000
Filmul surd în România mută: politică și propagandă în filmul românesc de ficţiune (1912‑1989) by Cristian Tudor Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/599_a_1324]
-
doi proaspăt căsătoriți, decrepitudinea lui Ianuarie și exacerbarea propriilor performanțe sexuale, de care este mult prea orgolios, nu puteau decât să-i stârnească repulsie tinerei Mai: „A slobozit un cântecel voios/ și a pupat-o foarte pofticios,/ Simțindu-se ca mânzul de zglobiu/ și ca o coțofană guraliu./ În timp ce behăia cântând, la gât/ Guși lungi de piele-i bâțâiau urât.../ Ce-a zis în sine Mai doar Domnul știe,/ Văzându-l în izmene, cu scufie/ Pe cap și cu grumazul scofâlcit
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
În rachiu, gândaci de turbă plămădiți În rachiu, urină crudă de găină, fudulii de berbece, de cal sau de porc, fripturi de găină neagră (!), precum și ceai de gămălii de scai voinicesc, când au viermi, care se fierb cu planta coada mânzului. În Basarabia, remediu cel mai des folosit constă În vin roșu fiert cu morcov de câmp (numit și sculătoare). Se bea ½ litru pe zi, o cană seara, la culcare. Același efect afrodisiac Îl are și fiertura (ceaiul) de flori de
MIRACULOASE LEACURI POPULARE by Vasile Văsâi () [Corola-publishinghouse/Science/1623_a_2977]
-
sfințită sau o sticluță cu aghiazmă. APRINDEREA CAPULUI (apoplexie, atac cerebral, insolație, meningită, stări depresive, surmenaj) Ceaiuri și calmante cu avrămeasă, brăduleț, bujor alb, buruiana cea mare, buruieni de dânsele, buruieni negre, busuioc, cicoare, cimbru de câmp, ciuboțica cucului, coada mânzului, coada șoricelului, coada vacii, rădăcină de frăsinel, de hamei, de iov, iarba gâștii, lămâiță, levănțică, lojniță și de lumânărică. Ceai din coji și semințe de mac, flori de măceș, măselar, mătase de porumb, mătrăgună, mentă, sevă de molid, nalbă, orbănțică
MIRACULOASE LEACURI POPULARE by Vasile Văsâi () [Corola-publishinghouse/Science/1623_a_2977]