993 matches
-
înțeleasă în primul rând teologic. Munca manuală (rucodelia) și virtuțile ei sunt menționate de nenumărate ori în Pateric pentru efectul său terapeutic. Produsele artizanatului călugăresc s-au constituit dintotdeauna într-o importantă sursă de venituri pentru mănăstiri. În perioada creștinismului (monahismului) primelor veacuri, munca manuală, îndeletnicirile meșteșu gă rești ocupau o mare parte din timpul călugărilor și fraților din mănăstiri sau din afara acestora (Constantinides-Hero, Thomas, 2000 : 21). Nenumărate referințe la rucodelie găsim atât în tradiția vasiliană, cât și în cea siriacă
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
în care se afirmă, printre altele, că „femeile experimentează cel mai bine în suferință condiția de „mirese ale lui Hristos” (Albert, 1997 : 163). În ceea ce privește creștinismul răsăritean, este remarcată „suspiciunea față de trup, în special cel al femeii, o temă recurentă a monahismului răsăritean începând cu secolul al IV-lea” (Delumeau, 1986 : 110). Nu doar antropologia religiilor a sesizat acest aspect esențial al practicii feminine. Slavistul Georges Nivat, fin cunoscător din interior al Orto doxiei, notează într-un jurnal de călătorie prin Rusia
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
satul natal, între 1921 și 1927. Din copilărie a îndrăgit viața monahală, devenind frate în mănăstirile Vorona (1928) și Neamț (1929). A urmat, în perioada 1932-1940, cursurile Seminarului Teologic de la Mănăstirea Cernica de lângă București. În 1935 a fost tuns în monahism la Mănăstirea Bistrița, jud. Neamț, sub numele de Teoctist, hirotonit apoi ierodiacon pe seama acesteia (4 ianuarie 1937). Între 1940-1944 a urmat cursurile Facultății de Teologie a Universității din București. În 1945 a obținut licența în Teologie cu calificativul Magna cum
Personalităţi ieşene: omagiu by Ionel Maftei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91547_a_93092]
-
spiritual din rîndul populației. 150. Dar divinul întemeietor al Bisericii nu voia să piară principiul comuniunii bunurilor ecleziastice nu numai în ce privește posesiunea, ci și modul de administrare și de uzufructare; de aceea, el a trezit în acele vremi un multiplu Monahism și Ordin religios, care exprima și profesa un principiu atît de salutar, iar enoriașii, conduși de acel simț creștinesc, care nu dă greș, s-au manifestat de atunci înainte ca fiind mai aplecați să acorde donații și daruri acelui Cler
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
Stăniloae răspunde: scrierile lui Dionisie n-au avut o circulație foarte răspândită până În secolul al VI-lea, din pricina caracterului inactual al teologiei pe care o răspândeau. Difuzarea lor s-a făcut doar În cercuri restrânse de intelectuali. 4) În ce privește impactul monahismului cu forma mentis a autorului corpusului, Stăniloae susține că ar fi putut exista o formă de monahism incipient, Înainte de Antonie, și că apariția unui mod de viață solitar nu este o caracteristică a creștinismului târziu, Începând cu secolul al IV
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
din pricina caracterului inactual al teologiei pe care o răspândeau. Difuzarea lor s-a făcut doar În cercuri restrânse de intelectuali. 4) În ce privește impactul monahismului cu forma mentis a autorului corpusului, Stăniloae susține că ar fi putut exista o formă de monahism incipient, Înainte de Antonie, și că apariția unui mod de viață solitar nu este o caracteristică a creștinismului târziu, Începând cu secolul al IV-lea. 5) În sfârșit, bogăția liturghiei creștine, așa cum este ea descrisă de Dionisie, Îi Întărește lui Stăniloae
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
călugărul Pahomie de la Mănăstirea Bratski din Kiev, de la care primește neîncetat spre lectură cărți ale Părinților Ortodoxiei, neaflate nicicum între titlurile obligatorii de studiu din Academie. Prin contactul cu aceste cărți și sub înrâurirea călugărului Pahomie, capătă Petru convingerea că monahismul este chipul desăvârșirii în Hristos. Și tot lungile sale lecturi de vacanță și desele drumuri la mănăstirile kievene îi dau curajul ca, la sfârșitul celui de al patrulea an de studiu, să fugă din Academie fără știrea mamei sale pentru
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
în 1741, devine rasofor cu numele de Platon. Aici se apropie de nașul său de intrare în călugărie, Nicodim, pe care are, însă, durerea să îl vadă dispărând din mănăstire fără urmă, la doar o săptămână după tunderea sa în monahism. Mai mult, aflată pe teritoriul ucrainean ocupat de polonezi, mănăstirea este închisă în scurt timp de autoritățile catolice. Obștea se împrăștie și Platon se refugiază la Kiev, în lăcașul de la Pecerskaia Lavra. Ajuns aici își amintește de cadoul pe care
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
astfel la Kiev. Aici avea să slujească Liturghia în limba română, în fața ucrainienilor între care se afla și Petru. Fermecat de sonoritățile limbii române, Petru întreabă în jur despre Moldova și află despre aceasta, că este o țară în care monahismul ortodox înflorește nestingherit, fără a fi zăgăzuit de guvernarea locală ca în Rusia, sau agresat de vreo confesiune străină a unor ocupanți de aiurea, ca în Ucraina polonă. Aceste amintiri îi revin în minte lui Petru Velicikovski, acum rasoforul Platon
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
ucenic, dorind totodată să îl vadă cât mai curând hirotonit preot. Îngrozit de răspunderea pe care o presupunea această postură, Platon refuză și hotărăște să nu accepte preoția nicicând în viață. Știa însă că starețul Vasile va insista și că monahismul în neascultare nu poate exista. Poate și din această pricină, sau mai cu seamă din dorința de a ajunge la Sfântul Munte, despre care auzise atâtea în acești patru ani, își ia încă o dată toiagul de pelerin și, în 1746
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
română și publicate<footnote Vezi „Cuvinte și Scrisori Duhovnicești”, vol. 1-2, Tipografia Centrală Chișinău, 1999 și ediția românească a aceleiași traduceri semnate Valentina Pelin, editura Doxologia, Iași 2010. footnote>. Ucenici ai Sfântului Paisie există și în prezent nenumărați, practicând un monahism instituționalizat sau laic, interiorizat. Unul dintre cele mai noi lăcașe de cult închinate Sfântului Paisie, este Mănăstirea Sfântul Paisie Velicikovski din statul Arizona, SUA, care adăpostește o comunitate ortodoxă de măicuțe, condusă de maica stareță Michaela și întemeiată după principiile
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
Sibiu, 2002, p.87. footnote> Scrisul este mărturie a clipei, căci nu ar dori, ca venetici sosiți mai ales din țări neortodoxe să spună neadevăruri despre locul în care s-a născut, despre nașterea, creșterea sa și intrarea sa în monahism, și despre toate câte s-au întâmplat, semănând în felul acesta îndoiala în rândurile obștei. Scrisul are așadar, o funcție de fixare a adevărului într-un cadru de legitimitate, a cărei validare nu mai poate suferi alterări odată cu trecerea timpului. Este
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
în mintea elevului de treisprezece, paisprezece și mai apoi cincisprezece ani, capătă o dimensiune de călăuză, de ghid și sfătuitor, într-o polaritate care se conturează din ce în ce mai instabilă și divergentă: urmarea școlii și a traiului în lume și viața în monahism. Relația lor are loc prin cărți: elevul le împrumută de la monah, le citește, iar călugărul i le explică. Textul scris devine aici un mijloc de apropiere între oameni și între suflete, de mediere între diferite generații și moduri diverse de
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
text că era timid și vorbea cu mare teamă, îi explică Prefectului și în același timp Rectorului Academiei Movilene, care sunt cele trei motive pentru care dorește să părăsescă școala și să renunțe la studii: dorința de a intra în monahism, nemulțumirea față de programul impus de studii care se ocupa aproape în exclusivitate de clasicii greci (și îi vedem numiți pe Aristotel, Cicero și Platon) și mai ales, teama ca împărtășindu-se din această învățătură, să nu ajungă cumva să trăiască
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
Movilene, este literalmente fascinat de sunetul limbii române, pe care la vremea aceea nu o cunoștea deloc, începe să se intereseze de țara în care se vorbea acestă limbă, și întrevede ca o soluție pentru dorința sa de intrare în monahism, plecarea în Țările Române. Amintirile sale ne vorbesc într-un limbaj fără echivoc, despre opțiunea promptă și lipsită de orice ezitare a adolescentului de șaisprezece ani, în favoarea limbii române și a țării care o vorbește. Așadar, de la prima întâlnire, exclusiv
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
atunci a început să se nască în inima mea o mare dragoste pentru această binecuvântată limbă moldovenească și pentru poporul și țara acesta ocrotită de Dumnezeu, și tot mai mult se aprindea în sufletul meu dorința de a intra în monahism în țară străină.” <footnote Vezi Paisie Velicikovski, „Autobiografia și Viețile unui stareț”, tr. de Elena Lința, Ed. Deisis, Sibiu, 2002,p.106. footnote> După cum putem observa, tot ce se leagă de limba română și de nouintratul în scenă pământ românesc
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
cât și pentru supraviețuirea neamului Velicikovski. Astfel că la durerea inimaginabilă a pierderii celor unsprezece copii, se adaugă acum și lovitura neașteptată, provocată de fiul său care îi comunică hotărârea sa de a părăsi lumea laică și a intra în monahism. Mama astfel lovită, ne este înfățișată ca o femeie năpădită de supărare și tristețe, tânguindu-se, zbuciumându-se și plângându-se, și vărsând râuri de lacrimi. Soluția găsită de fiu pentru a pune capăt acestei suferințe este oarecum surprinzătoare pentru
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
mănăstire, mama cade într-o atât de cumplită deznădejde încât încearcă să se sinucidă prin înfometare. Având însă viziunea unui înger care îi descoperă bucuria duhovnicească pe care ar trebui să i-o aducă intrarea singurului său fiu supraviețuitor în monahism, revine la dorința de a trăi, pășind însă în aceeași lume în care s-a refugiat și fiul său, în lumea monahală și devenind din văduva de preot, Irina, monahia Iuliana. Într-adevăr mama sa intrase între timp în mănăstirea
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
un sentiment de vinovăție care răzbate printre rânduri și pe care, probabil, Paisie Velicikovski l-a purtat în suflet toată viața sa, față de mama sa și de durerea pe care i-a pricinuit-o fugind din lume și intrând în monahism. Spațiul larg rezervat chipului mamei și tonul, neobișnuit de liric folosit, par să închidă, la o distanță de zeci de ani, ruptura întâmplată pe drumul din apropiere de Reșetilovka. TIMPI ȘI TIMPURI. FUGA Partea mediană a Autobiografiei este dedicată unei
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
și necunoscut, imaginea ostrovului ca refugiu în calea pericolelor implicate de procesul inițierii, chipul bătrânului înțelept care înlesnește orientarea dar refuză încetarea inițierii, tovarășii de drum care din neputință sau teamă abandonează șirul parcursului inițiatic. Încununarea inițierii este primirea în monahism, în cinul rasoforilor, cel mai modest de altfel, semn că procesul de rafinare și iluminare nu s-a terminat. Seria ritmică se suprapune peste seria semantică a textului, creând în termenii lui Osip Maksimovici Brik<footnote Vezi, Osip Maksimovici Brik
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
mărturisește cu franchețe și un candidat ideal, pentru un parcurs de inițiere menit să-l transforme și să-i sporească puterile atât fizice, cât și psihice. De altfel, parcursul pare a nu avea sfârșit. Sfârșitul său, întrevăzut prin intrarea în monahism a tânărului la mănăstirea Medvedovski, este doar iluzoriu. Curând după aceea, mănăstirea este închisă și literalmente sigilată de autoritățile polone, care îi inventariază și îi confiscă bunurile, îi bat porțile în cuie și îi aruncă pe călugări în stradă. Fără
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
contrapune ambele imagini, încredințând pe prima amintirilor personajului narator, iar pe a doua redării vorbirii directe în scena dialogului dintre tânărul rasofor și bătrânul ieromonah trăitor în schimnicie. În cadrul acestei convorbiri, nu se întâlnesc doar două generații având aceeași opțiune, monahismul, ci se întâlnesc heteroimaginea și autoimaginea, oferind la intersecția lor, un adevăr în balans între două lumi: existența virtuții și nevoia de a o căuta. Certitudinea unei destinații care să ofere garanția virtuții apare însă volatilă, iar marea Lavră a
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
de călăuze, una ucraineană, una străină, chiar un monah de altfel, și un urmăritor asiduu, pornit să zădărnicească toată această acțiune, fratele mai mare al lui Aleksei, trimis de familie, să împiedice fuga acestuia peste graniță și intrarea sa în monahism în țară străină. Au loc toate evenimentele previzibile într-un veritabil roman polițist: pregătirea planului de fugă, tocmirea călăuzelor, stabilirea itinerariului și precauția de ocolire a zonelor populate și a tuturor satelor, oricât de izolate, mergând numai noaptea și numai
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
înainte de plecarea la muntele Athos. Este perioada de timp dintre vârstele cuprinse între douăzeci și douăzeci și patru de ani ai personajului, o perioadă de maturizare și descoperiri, atât în plan uman (Platon vine în contact cu personalități complexe și profunde ale monahismului românesc), lingvistic (învață limba română), cât și spiritual (se deprinde cu slujba bisericească după rit athonit, dar și cu valorile isihasmului). Este un prim episod al șederii sale pe teritoriul românesc. Al doilea se va desfășura la întoarcerea sa de la
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
dintre călugării imortalizați sunt de origine slavă, ruși sau ucrainieni, unii dintre ei chiar din ținutul natal al autorului, din Poltava sau Reșetilovka. Să nu uităm că ne aflăm în prima jumătate a veacului al XVIII-lea, perioadă în care monahismul în Rusia suferea încă de pe urma restricțiilor și ucazurilor antimonastice impuse de Petru cel Mare și de țarina Ana. Un astfel de ucaz nu mai permitea intrarea în monahism decât a preoților văduvi și a militarilor trecuți în rezervă. Ecaterina a
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]