895 matches
-
ai spus, nu aveam habar de nimic? Cum ai ajuns să afli numărul exact al distrugătoarelor scufundate și grav avariate la Narvik? Și toate celelalte lucruri pe care le mai știai? De pildă, că o veche baterie de coastă a norvegienilor scufundase, după câteva lovituri în plin și după două torpile - lansate, de asemenea, de la țărm - crucișătorul greu Blücher?“ În timp ce vorbea, pe fața adumbrită a lui Heinrichs se aținea o urmă de surâs. Încasase o bătaie zdravănă de la tatăl său atunci când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
cunoscut în calitate de conducător al alianței suabe din vremea războaielor țărănești și ca „tată al pedestrașilor“. Cineva care era de partea libertății, a eliberării. În plus, dinspre Waffen-SS venea și ceva european: împărțiți pe divizii, francezi, valoni, flamanzi și olandezi, mulți norvegieni, danezi, chiar și suedezi neutri luptau aici ca voluntari pe frontul de răsărit într-o bătălie de apărare care, așa se spunea, avea să salveze Apusul de viitura bolșevică. Așadar, destule pretexte. Și, cu toate astea, timp de decenii întregi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
După ce au terminat cu jocul acesta au început altele care apelau la cunoștințe de istorie universală și Teofana și Alexandru se tot întrebau și discutau pe marginea acelor jocuri. — Știai că Polul Sud a fost descoperit de două ori? — De norvegieni și de englezi. Norvegienii l-au descoperit primii. Ce-a spus Scott englezul când a găsit mesajul lăsat de Amundsen și norvegienii lui? — Asta nu mai știu, este sinceră Teofana. —....”soarta a vrut ca eu să fiu al doilea, într-
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
jocul acesta au început altele care apelau la cunoștințe de istorie universală și Teofana și Alexandru se tot întrebau și discutau pe marginea acelor jocuri. — Știai că Polul Sud a fost descoperit de două ori? — De norvegieni și de englezi. Norvegienii l-au descoperit primii. Ce-a spus Scott englezul când a găsit mesajul lăsat de Amundsen și norvegienii lui? — Asta nu mai știu, este sinceră Teofana. —....”soarta a vrut ca eu să fiu al doilea, într-o lume pentru care
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
întrebau și discutau pe marginea acelor jocuri. — Știai că Polul Sud a fost descoperit de două ori? — De norvegieni și de englezi. Norvegienii l-au descoperit primii. Ce-a spus Scott englezul când a găsit mesajul lăsat de Amundsen și norvegienii lui? — Asta nu mai știu, este sinceră Teofana. —....”soarta a vrut ca eu să fiu al doilea, într-o lume pentru care primul este totul, iar al doilea nimic”. — Îți închipui cât de dezamăgit trebuie să fi fost când i
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
vârâți cu forța într-o istorie pe care n-o înțelegeau. Ce e destin și ce e întîmplare aici? Spaniolii au dat conchistadori. Olandezii și portughezii, popoare mici, au avut colonii. Grecilor le place, ca lui Ulise, să vânture lumea. Norvegienii au cucerit, prin Nansen și Amundsen, și Polul Nord și Polul Sud. Noi n-am produs nici aventurieri, nici cuceritori. Dinicu Golescu a putut uimi prin "însemnările" sale, care nu depășeau Austria, Elveția și Italia, la trei secole după ce Magellan făcuse
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
un dramaturg se gândea să Își hrănească trupa. Era o tânără interesantă și inteligentă, foarte diferită de actrițele obișnuite. Se arătă Încântată când Îi spuse că Hedda Gabler Îl convertise În cele din urmă la Ibsen și Îl convinsese că norvegianul era cu adevărat un mare dramaturg, căci era producătoarea spectacolului, Împreună cu o altă actriță, cu care spera să poată forma o trupă și să pună și alte piese de Ibsen și de alți mari scriitori europeni. Plecase din America În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
schimba atitudinea și acceptase supus toate eforturile care i se impuseseră. Începînd din acea clipă, Într-un fel de acord tacit care nu avea nevoie de explicații suplimentare, Sebastián Mendoza se transformă În șeful de echipă și maestrul său, iar norvegianul Knut se obișnui să-l urmeze ca un cîine credincios, făcînd tot ceea ce-i spunea și repetînd, ca un papagal fără haz, toate vorbele acestuia. Se uita În jur cu coada ochiului cînd celălalt Îl căuta din priviri pe Oberlus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
ce anume i se Întîmplase, pentru că și-a dat duhul chiar acolo, din pricina pierderii de sînge, dar ceilalți doi rămași În viață fură conduși cu forța la loc sigur. Mai tîrziu, Oberlus plecă În căutarea lui Sebastián Mendoza și a norvegianului Knut, pe care Îi obligă să descarce tot ceea ce i-ar fi putut fi de folos din rămășițele naufragiatei Madeleine. În cabina căpitanului găsise două pistoale și o cantitate deloc neglijabilă de praf de pușcă și de muniții, iar asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
că În locul acela naufragiase Într-o zi o frumoasă fregată și că singurii ei doi supraviețuitori se preschimbaseră În sclavi Înlănțuiți ce bîntuiau pe insulă cu interdicția absolută de a se apropia la mai puțin de trei sute de metri de norvegian sau chilian. Oberlus știu să se arate foarte strict În această privință. Îi strînse pe cei patru laolaltă, le arătă pistoalele grele, lămurind dintru bun Început cine era unicul stăpîn cu autoritate pe insula aceea, și pronunță sentința, pe un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
El e mai bun. - Bine... În cazul ăsta, spune-i că se va ocupa de bucătărie; tu o să-l aprovizionezi cu carne și pește, Sebastián o să aibă grijă de straturile de legume și de depozitele de apă, iar tăntălăul de norvegian o să-l ajute la ce mai are nevoie și o să strîngă ce aruncă marea pe țărm... Arătă spre al doilea francez. Cum Îl cheamă? - Georges, răspunse Dominique Lassa. - Bine, spuse scurt Iguana Oberlus. Spune-i prietenului tău Georges că o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
prea scurte, cei patru bărbați veniră Într-un suflet, Într-o alergătură tragicomică În care săreau cu picioarele apropiate, ba chiar mergeau În patru labe, iar Oberlus Înșfăcă unul dintre bicele pe care le salvase de pe fregată și arătă spre norvegianul care ajunsese ultimul. - Culcă-te la pămînt! Îi porunci cu un gest autoritar pe care celălalt Îl Înțelese imediat. Repede! Îi dădu cele zece bice promise pe spinare și Îi făcu semn lui Mendoza să-l ajute să se ridice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
vapor. - Asta o face Întodeauna căpitanul... Căpitanii sînt cei care știu să scrie. - Căpitanul prefera să o fac eu, pentru că scriam mai frumos decît el... - Ăsta e jurnalul de bord? - Nu. E propriul meu jurnal... L-am găsit printre lucrurile norvegianului, iar Sebastián l-a scos pe mal... CÎteva pagini s-au udat, dar e Încă bun. Oberlus Întinse mîna, luă cartea groasă și grea, prinsă Între niște coperte de piele uzată și Închisă la culoare, o Învîrti În mîini deschizînd-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
un rege adevărat, torturîndu-l pe vinovat pînă cînd mă va implora să-l omor - Îi oferi din nou maceta francezului. Fă ce-ți poruncesc. - Nu. Îl privi fix. Fără mînie, fără ranchiună, aproape cu dispreț. Mai tîrziu, se Întoarse spre norvegian și metis, care asistau muți la scenă, străduindu-se să pară absenți, și spre inculpatul care plîngea cu sughițuri și cu coatele pe genunchi, ascunzîndu-și fața În mîini. - De acord, admise el cu naturalețe. E prietenul tău, ai navigat mulți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
și sălbatică, reteză capul victimei, care nu mai avu vreme să scoată nici un sunet. Capul se rostogoli la picioarele lui Sebastián Mendoza, care făcu un salt Înapoi, scîrbit, iar ochii mortului Îl contemplară pentru Încă o zecime de secundă pe norvegianul care vomita peste el, căci i se făcuse rău deodată din pricina spectacolului macabru. Dominique Lassa, descleștîndu-și mîinile de pe macetă, o rupse la fugă, pierzîndu-se din raza lor vizuală prin păduricea de cactuși, iar Oberlus, care rămăsese serios și indiferent privind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
atît de nejustificată sclavie: un avorton tot mai difuz și misterios, care părea să dispară zile Întregi, ca și cum ar fi abandonat insula, În căutarea marilor albatroși, pentru a se ivi din nou, dintr-odată, din pămînt, din iarbă verde. Knut, norvegianul, tont și profund superstițios ca un bun gabier ce se afla, părea să nutrească aproape absoluta convingere că Oberlus era jumătate om, jumătate demon, o ființă himerică Înzestrată cu puteri magice, capabilă să dispară În timp ce era privită sau să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
sau de mine, pentru că știu bine că n-ai fi ezitat să ne ucizi. - Asta nu e decît o supoziție, Îi spusese Oberlus, păstrîndu-și ca Întotdeauna calmul. Cel mai probabil m-aș fi limitat să-i arăt lui Mendoza sau norvegianului că, dacă voiau să rămînă În viață, unul dintre cei patru trebuia să moară pînă la asfințitul soarelui... Iar ei ar fi ales... Poate că v-ar fi ucis, poate că nu. Nu mă poți Învinui, așadar, de o crimă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
plajă și zeci de broaște-țestoase uriașe pe care prima zgâlțîitură le prinsese În picioare, se zvîrcoleau cu burta În sus, osîndite să moară astfel, cîteva luni mai tîrziu, În cea mai crudă și mai lentă agonie. Îl zări apoi pe norvegian, a cărui siluetă se profila pe fundalul Îndepărtatului incendiu, mergînd În patru labe, cu lanțurile Încurcîndu-i-se și agățîndu-se de stînci și de tufișuri, și se ascunse În desiș, căci Își dădu imediat seama că era dezarmat și că noaptea aceea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
transformase Într-un martor supărător al crimei sale multiple, era, totuși, singura persoană cu un oarecare nivel cultural, căreia putea să-i pună Întrebări la nevoie. Sebastián Mendoza nu era decît un biet marinar, la fel de ignorant ca Oberlus, iar de la norvegian nu avea sens să aștepți nimic, căci În tot timpul petrecut pe insulă abia dacă fusese În stare să Învețe vreo douăzeci de cuvinte În spaniolă, și s-ar fi spus că prostia lui sporea neîncetat, pe măsură ce trecea timpul. Prada
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
-l privească, disprețuitor și scîrbit. Cum poți fi atît de respingător și diform, atît de bestial și de scîrbavnic? Nu ți-e deloc rușine de tine? Iguana Oberlus zîmbi abia perceptibil și continuă să fumeze, răbdător, tutunul parfumat pe care norvegianul Knut Îl cultiva În zonele Înalte de pe insulă. - N-am de gînd să te ucid pentru ceea ce spui - Îl avertiză. Nici măcar să te pedepsesc, pentru că știu că de fapt cauți această pedeapsă, de vreme ce nu suporți ideea de a fi viu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
fapt, țestoasele din Hood, cu carapacea diferită de cele din restul arhipelagului, au dispărut cu totul, ca urmare a acestui jaf, Înainte de sfîrșitul acestui veac, Oberlus Însuși fiind principala cauză a dispariției lor. Prin urmare, le porunci lui Mendoza și norvegianului să nu le mai ucidă, interzicînd consumul de carne de țestoasă sub amenințarea unor pedepse crunte, și le ascunse pe majoritatea celor rămase În viață Într-o peșteră mare, care În felul acesta se transformă Într-un fel de cămară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
Regele Insulei Hood, și Învățase ce Însemna să fii liber și, Într-un anumit sens, puternic. Răzvrătirea de la Început și dorința aprigă de a se răzbuna, care justificase anumite acțiuni ale sale, impulsionîndu-l să-l sechestreze pe Mendoza sau pe norvegianul Knut și să dea foc vaporului María Alejandra, făcuseră loc, cu trecerea timpului, unei profunde convingeri potrivit căreia, În realitate, acela era destinul pentru care se născuse. Era diferit de celelalte ființe omenești, iar diferența nu consta numai Într-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
trebui să mă informezi dacă vreunul dintre ei se lasă pe tînjală, se revoltă sau nu pricepe de vorbă bună... Și astfel reuși să-i despartă pe prizonieri. De-o parte se afla Mendoza, și Împreună cu el cîinele lui credincios, norvegianul care-l admira fără rezerve și Îl asculta fără să crîcnească, iar de cealaltă, portughezii, Împărțiți la rîndul lor Între latenta răzvrătire a lui Gamboa și tăcuta supunere a lui Souza și Ferreira. S-ar fi putut crede chiar că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
treia migrație de cînd se proclamase „Regele Insulei Hood” și totul părea să se fi sfîrșit deja. Din bogățiile sale nu mai rămăsese decît aurul, care nu-i slujea la nimic acolo, iar dintre toți prizonierii nu mai trăiau decît norvegianul și cei doi portughezi. Dar chiar și așa, avea să supraviețuiască. Să lupte, să muncească, să lovească și să se Înfurie erau singurele lucruri care-i rămîneau pe lume, și din pricina asta putea fi văzut deseori pradă unei activități febrile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
insula. Curentul dinspre mal ne-ar trage În larg și n-am ajunge nicăieri. Nu ne mai rămîne, prin urmare, decît un singur loc unde să mergem: continentul, și de voi depinde dacă vom reuși sau nu. Nu primi răspuns. Norvegianul Knut nu Înțelesese, ca de obicei, nici un cuvînt din ce spusese el, iar portughezii erau prea obosiți ca să se mai gîndească să spună ceva. De multă vreme pierduseră ultima picătură de voință care le mai rămînea, și pierduseră, probabil, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]