894 matches
-
STATUL CE SE VEDE SI CE NU SE VEDE și alte eseuri Traducere de Bogdan C. ENACHE Prefață la ediția în limba română de Radu NECHITA Prefață de Friedrich A. HAYEK Necrolog de Gustave de MOLINARI Postfață de Tom G. PALMER INSTITUTUL EUROPEAN 2011 Cuprins Prefață la ediția în limba română (Radu Nechita) / 7 Prefață (Friedrich A. Hayek) / 13 Statul / 17 Ce se vede și ce nu se vede / 29 Proprietate și lege / 77 Justiție și fraternitate / 97 Bani blestemați / 121
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
13 Statul / 17 Ce se vede și ce nu se vede / 29 Proprietate și lege / 77 Justiție și fraternitate / 97 Bani blestemați / 121 Protecționism și comunism / 147 Necrolog (Gustave de Molinari) / 181 Postfață: Douăzeci de mituri despre piețe (Tom G. Palmer) / 203 Prefață la ediția în limba română Probabil că prima reacție a cititorului român în fața acestei traduceri conține o mare parte de scepticism. De ce ar trebui să ne intereseze ce a scris un francez în urmă cu mai mult de
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
ele oferă soluții eficiente și juste. Piețele libere probabil că nu rezolvă toate problemele imaginabile cu care s-ar putea confrunta umanitatea, dar ele pot să producă și produc libertate și prosperitate și există argumente în acest sens. Tom G. PALMER În aceeași colecție, au mai apărut (selectiv): Constituția libertății, Friedrich A. Hayek Democrația și alternativele ei, R. Rose, W. Mishler, Ch. Haerpfer Democrația și criticii ei, Robert A. Dahl Despre libertate la antici și moderni, Benjamin Constant Despre tolerare, Michael
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
foarte populară de pamflete scrisă și publicată de Benjamin Franklin în coloniile americane între anii 1732-1758, care a devenit repede foarte populară și în Franța, unde a fost tradusă sub titlul La Science du Bonhomme Richard (n. tr.). Tom G. Palmer este vicepreședinte pentru programe internaționale la Atlas Economic Research Foundation și Senior Fellow la Cato Institute, Washington D.C. Textul de față a stat inițial la baza unei conferințe susținute în februarie 2007, cu ocazia reuniunii regionale a Societății Mont Pèlerin
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
RADU NECHITA Prefață la ediția în limba română FRIEDRICH A. HAYEK Prefață FRÉDÉRIC BASTIAT Statul Ce se vede și ce nu se vede Proprietate și lege Justiție și fraternitate Bani blestemați! Protecționism și comunism GUSTAVE DE MOLINARI Necrolog TOM G. PALMER Postfață
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
32 p.m.! În contrapunct, alți critici au o datare fermă a... morții postmodernismului, Mike Featherstone 36 amintind de august 1975 drept o asemenea dată la care acest curent și-ar fi încetat existența, iar "post-post-modernismul" (după expresia lui R. E. Palmer) și-ar fi intrat în drepturi. Critici precum Hassan sau Köhler sunt de acord în a considera că termenul postmodernism (postmodernismo) a fost utilizat prima dată de către Federico de Onís în Antología de la poesía española e hispanoamericana (1882-1932), publicată la
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
și multe, multe cuvinte amestecate care se topesc în memorie, pierzându-și și recașstigandu-și mereu sensurile și accentele. Cel mai frumos lucru despre dumneavostră ca profesor a fost atunci când am terminat, când ați văzut spectacolul final (Jurnalul secret al Laurei Palmer) și mi-ați spus la telefon (știu și unde eram) că ați învățat mai multe de la mine decât eu de la dumneavostră. Și este adevărat, dincolo de generozitatea afirmației. Pentru că sunteți deschis, în timp ce eu nu prea sunt. Pentru că frumusețea vieții constă în
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
de unde rezultă apariția unui tipar morfologic ergativ. 5.3. Există pasiv și în limbile ergative? Răspunsul la această întrebare nu poate fi categoric, acesta depinzând în mare măsură de tipul de definiție adoptat și de limbile ergative avute în vedere. Palmer (2007 [1994]: 158) arată că, dacă pasivul este definit ca fiind promovarea unui termen nonprimar la statutul sintactic de termen primar și marginalizarea termenului primar (originar), atunci unele sisteme ergative au pasiv, numit antipasiv, ceea ce presupune, indirect, că pasivul și
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
sisteme ergative au pasiv, numit antipasiv, ceea ce presupune, indirect, că pasivul și antipasivul sunt mecanisme complementare; dacă pasivul este definit prin raportare la agent și pacient, reprezentând deci promovarea pacientului și marginalizarea agentului, atunci nu există pasiv în limbile ergative. Palmer analizează definiția pasivului (foarte laxă) dată de Shibatani (1985)64: pasivul reprezintă defocalizarea agentului. În această accepție, există pasiv în unele limbi ergative, de exemplu în eschimosă; dacă apar asemenea trăsături, limba are și caracteristici de tip acuzativ. Palmer (2007
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
ergative. Palmer analizează definiția pasivului (foarte laxă) dată de Shibatani (1985)64: pasivul reprezintă defocalizarea agentului. În această accepție, există pasiv în unele limbi ergative, de exemplu în eschimosă; dacă apar asemenea trăsături, limba are și caracteristici de tip acuzativ. Palmer (2007 [1994]: 172) derivă din ipoteza lui Shibatani următoarele caracteristici suplimentare ale pasivului: implică nemenținerea agentului, din motive legate de context; aduce un nonagent în poziția subiectului, creează un pivot sintactic. Conform ipotezei lui Shibatani, explicația apariției pasivului în sistemele
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
în care a ajuns O, ca rezultat al acțiunii, iar antipasivul evidențiază faptul că referentul argumentului A (din structura inițială) ia parte la o acțiune care implică și un obiect. Diferența semantică dintre cele două mecanisme este subliniată și de Palmer (2007 [1994]: 176). Mecanismul antipasivului a primit și alte definiții, care subliniază aspecte diferite ale construcției: ● antipasivul este o schimbare a formei verbale care marchează trecerea de la o construcție tranzitivă la o construcție intranzitivă al cărei subiect este identic cu
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
un complement oblic (Polinsky 2005); ● prin antipasiv, argumentul în ergativ (Agent) este promovat în poziția absolutivului (Pacient)67; Pacientul în absolutiv poate fi retrogradat la statutul de Beneficiar, Locativ, Instrument; antipasivul indică o tranzitivitate redusă; Pacientul este mai puțin afectat (Palmer 2007 [1994]: 19, 35); ● antipasivizarea reprezintă marginalizarea obiectului direct sintactic într-o altă poziție (Polinskaja și Nedjalkov 1987: 241); ● antipasivul este o versiune detranzitivizată a construcției ergative, care cere marcare morfologică (Spreng 2002); ● antipasivul reprezintă o ipostază a încorporării unui
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
halkomelem). Spreng (2001) se ocupă de limba inuktitut (o formă a eschimosei), în care antipasivul presupune o schimbare în structura argumentală a verbului: argumentul-agent primește cazul absolutiv, iar obiectul, un alt caz decât absolutivul; verbul primește mărci morfologice specifice antipasivului. Palmer (2007 [1994]: 178) inventariază mecanismele antipasivului: marcarea verbului; promovarea agentului în ergativ în poziția de absolutiv; marginalizarea pacientului în absolutiv în poziția de oblic (dativ, locativ, instrumental), precum și funcțiile acestuia: crearea de pivoți, detranzitivizarea semantică și sintactică. Observații convergente formulează
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
specifică a antipasivului poate fi asociată diacronic cu alte funcții (medie, reflexivă), statutul sincronic fiind nonsintetic. Caracteristicile semantice și discursive ale antipasivului privesc, pe de o parte, întreaga structură antrenată în antipasivizare, iar, pe de altă parte, caracteristicile argumentelor nominale. Palmer (2007 [1994]: 183) sintetizează funcțiile semantico-discursive ale antipasivului: poate avea funcția aspectuală de a marca o acțiune iterativă, în chamorro; poate indica un pacient partitiv, în eschimosă; indică topicalitatea agentului sau e folosit dacă pacientul este generic, în warrungu; are
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
de a marca o acțiune iterativă, în chamorro; poate indica un pacient partitiv, în eschimosă; indică topicalitatea agentului sau e folosit dacă pacientul este generic, în warrungu; are funcție de încorporare, cu pacient generic în mam. Ca și în cazul pasivului, Palmer (2007 [1994]: 186) adoptă o definiție laxă a mecanismului, preluată de la Shibatani (1985): funcția de bază a antipasivului este defocalizarea pacientului. Polinskaja și Nedjalkov (1987: 247) analizează relația dintre construcția ergativă, cea pasivă și cea antipasivă: atât în construcția ergativă
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
nu au aceeași corespondență între cazuri și relațiile gramaticale ca limbile acuzative − subiectul unui verb intranzitiv și obiectul unui verb tranzitiv poartă același caz, absolutivul (din analiză, rezultă că autoarea recunoaște existența categoriei subiectului în limbile ergative). În cadrul gramaticii relaționale, Palmer (2007 [1994]: 1) afirmă că sistemul gramatical al limbilor familiare nu este specific și altor limbi, iar terminologia tradițională nu este potrivită pentru descrierea tuturor limbilor. Palmer (2007 [1994]: 14−16) susține că, în sistemele ergative, trebuie făcută distincția între
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
rezultă că autoarea recunoaște existența categoriei subiectului în limbile ergative). În cadrul gramaticii relaționale, Palmer (2007 [1994]: 1) afirmă că sistemul gramatical al limbilor familiare nu este specific și altor limbi, iar terminologia tradițională nu este potrivită pentru descrierea tuturor limbilor. Palmer (2007 [1994]: 14−16) susține că, în sistemele ergative, trebuie făcută distincția între roluri gramaticale și relații gramaticale, pe când în sistemele agentive (adică de tip acuzativ), nu este nevoie de distincția roluri/relații. Folosirea termenilor subiect și obiect pentru sistemele
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
lucrul supus unei mișcări în urma acțiunii exprimate de predicat. Autoarea atrage atenția că, pentru unii autori, conceptul de Temă încorporează accepția restrânsă atât a Temei, cât și a Pacientului, fiind considerată entitatea afectată de acțiune sau starea exprimată de predicat. ● Palmer (2007 [1994]: 8) consideră că Agentul și Pacientul sunt cele mai importante roluri pentru tipologie (dar contează și Locativul și Instrumentalul), aflându-se la baza distincției tranzitiv/intranzitiv și sunt importante și pentru delimitarea ergativ/acuzativ. Palmer (2007 [1994]: 22
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
exprimată de predicat. ● Palmer (2007 [1994]: 8) consideră că Agentul și Pacientul sunt cele mai importante roluri pentru tipologie (dar contează și Locativul și Instrumentalul), aflându-se la baza distincției tranzitiv/intranzitiv și sunt importante și pentru delimitarea ergativ/acuzativ. Palmer (2007 [1994]: 22) adaugă că toate limbile fac distincția între Agent și Pacient. ● Avram (2003: 170) subliniază că Pacientul suferă o schimbare de stare sau de localizare și nu are control asupra activității denotate de verb. ● Levin și Rappaport Hovav
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
circumstanțial de loc (Pană Dindelegan 1972a: 57): Țipetele răsună pe stradă/ Strada răsună de țipete Sudoarea șiroiește pe frunte/ Fruntea șiroiește de sudoare. Ceva mai frecventă este neutralizarea raporturilor sintactice subiect − instrumental: Ion combate boala cu vitamine/ Vitaminele combat boala. Palmer (1994 [2007]: 8−9), fără a folosi un anumit termen pentru a descrie acest fenomen (alternanța cauzativă în primul exemplu și apariția obiectului intern în al doilea), arată că multe verbe sunt atât tranzitive, cât și intranzitive, dar cu diferențe
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
corespunzător și un nou subiect ergativ este introdus ca Agent sau Cauză al/a unei acțiuni la care se face referire. O propoziție tranzitivă, precum (c), poate fi sintactic derivată dintr-o propoziție intranzitivă (a) prin intermediul unei transformări cauzative/ergative. Palmer (2007 [1994]: 214) adoptă același tip de analiză: ca și pasivul, cauzativul poate fi interpretat ca o formă derivată de la o structură activă simplă; spre deosebire de pasiv însă, cauzativul nu promovează un termen, ci introduce un nou termen, cauzatorul, în poziția
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
Editura Universității din București. Noailly, Michelle, 1998, "Emploi absolu, anaphore zéro et transitivité", în: A. Rousseau (éd.), p. 131-144. Oyharçabal, B., 2000, "À propos de l'érgativité: le cas du basque", Cahiers du CERES, Série Linguistique, Tunis, 120, p. 237-250. Palmer, F. R., 2007 [1994], Grammatical Roles and Relations, [Cambridge, New York, Melbourne, Madrid, Cape Town, Singapore, Săo Paulo], Cambridge University Press. Pană, Gabriela, 1967, "Tranzitivitate și diateză", Studii și cercetări lingvistice, 1, p. 15−23. Pană Dindelegan, Gabriela, 1968a, "Considerații pe marginea unor
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
este un caz pur sintactic, pe când acuzativul apare în ambele ipostaze: sintactic (Romam videre 'a vedea Roma') și local (Romam ire 'a merge la Roma'). 63 T. Givón, "Typology and Functional Domain", Studies in Language, 5, p. 163−183, apud Palmer (2007 [1994]: 174). 64 M. Shibatani, "Passives and Related Constructions", Language, 61, p. 85−142. 65 Vezi și Manea (2001: 140−141). 66 În dyirbal, marca este cazul dativ (Comrie 1989: 118). 67 Această caracteristică a antipasivului, evidențiată de Palmer
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
Palmer (2007 [1994]: 174). 64 M. Shibatani, "Passives and Related Constructions", Language, 61, p. 85−142. 65 Vezi și Manea (2001: 140−141). 66 În dyirbal, marca este cazul dativ (Comrie 1989: 118). 67 Această caracteristică a antipasivului, evidențiată de Palmer, intră în contradicție cu observația lui Creissels (1995) − vezi supra, 6. − conform căruia antipasivul, spre deosebire de pasiv, nu poate implica promovarea unui argument. 68 M. Baker, Incorporation: A Theory of Grammatical Function Changing, Chicago, University of Chicago Press. 69 Polinskaja și
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
K. Hale, S. J. Keyser, "A View from the Middle", Lexicon Project Working Papers, 7, Cambridge, Mass., MIT. 102 M. L. Zubizarreta, "The Relation between Morphophonology and Morphosyntax: The Case of Romance Causatives", Linguistic Inquiry, 16, p. 247−289, apud Palmer (2007 [1994]: 143). 103 Nu am tratat această problemă în Capitolul 4, pentru că am considerat că, cel puțin pentru situația din limba română, alternanța cauzativă nu este un diagnostic de inacuzativitate, ci un fenomen care afectează în măsură diferită unii
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]