1,473 matches
-
făcut. Foarte repede. Iar acum e și mai frumoasă ca înainte că, uite, am și spălat-o. Ce bine se bucură fetița. Bine! zice și Sorin. Amândoi o mângâie pe Tinuța lor cea dragă și vor s-o sărute: pe portiere, pe faruri, pe stopuri... Noroc că tata i-a oprit la timp, căci le trecuse prin cap să-i sărute Tinuței și roțile. Ce frumoasă e! Frumoasă! Altfel, nu se poate! întărește tata. Ați uitat? Astăzi o să plecăm la țară
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
le aducă ceva bunicilor și avea să plece iute înapoi. Lui Cuțulache nu i-a venit să creadă că Sorin și Sorina nu erau în mașină. S-a dus până aproape de automobil și, sprijinindu-și labele din față de mânerul unei portiere, s-a uitat în mașină. Așa era! Cei doi lipseau. Tata l-a mângâiat pe cap și i-a spus cu blândețe: Prietenii tăi sunt acum la cămin, Cuțulache! Azi e vineri, nu-i duminică, nici măcar sâmbătă nu-i. Dar
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
simtă vântul rece. Numai după câteva zeci de metri, Andreea abia răsuflând arătă mamei cu mâna Întinsă; Uite! Uite! Mașina aceea roșie ... vezi? este aici... Nu poți fi sigură că este el, mergem mai departe sugerase mama, Încetinind alergarea. Totuși portiera se deschisese și din mașină ieșise băiatul cu tricoul alb de la barieră. Încerca să-i atragă atenția fetei că el Își ținuse promisiunea. Hei ! Scufița Roșie ! Unde alergi așa? Silviu Bărbulescu se apropiase de Andreea și de mama acesteia, salutând
În vâltorile Dunării de Jos by Flora Mărgărit Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1138_a_2049]
-
cum tremura, propusese să aducă pătura din mașină. Mai bine intrăm toți , propuse tatăl, mai avem ceva timp de așteptat. Cum nu obiectase nimeni, se Îndreptaseră spre mașina parcată aproape de plaja de nisip, doar că Silviu se grăbise să deschidă portiera din față și o lăsase deschisă pentru mama Andreei, apoi o deschise pe cea din spate unde o invitase pe fată și se așezase și el imediat. O muzică de jazz În surdină, porni tatăl după ce se așezaseră cu toții. Întunericul
În vâltorile Dunării de Jos by Flora Mărgărit Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1138_a_2049]
-
Jaguar. Era atent la copiii ce ar fi putut țâșni de după mașinile parcate, și a încetinit atunci când a crezut ca a văzut ceva. Pe măsură ce mașina sa trecea, nici un copil nu a apărut. In schimb, o cărămida a lovit una din portierele Jaguarului. A apăsat pe frână și a întors Jaguarul înapoi, la locul unde fusese lovi t de cărămida. A sărit furios din mașina, a pus mâna pe primul copil întâlnit în cale și l-a lovit de o mașină parcata
Trăieşte viaţa pe care o iubeşti! by Alexandra Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91668_a_93006]
-
privit copilul cum împingea scaunul cu rotile a fratelui sau în josul drumului, spre casa lor. Jaguarul a făcut un drum lung și încet înapoi. Stricăciunea era foarte vizibilă, dar șoferul nu a reparat-o niciodată. El a păstrat urma de pe portiera, astfel încât să-și amintească oricând de mesajul primit: „Nu trece prin viață prea repede, astfel încât cineva să fie nevoit să arunce o cărămidă în tine, ca să-ți capteze atenția!” Mintea duce un veșnic război între regretele trecutului și spaimele viitorului
Trăieşte viaţa pe care o iubeşti! by Alexandra Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91668_a_93006]
-
cu mapa neagră în mână, cu un abur vag din cuvintele și prospectele acelea încă în jurul lui, o atmosferă de afaceri care se dezlipea de pe el cu fiecare pas, ca un șal alunecând fără să-l observi de pe umăr. Deschidea portiera mașinii, arunca mapa pe locul din spate, se așeza la volan. Dar abia după ce parcurgeam câțiva kilometri și ajungeam „în câmp“, obrazul lui se destindea și acea bună dispoziție naivă revenea treptat și cu discreție în trăsăturile lui, privea ogoarele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
mizerabil. O apucă de mîner scoțînd-o la iveală, o zdrăngăne lovindu și-o de coapsă, balansîndu-se incomodat, pășind greu, în timp ce domnul Președinte îl urmărește în oglinda retrovizoare cum se apropie. — Nu sînt deloc superstițios, zice domnul Președinte jucîndu-se cu manivela portierei, ridicînd și coborînd neliniștit geamul, dar crezi că ar putea să fie ăsta un semn? Nu că m-aș îndoi eu de legitimitatea acțiunii, mă întreb și eu ca tot omul dacă nu cumva ar fi mai cuminte să amînăm
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
parbriz încercînd să analizeze dintr-o privire cele două siluete, nu-i place ce vede, pantaloni cu dungă, paltoane lungi din lînă, pălării demodate. — Mai întîi Sena, iar acum voi, domnilor, zice oprind motorul, părăsind scaunul șoferului, închizînd cu grijă portiera. Cum vă închipuiți că o să vă puteți simți în largul vostru îmbrăcați ca de ședință, nu era vorba că cel mai important este să nu atragem atenția asupra noastră? Monte Cristo încă-și mai rumegă gîndurile care-l muncesc de
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
se strînge inima. Altcineva în locul meu s-ar fi simțit jignit, domnilor, intră în vorbă șoferul, dar din partea mea să știți că n-are de ce să vă fie frică, mi-am dat seama din secunda în care mi ați deschis portiera că e ceva la mijloc, face pe deșteptul. — Bine, îi răspunde Roja, dar promiți c-o să-ți ții gura? Piatră de mormînt, domnii mei, spune șoferul, doar nu sînteți primii pe care-i aud că vor să pună țara la
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
Aro 10, le trece în revistă. — Poluare ca în iad, zice șoferul cu ochii la țevile de eșapament, într-o zi o să murim din cauza poluării, prevestește, oprind lîngă o bordură într-un con de beznă. — Mulțumesc șoferică, zice Roja trîntind portiera, avînd impresia că lasă în urmă ceva de care se desparte cu cea mai mare bucurie, știi ce, Părințele, începe din nou să vorbească singur, n ai avut impresia că toate mașinile alea erau conduse de niște femei care habar
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
că începe să amețească. — Ai văzut ce ochi a făcut nevastă-mea cînd i am spus că s-ar putea să ne întoarcem într-o oră, cel mult două, dacă totul iese conform planului, spune domnul Președinte punînd mîna pe portieră, trăgînd energic și trîntindu-se pe scaunul copilotului. — Credeam că măcar de data asta o să treceți dumneavoastră la volan, zice Sena, jucîndu-se cu cheia de contact între degete. — Vezi cum e, zice domnul Președinte, nu știi niciodată ce tîmpit poate da
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
ai ajuns să fii primul său confesor, să-i iei pînă și locul doamnei Mina, să te prăpădești de rîs nu alta. — V-ați și întors, tresare Sena, întinzîndu-se peste bordul mașinii, trăgînd cu două degete pîrghia care eliberează încuietoarea portierei. — Doar nu te-o fi luat cu somn, zîmbește domnul Președinte, urcînd repejor la locul său. — încă nu, dar nici mult n-a mai lipsit, spune Sena. — Dă-i drumul, încearcă domnul Președinte să nu mai piardă timpul, ne întoarcem
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
perfect al omului din umbră care iese la rampă exact atunci cînd este nevoie de el. Sper că nu aștepți de mult, Mina, se îngrijorează domnul Președinte, nu știe pe ce să pună mîna mai repede, pe geamantan, pe mînerul portierei sau pe bușonul portbagajului. Lăsați-i pe restul să vorbească ce vor, să vă șușotească pe la spate, nici unul nu vă ajunge nici măcar pînă la glezne, adaugă Sena. Unde mergem? întreabă doamna Mina nerăbdătoare, urcînd pe bancheta din spate. Trebuie să
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
niște cordeline. Am văzut o cu ochii mei. — îți bați joc de mine? încercă să-i răspundă Sena pe un ton grav, sperînd că totul nu-i decît o glumă. Aș vrea eu, îi răspunse Dendé privind atent în oglinda portierei, dîndu-și seama că nu-i urmărește nimeni. Numai de asta n-am mai avea nevoie acuma, ca cineva să ne oprească și să ne întrebe cu ce treabă ne aflăm în zona asta, adăugă. — Asta înseamnă că ce s-a
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
repede s-au mișcat căzăturile de la Tîrgoviște pînă în Ghencea. își privi ceasul și își dădu seama că nu mai putea să piardă nici o clipă. Lăsă cheia în contact, motorul pornit și trase frîna de mînă înainte să-și deschidă portiera și să părăsească automobilul. Se apropie prudent de baricadă, cu pași mărunți, încercînd să o străpungă cu privirea. Cînd ajunse la un pas de caroseria IMS-ului se convinse în sfîrșit că totul era părăsit și că putea să cerceteze
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
podea. Impactul a fost de mai mare dragul. Chiar dacă am ținut ochii strîns închiși și bărbia în piept, tot am simțit o șarjă de scîntei trecînd pe lîngă noi ca într-un foc de artificii. Bineînțeles că parbrizul și geamurile portierelor s-au făcut țăndări. Luneta însă a rămas intactă ca prin minune. N-am oprit decît la vreun kilometru mai încolo, ajunsesem deja în Ghencea, deci trecusem peste ce fusese mai greu fără să facem deloc vîlvă în jurul nostru. Am
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
ars. M-au lăsat toate răbdările. Catîr ce ești. Mă aștepți neclintit dacă vrei să-ți fie bine, adăugă luîndu-și imediat tălpășița, pierind în noapte. Cîteva rafale de vînt se porniră din senin exact cînd ajunse la doi pași de portiera mașinii, umflîndu-i pentru cîteva clipe haina, spulberîndu-i în față praful de pe marginea drumului, încercînd parcă să-l provoace. Își ținu respirația și strînse din pleoape pînă ce răbufneala trecu de tot și numai după aceea se puse atent pe treabă
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
cîteva clipe haina, spulberîndu-i în față praful de pe marginea drumului, încercînd parcă să-l provoace. Își ținu respirația și strînse din pleoape pînă ce răbufneala trecu de tot și numai după aceea se puse atent pe treabă. Cercetă mai întîi portiera și răsuflă ușurat descoperind că era descuiată. O deschise și, dintr-o mișcare se sui pe scaunul șoferului. Din păcate nu găsi cheia în contact, așa că misiunea i se complica puțin. Începu să pipăie cu palma dedesubtul volanului pînă ce
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
tare decît motorul elicopterului. I-am spus lui Sena să mă aștepte, că n-o să dureze mult, că n-avea cum să-mi ia mult timp să mă asigur că nu era nici o păcăleală la mijloc. Abia după ce am trîntit portiera și m-am îndepărtat cîțiva pași de mașină mi-am dat seama că nimerisem în mijlocul unui focar de infecție. Cît vedeai cu ochii erau numai mormane de moloz și gunoaie. Nu aveam încotro, așa că mi-am făcut curaj și am
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
pot trage cu ochiul de o sută de ori mai bun decît butoiul ăla de tablă împuțit în dosul căruia am fost nevoit să mă pitesc pînă ce pilotul a primit ordin că poate să-și ia tălpășița. Reveni în dreptul portierei deschise și se gîndi că pentru munca ce o avea de făcut era mai comod să rămînă pe carosabil decît să se urce la volan. Aplecîndu-se din stînd în picioare i ar fi venit mult mai ușor să ajungă la
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
am zis, dar un avocat ieșit În oraș la ora asta din noapte, și Încă de la o firmă așa simandicoasă? Îți imaginezi, cu siguranță, că eu mai cred În povești cu zâne. L-am urmat, totuși, la mașină. Șoferul deschise portiera. Cu un picior pe scăriță, am aruncat o privire Înăuntru. Un bărbat mirosind a apă de colonie se aplecă Înainte, cu chipul ascuns În umbră, iar când vorbi, vocea lui fu rece și deloc amabilă, ca a cuiva care se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
cu mașina acasă. Am luat bancnotele și am spus: — Ei, ce naiba, nu făceam decât să mă duc la culcare și să dorm. Asta pot să fac oricând. Am lăsat capul În jos și am urcat În mașină. Să mergem, Ulrich. Portiera se trânti și Ulrich se urcă În mașină pe scaunul șoferului, avându-l alături pe Tinerel. Ne-am Îndreptat spre vest. — Unde mergem? am Întrebat. — Toate la momentul potrivit, Herr Gunther, zise el. Servește-te cu o băutură sau cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
Înainte de a ajunge Într-o curte mare, cu pietriș pe jos, care era Înconjurată din trei părți de clădirea centrală lungă, cu două aripi laterale, care alcătuia reședința. Ulrich opri lângă o mică fântână și sări din mașină ca să deschidă portierele. Ne-am dat jos. Închizând cercul În jurul curții, se afla un pasaj al cărui acoperiș era susținut de căpriori subțiri și de coloane din lemn, unde patrula un bărbat Însoțit de o pereche de câini Dobermann fioroși la vedere. Altă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
am aflat din nou În holul modest, așteptându-l pe valet să apară cu Ulrich, am auzit o altă mașină oprind afară. Era prea zgomotoasă ca să fie o limuzină, așa că am bănuit că era o mașină sport. Se trânti o portieră, se auziră pași pe pietriș și apoi o cheie Învârtindu-se În ușa de la intrare, pe care intră o femeie pe care am recunoscut-o imediat ca fiind Ilse Rudel, vedeta de cinema de la UFA Film Studio. Purta o haină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]