1,765 matches
-
fiind că acesta constituie o subtilă combinație de categorisiri mai mult sau mai puțin implicite cu valori și norme individualiste și meritocratice, prin care societatea americană se autocelebrează. Pentru a recurge la o celebră maximă leninistă, am putea spune că rasismul, alungat pe ușa din față (cea a legislației anti-discriminatorii și a denunțării mediatice), se Întoarce pe fereastră, pe furiș, adesea sub o formă de nerecunoscut. Recunoașterea unui eșec al antirasismului constituie așadar o presupoziție comună „teoriei” „rasismului instituțional” și celei
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
putea spune că rasismul, alungat pe ușa din față (cea a legislației anti-discriminatorii și a denunțării mediatice), se Întoarce pe fereastră, pe furiș, adesea sub o formă de nerecunoscut. Recunoașterea unui eșec al antirasismului constituie așadar o presupoziție comună „teoriei” „rasismului instituțional” și celei a „rasismului simbolic”, ale căror problematici, instrumente de analiză și, mai ales, perspective ideologico-politice diferă foarte mult ă tot așa cum revoluția diferă de educație ca metodă de acțiune preconizată pentru rezolvarea problemei rasismului. Oricum, În ceea ce privește Școala „rasismului
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
pe ușa din față (cea a legislației anti-discriminatorii și a denunțării mediatice), se Întoarce pe fereastră, pe furiș, adesea sub o formă de nerecunoscut. Recunoașterea unui eșec al antirasismului constituie așadar o presupoziție comună „teoriei” „rasismului instituțional” și celei a „rasismului simbolic”, ale căror problematici, instrumente de analiză și, mai ales, perspective ideologico-politice diferă foarte mult ă tot așa cum revoluția diferă de educație ca metodă de acțiune preconizată pentru rezolvarea problemei rasismului. Oricum, În ceea ce privește Școala „rasismului instituțional” În prima sa formă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
o presupoziție comună „teoriei” „rasismului instituțional” și celei a „rasismului simbolic”, ale căror problematici, instrumente de analiză și, mai ales, perspective ideologico-politice diferă foarte mult ă tot așa cum revoluția diferă de educație ca metodă de acțiune preconizată pentru rezolvarea problemei rasismului. Oricum, În ceea ce privește Școala „rasismului instituțional” În prima sa formă, Înțelegem cu ușurință că modelul propus de ea pentru „rasismul alb” a fost de natură să sporescă pesimismul mediilor antirasiste, care nu puteau să-și mai pună speranțele decât Într-o
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
rasismului instituțional” și celei a „rasismului simbolic”, ale căror problematici, instrumente de analiză și, mai ales, perspective ideologico-politice diferă foarte mult ă tot așa cum revoluția diferă de educație ca metodă de acțiune preconizată pentru rezolvarea problemei rasismului. Oricum, În ceea ce privește Școala „rasismului instituțional” În prima sa formă, Înțelegem cu ușurință că modelul propus de ea pentru „rasismul alb” a fost de natură să sporescă pesimismul mediilor antirasiste, care nu puteau să-și mai pună speranțele decât Într-o Revoluție, modalitate de a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
ales, perspective ideologico-politice diferă foarte mult ă tot așa cum revoluția diferă de educație ca metodă de acțiune preconizată pentru rezolvarea problemei rasismului. Oricum, În ceea ce privește Școala „rasismului instituțional” În prima sa formă, Înțelegem cu ușurință că modelul propus de ea pentru „rasismul alb” a fost de natură să sporescă pesimismul mediilor antirasiste, care nu puteau să-și mai pună speranțele decât Într-o Revoluție, modalitate de a rupe complet cu trecutul și, În același timp, mijloc de izbăvire. Speranța utopică intra În
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
dezmoștenitului, a victimei totale (cei numiți În Franța „sans papiers” etc.). „Victimizarea” negrului american putea, Într-adevăr, să apară, așa cum susținea St. Clair Drake, ca Înscrisă În sistemul de relații sociale și de instituții care le interzicea membrilor categoriei supuse rasismului să aibă acces deplin la un anumit număr de avantaje și de bunuri ținând În special de educație, de „relații”, de competență, de bani, de nivelul de viață, de Îngrijirea medicală, de justiție, de spațiul de locuit etc. (Drake, 1965
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
În special de educație, de „relații”, de competență, de bani, de nivelul de viață, de Îngrijirea medicală, de justiție, de spațiul de locuit etc. (Drake, 1965, p. 772). Rezultatul unei astfel de abordări impune o reconsiderare completă a antirasismului: dacă rasismul se confundă cu funcționarea discriminatorie obișnuită a societății „albe”, dacă Îi exprimă normalitatea, și nu o dimensiune patologică și marginală, nu mai poate fi vorba de ameliorarea relațiilor interetnice În cadrul acesteia, ci de distrugerea printr-o Revoluție sau de lăsarea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
distrugerea printr-o Revoluție sau de lăsarea În urmă, abandonarea, uitarea unei astfel de societăți. Cel puțin din punctul de vedere al celor care nu acceptă ordinea socio-rasială americană. Acesta a fost un moment de răscruce În analiza teoretică a rasismului, ca și În reprezentările acțiunii antirasiste. Nu mai era vorba despre câțiva americani albi care erau rasiști (ei și numai ei), ci America albă În Întregime era rasistă. Rasismul Însemna puterea albă, care domnește În mod obișnuit În societatea albă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
Acesta a fost un moment de răscruce În analiza teoretică a rasismului, ca și În reprezentările acțiunii antirasiste. Nu mai era vorba despre câțiva americani albi care erau rasiști (ei și numai ei), ci America albă În Întregime era rasistă. Rasismul Însemna puterea albă, care domnește În mod obișnuit În societatea albă, și, În același timp, apărarea dominației albilor, legitimarea subordonării unui grup rasial față de altul (Carmichael și Hamilton, 1967, p. 3; Blauner, 1972, pp. 9-10). Această abordare a făcut obiectul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
subordonării unui grup rasial față de altul (Carmichael și Hamilton, 1967, p. 3; Blauner, 1972, pp. 9-10). Această abordare a făcut obiectul unor discuții pe cât de numeroase, pe atât de rodnice (Henriques, 1984). Recunoaștem aici o variantă a modelului colonialist de rasism, ceea ce permite redefinirea acestuia ca un colonialism intern (Blauner, 1969; Pettigrew, coordonator, 1980, p. 238 și urm.; Miles, 1989, pp. 51-52). Oricum, noțiunea polemică de „rasism instituțional” a dat naștere unei noi paradigme: din fenomen minoritar și patologic, ținând de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
pe atât de rodnice (Henriques, 1984). Recunoaștem aici o variantă a modelului colonialist de rasism, ceea ce permite redefinirea acestuia ca un colonialism intern (Blauner, 1969; Pettigrew, coordonator, 1980, p. 238 și urm.; Miles, 1989, pp. 51-52). Oricum, noțiunea polemică de „rasism instituțional” a dat naștere unei noi paradigme: din fenomen minoritar și patologic, ținând de disfuncționalitatea anumitor componente ale ordinii sociale, rasismul devine un fapt majoritar și „normal”, ba chiar un sistem normativ ilustrat de funcționarea instituțiilor și Înscris În interacțiunile
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
colonialism intern (Blauner, 1969; Pettigrew, coordonator, 1980, p. 238 și urm.; Miles, 1989, pp. 51-52). Oricum, noțiunea polemică de „rasism instituțional” a dat naștere unei noi paradigme: din fenomen minoritar și patologic, ținând de disfuncționalitatea anumitor componente ale ordinii sociale, rasismul devine un fapt majoritar și „normal”, ba chiar un sistem normativ ilustrat de funcționarea instituțiilor și Înscris În interacțiunile obișnuite. Concluzia practică a acestei viziuni asupra unui rasism intrinsec („America este o societate intrinsec rasistă”) este mai Întâi că rasismul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
fenomen minoritar și patologic, ținând de disfuncționalitatea anumitor componente ale ordinii sociale, rasismul devine un fapt majoritar și „normal”, ba chiar un sistem normativ ilustrat de funcționarea instituțiilor și Înscris În interacțiunile obișnuite. Concluzia practică a acestei viziuni asupra unui rasism intrinsec („America este o societate intrinsec rasistă”) este mai Întâi că rasismul nu poate fi eliminat fără o transformare radicală a societății În toate componentele sale. Apoi, că lupta care trebuie dusă tinde să se confunde cu procesul revoluționar și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
rasismul devine un fapt majoritar și „normal”, ba chiar un sistem normativ ilustrat de funcționarea instituțiilor și Înscris În interacțiunile obișnuite. Concluzia practică a acestei viziuni asupra unui rasism intrinsec („America este o societate intrinsec rasistă”) este mai Întâi că rasismul nu poate fi eliminat fără o transformare radicală a societății În toate componentele sale. Apoi, că lupta care trebuie dusă tinde să se confunde cu procesul revoluționar și că mobilizarea antirasistă sintetizează sau rezumă toate mobilizările socio-politice: rasismul explică totul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
Întâi că rasismul nu poate fi eliminat fără o transformare radicală a societății În toate componentele sale. Apoi, că lupta care trebuie dusă tinde să se confunde cu procesul revoluționar și că mobilizarea antirasistă sintetizează sau rezumă toate mobilizările socio-politice: rasismul explică totul (tot ce merge prost și tot ce rănește), iar antirasismul Înlocuiește tot ceea ce rămâne. În sfârșit, această viziune holistă sau puternic sociologizantă („Societatea este rasistă”) ocultează orice diviziune socială ireductibilă la opoziția „albi-negri”, contribuind astfel la radicalizarea raporturilor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
Islamică”, mișcare condusă și Întruchipată astăzi de liderul carismatic Louis Farrakhan, este cea mai vizibilă ilustrare. Antirasismul de rezistență identitară, lansat de minorități active, a devenit astfel un contrarasism de masă, organizat politic. Dacă presupunem, dintr-o perspectivă antirasistă, că „rasismul alb” este imposibil de eliminat și că „Revoluția neagră” nu mai este decât un mit desuet, naționalismul negru separatist rămâne singura cale posibilă (Fredrickson, 1993, p. 53). Orice orientare „interrasistă” (Fredrickson, 2000, p. 152 și urm.), presupunând valori și norme
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
naționalismul negru separatist rămâne singura cale posibilă (Fredrickson, 1993, p. 53). Orice orientare „interrasistă” (Fredrickson, 2000, p. 152 și urm.), presupunând valori și norme universaliste, este atunci respinsă ca fiind o utopie abstractă. Rămâne de schițat o critică metodologică a „rasismului instituțional” În calitate de model de inteligibilitate susceptibil de a fi funcțional În cercetările din științele sociale. Să mergem direct la esențial: referința acestui concept este vagă și globalizantă. Ea cuprinde, Într-adevăr, toate excluderile, segregările sau discriminările, precum și toate dezavantajele care
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
este vagă și globalizantă. Ea cuprinde, Într-adevăr, toate excluderile, segregările sau discriminările, precum și toate dezavantajele care afectează minoritățile sau grupurile deviante, bachiar toate formele de dominație și exploatare considerate nedrepte sau ilegitime. În plus, utilizările explicative curente ale expresiei „rasism instituțional” păcătuiesc printr-o prea mare generalizare. Așa cum remarca Michael Banton, stigmatizăm astfel inegalitățile observate, fără a le determina Însă cauzele (Banton, 1997, p. 46). Și presupunem prea curând că problema intenționalității acestor comportamente este rezolvată: intențiile actorilor sunt neglijate
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
Între paranteze. Funcția cauzală este atribuită exclusiv structurii sociale. Iluzia explicativă Îmbracă astfel un uzaj cu dominantă polemică. De aceea, dacă dorim să salvăm modelul, este necesar să-l redefinim de o manieră cât mai restrictivă și să desemnăm prin „rasism instituționalizat” procesele de transformare În rutină birocratică a practicilor discriminatorii. Redefinirea ne permite să evităm mai ales tentația de a confunda „rasismul instituțional” cu „rasismul simbolic”, În măsura În care vrem să ne referim prin această ultimă expresie la practici de excludere ce
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
să salvăm modelul, este necesar să-l redefinim de o manieră cât mai restrictivă și să desemnăm prin „rasism instituționalizat” procesele de transformare În rutină birocratică a practicilor discriminatorii. Redefinirea ne permite să evităm mai ales tentația de a confunda „rasismul instituțional” cu „rasismul simbolic”, În măsura În care vrem să ne referim prin această ultimă expresie la practici de excludere ce au la bază intenții sau convingeri rasiste. Pe scurt, ambiguitatea categoriei „rasismului instituțional” nu poate permite o mai bună cunoaștere a fenomenelor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
este necesar să-l redefinim de o manieră cât mai restrictivă și să desemnăm prin „rasism instituționalizat” procesele de transformare În rutină birocratică a practicilor discriminatorii. Redefinirea ne permite să evităm mai ales tentația de a confunda „rasismul instituțional” cu „rasismul simbolic”, În măsura În care vrem să ne referim prin această ultimă expresie la practici de excludere ce au la bază intenții sau convingeri rasiste. Pe scurt, ambiguitatea categoriei „rasismului instituțional” nu poate permite o mai bună cunoaștere a fenomenelor observate. Deși o
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
ne permite să evităm mai ales tentația de a confunda „rasismul instituțional” cu „rasismul simbolic”, În măsura În care vrem să ne referim prin această ultimă expresie la practici de excludere ce au la bază intenții sau convingeri rasiste. Pe scurt, ambiguitatea categoriei „rasismului instituțional” nu poate permite o mai bună cunoaștere a fenomenelor observate. Deși o astfel de perspectivă a favorizat conștientizarea limitelor interpretărilor psihopatologice, deși a contribuit la favorizarea și la Întreținerea conștientizării rasismului care acționează Într-o societate democratică presupus exemplară
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
intenții sau convingeri rasiste. Pe scurt, ambiguitatea categoriei „rasismului instituțional” nu poate permite o mai bună cunoaștere a fenomenelor observate. Deși o astfel de perspectivă a favorizat conștientizarea limitelor interpretărilor psihopatologice, deși a contribuit la favorizarea și la Întreținerea conștientizării rasismului care acționează Într-o societate democratică presupus exemplară, ea nu s-a transformat În instrument de cunoaștere. Armă a criticii, instrument polemic, dar nu modalitate de obiectivare a unei porțiuni a realității sociale. În ciuda caracterului vag al conceptualizării sale, această
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
intrinsec rasiste. De unde ideea unei responsabilități colective, care implică extinderea domeniului de aplicare a legislației existente la serviciile poliției și justiției, sănătății publice, educației și armatei (Abdallah, 1999). Să amintim că MacPherson, În raportul său, definește astfel ceea ce el numește rasism instituțional: „Eșecul colectiv al unei instituții care nu reușește să furnizeze un serviciu corespunzător și profesionist unor cetățeni din cauza culorii, a culturii sau a originii lor etnice. Acesta poate fi vizibil sau poate fi distins doar În procese, Într-o
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]