2,050 matches
-
și ideologizat în care ,,tovarășii" au privit un proces firesc de afirmare, la începuturi, a economiei moderne. Ca și lumea în mijlocul căreia se desfășura, finalul de Ev Mediu, acumularea primitivă a capitalului vorbește, în sine, despre căutări, frământări, găsiri și regăsiri ale ființei umane în raport cu noile provocări și cu eforturile sale intense de a evada din întuneric. Evident că este vorba despre mai mult decât o deposedare a unor oameni de unelte sau proprietăți, este vorba despre un proces de recunoaștere
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
dintre bărbat și femeie, se afectează profund, în sens pozitiv, structurile de tip social și tot ceea ce construiește omul occidental devine mai armonios și mai durabil. Familia capătă o putere mai mare și devine cu adevărat spațiul de discuție și regăsire a echilibrelor fundamentale ale omului. Și din cauza participării femeii, familia de tip occidental va fi mai puternică și va oferi mai mult în exterior. Cu femeia alături de bărbat lumea occidentală este întreagă și plină de farmecul acestei întregiri. Acest gest
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
Deresponsabilizarea morală căpăta accente grotești, în care cetățenii îl furau în permanență și cu insistență pe ,,domnul stat", nerealizând că de fapt, în modul respectiv de organizare socială, se fură pe ei înșiși. Pentru acești oameni, anticapitalismul înseamnă căutarea și regăsirea celui care să le conducă destinele și care să le ofere comoditatea pierdută. Motivul ,,tătucului", a acelui Mesia care trebuie să vină și să ne redea liniștea este prezent în toată mitologia socială din toate statele foste socialiste. ,, Cine conduce
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
mai vin, să vin oricând la masă. Am înțeles că mă invita de milă."96 Frapează în fragment deopotrivă umilințele prin care trece scriitorul, cât și constatarea lui amară că o masă, fie și modestă, servită în singurătate, echivalează cu regăsirea unui paradis pierdut. Incipitul capitolului Într-o după-amiază de august ni-l arată pe Fred luând prânzul în grădina unui restaurant de lux, împreună cu doi scriitori. E mereu iritat de calitatea îndoielnică a vinului și a felurilor de mâncare și
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
cetății, RL, 1977, 41; Alexiu, Ideografii, 57-60; Iorgulescu, Scriitori, 167-170; Regman, Explorări, 229-233; Grigurcu, Poeți, 504-507; Ruja, Valori, 161-164; Lit. rom. cont., I, 745-747; Dimitriu, Singurătatea, 176-180; Eugen Simion, Poezia la treizeci și trei de ani, RL, 1981, 23; Laurențiu Ulici, Momentul regăsirii: „Viața la treizeci și trei de ani”, CNT, 1981, 25; Mircea Martin, Temperatura sentimentelor, RMB, 1981, 11 427; Dana Dumitriu, Locuitorii „Paradisului”, RL, 1983, 8; Daniel Dimitriu, „Îngerii chilugi”, RL, 1983, 8; Valeriu Bârgău, Între kitsch și proza modernă, AST, 1983, 2
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290498_a_291827]
-
1.5. Identificarea cu rolul profesional Această identificare poate privi sarcina, întreprinderea, produsul fabricat sau serviciul prestat, profesia... Aceste dimensiuni au fost validate printr-o analiză factorială realizată pe date culese de la 1800 de persoane (Harpaz, 1986). Analiza empirică permite regăsirea lor la grupuri foarte diverse în planul componenței (pensionari, cadre didactice, muncitori, șomeri, lucrători temporari, studenți, ingineri). În lucrări mai recente, Estelle Morin (1997), pornind de la analiza unei vaste literaturi, definește sensul muncii prin trei dimensiuni. 1.5.1. Semnificația
Psihologia socială a organizaţiilor by Claude Louche [Corola-publishinghouse/Science/879_a_2387]
-
și în față jucau culorile pregătite cu atâta migală de el din plante naturale, cărămizi sau cărbuni. Parcă văd și acum prima oală pictată. A fost pictat destinul meu, căci oriunde m-au dus pașii în viață singura mângâiere și regăsire era când pictam.” Născută la 16 octombrie 1935 în satul Suhulat, comuna Tansa, jud. Iași. Studii: Școala Populară de Artă, Bacău, secția artă decorativă, prof. Letiția Oprișan, secția de pictură prof. Ilie Boca. Debut artistic - 1976 Bibliografie și reprezentare grafică
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
ieșeană, Naive art pages from Iași, Ed. Pim, Iași, 2003, pag. 79 - 82; Constantin Ostap, Povestiri despre Iași și despre ieșeni, Ed. Vasiliana’98, Iași, 2008, pag. 209. „Cu un talent real de povestitor, așa cum o face in clipele de regăsire în compania prietenilor, umorul său caracteristic, contribuie și la zămislirea compozițiilor sale naive. Privindu-i lucrările, simți sclipirile inteligenței omului dintr-o bucată care gândește curat și simplu, abordând realitățile vremii cu egală seriozitate și umor sănătos, hâtru și plin
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
obiecte familiare din mediul de viață (se decelează prin ce se aseamănă, prin ce se deosebesc, prin ce sunt identice), urmată de abstragerea însușirii, gândită ca element de sine stătător și individualizarea prin limbaj (denumirea noțiunii); b) verificarea înțelegerii noțiunii - regăsirea însușirii în alte obiecte, cât mai diverse, printr‑un efort de generalizare; c) controlul cunoștințelor dobândite - prin întrebări sau sarcini de genul: „cum este?”, „care este forma, culoarea?”, „arată‑mi alt obiect asemănător sau identic”; se mai folosesc jocurile dirijate
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
altfel, sistemul mondial a început să se organizeze tot mai evident ca o structură compozită, cu mai multe centre de putere. Lărgirea și avansarea construcției Uniunii Europene, avântul economic, cultural, politic și militar al Chinei, Indiei și Braziliei, secondate de regăsirea drumului pierdut de către Rusia ori de promovarea tot mai clară a intereselor Turciei,Africii de Sud ori Nigeriei, desenează în prezent un peisaj geopolitic în care echilibrul mondial de forțe se așază pe baze noi, în funcție de mizele locale sau regionale dar mai
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3038]
-
istorice și culturale, cât și valorificarea potențialului turistic. Reconstrucția străzii Cuza Vodă este gândită pe suportul unui hub cultural și creativ, destinat vizitatorilor; un loc de prezentare a meșteșugurilor locale, ca o încercare de recuperare a unui suflu pierdut, în regăsirea Iașului de altădată. Strategia de reconstrucție poate fi tradusă prin restaurarea fațadelor cu importanță istorică, păstrarea tramvaiului și căii de rulare, reintroducerea magazinelor și atelierelor, dezvoltarea spațiilor largi de lângă Filarmonică, mutarea parcărilor, eliminarea transportului cu autoturisme, îmbunătățirea iluminatului. Adiacent străzii
IA?IUL din perspectiva regener?rii urbane by Anca Mihaela Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/83081_a_84406]
-
subiect de-a dreptul schizomorf, cu personalități multiple. Acum, revenind la distincția Între subiectul modern și subiectul postmodern, mult timp și eu am crezut că adevărata identitate se poate obține, după cum susțin Jung, Blaga și alți teoreticieni, prin recentrare, prin regăsire, prin retotalizare, prin Întoarcere În sine. Visul sau modelul uman modernist este cel al subiectului centrat, nuclear, unic, care reușește să resoarbă toate fracționările la care este supus. Dar dacă evoluția noastră nu este aceasta? Dacă evoluția societății și a
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
care cred că definește Într-adevăr epistema de după naufragiul poststructuralismului, de după erodarea marii ipoteze că totul este doar relativ, aleatoriu și nesemnificativ (sau egal În semnificație și deci În nonsemnificație). În noua epistemă care Începe să se contureze se Încearcă regăsirea unui hipersens care să adune la un loc și să facă să coabiteze, fără să le distrugă reciproc, sensuri care Într-o paradigmă poststructuralistă se anihilau reciproc. Noua idee este că aceste sensuri divergente ar putea să coexiste pașnic și
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
cuvinte, fără discurs, fără istorie. Așa că e nevoie de coborârea În forme, de perceperea absențelor, de umplerea lor cu zei, de expansiunea istoriei. De la elegia a doua și până la a șasea se produce căderea, plină de nostalgie, căutând stabilitatea, căutând regăsirea În istorie, În cuvânt, În discurs a ceea ce e perceput acum ca pierdut. Abia apoi se Înțelege că se poate reveni În timpul splendorii prospectiv și nu retrospectiv, constitutiv și nu mimetic (la fel cum În Phaidros accesul la Idee poate
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
metoda asta critică? Poți să fii mai concret? În altă ordine de idei, mă gândeam adineaori că textul tău, deși vorbește mereu despre situarea În timp, de asumarea timpului și a relativității interpretărilor, În mod paradoxal pledează În subsidiar pentru regăsirea esențelor și despărțirea de relativism. Mai este aceasta o căutare În sensul postmodernismului, al cărui adept erai până nu demult, sau nu? Horea Poenar: Sau Într-un sens clasic? Anca Hațiegan: Nu cred că Marius Jucan a făcut o trimitere
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
numesc estetică, pentru că este o „trecere” În noapte, o „trecere” neașteptată, dar În același timp constat, În momentul În care a venit, că e Îmbucurătoare, binecuvântată, și de aceea apar aici conceptele evanghelice. Exemplul meu cu calul este forma de regăsire a identității eului care parcurge mai multe etape. Una este, așa cum s-a observat aici, ego-ul Închis, cealaltă este Dasein-ul, așa cum l-a gândit Heidegger, o alta este alergarea care depășește eul și care se realizează spre alteritate. Pentru că timpul
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
să ne acomodăm cu aceste date imposibil de contestat - proiectul gnostic, proiecția lui terestră. Tot într-o perspectivă platoniciană, și cu toate deformările intelectuale și mentale provocate de mai bine de șapte veacuri de existență a curentului, gnoza îndeamnă la regăsirea drumului spre cer, singura perspectivă în stare să aducă mântuirea. Plotin trece drept unul care-i combate pe gnostici într-una din Eneadele sale îII, 9). Totuși, opera lui pare să ilustreze una din modalitățile gnosticismului: și el condamnă lumea
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
puțin sigură iar greaca revine la modă. Greaca, adică autorii greci, adică filosofia grecească. Traducerile lor în latină permit reînnodarea cu continentul intelectual elenistic și cu potențialitățile păgâne precreștine. Desigur, întoarcerea la Platon, Homer, Tucidide, Herodot nu înseamnă neapărat și regăsirea unui Diogene ori Aristip, dar cunoașterea unor opere necontaminate de creștinism oferă mijloacele unei alternative dominației catolice. Consecințele inventării tiparului amplifică revoluția tehnică. Publicarea textelor comentate devenită un fapt curent îndepărtează neajunsurile aproximației religioase și asigură o alură științifică documentației
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
bunuri corupe o civilizație în care oamenii doresc luxul, ceea ce e superfluu, dincolo de necesar. Atunci când vor mai mult decât e normal și aspiră la satisfacerea unor dorințe nenaturale și necesare, ei pun în mișcare un mecanism blestemat: suferința, durerea, necazul. Regăsirea căii înțelepciunii indexate în funcție de lecțiile date de natură presupune o trecere prin învățăturile lui Epicur. înainte de a muri - o evidență tragică -, să trăim în acord cu ceea ce ne învață natura: hedonismul. Un hedonism tragic, iată o nouă ocazie de a
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
atomistă epicuriană: plăcerea este atomică. Durerea, de asemenea. Hedonismul presupune o viteză, niște fluxuri, circulații libere. într-un trup, agitația dezordonată a particulelor generează suferință. De îndată ce tulburarea încetează, seninătatea revine, iar plăcerea o însoțește. Haosul atomic este semn al durerii; regăsirea armoniei corespunde păcii sufletului, deci a trupului - și viceversa. Este cunoscută implacabila lege originară formulată de Epicur în persoană: plăcerea presupune să-ți satisfaci doar dorințele naturale și necesare, să bei când ți-e sete, să mănânci când ți-e
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
poate cu greu să facă obiectul unei analize școlare. Opera este concepută ca expresie a conștiinței subiectului, iar scriitorul, prin opera sa, "exprimă" o "viziune personală asupra lumii". Studiul unei opere literare înseamnă decelarea, în opera respectivă, a conștiinței fondatoare, regăsirea conștiinței creatoare în spatele viziunii asupra lumii. Putem vorbi aici despre o stilistică "organică", deoarece opera este văzută ca o totalitate care nu poate fi descompusă. Cel mai celebru apărător al acestei viziuni asupra stilisticii este, fără îndoială, Marcel Proust, care
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
brâncușiene. Dincolo de clișeele din versurile de început, lirica lui își desenează treptat un discret și nepretențios contur. SCRIERI: Sufletul copacilor, București, 1964; Dimineață cu fluturi, București, 1967; La marginea lumii, București, 1970; Bucurii cotidiene, București, 1972; Nervurile toamnei, București, 1973; Regăsire la porți, București, 1976; Unghiuri mișcătoare, București, 1977; Culorile iubirii, București, 1978; Cântec de alean, București, 1980; Tăceri furate, București, 1981; Umbra mirată, București, 1983; Mirele nopții, București, 1985; Tainele iubirii, București, 1988. Traduceri: [Versuri], în Antologia literaturii maghiare, III
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290693_a_292022]
-
Dimineață cu fluturi”, GL, 1968, 24; Emil Manu, Modestie, VR, 1969, 12; Eugenia Anton, „La marginea lumii”, VR, 1971, 7; Emil Manu, „Nervurile toamnei”, SPM, 1973, 153; Magda Ursache, „Nervurile toamnei”, CRC, 1974,1; Piru, Poezia, II, 222-224; Hristu Cândroveanu, „Regăsire la porți”, TMS, 1976, 4; Paul Dugneanu, Poezia șoptită, LCF, 1976, 27; Emil Manu, Două cărți de poeme, SPM, 1976, 291; Paul Balahur, Regim sever de verticalitate, CL, 1976, 7; I. Dinulescu, Fantezie și disciplină lirică, R, 1976, 7; Eugen
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290693_a_292022]
-
porți”, TMS, 1976, 4; Paul Dugneanu, Poezia șoptită, LCF, 1976, 27; Emil Manu, Două cărți de poeme, SPM, 1976, 291; Paul Balahur, Regim sever de verticalitate, CL, 1976, 7; I. Dinulescu, Fantezie și disciplină lirică, R, 1976, 7; Eugen Dorcescu, „Regăsire la porți”, O, 1976, 30; Fănuș Băileșteanu, „Regăsire la porți”, RL, 1976, 33; Mihai Duțescu, „Unghiuri mișcătoare” , R, 1977, 12; Popa, Dicț. lit. (1977), 626; D. Octavian, „Culorile iubirii”, CL, 1979, 4; Felea, Aspecte, II, 155-157; Lit. rom. cont., I
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290693_a_292022]
-
LCF, 1976, 27; Emil Manu, Două cărți de poeme, SPM, 1976, 291; Paul Balahur, Regim sever de verticalitate, CL, 1976, 7; I. Dinulescu, Fantezie și disciplină lirică, R, 1976, 7; Eugen Dorcescu, „Regăsire la porți”, O, 1976, 30; Fănuș Băileșteanu, „Regăsire la porți”, RL, 1976, 33; Mihai Duțescu, „Unghiuri mișcătoare” , R, 1977, 12; Popa, Dicț. lit. (1977), 626; D. Octavian, „Culorile iubirii”, CL, 1979, 4; Felea, Aspecte, II, 155-157; Lit. rom. cont., I, 529-530; Cristian Moraru, „Umbra mirată”, RL, 1983, 39
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290693_a_292022]