1,359 matches
-
aproape de ele. În al treilea rând, ei au constatat de asemenea că bărbații ce fuseseră departe de partenere au ejaculat mult mai multă spermă „blocantă”, care este o spermă sterilă ce are scopul de a împiedica înaintarea spermatozoizilor unui potențial rival masculin. Cercetătorii au numit această sămânță: sperma Kamikaze 1! În concluzie, competiția dintre bărbați începe foarte devreme... Riscul de a-și vedea propria spermă detronată de a altuia îi face pe bărbați să se comporte în mod uimitor. „Kamikaze sperm
[Corola-publishinghouse/Science/1848_a_3173]
-
că tinerii își modificau modul în care își foloseau penisul, în acord cu modalități compatibile cu ipoteza vidării vaginului. Astfel, în urma informațiilor despre infidelitatea partenerei lor sau chiar după încetarea relațiilor cu partenera (contexte în care probabilitatea ca o spermă rivală să fie prezentă în aparatul genital este relativ mai ridicată) bărbații și femeile declară că partenerul masculin intră mai adânc si mai rapid în timpul copulației care urmează. Cât despre femeile infidele, acestea așteaptă în general cel puțin 48 de ore
[Corola-publishinghouse/Science/1848_a_3173]
-
mii de oameni luptându-se pentru o problemă a artei ca sălbaticii așa cum alți oameni s-au luptat pentru probleme politice sau religioase, învrăjbind familii, despărțind frați, distrugând afacerile unor firme, și în final, forțând de fapt organizarea unui teatru rival cu o trupă care să promoveze realismul împotriva teatrului vechi, în care se vor juca orice piese bune. M-am bucurat când această dispută din East Side a ajuns și în paginile ziarului meu (Steffens - Autobiography - 317-18). Așa cum amintește în
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
dominant în epocă discursul marxist sau practica reformistă? Care dintre acestea îi determină comportamentul efectiv? Era chiar atît de puternică lupta cu dreapta, astfel încît orice recunoaștere a crimelor comise de comunism ar fi reprezentat un atu în mîna partidelor rivale sau reacția socialiștilor era cauzată de dragostea față de "un frate rebel", dar totuși frate? Într-o anumită măsură, socialiștii dominați de marxism au considerat Uniunea Sovietică ca fiind primul stat socialist din lume, un stat spre care ei aspirau. În
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
toată durata istoriei Internaționalei a II-a. Constituirea Internaționalei Dispariția formală a Internaționalei I, în 1876, la puțin timp după prăbușirea Comunei din Paris, nu a împiedicat totuși dezvoltarea mișcării muncitorești 1. Aceasta va fi puternic divizată în două tendințe rivale care se dispută între ele. Pînă la începutul anului 1890, anarhiștii par în măsură să cîștige bătălia cu marxiștii, în special datorită influenței și prestigiului unor personalități ca: italianul Malatesta, olandezul Nieuwenhuis, rușii Bakunin 2 și Kropotkin. Continuînd redactarea Capitalului
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
acesteia. Mai multe tentative de reconstituire a AIM sau a unei organizații internaționale văd lumina zilei o dată cu închiderea conferințelor de la Berna (1876), Coire (Chur) (1881) și Paris (1883). La Paris, se vor ține, între 14-21 iulie 1889, două congrese muncitorești rivale, unul cu tendință reformistă, organizat de "posibiliști" cu o singură participare străină, cea a sindicaliștilor englezi, celălalt de orientare marxistă, la care participă delegați din 23 țări și națiuni europene, cu excepția Statelor Unite și Argentinei. Această a doua reuniune reprezintă adevăratul
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
mai tragică: acest colos care grupează militanții aderenți nu are decît picioare de lut, arătîndu-și astfel neputința. UN COLOS CU PICIOARE DE LUT (1923-1940) Frumoșii ani ai unității regăsite Începînd cu 1923, divizarea mișcării muncitorești în două blocuri ostile și rivale devine o realitate incontestabilă a cărei durată nimeni nu o poate prevede și nici depăși, în măsura în care nici una dintre cele două forțe prezente nu dorește cu adevărat să treacă peste acest moment. Eforturile persistente depuse de socialismul de stînga pentru a
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
se realizează în mare parte datorită Partidului Comunist. Acesta din urmă însă nu poate împiedica plecarea numeroșilor pionieri și întoarcerea unora dintre ei dar nu a tuturor la "Vechiul Cămin". Acest succes nu trebuie să facă uitată lupta tendințelor politice rivale, avînd ca țintă în primul rînd participarea ministerială: începînd cu 1924, socialiștii vor fi profund divizați în legătură cu acest subiect. În 1929, divergențele se adîncesc între majoritatea grupului parlamentar care apără politica participaționistă și majoritatea Comisiei administrative permanente. Un an mai
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
aprecierea unei posibilități de cooperare cu comuniștii. Considerat un simpatizant înfocat al acestora, Negrin se vede respins de COMISCO, în beneficiul grupării Llopis a cărei afiliere va fi definitiv recunoscută în timpul conferinței de la Viena (3-7 iunie 1948), în ciuda protestelor fracțiunii rivale. În contextul Războiului civil din Grecia, socialismul grec se confruntă, de asemenea, cu probleme nerezolvate. Imediat după lovitura de la Praga, mișcarea își reorientează strategia, lărgindu-se. În rîndurile sale, unii se gîndesc imediat la "o înțelegere socialistă mondială". În această
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
secțiunile Internaționalei a III-a nu au încetat să se ciocnească violent 18. La acest început al anilor '50, problema se pune în termeni total diferiți 19: în contextul Războiului Rece, lumea s-a organizat mai întîi în două blocuri rivale, iar mișcarea socialistă, în continuare interzisă în Uniunea Sovietică, se vede acum în situația de a refuza orice posibilitate de acțiune în Europa Orientală. Mult mai clar decît în cazul ISM, organizațiile aderente ale Internaționalei Socialiste se integrează în ceea ce
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
mai multă glorie, care-i aduc cel mai grabnic civilizația și prosperitatea; națiunea ar ajunge un trup fără suflet în chiar clipa când i-ar pierde; ar cădea imediat într-o stare de inferioritate față de națiunile cărora le este azi rivală și ar continua să le fie subalternă până când nu va recupera această pierdere, până când nu-i va crește iarăși un cap. I-ar trebui Franței cel puțin o generație întreagă pentru a-și reveni de pe urmele acestei nenorociri, pentru că oamenii
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
activitate sunt strâns legate unul de celălalt în sânul marilor grupuri financiare. Rivalitatea și conflictele dintre grupurile financiare sunt cele care determină evoluția economică generală. Sistemul pus în mișcare de capitalismul financiar este dirijat de o oligarhie rezultată din grupuri rivale, ce reușește, de bine, de rău, să introducă între ele un anumit grad de coordonare. Această elită economică conduce viața afacerilor în interesul unei clase capitaliste luate în ansamblul ei. Există o teorie a controlului bancar ce rezultă din cea
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
costisitoare, ceea ce mărește riscul pe care și l-ar asuma potențialii concurenți. Totuși, un factor de risc poate fi transformat Într-o oportunitate de creștere adoptându-se o strategie de creștere externă printr-o fuziune sau achiziție a unui potențial rival. 2.2.2.4. Fuziunile și achizițiile - instrumente ale unei strategii defensive de contracarare, anticipare sau reacție la acțiunile concurenților În cadrul sectoarelor oligopolistice și nu numai, deciziile de realizare a operațiunilor de fuziuni și achiziții pot reprezenta reacții la comportamentul
Fuziuni şi achiziţii de Întreprinderi. Particularităţi europene şi naţionale by Mariana SEHLEANU () [Corola-publishinghouse/Science/227_a_211]
-
proiectul de fuziune Société Générale-Paribas, inițiind o contraofertă publică de schimb asupra celor două bănci. Această reacție rapidă a permis companiei BNP să evite unirea celor doi concurenți ai săi, și să preia controlul asupra Întreprinderii țintă a principalului său rival, pentru a forma grupul BNP Paribas (Meier și Schier, 2006, p. 30). Un alt exemplu de acest tip este cel referitor la contraoferta lansată de consorțiul bancar condus de Royal Bank of Scotland. Acesta a reușit să achiziționeze ABN Amro
Fuziuni şi achiziţii de Întreprinderi. Particularităţi europene şi naţionale by Mariana SEHLEANU () [Corola-publishinghouse/Science/227_a_211]
-
distruge Imperiul de Apus, în 476. Pe ruinele Imperiului se înfiripă regate barbare (regatul ostrogot al lui Teodoric în Italia, regatul franc al lui Clovis în Galia...). După moartea lui Clovis, împărțirea regatului său duce la nașterea mai multor principate rivale, în timp ce adevărata putere este deținută de cei mai puternici aristocrați, majordomii, mai cu seamă de moștenitorii lui Pepin de Landen, care formează dinastia Pepinidă. În secolele al VI-lea si al VII-lea, noi valuri de popoare năvălesc asupra Europei
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
în peninsulă cu prilejul unei neînțelegeri în privința unei succesiuni; opoziția religioasă între vizigoții arieni și hispano-romanii catolici, pînă la convertirea regelui Reccared (586) la ortodoxia romană; rezistența șefilor fostei aristocrații și nesupunerea ducilor vizigoți. Slăbit de neînțelegerile între clanurile aristocratice rivale, regatul vizigot nu va mai putea rezista, la începutul secolului VII, invaziei musulmanilor veniți din Maroc. Merovingieni și Pepinizi După moartea lui Clothar (563), moarte care restabilise temporar unitatea stăpînirii france (Regnum Francorum), trei regate s-au constituit în mod
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
lupta împotriva aria- nismului, reunind Conciliul de la Niceea. După moartea lui Teodosius, în 395, la vremea cînd cele două imperii se despart tot mai mult, Orientul rămîne dominat de controverse religioase, întreținute de școlile teologice instalate pe lîngă sediile patriarhatelor rivale: Antiohia, Alexandria și, începînd cu Teodosius, Constantinopolul însuși, care-și datorează importanța faptului că este capitală. Neînțelegerile pornesc întotdeauna în primul rînd de la misterul Trinității, mai precis de la dubla natură, umană și di- Vină, a lui Hristos. În Antiohia, unii
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
dreptul de investituri a bunurilor temporale ale episcopatului (prin sceptru). Compromisul de la Worms nu a pus decît provizoriu capăt "luptei dintre Sacerdoțiu și Imperiu". Timp de aproape treizeci de ani, Germania trece prin tulburări grave, datorate înfruntării a două clanuri rivale care-și dispută o putere regală foarte slăbită, cel puțin la momentul acela: guelfii, partizani, după cum am văzut, ai Welfilor de Bavaria, se opun ghibelinilor (de la Weiblingen, nume al unui castel aparținînd familiei adverse, de Hohenstaufen). În 1152, prinții germani
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
să reconstituie un puternic imperiu compus din Italia și Germania. După moartea sa, însă, în 1250, Imperiul se prăbușește în anarhie: principii germani așază puterea imperială sub tutelă. Italia scapă, deci, Imperiului, Papa intervenind întru aceasta și profitînd de ambițiile rivale dintre prinții europeni, precum Carol de Anjou, Rudolf de Habsburg sau Petru de Aragon, pentru a împiedica reconstituirea unui puternic regat. Italia de Nord și Centrală este, ea însăși, sfîșiată de luptele dintre guelfi și ghibelini. La periferia Occidentului creștin
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
Camera Comunelor și transmițîndu-și părerile Camerei Lorzilor prin intermediul unui orator (speaker). Acest sistem nu numai că nu slăbește monarhia, ci îi asigură, dimpotrivă, un fundament și un "consens" în rîndul elitelor, consens precar, desigur, dar care nu există în regatul rival capețian. Eduard II (1307-1327) nu va ști să profite de această operă de redresare. Veleitar și cheltuitor, guvernînd sub influența favoriților săi, el nu întîrzie să intre în conflict cu Parlamentul, respingînd reformele propuse și văzîndu-se deîndată refuzat în privința subsidiilor
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
ale anumitor pontifi. De îndată ce Papa încearcă să-și impună autoritatea în afara statelor sale și pare hotărît să unifice Italia, ei nu ezită să-1 abandoneze. Ghibelinii, la rîndul lor, se definesc mai degrabă în termeni de opoziție între orașele sau clanurile rivale din interiorul aceleiași cetăți opoziție legată de cele mai multe ori de străvechi lupte familiale -, decît în raport cu adeziunea la programul imperial. În Italia de Nord, cea mai mare parte a cetăților face parte din Liga Lombardă și este dușmana dinastiei Staufen; în
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
Florența, Lucea) și orașe ghibeline (Sienna, Pisa, Pis-toia), ostilitatea politică născînd aici rivalități economice; în fiecare dintre aceste cetăți există clanuri guelfe și clanuri ghibeline, care practică între ele vendete și exilări, în chiar sînul partidului guelf dominant există facțiuni rivale -Albii și Negrii care se exclud și se combat. Dante Alighieri va trebui, după victoria Negrilor la Florența, să se exileze din orașul său în 1301 pentru a nu se mai întoarce acolo niciodată. În 1310, Henric VII de Luxemburg
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
mai stabile. S-a întîmplat ca centrele militare să se impună, înaintea revoluției industriale, periferiilor mai bogate și mai dezvoltate economic. Adesea, din rațiuni ideologice, sau centrul politic a fost separat de centrul economic, sau un centru economic nou și rival s-a dezvoltat în cadrul unei regiuni pînă atunci periferice. Acestor cazuri "de structură" le mai putem adăuga un element care apare în urma unor evenimente sau chiar accidental: este cazul Scoției, în strînsă legătură cu Anglia, care, în 1707, și-a
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
Știu că a trecut printr-o perioadă destul de nasoală. Nu-mi vine să cred cum poate să fie fata asta. Ea e cea care a încercat să-i saboteze compania lui Luke. Care și-a făcut o companie de PR rivală, care a falimentat. Ea e cea care a pierdut toți banii prietenului ei - și care se pare că a fost salvată în ultima clipă de taică-său. Și acum se poartă de parcă ar fi câștigat. Înghit în sec de câteva
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
cu eficientismul dominant, progresivismul a evoluat continuu în perioada 1928-1989, alimentând cu „ingrediente epistemice” din ce în ce mai temeinice eforturile de a construi o teorie curriculară cu adevărat științifică. În anii ’20, teoriile eficienței sociale și progresivismului au declanșat în SUA reforme educaționale rivale. „Tabăra eficientistă” (Bobbitt, Charters, Snedden ș.a.) și „tabăra progresivistă” (Dewey, Kilpatrick, Childs ș.a.) au intrat în dispută. Ambele susțineau optimizarea socială prin educație, dar propuneau realizarea acesteia prin viziuni curriculare foarte diferite. Boyd Henry Bode (1873-1953), colegul lui Charters de la
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]