1,422 matches
-
a perioadei comuniste ?), înghețată (rar). În ceea ce privește lichi dele, ar fi vorba de vin și țuică (rar), bere nealcoolizată la cutie (rar), ceai cald, sucuri carbogazoase, apă minerală. Porția „standard” de pomană ar arăta cam în felul următor : trei sau patru sarmale învelite în frunze de varză, așezate pe o farfurie de plastic, însoțite de o felie sau două de pâine și una de cozonac, plus un pahar de suc carbogazos fructat de tip „Fanta”. Cam la jumătate dintre distribuțiile pe care
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
cozonac, plus un pahar de suc carbogazos fructat de tip „Fanta”. Cam la jumătate dintre distribuțiile pe care le-am putut urmări (la unele dintre ele realizând și observație participativă, angrenat direct în procesul de împărțire a hranei), porțiile de sarmale erau însoțite și de o felie (bucată) consistentă de cozonac sau o altă patiserie de casă (chec, prăjitură etc.). În toate cazurile erau prevăzute cantități îndestulătoare de sticle de suc carbogazos de tip „Fanta”, uneori Coca-Cola, servit în pahare mici
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
o altă patiserie de casă (chec, prăjitură etc.). În toate cazurile erau prevăzute cantități îndestulătoare de sticle de suc carbogazos de tip „Fanta”, uneori Coca-Cola, servit în pahare mici de plastic de unică folosință. Uneori, pelerinii refuzau politicos porțiile de sarmale, dar acceptau bucuroși paharul cu suc sau altă băutură lichidă. Pomana (distribuția) are loc în marea majoritate a cazurilor în imediata apropiere a rândului, la gardul metalic al jandarmeriei ; în cazul hranei distribuite de primării se folosesc cantinele sociale din
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
și marginea înaltă a gardurilor jandarmilor. Resturile rămase (pahare și farfurii de plastic, șervețele) sunt fie abandonate pe loc, fie strânse de echipele de salubritate. În ultima vreme s-a răspândit obiceiul ca unul dintre membrii „echipei” care a adus sarmalele să colecteze aceste resturi într-un sac mare de plastic negru sau în coșuri de nuiele. Ritualul de primire a hranei este și el destul de codificat ; rareori am văzut persoane care să primească simplu și direct hrana, fără să spună
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
mulțumeau sau nu foloseau formulele rituale consacrate : „Bogdaproste, să fie de sufletul morților”. Încă din primele cercetări de teren, mi-am pus întrebarea de ce alimentul (felul de mâncare) cel mai răspândit în acest moment pentru a fi distribuit pelerinilor este sarmaua. Prezența sarmalelor în ospețele funerare a fost mereu o constantă în rețetele culinare din provinciile românești, sub numele de sarmale (Valahia) sau găluște (Moldova) (Lefter, 2010 : 495). Pentru antropologul Vintilă Mihăilescu, „sarmaua este reală pentru că este simbolică. Standardizată, este promovată
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
nu foloseau formulele rituale consacrate : „Bogdaproste, să fie de sufletul morților”. Încă din primele cercetări de teren, mi-am pus întrebarea de ce alimentul (felul de mâncare) cel mai răspândit în acest moment pentru a fi distribuit pelerinilor este sarmaua. Prezența sarmalelor în ospețele funerare a fost mereu o constantă în rețetele culinare din provinciile românești, sub numele de sarmale (Valahia) sau găluște (Moldova) (Lefter, 2010 : 495). Pentru antropologul Vintilă Mihăilescu, „sarmaua este reală pentru că este simbolică. Standardizată, este promovată drept mâncare
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
am pus întrebarea de ce alimentul (felul de mâncare) cel mai răspândit în acest moment pentru a fi distribuit pelerinilor este sarmaua. Prezența sarmalelor în ospețele funerare a fost mereu o constantă în rețetele culinare din provinciile românești, sub numele de sarmale (Valahia) sau găluște (Moldova) (Lefter, 2010 : 495). Pentru antropologul Vintilă Mihăilescu, „sarmaua este reală pentru că este simbolică. Standardizată, este promovată drept mâncare națională. Ea devine identitară și o regăsim în nenumărate meniuri sub eticheta mâncare națională (tradițională) românească și o
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
acest moment pentru a fi distribuit pelerinilor este sarmaua. Prezența sarmalelor în ospețele funerare a fost mereu o constantă în rețetele culinare din provinciile românești, sub numele de sarmale (Valahia) sau găluște (Moldova) (Lefter, 2010 : 495). Pentru antropologul Vintilă Mihăilescu, „sarmaua este reală pentru că este simbolică. Standardizată, este promovată drept mâncare națională. Ea devine identitară și o regăsim în nenumărate meniuri sub eticheta mâncare națională (tradițională) românească și o promovăm în toate ocaziile” (Mihăilescu, 2003 : 84). Sarmaua este asociată ideii de
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
Pentru antropologul Vintilă Mihăilescu, „sarmaua este reală pentru că este simbolică. Standardizată, este promovată drept mâncare națională. Ea devine identitară și o regăsim în nenumărate meniuri sub eticheta mâncare națională (tradițională) românească și o promovăm în toate ocaziile” (Mihăilescu, 2003 : 84). Sarmaua este asociată ideii de praznic, de sărbătoare, de bucurie, se mănâncă doar la „ocazii”, având deci capacitatea de a reactualiza momentele de euforie colectivă” (Stoica, 2004 : 205). Sarmalele, pe plan simbolic și culinar, sunt „semn de reconciliere”, un „balcanism gastronomic
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
națională (tradițională) românească și o promovăm în toate ocaziile” (Mihăilescu, 2003 : 84). Sarmaua este asociată ideii de praznic, de sărbătoare, de bucurie, se mănâncă doar la „ocazii”, având deci capacitatea de a reactualiza momentele de euforie colectivă” (Stoica, 2004 : 205). Sarmalele, pe plan simbolic și culinar, sunt „semn de reconciliere”, un „balcanism gastronomic cuceritor și unificator” (Pleșu, M., 2013 : 3). Pe teren, am văzut cum la Mănăstirea Prislop erau servite pelerinilor mari cantități de sarmale „bucovinene”, dar și „moldovenești”, de dimensiuni
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
de euforie colectivă” (Stoica, 2004 : 205). Sarmalele, pe plan simbolic și culinar, sunt „semn de reconciliere”, un „balcanism gastronomic cuceritor și unificator” (Pleșu, M., 2013 : 3). Pe teren, am văzut cum la Mănăstirea Prislop erau servite pelerinilor mari cantități de sarmale „bucovinene”, dar și „moldovenești”, de dimensiuni și consistență ce provocau mirarea deschis exprimată a pelerinilor ardeleni și bănățeni, obișnuiți cu alte rețete. Dincolo de distribuția și consumul propriu-zis, se regăsesc vechi spaime și temeri legate de riscul alimentar, de consumul unor
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
interdicții și practici alimentare sunt active mai ales acolo unde credincioșii sunt obligați prin forța lucrurilor să fie concentrați, numeroși (Sabban, 2010 : 806). Distribuția de hrană este și un semn de statut social (Douglas, 1984 : 12). La pelerinaje împart adesea sarmale antreprenori, oameni de afaceri, personalități politice locale (primari, cum ar fi cazul la Suceava), arătând că gestul în sine trebuie înțeles și apreciat în context local, în legătură cu evoluția socială a comunităților. Hrana este și o descriere a alterității ultime. Rromii
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
că gestul în sine trebuie înțeles și apreciat în context local, în legătură cu evoluția socială a comunităților. Hrana este și o descriere a alterității ultime. Rromii nu mănâncă de la pomana „gadjo” a românilor, iar românii, unii dintre ei, refuză să consume sarmale împărțite de rromi, acestea fiind percepute ca impure, preparate în condiții neigienice. Membrii comunităților neoprotestante se delimitează identitar de distribuția de hrană (pomană) prin aprecieri negative. Într-o broșură care critică violent cultul sfinților și venerarea moaștelor, este amintit versetul
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
În fine, într-unul dintre blogurile asociate ziarului Adevărul, Petre Florin Manole, care semnează „activist drepturile omului”, publică un text voit șocant, menit să trezească atenția cu ocazia „Zilei Internaționale a Rromilor, 8 aprilie”. Autorul leagă ideea distribuției publice de sarmale de cea de sărbătoare populară vulgară, îmbulzeală și manipulare politică. Faptul că se acordă mai multă atenție „festivismului” oficial decât unei politici realiste de eradicare a diferenței dintre Rromi și Români : „Milioane de români ling urmele de sarmale lăsate de
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
publice de sarmale de cea de sărbătoare populară vulgară, îmbulzeală și manipulare politică. Faptul că se acordă mai multă atenție „festivismului” oficial decât unei politici realiste de eradicare a diferenței dintre Rromi și Români : „Milioane de români ling urmele de sarmale lăsate de tancuri la paradele militare, toți plini de mândrie națională și datorii la întreținere” (Manole, 2013). Milă și filantropie Prezența cerșetorilor a fost constatată la toate pelerinajele la care am participat, fără nicio excepție, inclusiv la „micropelerinajele” de dată
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
dată, cea dintâi care trecea strada, venind spre noi cu tava acoperită cu un șervețel frumos brodat, era evreică. Ea, cea dintâi, ne aducea din cozonacul făcut de ea, din ouăle înroșite de ea, din mucenicii de opt martie, din sarmale, la Crăciun, zicându-i mamei: Ia, madam Cutare, să vezi cum mi-au ieșit. Cu cel al nebuniei dezlănțuite. Las la o parte că mâine vom lucra pe întreg cuprinsul țării, dar ceea ce se întâmplă aici, la București, în capitala
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
ochire, substituirea unui silogism adevărat cu unul fals. Prin anii ’70, un poet scria cam așa: „Toți oamenii au problema Veneției./ Numai venețienii nu au problema Veneției./ Deci, venețienii nu sunt oameni”. Cum poetul mai semnase și versul „Miroase a sarmale peste munții Carpați”, care lăsase muți de admirație câțiva dintre prietenii mei, falsul silogism despre venețieni i-a cucerit definitiv. Noroc cu Internetul, prin intermediul căruia azi ne putem verifica cunoștințele în domenii care nu ne sunt foarte apropiate. Iată o
[Corola-publishinghouse/Administrative/1857_a_3182]
-
des, semn al unei corespondențe autentice, esențiale, deși nu include vorbitul limbii române. Dar, de câte ori revin la București, amândoi se descurcă În conversații și chiar negociază În Piața Amzei pe limba precupeților, cumpărând ingredientele pentru felul lor de mâncare favorit, sarmalele preparate de legendara mătușa Olimpia. Figaro cu Superman Un mesaj urgent de la New York: „Superman te caută la telefon!“. Nu era o glumă. Era Într-adevăr Superman În persoană, Christopher Reeve, celebrul interpret al filmului cu același titlu, care dorea să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
sine, căci... chiar nu mai are nevoie de nimic... Poate doar de puțină sănătate, căci o mai dor pe ici, pe colo, oasele, nu mai are măsele să mestece bine, iar de sărbători sa umflat de la sarea din cârnați și sarmale șiașa a ajuns la spital cu Salvarea... Cât despre bucurii... ale ei sunt cele ale omului simplu: să-și știe copiii și nepoții bine, sănătoși, cu servicii bune și sigure și... să nu uite s-o mai viziteze din când
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
-se de la premisa că olandezii n-au nimic de a face cu Paștele ortodox și, conform indicațiilor superioare, ne aștepta un prânz de gală: icre, drob, caș, urdă, ciorbă de miel, friptură de miel, purcel de lapte, piftie de curcan, sarmale, clondire cu țuică, afinată, cabernet, merlot, fetească, băbească, pască și cozonac, coșuri cu ouă închistrite... Supușii Reginei au rămas uimiți de "paleta" de culori și arome. Am fost serviți de câteva "novice", roșii în obraji, sănătoase și frumoase, iar în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
asigurat la "bar" de șoferul meu, familiarizat de altfel în timpul liber cu mânuirea sticlelor și paharelor, și la masă de soția sa și de secretara ambasadei, toți puși la "patru ace". Meniul era "național", nelipsind țuica, vinurile și coniacul românești, sarmalele și micii și uneori, la întâlnirile cu conaționalii noștri, chiar "fasolea bătută", solicitată expres telefonic de invitați. La ziua națională saloanele, terasa și aleile grădinii erau pline de oaspeți, care, fără icre negre, languste și șampanie Mumm, se arătau foarte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
se puteau lăuda că au făcut avere, majoritatea ducând un trai modest o casă, o mașină, ceva agoniseală în bancă și cam atât. Dacă se întâlneau, se întâlneau o dată sau de două ori pe an la ambasadă la mici și sarmale și la un păhărel de țuică. Am cunoscut în Chile (dar și prin alte părți) și alt fel de emigrație, de alte naționalități: mai înstărită, mai unită, mai responsabilă față de membrii ei și față de țara unde se născuseră ei sau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
tă, cozonacii sunt doar cumpărați... N-am descoperit aici umilința noastră în fața lui Dumnezeu, nici iubirea de aproa pe. Poate că sunt mândri! Cum să-ți explic? Sărbătorile noastre sunt calde, un amestec de rugăciuni și voie bună, miros de sarmale și cântece, lumânări aprinse, dar și vese lie. În orașul meu mic și sărac toți oamenii din bloc ieșeau afară, făceau grătar, se invitau unul pe altul să guste, copiii erau ca și cum ar fi fost ai tuturor, pentru că toți aveam
Cireșe amare by Liliana Nechita () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1353_a_2386]
-
la 10 și tu la 7, nu spun că duminica fac grătar și tu nici nu mai știi să faci decât minestra, nu spun că li s-ar părea ciudat să stea fără televizor în cameră, că de sărbători fac sarmale, iar tu ai doar prilejul de a spăla mai multe farfurii... Ideea principală este: Dar nici nu se zbat să găsească. Ideea secundară: Cu toate că nu au nici școală, nici calificare. Finalul este... trăiască Italia! Scrisoarea 130 Noua mea „casă” îmi
Cireșe amare by Liliana Nechita () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1353_a_2386]
-
ducea lipsă de harul cântatului, pentru că am aflat noi de la Gh.T.Chirileanu: „Eminescu cânta frumos cântece populare și avea un glas dulce de-ți dădeai și cămașa să-l asculți... ” Nenumăratele voastre drumuri nu se putea să ocolească „Hanul Trei Sarmale”, unde erați atât de bine cunoscuți de Costache Luca hangiul și de coana Tinca hangița, care a dat nume și renume hanului cu cele trei sarmale puse pe masa mușteriilor, da’ sarmale nu șagă. Hangiul pirpiriu abia tăbârcea oalele cu
Un humuleștean la Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1273_a_1920]