1,240 matches
-
putem considera cu îndreptățire întemeietorul terminologiei filozofice latine după calapod grecesc, un începător de drumuri care a așezat temelia limbii scolastice a gîndirii medievale. De pildă, după cum precizează Traian Diaconescu în studiul său introductiv la Arta oratoriei, Cicero a consacrat tălmăcirea termenului logos prin latinescul ratio, pentru ca tot el să introducă primele echivalente latinești pentru conceptele tradiționale ale gîndirii grecești. Așadar, un pionier pe umerii căruia avea să se ridice tiparul limbilor neolatine de mai tîrziu. Cartea de față, Partitiones oratoriae
Sfîrăitul oratoriei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7010_a_8335]
-
forme/formule incipiente, întrucât rândurile ce urmează nu sunt un studiu critic (și, prin urmare, tehnic), ci, numai, o scrisoare deschisă către tine, - deschisă către tine! Cum îți făgăduiam acum patru-cinci zile, primind (și doar privindu-l), opusculul tău de tălmăciri din Rilke (Îngerul păzitor, Ed. Humanitas, 2007, - asta o spun nu pentru tine!), urma să citesc, dintr-însul, câte-un poem allabendlich, "seară de seară". E, pe cât cred, acest allabendlich, unul dintre cele mai frumoase cuvinte ale unei limbi pe
Șerban Foarță către Ioana Pârvulescu by Șerban Foarță () [Corola-journal/Journalistic/8924_a_10249]
-
ecoul "tăcerii cu zumzete de roi" dintr-o poemă a lui Blaga... Al cochiliei pline de rumoarea și de întreg aleanul mării; al unei metropole,-n amurg, pe care o percepi sonor, de după geamuri sau dintr-o fereastră, - această,-n tălmăcirea lui Dan Botta, "... măsură a așteptării,/ De atâtea ori împlinite și târziu,/ Când viul din noi e dorul revărsării/ Într-un alt viu." Cât despre Sehnsucht-ul am Fenster (care provine din A II-a Elegie, faimoasă prin incipitu-i abrupt: "Jeder
Șerban Foarță către Ioana Pârvulescu by Șerban Foarță () [Corola-journal/Journalistic/8924_a_10249]
-
tinerelor maici. Altminteri, proprie celor doi poeți, Silesius și Pragensis, le e nu doar trandafiriul misticității (sub)febrile, ci Trandafirul ca atare - al primului, "ohne Warum", al celui din urmă, "reiner Widerspruch"... Mai pe larg, dragă Ioana, în propria-ți tălmăcire, cel dintâi: "E roza făr' de ce, dă-n floare că dă-n floare,/ În seamă nu se ia, nu-ntreabă de-o vezi oare"; cel de-al doilea,-n aceea ignorată, din păcate, a lui Dan Dănilă (cf. R.M.R., Poeme
Șerban Foarță către Ioana Pârvulescu by Șerban Foarță () [Corola-journal/Journalistic/8924_a_10249]
-
mai mare și mai fertil traducător din limba română în cea franceză! Născuți în același an și aceeași lună, eu sunt mai bătrân cu... o săptămână! Adeseori am râs de această "înrudire astrologică". Alain e foarte prins cu nenumăratele sale tălmăciri (pe ușa studioului său din Bagneux, cu ani în urmă, era lipit un mic afiș: la machine a traduire...). Mi-a vorbit de surâsul meu "gentil", de "humorul tău, atât de diferit de al meu". Mi-am păstrat cumpătul și
Desprinderea de Paris by Ilie Constantin () [Corola-journal/Imaginative/9591_a_10916]
-
din Est, deci dinspre Levant, cumva, om totuși dintr-o țară mai friguroasă, năzuind la vinul liturgic și uleiul liguric, prețios ca uleiul verde din semințe de dovleac, din patria mea umbroasă, de dac, câștigându-mi patul și masa cu tălmăciri, din celebritățile acestui țărm rugos. Eu, iubind viile terasate de la Cinque Terre, ca pe orășelele Umbriei, găsind vila lui Montale ușor, sau casa lui Sbarbaro, bând o cafea la Rapallo, între două trenuri, unde de Ezra Pound abia se mai
Poezie by Adrian Popescu () [Corola-journal/Imaginative/7123_a_8448]
-
nume, căci doar romanul prinde lumea, fără alt sens și fără altă viață. Veacul de singurătate purta în arca sa întregurile vrăjite: al lumii și al meu, care, acum, închipuiau o pereche, dincolo și mai departe de orice popi, fără tălmăcire și fără violență. Și așa, fără s-o fi știut, romanul lui García Márquez s-a bucurat de ius-ul primae noctis, asupra mea, pînă cînd m-a preschimbat în cavalerul tristei figuri al sfîrșitului său. Și l-am primit
Heimatograma by Călin-Andrei Mihăilescu () [Corola-journal/Imaginative/11461_a_12786]
-
ocol și la cotețe. Ce ți-a rămas e numai aminte să-ți aduci De cum stăteai să numeri chemările de cuci De graurii, de sturzii, de țărcile istețe! Pia Rămâi cu mine îngere, și-ascultă La vraful de minuni în tălmăcire Ivite parcă mai presus de fire Cu o credință încă mult mai multă, Din patimă, durere și iubire, De care doar făptura ei ocultă Câtă-n tăcere, singură, exultă E-n stare, peste toate, să ne mire. Si ca-n
Poezii by Ion Horea () [Corola-journal/Imaginative/6323_a_7648]
-
în a ascunde sensul în umbra sunetului, care, la rându-i, îl reprezintă în mod simbolic. De fapt, a făuri și/sau a asculta interpretativ se traduce prin a compune/auzi o rostire de gând sau, altfel zis, sunetul, ca tălmăcire a gândului. Se prea poate însă ca ceea ce-și propune autorul prin opera sa să fie asemenea unui acordaj călăuzitor, menit să ne pregătească pentru o posibilă accedere spre idealitatea faptului său (ca valoare de înțeles). În acest caz
Aspecte ale rela?iei timp ? oper? by George Balint () [Corola-journal/Science/83152_a_84477]
-
din pisc, măcar că stă reazem trupului înspumat și tălpilor din mâl. Drept în picioare în fața ferestrei, la ceas potrivit, îmi sfâșie umbra fără să-mi arunce pe umeri făgăduita mantă cu fireturi de aur; cutremurat am zis: De ce dreptul la tălmăcire? Câte dovezi pot să aibă palmele mele întinse fără pete de sânge?, dar spornic întunericul lucrează izbindu-se de pereți, ca un protest. XXXIII. (măslinul desfrunzit) 1. E târziu, spuse călărețul, căci calul se adâncise în umbra fumurie; încă o
Poezie by Dumitru Velea () [Corola-journal/Imaginative/7102_a_8427]
-
plimbați-l până găsiți pătratul ideal.” Deci nu prea multe despre acești esențiali intercesori, lăsându-i deoparte pe cei căzuți, titlul antologiei trimițând la starea de spirit a celui ce se roagă, căutându-și calea, o dată ce, pe prima filă a tălmăcirii - în care, iată, apare un înger cu spadă, deci mai degrabă un arhanghel! - se ridică întrebarea: „Cine este Dumnezeu?” (Sfântul Augustin, Confesiuni, Cartea X, Capitolul VI), răspundea enumerând mai întâi ce nu este Dumnezeu („Am întrebat despre Dumnezeu întregul univers
Lirică religioasă by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Imaginative/13324_a_14649]
-
Sfânta Tereza de Avila sunt secondați de Miguel de Unamuno, Pierre Teilhard de Chardin, de Sören Kirkegaard, revenind, în capitolele următoare în altele, neașteptate, vecinătăți ale cucerniciei! Când sursa unei traduceri este Biblia, cum se întâmplă în cazul Psalmilor, fidelitatea tălmăcirii poate fi urmărită pe textul uneia din bibliile aflate la îndemână - de pildă aceea apărută sub îngrijirea patriarhului Iustinian. Sună așa, aici, începutul primului psalm al lui David: „1) Fericit bărbatul care n-a umblat în sfatul necredincioșilor și în
Lirică religioasă by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Imaginative/13324_a_14649]
-
cu legea lui e-n gând/ Căci fi-va ca un arbor sădit/ lâng-un pârâu/ ce dă din trupu-i roadă/ fără ca frunzărimea/ să i se ofilească/ va duce tot ce-ncearcă/ la cel mai bun sfârșit.” Fiecare din cele două tălmăciri își are câte un pasaj mai izbutit, cât mai aproape de cadențele originalului. Un Vicleim castilian, din secolul al XII-lea, dar descoperit prin 1785 de don Felipe Fernandez Vallejo, are 147 de versuri polimetrice - cu predominarea celor de 11 și
Lirică religioasă by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Imaginative/13324_a_14649]
-
32 de ani; tot pe atunci, probabil, va fi trecut și pragul veșniciei. Romulus Vulpescu ostenește însă în Villon (s-ar fi putut spune și întru Villon dacă prepoziția nu era sleită după un sălbatic viol colectiv), așadar se dedică tălmăcirii lui de peste o jumătate de veac. I-a dăruit, vasăzică, lui Villon mai mulți ani decît Dumnezeu! Nu există traducător român, nici - să zicem - Coșbuc în Divina Comedie, nici Șt. Aug. Doinaș în Faust, care să fi dus mai departe
"Deocheatele" lui François Villon by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/10932_a_12257]
-
urmare, accentul cade nu atât pe rezultatul final, cât pe activitatea propriu-zisă de traducere, pe ideea de proces, de negociere hermeneutică cu textul. Ceea ce deosebește cartea lui Mugurel Constantinescu de altele de aceeași factură este tocmai această preocupare pentru practica tălmăcirii. Astfel, partea cea mai importantă o constituie un corpus de texte în limba franceză provenind din sfera prozei și a poeziei, a eseului și chiar a literaturii pentru copii, însoțite de versiuni românești comentate în spirit comparativ, cu un ochi
LECTURI LA ZI by Irina Marin () [Corola-journal/Imaginative/13612_a_14937]
-
având drept punct focal textul de tradus. Secțiunea didactică din finalul volumului invită la exercițiu și pune cititorul în situația de a traduce „cot la cot,” de a comunica, în ciuda distanțelor spațiale și temporale, cu profesioniști sau amatori ai artei tălmăcirii. Capitolele de început nu rămân în acea sterilitate teoretică pe care o vădesc cele mai multe scrieri despre traducere, ci capătă viață prin exercițiul concret al dialogului cu textul. Elena Loghinovski, Dostoievski și romanul românesc, Editura F.C. Est-Vest, București, 2003, 261 p.
LECTURI LA ZI by Irina Marin () [Corola-journal/Imaginative/13612_a_14937]
-
trecut, practic, neobservate două frumoase cărți de poezie tipărite în limba franceză la editura clujeană Casa Cărții de Știință. Autorul lor este Gérard Bayo (n. 1936), tradus deja la noi cu alte două volume, - Poeme, 1991, la Editura Dacia, în tălmăcirea lui Mihai Zaharia, cu un cuvânt înainte de Horia Bădescu, volum distins cu marele Premiu "Lucian Blaga", la festivalul clujean, și Exod, tradus de Horia Bădescu și pe care am avut plăcerea să-l prefațez, scos de Editura Fundației Culturale Române
Un poet francez in România by Ion Pop () [Corola-journal/Imaginative/12537_a_13862]
-
primii poeți ai omenirii sunt obsedați de gândul morții ineluctabile și să citești strigătul lor disperat că nu există speranța, așa credeau ei, într-o viață dincolo de cea terestră. Iată finalul unui poem sumerian intitulat Moartea păstorului Dummuzi, în frumoasa tălmăcire a lui Ion Acsan: " Eroul, stăpânul nostru e-n țara pierzaniei Părintele recoltei, stăpânul vostru, e-n țara pierzaniei Ochiul lui, ce-mi încânta inima - și-a pierdut strălucirea Glasul lui ce-mi încânta inima - l-a năpădit muțenia. în
Trei milenii de poezie by Gheorghe CeauȘescu () [Corola-journal/Imaginative/11626_a_12951]
-
Să scuipi pe stăpâni“), epurate cu tact în forma hotărâtă pentru publicare. Ceea ce nu înseamnă că se șterg definitiv orice tendințe de emancipare. Tonalitatea aspră a versurilor pune pe gânduri și atrage atenția asupra unei coincidențe; apăreau concomitent în „Azi“ tălmăcirile lui Zaharia Stancu din Esenin. Un transfer direct de atitudini nu intră în discuție, dar se cuvine remarcată o reminiscență sigură, ce va alimenta acel vers imprecativ Ție îți vorbesc Americă, existent întocmai la poetul rus. Pe fondul insatisfacțiilor mocnite
Maria Banuș by Geo Șerban () [Corola-journal/Imaginative/12956_a_14281]
-
molcomit cu capul înspre miazăzi în tăcerea acestui adînc Aici ne suntem de imprevizibili ne suntem. înclinați a îmbrăca în alb un negru în doliu, aici unde doar nebunii mai au candoare, o ezitare - și ce mai ezitare sfioasă de tălmăcire divină marea unduind sub licuriri mîna însemnată de neant, ne pleacă - ne pleacă pînă și pădurea părăsind arborii într-o desfrunzire, iarna pustie de nea nimic nimic nu ne poate scurta drumul înscris Nimic mai adîncă decât durerea de memorie
Poezie by Andrei Zanca () [Corola-journal/Imaginative/11028_a_12353]
-
a făcut tot ce se putea omenește face pentru a reda, în formă inteligibilă, faldurile baroce ale prozei lui Husserl. Eforul său e lăudabil și august, de la inspirata traducere a lui Abschattungen cu „adumbriri” și pînă la directețea frustă a tălmăcirii lui Substruktion prin „substricție”. Altfel spus, e forma cea mai bună pe care o poate lua un text care, în original, e de o uscăciune care îndeamnă la sațietate. Din acest motiv, citită azi, la un secol de la ediția princeps
Noema și noesis by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4730_a_6055]
-
e. cummings redate pentru prima oara în limba română. Cu cat poetul american se avânta cu mai multă îndrăzneala pe culmile unui erotism de o agresivă blândețe, cu cat inovează mai spectaculos în limba, cu atat mai strașnic traducătorul ratează tălmăcirea, distrugând cu totul simetria ediției bilingve: de o parte avem un balet poetic, de cealaltă un dans din buric; de o parte vraja copleșitoare a unui erotism deplin, de cealaltă torturarea lui. Se afirma mereu - și orice traducător se poate
Camerele de tortură ale traducătorului by Paul-Gabriel Sandu () [Corola-journal/Journalistic/4480_a_5805]
-
accepți că pot fi respinse, de la Editura Casa de Pariuri Literare (una din cele mai dinamice edituri ale momentului), volume care îi au autori pe scriitori de valoarea lui Ioan Es. Pop și Daniel Bănulescu și, de la Editura Tracus Arte, tălmăcirea operei lui Shakespeare, realizată de un grup de trăducători coordonat de George Volceanov. În schimb, este greu să accepți că pot fi finanțate generos tot soiul de broșuri obscure, fără relevanță pentru literatura de astăzi. Tot astfel, chiar revista noastră
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/4641_a_5966]
-
și s-a scris prea puțin. Secerat de o boală nemiloasa, numai la 22 de ani, timpul și tăvălugul războiului l-au aruncat în neant într-o zi de mai (19 mai 1939), dimpreună cu cele două plachete ale sale: Tălmăciri din mine (1936) și Față Morgana (1938). Cât despre "Blocul scriitorilor tineri" și ceea ce trebuia să devină organul sau de presă: MANIFESTUL NOPȚII ALBE, se știe și mai putin, desi printre inițiatorii acestei mișcări literare, în afară de George Petcu, se aflau
George Petcu si "Manifestul Noptii Albe" by M. Cosmescu Delasabar () [Corola-journal/Journalistic/17767_a_19092]
-
I și ÎI) 1937-1939; * Debutează cu versuri în revistele: Anchetă (Târgoviște) și la Pământul (Călărași), în 1935. A mai colaborat la revistele: Hotarul (Arad), Festival (Silistra), Decalogul (Brașov), Revista scriitoarelor și scriitorilor români (Dir. Aida Vrioni), București ș.a.; * Debut editorial: Tălmăciri din mine (versuri), editat de Editură Pământul, Călărași, 1936; * Al doilea volum de versuri: Față Morgana, publicat la Editură librăriei Pavel Suru, București, 1938; * Recenzii despre aceste volume, în revistele: Ardealul (Brașov), Decalogul (Brașov), Hotarul (Arad) sub semnătură lui Al.
George Petcu si "Manifestul Noptii Albe" by M. Cosmescu Delasabar () [Corola-journal/Journalistic/17767_a_19092]