944 matches
-
a personalității care se exprimă cel mai pregnant în conduită, fiind cea mai ușor constatabilă latură a personalității. Nu există vreun tip temperamental inapt pentru creație, dar în funcție de domeniul de afirmare, este posibil ca un tip temperamental să predomine. Particularitățile temperamentale influențează stilul activității creatoare (continuu sau în salturiă ceea ce se răsfrânge asupra productivității și eficienței. E. Caracterul - ansamblul de atitudini direcționate divers: către sine, alții , către muncă, norme și valori. Puterea de muncă, perseverența, răbdarea, conștiinciozitatea, inițiativa, curajul, încrederea în
Problematica Creativităţii by MARILENA CRĂCIUN () [Corola-publishinghouse/Science/91590_a_92997]
-
caracteristic azi oricărei activități. Prezența permanentă a întrecerii atât la învățarea elementelor componente în combinarea lor, dar mai ales în timpul jocului favorizează dezvoltarea acestei trăsături și sporește interesul copiilor. Jocul este important pentru că prin el copilul se manifestă corespunzător particularităților temperamentale, cunoștințelor tehnice specifice nivelului de vârstă. În concluzie, trebuie subliniat că importanța aplicării jocului în pregătirea sportivă în educație și instruire derivă din faptul că o serie de trăsături cum ar fi inițiativa, creativitatea, competitivitatea, spiritul de colectiv se pot
Iniţierea în judo : jocuri şi exerciţii cu partener by Marin Chirazi () [Corola-publishinghouse/Science/364_a_641]
-
corespundă cu trebuințele unor elevi. în mod similar, școlile ar trebui să știe că, dacă se permite ca anumite stiluri de învățare să domine în cultura lor, vor continua să îndepărteze grupuri considerabile din comunitățile pe care le deservesc. Trăsăturile temperamentale constituie, de asemenea, un domeniu important în activitatea de studiere și cunoaștere a copilului, deoarece ne ajută să înțelegem modul în care el recepționează, suportă și exteriorizează relațiile negative cu cei din jur, particularitățile privind comunicativitatea și sociabilitatea ca factori
Psihopedagogia persoanelor cu cerinţe speciale: strategii diferenţiate şi incluzive în educaţie by Alois Gherguț () [Corola-publishinghouse/Science/874_a_1657]
-
profesionale și standarde morale. Societatea realizează socializarea în sensul dorit de ea prin școală, unde controlul este mai riguros, dar și prin familie. Deținând pârghiile de recompensă și pedeapsă, interacționând intens cu ființele umane în formare, cunoscând, prin urmare, trăsăturile temperamentale și de personalitate, părinții modelează, în special prin prima socializare („cei șapte ani de acasă”), portretul psihocultural al copiilor. Și cu toate că profilurile de personalitate concrete nu coincid decât parțial cu profilul ideal propus de o anumită cultură și societate (Linton
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
de a fi, cel puțin până la un punct, spațiul prin excelență al moderației „reacționare“. Absența unei autentice mișcări revoluționare în Moldova la 1848 confirmă, în lectura lovinesciană, defazajul de sensibilitate. Junimismul face parte din acest trunchi al moldovenismului intelectual și temperamental. Spre a relua formula memorabilă a lui Virgil Nemoianu, junimismul ține de această serie istorică a manifestării „secundarului“ în istoria intelectuală românească.<ref id=”1”>A se vedea Virgil Nemoianu, O teorie a secundarului: literatură, progres și reacțiune, în românește
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
Junimea literară” (1931) și editorial, cu volumul de versuri Solstiții (1936). Poetul se menține pe linia autohtonismului. Lumea de vis e în perfectă consubstanțialitate cu lumea reală. Trecutul voievodal al nordurilor moldave țese drumuri imaginare între două lumi istorice. Înrudit temperamental și, uneori, stilistic cu Eugen Jebeleanu al începuturilor, D. se diferențiază de acesta prin dominanța autohtonului, ca motiv, și prin lipsa unui hermetism avansat, ca manieră tehnică. În Suflete în azur (1940), autorul se cufundă în propria-i realitate sufletească
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286885_a_288214]
-
În tot ce se prezintă ei descoperă noi perfecțiuni ale ființei iubite.) „Îndrăgostitul, când dragostea-l orbește,/ iubește și cusurul ființei ce-o iubește.” (Molière) Inima ce se aprinde repede se și stinge repede. În iubire, capriciile sunt, uneori, pur temperamentale sau determinate doar de aparențe, de impresii de moment: „Iubirea trece, devine joc, după aceea-i șarpe care are limbi de foc”.) În dragoste nu există sfat. (Pentru că În fiecare cuplu iubirea are un specific al său: de exemplu, mai
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
acest tip de idealism vitalist și nu raționalist, cred că este unul dintre elementele identitare ale poetei"53. Cunoașterea poetică inițială care se realizează, printr-o "retorică a lirismului, descinzând din patosul etic al lui Nicolae Labiș, în care elanurile temperamentale se structurează, în ritmuri ample"54 se cenzurează vizibil, ulterior, transformându-se, treptat, într-o cunoaștere realizată, prin "interiorizare și densificare lirică. Meditațiile interogative asupra sensului existenței se resorb, în cezuri prelungite, sugerând absența răspunsului. Destinul uman devine o înglobare
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
sale, sunt redate, pas cu pas, în textele critice dedicate operei Anei Blandiana. Literatura română contemporană, I, Poezia 111 menționează că "Ana Blandiana debutează cu o retorică a lirismului, descinzând din patosul etic al lui Nicolae Labiș, în care elanurile temperamentale se structurează în ritmuri ample. Frenezia proliferantă a imaginii sugerând o consubstanțialitate senzorială cu lumea corespunde stării de perpetuă exaltare pasională, care caracterizează primul volum Persoana I plural (1964)"112. În completare, Dicționarul general al literaturii române subliniază, preluând cuvintele
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
imagini senzuale, elevate, subțiate însă1. Dacă remarcăm un timbru lucid, care se strecoară, șerpuind subțire, prin lirica feminină, el va avea un caracter chinuit, forțat, adesea neconvingător la Constanța Buzea, Ana Blandiana, Gabriela Melinescu, sau exprimând o structură particulară intim temperamentală, ca la Nina Cassian, Veronica Porumbacu, Florența Albu, Cristina Tacoi etc. Sensibilități rafinate, extrase din arsenalul cotidian al feminității eterne, descoperim în poezia Ilenei Mălăncioiu, Floricăi Mitroi, Doinei Sălăjan și Ioanei Diaconescu. Lirica feminină se include în poezia eclectică examinată
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
Aerburg", "Ferburg", "Terburg", "Focburg" (apa este exclusă ca principiu cosmogonic). Încercările lui N. Stănescu tind spre marea poezie și emoția poetică există în ele; fiecare volum poartă un "ce" melancolic, chiar și atunci când pare a fi fericit; Nichita Stănescu este temperamental un romantic: "Azi părul tău e mai decolorat de soare/ regina mea de negru și de sare." ("Viața mea se iluminează") Marin Sorescu "Singur printre poeți", E. P. L., 1963; "Poeme", 1965; "Moartea ceasului", Editura Tineretului, 1966; Unde fugim de acasă
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
că ele coexistă, Întrucât o persoană este definită din punct de vedere psihologic, cultural, profesional, social, spiritual și moral. Revenind la tema noastră, spre deosebire de tipul psihologic, care are un caracter constituțional, preformat, determinat de raportul dintre constituția somatogenetică și dispozițiile temperamentale care decurg din acestea (Hipocrate, Pende, Sheldon, Kretschmer, Vialla etc.Ă, tipul psihomoral se formează În decursul vieții individului sub influența mai multor factori. Aceștia sunt reprezentați prin câteva grupe de influențe: modelul exemplar-uman exterior; evenimentele vieții trăite de individ
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
frustrat, mai precis în funcție de: modul lui de a percepe și interpreta situația frustrantă; intensitatea motivelor și importanța scopului de realizat; capacitatea de impresionare și de rezistență la frustrare; starea funcțională a organismului în momentul frustrării; particularitățile psihofiziologice care marchează, deosebirile temperamentale sau tipologice etc. Altfel spus, diferențele în stările de frustrație sunt decise nu atât de obstacol, de natura și forța de acționare a acestuia, cât mai ales de deosebirile care există între subiecții frustrați în ceea ce privește caracteristicile tipologice, motivaționale, și particularitățile
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
al „tensiunii afective”, pe care ele o implică în grade diferite, nu explică, credem, decât parțial complexitate acestor fenomene în lumea umană, complexitate derivată, din coexistent în trăirile sufletești a factorilor cognitivi cu cei afectivi și de personalitate (ex. particularitățile temperamentale, nivel de aspirație individuală, însușiri moral-voliționale etc.). Fenomenul de „stres” urmează, de regulă, stărilor de conflict și frustratie, mai ales atunci când acestea persistă, o perioadă mai lung de timp, sau când ating un anumit grad de complexitate și de intensitate
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
și înfăptuire a idealurilor umaniste ale personalității. Capitolul IV Situații de frustrare și tipurile respective deconduită Deosebirile individuale existente, în mod obiectiv, în planul motivației în sistemul de idei și convingeri morale, în cadrul experienței de viață, al unor particularități structurale (temperamentale sau emoționale), sau în modul de interpretare a realitătii, determină tipul de răspuns la „frustrare”, respectiv carcterul organizat sau dezorganizat al comportamentului, precum și semnificația de frustrant a evenimentului contrariant, apărut la un moment dat. De aici rezultă difificultatea realizării unei
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
determina un anumit mod de structurare a comportamentului, vor imprima o anumită direcție acțiunii de răspuns. Reacția la frustrare ete determinată, altfel spus, de o constelație de factori în care interacționează variabilele organismului, variabilele perceptuale, cu cele motivaționale, de învățare, temperamentale etc. Cunoașterea sensurilor și semnificațiile „conduitei la frustrare” este deosebit de importantă, deoarece ea ne creează posibilitatea evidențierii nivelului de dezvoltare și organizare a personalității celui în cauză. De exemplu, o „agresivitate” gata să izbucnească la cea mai mică conrariere, va
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
Fenomenul frustrației” nu trebuie conceput și tratat ca un fenomen singular, izolat de celelalte aspecte ale vieții sufletești. Fiind dependent, așa cum am văzut în capitolele precedente, de diferite însușiri ale personalității (ex. capacitate interpretativă, aspirații, putere decizională, particularități afective și temperamentale etc.), psihoprofilaxia „frustrației” presupune educarea personalității în ansamblu. Mai precis, terapia „frustrației” trebuie să pretindă atât acțiunea asupra condițiilor / situațiilor frustrante, pentru a le atenua influența, cât și pe cea asupra personalității celui frustrat, pentru a-i reduce gradul vulnerabilității
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
considerare cel puțin patru factori, între care se stabilește un raport de interdependență și influențare reciprocă. Acești factori sunt: a) natura prejudiciului adus prin comiterea comportamentului deviant respectiv; b) modul de realizare a comportamentului deviant (relevant pentru un anumit specific temperamental și un anumit nivel cultural); c) psihogeneza acestui comportament (explorarea condițiilor obiective și a celor subiective, de ordin motivațional), care au determinat realizarea comportamentului deviant respectiv); d) autorul respectiv particularitățile deviante, de care depinde subiectivarea condițiilor concrete de existență. Sursa
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
mai mult sau mai puțin obiective, o abatere de la preceptele și consemnele părintești, el se simte foarte nefericit de dezamăgirea pe care a produs-o, prin abaterea sa, părinților săi. În funcție, desigur, și de gradul de sensibilitate și particularitățile temperamentale ale acestui copil, dacă părinții respectivi nu vor căuta să-l înțeleagă, să și-l apropie, ci, dimpotrivă, îl vor brusca accentuându-i, în felul acesta, impresia de vinovăție pe care el și-a format-o, va rezulta un comportament
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
general. 2. Tipurile posibile în ordinea normală sunt întotdeauna limitate ca număr, ceea ce le fac cognoscibile și descriptibile. Urmează deci, că particularitățile morfologice, fiziologice și psihice ale omului se adună după anumite reguli, pe care le descoperim în tipurile constituționale, temperamentale, medicamentoase, etc. De aceea, fiind date două sau trei detalii, este posibil, cu ajutorul unei suficiente cunoașteri a legii tipologice, să se tragă concluzii referitorare la temperamentul unui individ, și prin aceasta, să se prevadă o mare parte a reacțiilor organice
Chirurgia modernă a sindroamelor posttuberculoase. Tuberculoză și homeopatie by Alexandru-Mihail Boțianu, Petre Vlah-Horea Boțianu, Oana-Raluca Lucaciu () [Corola-publishinghouse/Science/91974_a_92469]
-
sau melancolic, sănătos sau bolnăvicios, predispus la tuberculoză sau cancer, etc. Temperamentul constituie deci fondul sau determinanta funcțională a unui individ, adică elementul său dinamic și invariabil prin excelență. Deși fiecărei categorii constituționale îi corespunde un anumit cadru de posibilități temperamentale, liberul joc al acestora este mult mai suplu decât al substratului lor morfologic: individul viu nu poate fi fixat într-o formulă statică, ci se găsește într-o permanentă evoluție și transformare. Iată pentru ce aspectul temperamental și dinamic al
Chirurgia modernă a sindroamelor posttuberculoase. Tuberculoză și homeopatie by Alexandru-Mihail Boțianu, Petre Vlah-Horea Boțianu, Oana-Raluca Lucaciu () [Corola-publishinghouse/Science/91974_a_92469]
-
cadru de posibilități temperamentale, liberul joc al acestora este mult mai suplu decât al substratului lor morfologic: individul viu nu poate fi fixat într-o formulă statică, ci se găsește într-o permanentă evoluție și transformare. Iată pentru ce aspectul temperamental și dinamic al unui individ, adică orientarea fiziologică a organismului său este mai importantă la un moment dat decât caracterele sale morfologice care evoluează și ele dar în limite mult mai restrânse. În sens larg temperamentul unui individ cuprinde deci
Chirurgia modernă a sindroamelor posttuberculoase. Tuberculoză și homeopatie by Alexandru-Mihail Boțianu, Petre Vlah-Horea Boțianu, Oana-Raluca Lucaciu () [Corola-publishinghouse/Science/91974_a_92469]
-
boală). Iată pentru ce se obișnuiește a se folosi termenii de temperament sau constituție ca denumiri sinonime, constituția propriu-zisă fiind însă întotdeauna subînțeleasă ca unul dintre aspectele temperamentului și anume, unul dintre caracterele lui relativ fixe. În realitate, orice clasificare temperamentală cuprinde și un aspect somatic, precum orice clasificație constituțională cuprinde și un aspect reacțional. Mai mult decât atât, orice clasificație, fie temperamentală, fie constituțională, prezintă întotdeauna și un al treilea aspect psihic (caracterul). În această lucrare se folosește deopotrivă termenul
Chirurgia modernă a sindroamelor posttuberculoase. Tuberculoză și homeopatie by Alexandru-Mihail Boțianu, Petre Vlah-Horea Boțianu, Oana-Raluca Lucaciu () [Corola-publishinghouse/Science/91974_a_92469]
-
subînțeleasă ca unul dintre aspectele temperamentului și anume, unul dintre caracterele lui relativ fixe. În realitate, orice clasificare temperamentală cuprinde și un aspect somatic, precum orice clasificație constituțională cuprinde și un aspect reacțional. Mai mult decât atât, orice clasificație, fie temperamentală, fie constituțională, prezintă întotdeauna și un al treilea aspect psihic (caracterul). În această lucrare se folosește deopotrivă termenul de constituție sau de temperament sau expresia sintetică de fond temperamento-constituțional, pentru a desemna caracteristicile reacționale personale ale unui individ, considerat dintre
Chirurgia modernă a sindroamelor posttuberculoase. Tuberculoză și homeopatie by Alexandru-Mihail Boțianu, Petre Vlah-Horea Boțianu, Oana-Raluca Lucaciu () [Corola-publishinghouse/Science/91974_a_92469]
-
de igienă generală și ale igienei proprii tipului său de temperament, orice individ se poate menține sănătos până la adânci bătrâneți (sau mai exact până la epuizarea rezervelor sale vitale), firește fără a putea evada vreodată din limitele fiziologice ale tiparului său temperamental. Limfaticul bunăoară este un îmbibat de lichide, trebuie să evite alimentele prea bogate în lichide sau climatele umede, spre deosebire de tipul bilios, care este un uscat și care, dimpotrivă, nu se simte bine decât în asemenea condiții. Din nefericire însă, în
Chirurgia modernă a sindroamelor posttuberculoase. Tuberculoză și homeopatie by Alexandru-Mihail Boțianu, Petre Vlah-Horea Boțianu, Oana-Raluca Lucaciu () [Corola-publishinghouse/Science/91974_a_92469]