1,745 matches
-
zi. „Dacă totuși vine, muzicanții cântă marșul de plecare, iar fata este scoasă de un flăcău din joc“, explică Dumitru Hriscu. Pe timp de iarnă se adunau acasă la un gospodar mai înstărit mai multe fete, acestea fie țeseau prosoape, torceau lâna, altele făceau mâncare. La clacă veneau și flacăii satului, iar, în momentele de pauză, flăcăii scoteau fetele la dans, deoarece, de regulă, gazda aducea și lăutari. Cu acest prilej, se înfiripau, adesea, cele mai bune relații de prietenie, care
Sticlăria, Iași () [Corola-website/Science/301308_a_302637]
-
vin din est, din Insula Soarelui, din mijlocul lacului sfânt, să dea naștere unei noi civilizații, el ca un luntraș aborigen în poncho roșu, stând în picioare, cu o prăjină lungă în mână, conducând ambarcațiunea, iar ea, chircită în spate, toarce lână de lamă pe un fus de lemn. Locul în care Manco Capac și-a înfipt bastonul de aur, a devenit locul ideal pentru dezvoltarea noii civilizații. Acest loc a fost numit Cuzco. În zona Lacului Titicaca, clima este extremă
Lacul Titicaca () [Corola-website/Science/302235_a_303564]
-
ai formei fixe 5/7/5 și cei care scriu în forme libere. De regulă, nu există o delimitare categorica între ei. <poem>Floare de lotus Între sânii iubitei - Vara fierbinte ...</poem> <poem>Întins prin casă firul de aer pufos tors de pisică.</poem> <poem>Foc stins Prin fum Cocorii. alt lac alte broaște - ce de zgomote! ("Manuela Miga")</poem> În martie 1990, Florin Vasiliu fondează "Revista de interferențe culturale româno-japoneze HAIKU". Revista era trimestrială și avea un tiraj de 8
Haiku în România () [Corola-website/Science/335455_a_336784]
-
astfel subiectele sale de succes. Tehnica folosită dă posibilitatea artistului de a pune în evidență pe pânză vibrațiile sentimentului. Lucrările mai cunoscute ale lui Grigorescu sunt: „Mocan”, „Vatra la Rucăr”, „Evreul cu Gâsca”, „Case la Vitré”, „Andreescu la Barbizon”, „Țărancă torcând”, „Întoarcerea de la târg” sau seria de autoportrete. Absolvent al Școlii de Belle-Arte din București, acesta predă timp de șapte ani la Buzău fără a prevede viitorul său ca pictor. În pictură debutează mai întâi cu subiecte modeste, naturi moarte sau
Arta românească în secolele XIX și XX () [Corola-website/Science/312040_a_313369]
-
Stau de vorbă cu ceașca de ceai și pe umărul ei îmi așez cotul gurii, vioară în orchestra lutului, Nechezul iernii șuiera prin mine, în care suspină ca-ntr-un budoar trecutul. pe gânduri lunecau schiori, în păr zăpada își torcea fuiorul, Azi, sub mâna ta, cădelnițând fiori. sprijinit în bastonul toamnei cu mersul tăcut, îmi pun pălăria plictisită de atâtea riduri Tușea înghețul în genunchii lunii, și, ca un copac legănat în șezlongul târziului , cu un sărut te-am colindat
ANUL 6 • NR. 8-9 (16-17) • IANUARIE-FEBRUARIE • 2011 by George Baciu () [Corola-journal/Journalistic/87_a_70]
-
de izvor nu. Acolo, în loc să-nvețe lucruri folositoare, adică cum se ară și se samănă mai cu spor, cum faci pe copii să priceapă mai bine cartea, cum se lecuiește o durere de stomah, cum se țese pânza și se toarce inul, cum se fac talpe trainice la cisme și alte lucruri folositoare de acest soi, s-au pus aproape toți pe politică, să afle adică și să descopere cum se fericesc neamurile și cum se pun la cale țările, adică
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
povestită de un contimporan, de un consul general englez care era la București în vremea tratărilor și, fiind interesată chiar Anglia la încheierea acestei păci, e sigur că trebuie să fi fost în cunoștință deplină despre toate firele care se torceau și se țeseau la noi, pe socoteala noastră. Este oare cu putință de-a admite că onoarea marelui nostru vecin ar fi fost angajată în această... cucerire? Posibil de-a zice astăzi cumcă împăratul ar lua-o ca o insultă
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
subzistență, a fost foarte multă boală, a fost foarte mult frig, a fost foarte multă frică. Un mijloc de a procura câteva alimente a fost acela că sora mea și cu mine lucram pentru femeile ucrainene. Eu am Învățat să torc lâna. Deci eu torceam lâna, iar sora mea tricota diverse obiecte. Lucram zile Întregi până noaptea târziu - noaptea lucram la un opaiț. Ca plată pentru aceasta primeam cartofi, mălai sau o pâine. Familia noastră a rezistat, În sensul că tatăl
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
multă boală, a fost foarte mult frig, a fost foarte multă frică. Un mijloc de a procura câteva alimente a fost acela că sora mea și cu mine lucram pentru femeile ucrainene. Eu am Învățat să torc lâna. Deci eu torceam lâna, iar sora mea tricota diverse obiecte. Lucram zile Întregi până noaptea târziu - noaptea lucram la un opaiț. Ca plată pentru aceasta primeam cartofi, mălai sau o pâine. Familia noastră a rezistat, În sensul că tatăl meu a fost un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
mâncat, ești obosit, sau nici măcar atâta, să-și fi văzut de arhitectura ei, n-am pretenția la tandrețea femeilor, care nu e decât o cursă... Pisicile sânt superioare, când simt nevoia de tandrețe se mângâie singure de piciorul scaunului și torc pe cont propriu, nu înșeală pe nimeni... S-a retras în dormitor și când spre seară am ieșit și eu din bibliotecă și m-am așezat la masă, la masă nimic... Tu n-ai mâncat în oraș? zice. Ba am
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
însuși, se descoperise pe sine prin alții... Cum mă chircisem iar, vrând să adorm cu fruntea pe genunchi, mâhnirea împrăștiată în toată ființa mea deveni deodată agresivă și izbucnii în hohote de plâns simțind că mă înec, în timp ce gândirea își torcea mai departe firul, străină parcă de suferința mea. Da, avusese dreptate Ion Micu, aveam și eu ce pierde în închisoare, aveam de ce mă teme. Nu convingeri politice, ca el, ci convingeri mai adânci, că lumea mi-e prietenă și că
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
cărui destin eseistul va îneca poetul, e prezent cu o Cantilenă din recentul volum Eulalii (1931), brodînd mitologii nordice și geometrice înghețuri pe un ritm de Mioriță (care-l va însoți mereu): " - Cerul să se'ntoarcă,/ Viul nord să-l toarcă,/ Îndurata Parcă?/ Oh, mă chiamă'ntruna/ Palida, nebuna,/ Fata verde Una,/ Și-n mine se strânge/ Piatra ei de sânge...". Barbu Brezianu, pentru care poezia va rămîne tot încercarea de tinerețe, contribuie cu cîteva poezii din Revista Fundațiilor Regale, economicoase
Poezia la 1934 by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7352_a_8677]
-
cânta la fluier, avea dor de dans, de joc. La Căminul Cultural erau des programe artistice și mergeam cu multă plăcere“. Țesutul, ucenicie Țesutul făcea parte din îndeletnicirile casnice obișnuite. Fetele pregăteau lâna de la oi, o spălau, o scărmănau. Mama torcea lâna și le învăța pe fete cum se țese, de la preșul obișnuit până la covorul de casă cu model de pe hârtia milimetrică și de la pânza obișnuită până la prosoapele de borangic. Așa că opțiunea pentru Facultatea de Textile a Institutului Politehnic din Iași
Agenda2004-49-04-c () [Corola-journal/Journalistic/283116_a_284445]
-
și țechini. Manufactura hainelor era mai mult munca femeilor. Era în general făcută acasă, dar existau și ateliere conduse de nobilime sau alți oameni cu mijloace. Prin batere și dărăcire plantele de in erau transformate în fibre, care puteau fi toarse în fire. Mai întâi îmbrăcămintea era țesută pe războaie orizontale, deobicei simplii țăruși bătuți în pământ, caz în care lucrătorii trebuiau să muncească pe jos, iar mai târziu în timpul Noului Regat pe războaie verticale. Aceste noi războaie erau fizic mai
Vestimentația Egiptului Antic () [Corola-website/Science/302843_a_304172]
-
un trup de om, apoi ca pe picior, apoi cum alte mașini îl împrăștie în zeci de fuiorașe ca zăpada, mereu mai subțirele și mai curate, până ce nu mai rămâne aproape nimic, decât niște liniuțe de spumă, care sunt apoi toarse în nenumărate calități. Ana vroia să spună mai departe cum, pentru calitățile superioare, firul este trecut prin flacără, apoi într-o secție specială cu chimicale, pe urmă trece..." Pe de altă parte, Ana este genială și pe teren abstract. Nu
Femei, comunism, psihanaliză by Iulia Alexa () [Corola-journal/Journalistic/14598_a_15923]
-
Da, poate, a zis îmbrățișându-mă și mai strâns. Am mângâiat-o pe cap și am întors pagina. Ajunsesem la capitolul 13. Se numea The Emperor’s Gift. Am pus un semn de carte și am stins lumina. Pisoiul dormea torcând într-un colț al camerei, pe o pernă de mătase cu fir de aur. 21-22 august 2004 UIMITOAREA AVENTURĂ A LUI GIAN-GIACOMO REPTIGLI Era ora 5 dimineața când la radio fu transmisă următoarea știre: „Radu Mâzgâlici, un sul de carton
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
minute. Când omul a zis 8400, am bătut mâna. Nu voiam să știu cât consumă mașina, ca să nu fiu nevoit să mă sinucid. Opt cilindri, 204 cai putere, dar ce mașină! Ce colos! Ce miros de piele înăuntru! Ce frumos torcea motorul! În următoarea săptămână am parcurs sute de kilometri pe șoselele Germaniei, pierdut în acea mașină minunată, dârdâind de fericire în spatele volanului. - Normal că vin cu mașina, am zis. Deși nu era normal. Nu mai mersesem niciodată cu ea în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
literalmente, literalmente a mai avut nevoie și de o a doua privire ca să mă recunoască. —Ăăăă, Claire, a zis el tulburat, ăăăă, arăți minunat. I-am aruncat un zâmbet pe care-l voiam misterios, enigmatic și sofisticat. —Mulțumesc, am răspuns torcând ca o pisică. Asta să-ți fie lecție fiindcă m-ai părăsit, ticălosule, m-am gândit în timp ce mă așezam pe scaun, oferindu-i lui James o perspectivă asupra pulpelor mele învăluite în ciorapii transparenți și strălucitori și asupra rochiei scurte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
Un cunoscut scriitor, intuind mâhnirea unor copii pentru trecerea neașteptat de repede a acestui al cincilea anotimp al anului, și-a intitulat o carte dedicată puștimii cu un titlu incitant: ,,Mică e vacanța mare!" Și iar venea toamna... Timpul își torcea nestăvilit din nesfârșitul său ghem anotimpurile și o dată cu ele număra și zilelele trăitorilor de pe aceste meleaguri... 3 P rofesoara Simona Deleanu trecea în această urbe drept o figură ștearsă, cunoscută doar de elevii săi și de părinții acestora, în perimetrul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
fatalitate. Anticii recurgeau la conceptul de Destin pentru a explica parcursul vieții. „Moirele” erau adesea reprezentate ca trei surori (Atropos, Clotho și Lachesisă, fiicele divinității supreme, Zeus, care stabileau durata vieții fiecărui muritor cu ajutorul unui fir pe care una îl torcea, a doua îl înfășura pe fus, iar a treia îl tăia când survenea momentul morții. Ele cântau în timp ce lucrau, iar versurile lor erau profetice. Cuvântul latinesc „fatum”, al cărui sens era acela de soartă, destin, a evoluat mai târziu în
Legenda Electrei de-a lungul timpului by Irinel Aura Stoica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1626_a_3036]
-
pe măsura lui Malkuth, care e ținta lui. Yesod e stropul ce țâșnește din săgeată ca să producă arborele și fructul, e anima mundi pentru că e momentul În care forța virilă, procreînd, leagă Între ele toate stările ființei. A ști să torci acest Cingulum Veneris Înseamnă să remediezi eroarea Demiurgului. Cum e posibil să-ți petreci o viață Întreagă căutând Marea Ocazie, fără să-ți dai seama că momentul decisiv, acela care justifică nașterea și moartea, a trecut deja? Nu se mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
concluzionă fabricantul de țigări de foi. Mai multe femei de la fabrica de mătase au confirmat că i-au văzut pe străini. Toate femeile care lucrau la primul etaj al clădirii dărăpănate de lemn erau bătrâne, iar treaba lor era să toarcă firul de mătase. Negresa și o altă femeie cu păr rozaliu, au spus ele, erau foarte curioase și le-au pus Întrebări ciudate. Le-au Întrebat câte ore muncesc. „Cât timp e lumină afară“, răspunseseră cele care torceau, „din zori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
era să toarcă firul de mătase. Negresa și o altă femeie cu păr rozaliu, au spus ele, erau foarte curioase și le-au pus Întrebări ciudate. Le-au Întrebat câte ore muncesc. „Cât timp e lumină afară“, răspunseseră cele care torceau, „din zori până la apus, În fiecare zi“. Și cât sunt plătite? „Două-trei sute de kyat pe zi“ - mai puțin de un dolar american. Și ce se Întâmpla dacă erau bolnave sau aveau un accident? Cât li se plătea? „Bineînțeles că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
Trecura ani și mulți s-au dus, Pe neagră timpului cărare, S-au strâns că firul tors pe fus, Da-n caier ce mai este oare? De ce e viata-o fulgerare? Încât n-apuci măcar a ști Ce ni s-a dat la fiecare Sau viitorul cum va fi? Câte au fost nu se mai știe, Ce-
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Niculai Șorea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93316]
-
verificat), s-a auzit un sunet slab, ca o văicăreală, și m-am trezit călcat pe picioare. „Brutus!“, am exclamat, de-a dreptul bucuros că nu sunt singur. Motanul s-a frecat omenește de pantalonii mei, apoi a început să toarcă, interesat, previzibil, ca orice semen de-al lui. N-avea rost să-l întreb dacă plătise chiria; fusese deja evacuat. L-am luat la subbraț și-am ieșit împreună. În mașină, mi-a venit o idee. Nu duceam lipsă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]