1,372 matches
-
am să-i văd eu cum își bat vitele când o să intre în noroi roata căruței până la osie, mai zise unul din ei, scârbit de tot și mai lansă un scuipat la locul știut pe care-l chisă repede cu toiagul. - Halal așa oameni! conchise și al treilea, ridicându-se de pe scaun și întinzându-se, ducând mâinile în sus și strâmbându-se de dureri de șale. Eu mă duc acasă. - Da' mai șezi oleacă, să-ți mai spun una. - Nu mai
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
rachiu goală. Tavanul pătat nu mai fusese văruit de cine știe când. Plină ciucur, într-un cârlig, atârna o hârtie Zeppelin. Toate babele din sat știau că vor avea mort. Se strânseseră la Vârlan, prisăcarul, și, împreună cu nevasta acestuia, făceau toiag și lumânări din ceară curată. De două săptămâni ieșită din spital, a lui Mazarache își îngroșase mijlocul cu trei fuste și bârneață, cu vesta veche și o polcă din molton. Ședea în fața vetrei și, ca să n-o tragă de la podea
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
de-ar fi fost cine să-i aibă grija. - A fost om tare și, când a putut, a făcut și bine. La casa scundă și cam năruită a răposatului începuse a se aduna lume. Spălat și așezat pe masă, cu toiagul aprins, colac, la cap, mortului îi fuseseră legate fălcile cu un batic alb, ca să nu- i cadă. Pleoapele cafenii sub care se vedea o dungă albă, înspăimântătoare, căzuseră în fundul capului iar trupul uscat căpătase o înțepeneală nepământeană care zguduia asistența
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
fost poate niciodată atrasă în povestea care urma și care avea să-mi schimbe foarte subtil traiectoria inimii. Când să ies, privirea mi-a căzut pe un portret al unui bărbat care, deși nu era bătrân, ținea în mână un toiag de lemn. — Cine este reprezentat în acest tablou ? l-am întrebat pe bibliotecar. — Este Kórösi Csoma Sándor, a spus el cu reverență în glas. Am așteptat să continue, dar n-a mai adăugat nimic. — Și de ce se află portretul lui
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
la Viena și la Göttingen. — Adevărat ? A studiat aici ? — Da, chiar în această clădire. A fost nevoit să dea lecții particulare altor studenți pentru a se putea întreține la colegiu, pentru că provenea dintr-o familie foarte modestă. — De ce ține un toiag în mână ? Nu pare în vârstă. — Ei, toată viața lui a fost un drumeț. Vărul său, Joseph Csoma, spunea că niciodată nu se putea ține după el când erau copilandri, pentru că atunci când ajungea în vârful unui deal nu era mulțumit
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
copilandri, pentru că atunci când ajungea în vârful unui deal nu era mulțumit, voia să vadă ce se ascunde în spatele următorului deal, și tot așa... La vârsta de treizeci și patru de ani a pornit de aici spre Tibet... pe jos, doar cu un toiag în mână, așa cum îl vedeți în tablou... A trecut prin Constantinopol, Alexandria, Teheran, Kabul, Bagdad, Bukara... până a ajuns în india. Vorbea șaptesprezece limbi, și pe drum a apucat să-și perfecționeze câteva dintre ele... În special araba și persana
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
de mătase dacă n-ar fi fost Împăratul Iustinian, care, potrivit lui Procopius, a convins doi misionari să facă această Încercare. În anul 550 după Hristos, misionarii au scos pe furiș ouă de viermi de mătase din China ascunzându-le În toiegele lor scobite. Tot ei au adus și semințe de dud. Rezultatul a fost că Bizanțul a devenit leagănul sericiculturii. Duzii Înfloreau pe dealurile turcești. Viermii de mătase le mâncau frunzele. O mie patru sute de ani mai târziu, descendentele acelor prime
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
DE ENGLEZĂ FORD. Începe o melodie din folclorul european. Deodată pe pasarelă apare o siluetă. Îmbrăcat cu un costum balcanic format din vestă, pantaloni bufanți și cizme Înalte de piele, emigrantul Își duce avutul Într-o bocceluță, la capătul unui toiag. Se uită În jur cu teamă, apoi coboară În creuzet. ― Ce propagandă, bombăne Zizmo În scaunul lui. Lina Îl șușuie. Acum În creuzet coboară SIRIA. Apoi ITALIA. POLONIA. NORVEGIA. PALESTINA. Și, În cele din urmă, GRECIA. ― Uite, e Lefty! Cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
al cărui Nume este Domnul oștirilor. 16. "Pieirea Moabului este aproape să vină, nenorocirea lui vine în graba mare. 17. Bociți-l, toți cei ce-l înconjurați, toți care-i cunoașteți numele! Și ziceți: "Cum a fost sfărîmat acest puternic toiag de cîrmuire, acest toiag măreț!" 18. "Coboară-te din locașul slavei, șezi jos pe pămîntul uscat, locuitoare, fiica Dibonului! Căci pustiitorul Moabului se suie împotriva ta și-ți nimicește cetățuile. 19. Stai pe drum și pîndește, locuitoarea Aroerului! Întreabă pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
Domnul oștirilor. 16. "Pieirea Moabului este aproape să vină, nenorocirea lui vine în graba mare. 17. Bociți-l, toți cei ce-l înconjurați, toți care-i cunoașteți numele! Și ziceți: "Cum a fost sfărîmat acest puternic toiag de cîrmuire, acest toiag măreț!" 18. "Coboară-te din locașul slavei, șezi jos pe pămîntul uscat, locuitoare, fiica Dibonului! Căci pustiitorul Moabului se suie împotriva ta și-ți nimicește cetățuile. 19. Stai pe drum și pîndește, locuitoarea Aroerului! Întreabă pe fugar și pe cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
putere și stăpînire peste toți dracii, și să vindece boalele. 2. Apoi i-a trimis să propovăduiască Împărăția lui Dumnezeu, și să tămăduiască pe cei bolnavi. 3. "Să nu luați nimic cu voi pe drum", le-a zis El, "nici toiag, nici traistă, nici pîine, nici bani, nici două haine. 4. În orice casă veți intra, să rămîneți acolo, pînă veți pleca din locul acela. 5. Și dacă nu vă vor primi oamenii, să ieșiți din cetatea aceea, și să scuturați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85112_a_85899]
-
semnal și că suntem Dumnezeu știe unde, în creierii munților, singure cuc, pe-un drum despre care nici măcar nu știam dacă-i cel bun, ne-au cuprins îndoiala și un fior de neliniște. Cu inima cât un puric, proptite-n toiag ca două băbuțe, am mai urcat o culme și iar am ajuns pe-un platou. Nimic. Nici un sat. Ne-am privit lung în ochi și, fără să spunem nimic, am făcut un demi-fond înapoi la mașină și ne-am întors
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
aduce aminte de ce a putut să-mi spună o doamnă tare drăguță, după ce a apărut cartea mea cu Hegel, Povestiri despre om. Eu îi tot explicam că nu sânt față de Hegel decât un fel de apostol Pavel, care merge cu toiagul în mână și propovăduiește ideea altuia. "Ba ești o cocotă de lux, mi-a șoptit ea la ureche, care ademenește trecătorii în bordelul lui Hegel." Ce ziceți de treaba asta? Dar spunîndu-vă povestea cu Hegel și cocota de lux, mi-
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
repetă sâcâitor funcționarul. Lebedev știe! Luminăția Voastră, văd că binevoiți să mă mustrați, dar ce-ați zice dacă v-aș dovedi? E vorba de acea Nastasie Filippovna din pricina căreia părintele dumneavoastră a vrut să vă bage mințile-n cap cu toiagul din lemn de călin, iar Nastasia Filippovna este Barașkova, deci o doamnă de vază, tot prințesă în felul ei, care se ține cu Toțki, cu Afanasi Ivanovici, numai cu el, iar acesta-i moșier și străcapitalist, membru în felurite companii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
avântul rodnic al gândirii paradoxale, care a introdus conținut în forme și a dat curs oficial absurdității. Paradoxul împrumută vieții farmecul unei absurdități expresive. Îi întoarce ceea ce ea i-a atribuit dintru început. Dac-aș fi Moise, aș scoate cu toiagul regrete din stânci. Oricum - este și acesta un mod de-a stinge setea muritorilor... Ceea ce-i religios nu-i chestiune de conținut, ci de intensitate. Dumnezeu se determină ca un moment al frigurilor noastre, așa încît lumea în care viețuim
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
Vrea să se ridice. Se uită după asistentul său, care stă în spate și poartă securea de sacrificiu. Întinde o mână numai piele și os și încearcă să se sprijine de el. Neputința bătrâneții face să-i alunece din cealaltă toiagul în care se reazemă. Ajutorul își șterge repede degetele pătate de sânge pe tunică și se apleacă să-l ri dice, ocazie cu care-i scăpă și lui din mână securea. Un sunet gutural scos de împărat îl oprește să
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
care se reazemă. Ajutorul își șterge repede degetele pătate de sânge pe tunică și se apleacă să-l ri dice, ocazie cu care-i scăpă și lui din mână securea. Un sunet gutural scos de împărat îl oprește să atingă toiagul sfânt. — Tu nu știi că dialul nu are voie să intre în contact cu nimic spurcat? îl mustră supărat pe bietul om. Bastonul tocmai la asta servește, să îndepărteze lumea. Ia-ți mai bine securea de jos și pleacă. Îl
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
mustră supărat pe bietul om. Bastonul tocmai la asta servește, să îndepărteze lumea. Ia-ți mai bine securea de jos și pleacă. Îl împinge nervos cu umărul și apucă brațele bătrânului pontif. — Ține-te de mine! îi poruncește. Culege apoi toiagul și i-l pune în palmă. Flaminul reușește cu chiu, cu vai să-și ridice trupul bicisnic. Rămâne în picioare, tremurând de epuizare, înfășurat în toga lui groasă de lână, prinsă în copci. Tiberius Nero se uită lung la el
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
-se de un scripete fixat, cu niște vergele absurde, Într-un punct din interiorul turnului, printr-o fereastră circulară. În centru, un cavaler și un drumeț, În dreapta un pelerin Îngenuncheat, care se sprijinea pe o ancoră mare, ca pe un toiag. În partea dreaptă, aproape În fața turnului, un pisc, o stâncă de pe care se arunca un personaj cu spadă, iar În partea opusă, În perspectivă, Araratul, cu Arca Împotmolită pe culme. În partea de sus, În colțuri, doi nori luminați fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
întrebe străbunii: ce-ar f bine să facem? oamenii au început să întrebe: ce este bine să fac? Ce se va întâmpla cu mine când se anunță sfârșitul? Albii din guvern au venit și i-au dat lui Daou un toiag magic, cu vârful de argint, iar celorlalți conducători le-au dat toiege cu vârf de alamă. Șefii au fost mândrii, dar ca răsplată pentru aceste toiege, guvernul le-a luat prea mulți bărbați Fotse și pe unuii i-a ținut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
întrebe: ce este bine să fac? Ce se va întâmpla cu mine când se anunță sfârșitul? Albii din guvern au venit și i-au dat lui Daou un toiag magic, cu vârful de argint, iar celorlalți conducători le-au dat toiege cu vârf de alamă. Șefii au fost mândrii, dar ca răsplată pentru aceste toiege, guvernul le-a luat prea mulți bărbați Fotse și pe unuii i-a ținut departe cam mult timp, încât nu și-au mai putut culegere recoltele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
anunță sfârșitul? Albii din guvern au venit și i-au dat lui Daou un toiag magic, cu vârful de argint, iar celorlalți conducători le-au dat toiege cu vârf de alamă. Șefii au fost mândrii, dar ca răsplată pentru aceste toiege, guvernul le-a luat prea mulți bărbați Fotse și pe unuii i-a ținut departe cam mult timp, încât nu și-au mai putut culegere recoltele, iar soțiile lor și-au găsit alți bărbați. Oamenii au început să spună: nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
mamă, c-am mai venit acasă... Pentru doamna Bologa șoapta aceasta a fost ca o lovitură de măciucă. Demult, încă de pe vremea când Apostol, în loc să urmeze cariera preoțească, s-a dus la Budapesta, a bănuit ea că lumina ochilor ei, toiagul bătrâneților ei n-o mai iubește cum a iubit-o odinioară. I se părea rece, închis și mai ales o înfricoșa cu necredința lui... Și iată azi îi pare rău că a venit acasă, până într-atîta s-a înstrăinat de
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
re! Faci ce spun eu - după aceea poți să te tot gândești, să tot chibzuiești - că de nu...» - Că de nu..? - Oamenii mai exagerează, dar ceva-ceva tot era adevărat... - Că-l mai și bătea? - A, nu! Așa ziceau oamenii, din pricina toiagului... - Îl bătea cu toiagul? - Nu! Nu! Așa ziceau oamenii, În realitate, mama se doar prefăcea că... - așa, ca să se distreze... - și mama chicotește. - Există o Întreagă legendă În legătură cu toiagul bunicii. Vărul dumitale pretinde că În sat i se zicea: Moise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
eu - după aceea poți să te tot gândești, să tot chibzuiești - că de nu...» - Că de nu..? - Oamenii mai exagerează, dar ceva-ceva tot era adevărat... - Că-l mai și bătea? - A, nu! Așa ziceau oamenii, din pricina toiagului... - Îl bătea cu toiagul? - Nu! Nu! Așa ziceau oamenii, În realitate, mama se doar prefăcea că... - așa, ca să se distreze... - și mama chicotește. - Există o Întreagă legendă În legătură cu toiagul bunicii. Vărul dumitale pretinde că În sat i se zicea: Moise. - Și Moise și Mitropolitul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]