2,628 matches
-
substantivelor și adjectivelor masculine, care nu are desinența, si care s-ar termină în asemenea consoane. Un astfel de cuvânt este "borac" „luptător”. În cursul flexiunii, a dispare la formele la care pronunțarea grupului de consoane este ușurată de o vocală ce o urmează. Astfel, genitivul și acuzativul singular al acestui cuvânt este "borca" „al/a/ai/ale luptătorului, pe luptător”. A labil apare și între unele prepoziții și cuvinte cu care ar forma un cuvant fonetic ce ar începe cu
Limba sârbă () [Corola-website/Science/303910_a_305239]
-
ale luptătorilor”), sau ale celor de origine străină terminate în două consoane la nominativ singular: "student" - "studentă" „al/a/ai/ale studentului” - "studenata" „al/a/ai/ale studenților”. Unele cuvinte au forme alternative, una terminată în consoana, cealaltă cu o vocală suplimentară: Vocală finală este facultativa în primele două cazuri, dar devine uneori obligatorie în celelalte, anume la dativ-locativul singular masculin al adjectivelor substantivate și al pronumelor care pot fi și adjective pronominale: "Obraćam se dobrim ljudima, a ne lošima" „Mă
Limba sârbă () [Corola-website/Science/303910_a_305239]
-
sau ale celor de origine străină terminate în două consoane la nominativ singular: "student" - "studentă" „al/a/ai/ale studentului” - "studenata" „al/a/ai/ale studenților”. Unele cuvinte au forme alternative, una terminată în consoana, cealaltă cu o vocală suplimentară: Vocală finală este facultativa în primele două cazuri, dar devine uneori obligatorie în celelalte, anume la dativ-locativul singular masculin al adjectivelor substantivate și al pronumelor care pot fi și adjective pronominale: "Obraćam se dobrim ljudima, a ne lošima" „Mă adresez oamenilor
Limba sârbă () [Corola-website/Science/303910_a_305239]
-
celelalte (că în română), dar și tonic (numit și muzical), nucleul de silaba accentuată fiind pronunțat cu un ton mai ridicat sau mai coborât decât celelalte. Accentul poate fi de patru feluri, combinații între caracterul descendent sau ascendent și durata vocalei (lungă sau scurtă). Semnele convenționale pentru accente apar în exemplele de mai jos. În mod obișnuit, accentul se notează în scris numai în lucrările de lingvistică, în manuale și dicționare, precum și atunci când există risc de confuzie în cazul unor cuvinte
Limba sârbă () [Corola-website/Science/303910_a_305239]
-
poate diferenția și forme gramaticale ale aceluiași cuvânt: "ȉmena" „al/a/ai/ale numelui” vs. "imèna" „nume” (nominativ plural) vs. "iménă" „al/a/ai/ale numelor” (vezi și Declinarea adjectivelor). Privitor la locul și caracterul accentului există următoarele reguli: Și vocalele neaccentuate pot fi lungi sau scurte. Cele lungi se notează (nu în scrisul obișnuit) cu ¯ ("žèna" „femeie” - "žénă" „al/a/ai/ale femeilor”). O silaba lungă neaccentuata se poate găsi numai după o silaba accentuată. Unele cuvinte nu pot fi
Limba sârbă () [Corola-website/Science/303910_a_305239]
-
je moj sin / moja ćerka" „Acesta e fiul meu / Aceasta e fiica mea”, To je bilă nesreća" „A fost o nenorocire”, "To șu bili uspesi" „Acestea au fost succese”. Declinarea demonstrativelor este aceeași că a adjectivelor, inclusiv existența formelor cu vocală suplimentară în cazul folosirii lor că pronume: "ovog(a)" „al/a/ai/ale acestui(a)”, "onom(e)" „acelui(a)”, "o onom(e)" „despre acel(a)”, "s tim(a)" „cu acesti(a)/acei(a) / aceste(a)/acele(a)”. Pe lângă aceste pronume-adjective
Limba sârbă () [Corola-website/Science/303910_a_305239]
-
sunt cele referitoare la identitatea unei persoane sau a unui inanimat, "ko" „cine”, respectiv "šta" „ce”, care se declina în felul următor: Alte cuvinte interogative pot fi pronume sau adjective pronominale: Declinarea acestora este aceeași că a adjectivelor, inclusiv prezenta vocalei suplimentare la genitiv, dativ și locativ masculin și neutru singular, în cazul folosirii pronominale. "Koji" are și forme reduse la aceste cazuri: "kog(a)", "kom(e)". Următoarele cuvinte, pe lângă statutul de pronume-adjective interogative, îl au și pe cel de pronume-adjective
Limba sârbă () [Corola-website/Science/303910_a_305239]
-
nominativ și vocativ), cel cerut de prepoziție. Cele mai multe prepoziții se folosesc cu un singur caz: Alte prepoziții se folosesc cu două sau chiar trei cazuri, în funcție de sens sau de natură verbului regent: Observație: În cazul unor prepoziții există alternanta a ~ ∅. Vocală a este adăugată prepoziției cu scopul pronunțării mai ușoare, atunci când cuvântul următor începe cu aceeași consoana că cea cu care se termină prepoziția, cu o consoana de același tip sau cu un grup de consoane: "s majkom" „cu mama”, dar
Limba sârbă () [Corola-website/Science/303910_a_305239]
-
obține: Prin derivare parasintetica se formează cuvinte adăugându-se unui cuvânt de bază un sufix și un prefix în același timp. Exemple: În limba sârbă compunerea este mai productivă decât în română. Cel mai adesea între elementele componente există o vocală de legătură, mai frecvent "-o-" ("riba" „peste” + "lov" „vânătoare” > "ribolov" „pescuit”), mai rar "-e-": "oči" „ochi” (plural) + "vidan" „vizibil” > "očevidan" „evident”. Alteori elementele se îmbină nemijlocit, primul element terminându-se cu o vocală ("sto" „sută” + "noga" „picior” > "stonoga" „miriapod”), mai
Limba sârbă () [Corola-website/Science/303910_a_305239]
-
mai adesea între elementele componente există o vocală de legătură, mai frecvent "-o-" ("riba" „peste” + "lov" „vânătoare” > "ribolov" „pescuit”), mai rar "-e-": "oči" „ochi” (plural) + "vidan" „vizibil” > "očevidan" „evident”. Alteori elementele se îmbină nemijlocit, primul element terminându-se cu o vocală ("sto" „sută” + "noga" „picior” > "stonoga" „miriapod”), mai rar cu o consoana: "jedan" „un” + "puț" „drum” > "jedanput" „o dată”. Elementele componente pot fi mai mult sau mai putin sudate. Cuvintele compuse cu elementele mai puternic sudate au un singur accent și se
Limba sârbă () [Corola-website/Science/303910_a_305239]
-
prohibicija" și "infrastruktura", altele păstrând formă sonoră engleză, de exemplu "pejsmejker" „pace-maker”, "trening" „antrenament”, "mjuzikl" „comedie muzicală”, "softver". Aproape toate substantivele împrumutate sunt incluse în clasele de declinare sârbe. Cele terminate în limba de origine în "-i", "-u" sau orice vocală lungă includ această vocală în rădăcina: "tabu" - "tabua" „al/a/ai/ale tabuului”, "bife" - "bifea" „al/a/ai/ale bufetului”. Cele în "-i" primesc un "-j-" de legătură: "hobi" - "hobija" „al/a/ai/ale hobiului”. Cuvintele turcești terminate în "-i
Limba sârbă () [Corola-website/Science/303910_a_305239]
-
păstrând formă sonoră engleză, de exemplu "pejsmejker" „pace-maker”, "trening" „antrenament”, "mjuzikl" „comedie muzicală”, "softver". Aproape toate substantivele împrumutate sunt incluse în clasele de declinare sârbe. Cele terminate în limba de origine în "-i", "-u" sau orice vocală lungă includ această vocală în rădăcina: "tabu" - "tabua" „al/a/ai/ale tabuului”, "bife" - "bifea" „al/a/ai/ale bufetului”. Cele în "-i" primesc un "-j-" de legătură: "hobi" - "hobija" „al/a/ai/ale hobiului”. Cuvintele turcești terminate în "-i", "-ü", "-ı" sau "-u
Limba sârbă () [Corola-website/Science/303910_a_305239]
-
în alfabetul runic. Spre deosebire de protoscandinavă, care era scrisă în alfabetul "vechiul futhark", scandinava veche folosea "noul futhark", care avea doar 16 litere. Datorită numărului limitat de rune, unele erau folosite pentru a exprima mai multe foneme; de exemplu runa pentru vocala "u" mai era folosită și pentru vocalele "o", "ø" și "y", iar runa pentru "i" era folosită și pentru "e". O schimbare care a separat dialectele estic și vestic al scandinavei vechi a fost modificarea diftongului "æi" ("ei" în scandinava
Limba daneză () [Corola-website/Science/296646_a_297975]
-
scrisă în alfabetul "vechiul futhark", scandinava veche folosea "noul futhark", care avea doar 16 litere. Datorită numărului limitat de rune, unele erau folosite pentru a exprima mai multe foneme; de exemplu runa pentru vocala "u" mai era folosită și pentru vocalele "o", "ø" și "y", iar runa pentru "i" era folosită și pentru "e". O schimbare care a separat dialectele estic și vestic al scandinavei vechi a fost modificarea diftongului "æi" ("ei" în scandinava veche de vest) în monoftongul "e"; de
Limba daneză () [Corola-website/Science/296646_a_297975]
-
Danemarcei care le-a cedat în 1658 Suediei. Sistemul de pronunție danez este unic în multe feluri printre limbiile lumii. Este o adevărată mândrie națională daneză reducerea considerabilă a sunetelor rostite și asimilarea lingvistică atât a consoanelor cât și a vocalelor, chiar și în limba foarte formală. Un aspect distinctiv al limbii daneze este așa-numitul "stød" (ocluziunea glotală), absent în unele dialecte din Danemarca de sud. "Stødul" constă din întreruperea rostirii unui sunet prin închiderea coardelor vocale. Efectul acustic este
Limba daneză () [Corola-website/Science/296646_a_297975]
-
din întreruperea rostirii unui sunet prin închiderea coardelor vocale. Efectul acustic este asemănător celui închiderii coardelor vocale când tușim, fără ca totuși închiderea să se producă forțat. Stød-ul se produce doar pe o silabă accentuată și doar când coardele vocale vibrează. Vocalele daneze sunt "a, e, i, o, u, y, æ, å, ø". Pronunția fiecăreia variază în funcție de cuvânt și poate fi realizată în mai multe feluri. Daneza modernă are 26 de foneme bazate pe vocale, din care marea majoritate pot fi atât
Limba daneză () [Corola-website/Science/296646_a_297975]
-
accentuată și doar când coardele vocale vibrează. Vocalele daneze sunt "a, e, i, o, u, y, æ, å, ø". Pronunția fiecăreia variază în funcție de cuvânt și poate fi realizată în mai multe feluri. Daneza modernă are 26 de foneme bazate pe vocale, din care marea majoritate pot fi atât lungi cât și scurte. Consoanele daneze sunt "b, c, d, f, g, h, j, k, l, m, n, p, r, s, t, v, w, z, x" și "q". La fel ca și la
Limba daneză () [Corola-website/Science/296646_a_297975]
-
din care marea majoritate pot fi atât lungi cât și scurte. Consoanele daneze sunt "b, c, d, f, g, h, j, k, l, m, n, p, r, s, t, v, w, z, x" și "q". La fel ca și la vocale pronunția fiecăreia poate diferi foarte mult de la un cuvânt la altul. Învățarea corectă a pronunției se poate face doar prin memorarea pronunției fiecărui cuvânt în parte. Forma de infinitiv a majorității verbelor daneze se termină într-o vocală, care este
Limba daneză () [Corola-website/Science/296646_a_297975]
-
și la vocale pronunția fiecăreia poate diferi foarte mult de la un cuvânt la altul. Învățarea corectă a pronunției se poate face doar prin memorarea pronunției fiecărui cuvânt în parte. Forma de infinitiv a majorității verbelor daneze se termină într-o vocală, care este litera "e" în general și sunt precedate de particula "at". Există câteva verbe care la infinitiv au însă alte terminații: "at bo" („a locui”), "at synes" („a gândi, a crede”), "at dø" („a muri”), "at gå" („a merge
Limba daneză () [Corola-website/Science/296646_a_297975]
-
alef-bet" rezultă din alăturarea primelor două litere ale alfabetului ebraic. Structura aceasta poate fi constatată deasemenea la alfabetul fenician, din care derivă și cel ebraic, precum și la alfabetul grec ("alfa-beta"). Datorită conformației sale, alfabetul ebraic nu include litere care reprezintă vocale. Acestea sunt deduse din contextul unui anumit cuvânt alcătuit numai din consoane. Totuși, pentru dezambiguizare și clarificare, sunt folosite semnele grafice cunoscute ca "nikudot" (sing. "nikud"), care se amplasează dedesubtul sau deasupra unei litere pentru a marca vocala care îi
Alfabetul ebraic () [Corola-website/Science/298797_a_300126]
-
care reprezintă vocale. Acestea sunt deduse din contextul unui anumit cuvânt alcătuit numai din consoane. Totuși, pentru dezambiguizare și clarificare, sunt folosite semnele grafice cunoscute ca "nikudot" (sing. "nikud"), care se amplasează dedesubtul sau deasupra unei litere pentru a marca vocala care îi urmează sau a evidenția o anume calitate a literei respective. Tabelul următor exemplifică amplasarea acestor semne în jurul unei litere din alfabet. În ebraica modernă, semnele acestea sunt adesea omise din majoritatea publicațiilor. Pentru a înlesni citirea unui text
Alfabetul ebraic () [Corola-website/Science/298797_a_300126]
-
urmează sau a evidenția o anume calitate a literei respective. Tabelul următor exemplifică amplasarea acestor semne în jurul unei litere din alfabet. În ebraica modernă, semnele acestea sunt adesea omise din majoritatea publicațiilor. Pentru a înlesni citirea unui text fără aceste vocale, locurile unde apare vocala /u/ sau /o/ sunt marcate cu litera ו ("vav") în loc de "kubuț", iar vocala /i/ este marcată cu litera י ("iod"). Unde aceste două litere reprezintă consoane (/v/ respectiv /j/), ele apar dublate (וו, respectiv יי). La
Alfabetul ebraic () [Corola-website/Science/298797_a_300126]
-
o anume calitate a literei respective. Tabelul următor exemplifică amplasarea acestor semne în jurul unei litere din alfabet. În ebraica modernă, semnele acestea sunt adesea omise din majoritatea publicațiilor. Pentru a înlesni citirea unui text fără aceste vocale, locurile unde apare vocala /u/ sau /o/ sunt marcate cu litera ו ("vav") în loc de "kubuț", iar vocala /i/ este marcată cu litera י ("iod"). Unde aceste două litere reprezintă consoane (/v/ respectiv /j/), ele apar dublate (וו, respectiv יי). La seria de diacritice se
Alfabetul ebraic () [Corola-website/Science/298797_a_300126]
-
unei litere din alfabet. În ebraica modernă, semnele acestea sunt adesea omise din majoritatea publicațiilor. Pentru a înlesni citirea unui text fără aceste vocale, locurile unde apare vocala /u/ sau /o/ sunt marcate cu litera ו ("vav") în loc de "kubuț", iar vocala /i/ este marcată cu litera י ("iod"). Unde aceste două litere reprezintă consoane (/v/ respectiv /j/), ele apar dublate (וו, respectiv יי). La seria de diacritice se mai adaugă semnele de prescurtare ׳ ("ghereș") și ״ ("gherșaim"). Cel dintâi este amplasat după
Alfabetul ebraic () [Corola-website/Science/298797_a_300126]
-
se găsesc la început și când cuvântul sau rădăcina se găsesc la sfârșit. Oricum, când este precedat de ' este scris întotdeauna ' și niciodată ', astfel încât nu poate fi confubdat cu ' (spre exemplificare, ' "Mă răsucesc", dar niciodată ). Consoana ' este scrisă că ' în fața vocalelor ' și ' (caz în care este palatizată ), că ' înaintea vocalei ' (care este labializata ), și ' înaintea vocalei '. Semnul de stopare glotala nu este scris la începutul cuvintelor. În cazul ', atât palatizarea cât și labializarea sunt reprezentate în ortografiere prin ' pentru varianta palatizată
Limba navajo () [Corola-website/Science/321509_a_322838]