8,942 matches
-
o impună Republica lui Platon, al cărui răspuns implicit este “cei mai buni”, “cei mai înțelepți” sau “conducătorii înnăscuți”, căci nu s-ar putea răspunde că “cei mai răi”, “cei mai proști” sau “cei ce sunt din fire sclavi” este inutilă. De aceea, pentru Popper, întrebarea fundamentală este “Cum am putea face să organizăm în așa fel instituțiile politice încăt guvernanții răi sau incompetenți să fie împiedicați să cauzeze prea multe prejudicii?” Această schimbare de perspectivă se datorează, în genere, tranziției
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Adrian-Vladimir Costea () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2275]
-
că s-ar fi supus orbește poruncilor primite. Îi amintea de fiica Baronului într-atât de mult, încât se gândise să scrie un tratat despre asemănări și altul despre înțelesul frumuseții. Câte păreri greșite fuseseră concepute despre frumusețe, câte dizertații inutile. Trebuia plecat de la frumusețea feminină pentru a înțelege apoi adevărurile ce izvorăsc din ea. Desigur, dacă l-ar fi scris, ar fi adăugat mulțimii sale de păcate și pe acesta. O amintire îl răscoli ca imaginea unui tablou viu: verișoara
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
e uneori cum nu se poate mai vădită". 4 Vasile Băncilă, Misiunea noii generații, în Opere vol. IV. Eseistica edită (1933-1936), ediție îngrijită de Dora Mezdrea, Brăila, Editura Istros, p. 232. 5 Ibidem, pp. 233-234: "Așa cum e astăzi, Ortodoxia pare inutilă ori rebarbativă multora, din cauza expresiei exterioare, în care o mențin țârcovnicii Ortodoxiei, ca pe o icoană luminoasă de culoare, sens și blândețe, dar aproape acoperită de fum și praf. Ortodoxia e religia noastră ideală fiindcă e mai transcendentalistă decât religiile
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
în același fel. Față de această poziție realistă, împotriva căreia se situează și Kant, conștiința teoretică, practică și tehnică sofistică se crede plăsmuitoare de ficțiuni care operează asupra aparentului, logica omului autonom îndepărtându-se de Real și înlăturându-l ca fiind inutil și incognoscibil... Realul depășește speculațiile dialectice ale rațiunii presupus autonome, fiind transcendent în esență și îmbrăcând dogmatică a revelației". 4 A se vedea de asemenea articolul lui Joseph Pieper, "De l'élément négatif dans la philosophie de Saint Thomas", în
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
de membrii familiei. De foarte multe ori, soțiile deși doresc ajutor, atunci când e vorba de arestare sau condamnare își retrag plângerile, astfel încât polițiștii și procurorii ajung la concluzia că e o pierdere de vreme să intervină. Mai mult, un risc inutil, ofițerii de poliție confruntându-se uneori cu acte de agresivitate din partea celor ce nu cu puțin timp înainte se băteau între ei; autoritățile merg pe ideea că arestarea soțului și trimiterea lui la închisoare provoacă rău tot familiei (soției) în
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
noii săi aliați Rusia și Anglia ci și-a limitat participarea la războiul acestora împotriva Franței, doar la recuperarea Egiptului. De altfel, gravele disensiuni declanșate în toamna anului 1799 între membrii fondatori ai Coaliției Austria, Marea Britanie și Rusia au făcut inutile demersurile vizând implicarea și a otomanilor, de vreme ce amintitele contradicții s-au soldat cu dezorganizarea Coaliției, prin retragerea de către Rusia, în luna februarie 1800, a armatelor sale de pe frontul francez din Elveția. Iar primul care s-a grăbit să profite de
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Danemarca a încercat să o evite, propunând tarului să se alieze cu el și să declare război Franței, cu condiția ca Alexandru I să o susțină împotriva pretențiilor Suediei asupra Norvegiei. Acesta a declinat, însă, oferta, ca fiind tardivă și inutilă, totodată, deoarece și fără ajutorul sau forțele suedo-ruse erau superioare celor franceze. Prin urmare, nu mai era nevoie de cooperarea Danemarcei, "pour établir la liberté et le repos de l'Europe"136. Declanșarea de către Napoleon I a atacului asupra Rusiei
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
1812351, si nu a mai avut posibilitatea de a se implica în problemele Europei de Nord. A încercat, totuși să împiedice reconstituirea Regatului Poloniei, pe care fostul cancelar al Prusiei, Stein, îl considera, la 7 noiembrie 1812, "en tout cas inutile et peut-être menaçant, pour l'Allemagne" și speră ca Austria și Anglia aveau să-și unească eforturile pentru a o împiedică 352. Cursul evenimentelor militare și politice imprimat de dezastrul suferit de Marea Armata franceză în Rusia, în toamna anului
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
care trebuia, de altfel, să rețină în mod deosebit atenția Porții Otomane, se referea la faptul că în cercurile superioare ale armatei ruse, luându-se, desigur, în calcul experiență de până atunci a războaielor ruso-otomane, se consideră "qu'il etoit inutile d'envahir la Moldavie, la Valachie et de chercher à traverser leș desserts, leș montagnes et leș défilées de la Romelie; qu'il faloit marcher droit sur Constantinople, attaquer le coeur même de l'Empire avec des forces navales et avec
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
fel ca și Poartă Otomană, Danemarca și Veneția nu au dat curs presiunilor diplomatice ale puterilor coalizate de a li se alătură proba bunele sentimente pe care le aveau acele state față de Franța. Un alt argument care ar fi făcut inutilă pentru Franța o eventuală diversiune otomană în favoarea ei, constă în faptul că o astfel de intervenție se putea concretiza doar prin atacarea Austriei. Rezultatele, credea același von Asp, ar fi fost, însă, departe de cele scontate, deoarece Poartă Otomană ar
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
noile împrejurări, ambasadorul englez la Istanbul, Charles Arbuthnot, a reafirmat necesitatea prezenței unei flote engleze în Dardanelle, "pour que la Porte ne changea pas encore une fois de Système" (s. Ven.C.)188. Totodată, pentru a nu agită, în mod inutil, spiritele Charles Arbuthnot s-a grăbit să asigure Poartă Otomană că intrarea trupelor ruse în Principatele Române nu era rezultatul unor intenții ostile. Căci, în caz contrar, "l'Angleterre Elle même se joindra contre cette Puissance"189. Poartă Otomană nu
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
sau funcționarii morții sunt inexpresivi sau ironici, cinici, asemenea unor agenți de securitate sau funcționari de partid). Fisura trimite la parabola universului concentric-concentraționar din romanele și prozele kafkiene, la așteptarea beckettiană a unei epifanii care se dovedește nu doar absurdă, inutilă, ci și infernală. Tema e reluată în registre ușor diferite în nuvele precum Totul despre fugă, Partida, A doua zi, Amuzament cotidian, Noul deținut, Alegere de grădinar. Câteva proze, mai ample (Ferdinand, Sobrante Vega, Triumful talentului, Convalescența), unele chiar împărțite
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288906_a_290235]
-
Ce experiențe v-au făcut să ajungeți la această concluzie?”. Metoda folosită de câteva ori în acest fel întărește senzația că sunt de dorit mai multe detalii. Totuși, folosită excesiv, această tehnică poate dura mult timp, poate fi agasantă și inutilă. Este posibil să fie nevoie să le reamintiți participanților de importanța pe care o au punctele de vedere diferite. Introducerea oferă sugestia că toate punctele de vedere sunt necesare și de dorit. Este necesar să li se reamintească participanților acest
[Corola-publishinghouse/Science/2050_a_3375]
-
de hiperlordoză arată că mușchiul nu este întins, ci doar tras în punctele inițiale spinale. Un astfel de fenomen trebuie evitat, deoarece exită un pericol de lezare a mușchiului și a coloanei vertebrale lombare inferioare, care ar putea cauza suferință inutilă sau subluxații ale vertebrelor lombare. În tratarea fizioterapeutică a pacientului cu simptome predominant ataxice trebuie știut că există mai multe tipuri de ataxii în SM. Evaluarea neurologică și clasificarea diferitelor tipuri de ataxii au fost descrise de MORGAN (1980). Observarea
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
programul zilnic sau de călătorie, prevedeți dinainte pauzele de toaletă; 5 - Când mergeți într-un local public, întrebați de la început unde se găsesc toaletele și încercați să vă plasați în apropiere; 6 - Nu riscați să vă iritați vezica în mod inutil (de exemplu așezându-vă pe o piatră sau ciment); 7 - Nu neglijați în nici un caz igiena intimă și rezervați-i suficient timp; 8 - Nu uitați că „îngrijirea“ vezicii cuprinde analiza urinei pentru descoperirea unei infecții și examenul rezuduului urinar din
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
un regim al realităților. Inteligența omului politic este de a ști să îmbine gustul pentru inovație cu valorizarea energiilor profunde ale societății. Din această conlucrare între organic și organizat se naște premisa unei creșteri naturale ce evită traumele și hibridizările inutile. Frazeologia este simptomul acestei patologii publice. Și apoi numai o să vedem de acum înainte mișcarea cea mai nesănătoasă prin chiar goliciunea ei lăținduse peste toată țara, formule vage, abstracțiuni nemistuite, teorii constituționale din țări străine de firea noastră, citate de
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
Rigorismul excesiv l-a condus spre refuzul intransigent al diferitelor manifestări socio-religioase ale păgânismului, inclusiv de natură militară. În Oratio ad Græcos, 11, înșirând o serie de mondenități, în contrast cu spiritul său ascetic, autorul ne prezintă funcțiile militare drept glorii pământești inutile: Așadar, cum voi putea să admit o creație de tip fatalist, văzând asemenea slujitori? Nu vreau să domnesc, nu doresc să fiu bogat, am refuzat comanda militară, urăsc desfrâul, nu practic navigația pentru lăcomie, nu concurez pentru coroane, am abandonat
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
soldei, fie posibilității de carieră, care nu excludea sacrificiile și privațiunile, absența din familie pe durate nedeterminate și chiar moartea în luptă. Nu erau umiliți în practicarea religiei lor și nu aveau motive să ia în serios interpretările subtile doctrinare, inutile și dăunătoare propriei lor persoane și întregii Biserici. Conștiința comunității creștine, și în special cea a soldaților, a cedat în fața necesităților Imperiului, după cum și Imperiul a cedat în fața cerințelor Bisericii. În această armonie de activitate și intenții s-a dezlănțuit
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
reflectăm asupra intereselor cognitive și presupozițiilor normative care stau la baza cercetării. Ideea este să devenim extrem de conștienți de presupozițiile, prejudecățile și înclinațiile ascunse despre ceea ce este și ce poate fi lumea socială și politică. Conform diferitelor perspective "critice", este inutil sau nerealist să încercăm să ne descurcăm și fără aceste presupoziții. Într-adevăr, abordările postmoderniste au pus accentul pe diferitele experiențe ale lumii relațiilor internaționale, susținând în același timp că toate punctele de vedere trebuie să fie supuse formelor de
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
toate celelalte. Pentru postmoderniști, neorealismul nu este decât o altă construcție a lumii, una care ar trebui pusă sub semnul întrebării pentru că "forțează" realitatea și pentru că efectul său politic evident este ideea că eforturile de schimbare ale acelei lumi sunt inutile. Criticile privind scopul investigației din perspectiva neorealistă au avut consecințe imense pentru aria investigației menționată anterior. O consecință a fost să se acorde un loc mai central chestiunilor ontologice în cadrul disciplinei. După cum susține Cox (1992b: 132), "ontologia stă la baza
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
în lucrările lui Kant, conform căruia ființele umane se pot pune de acord asupra adevărurilor universale făcând uz de rațiune, însă împărtășea convingerea lui Kant că eforturile politice în sensul atingerii libertății în cadrul unui stat suveran erau în ultimă instanță inutile, pentru că ele puteau fi cu repeziciune distruse din cauza șocului brusc al evenimentelor din exterior. Pentru Kant, războiul era amenințarea principală la adresa creării societății perfecte; de unde și credința sa în prioritatea de a munci pentru pacea perpetuă. Pentru Marx, pericolul recurent
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
1953). În al treilea rând, după cum a remarcat Gallie (1978), acele comentarii interesante privind naționalismul, statul și războiul nu i-au făcut pe Marx și pe Engels să își reconsidere afirmațiile timpurii despre puterea explicativă a materialismului istoric. O distincție inutilă între baza economică și suprastructura juridică, politică și ideologică a societății a rămas punctul central pentru majoritatea rezumatelor acestei perspective. De prea multe ori statul a fost privit ca un instrument al clasei conducătoare, cu toate că era considerat în măsură să
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
aderă la "teoria critică" este ideea că studiul relațiilor internaționale ar trebui să fie orientat de o politică de emancipare. Atacurile teroriste din 11 Septembrie 2001 și "războiul împotriva terorismului" care a urmat au arătat, printre altele, că suferința umană inutilă rămâne un fapt central al vieții internaționale. Ar fi ușor și probabil acceptabil să supraestimăm noutatea sau însemnătatea lui 11 Septembrie pentru ordinea mondială. Totuși, celei mai mari puteri a lumii i-a fost aplicată o lovitură devastatoare chiar în
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
nu-i lipsește legătura cu ideea Încurajării deciziei de a nu citi. Cum să nu-ți zici, În fața numărului incalculabil de cărți publicate, că orice Încercare de lectură, chiar și Întinsă pe durata Întregii vieți, e cât se poate de inutilă În raport cu toate cărțile care vor rămâne pentru totdeauna necunoscute. Lectura este mai Înainte de toate nonlectură și, chiar și În cazul celor mai mari cititori care Își consacră existența acestei activități, gestul de a apuca și a deschide o carte maschează
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
decât ea. Este ca și cum postmodernismul s-ar redefini printr-o dorință de înglobare a trecutului și s-ar referi la toată poezia scrisă înainte (...). Poetul modern este de obicei "inocent" în raport cu tradiția: se scutură de ea ca de o povară inutilă. Vrea să facă altceva decât înaintașii săi. Sentimentul lui este unul de libertate împinsă până la anarhie. Pentru el, tradiția este o povară purtată cu grație, asumată critic sau ironic"19. Paradigma culturală, atașată Generației '60, anticipată de Labiș și reprezentată
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]