9,537 matches
-
oră din august” sunt: ofițerul Roșu și avioanele nemțești. - Pe aeroportul Otopeni se luptau nemții cu americanii, iar românii trăgeau, cu succes, când în unii, când în alții. - Creangă a scris povești ca: "Cocoșul babei", "Găina leneșă", "Punguța cu bani mărunți", "Lupul și capra". - Ciobanul "Mioriței" a spus ca la cap să-i puie diverse categorii de fluiere. - Mulțimile de boieri exploatatori își țineau banii numerar în pungi. Haiducii îi atacau și îi ușurau de bani în toate baladele. - Balada e
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
de bună voie la tarabă, secretele casei și familiei lor iar cumpărătorii, printre care este greu să deosebești de exemplu, care este terorist ce strânge informații despre "ținte", care este din serviciile secrete ce colectează toate informațiile, indiferent cât de mărunte, care este hoț sau răpitor, în căutare de „lovituri", care este un criminal în serie, care caută „gagicuțe" să le sucească gâtul la fapt de seară, etc, etc. E la mare modă acum, să ai cont pe Facebook! Deja, contul
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
popor amărât și bătut de soartă, cerută de Băsescu, va fi făcută tot de către obosiții mameluci, de la Curtea Consituțională cărora unii, le spun, pe nedrept, magistrați. Dacă le-ați purica amănunțit CVurile, veți vedea că absolut toți provin din rândurile mărunților jurist-consulți de la fabricile și uzinele lui nea Nicu, și sunt numiți în scaune lor bine plătite, doar pe criterii politice. Domnilor, acesta e modul în care președintele, cică ar vrea să rezolve problemele din Justiție. Adică, dacă furi de la stat
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
un fotomodel al zilelor noastre, nu întruchipează absolut deloc, tipul eroului cotidian, cel ale cărui sacrificii și succese fac posibilă supraviețuirea familiei, salvarea unor valori spirituale, ori măcar păstrarea unor speranțe. Se pare că mult mai prezenți, sunt acei eroi mărunți pe care ni-i identifica, marele învățat Nicolae Iorga, care spunea, într-un discurs prezentat la Radio, prin anii '30:" „cât de eroic este părintele care se îngustează pe sine, pentru a da putință de învățătură copilului, pe care atâtea
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
luau auzul. Băieții huiduiau și fluierau. Directoarea, colegii și comisia oltenească scoseseră capetele pe ferestrele de la etajul unu. Mă încurajau cu toții: - Multă grijă, domnu’ Leo, că dacă alunecați dumneavoastră, pe cine mai trimitem? - Aoleu, Doamne ferește, se topește înghețata! Fac pași mărunți, sprijinindu-mă de zid. La jumătatea distanței mă opresc. De pe cornișa Liceului „Sfântul Pantelimon” se văd Stadionul Național, turnul Pro-Tv-ului și o cireadă de blocuri. La dreapta, în Băneasa, mă așteaptă ochii de căprioară ai Sabinei. Iubita mea mă vrea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
realiza o emisiune TV cu audiență națională. Motivul? „Să vadă țara, domle, o mostră de îmbinare a profitului cu eleganța, de înfăptuire categorică a horațianului utile et dulci aici, la porțile Orientului”. Jean era însă om fin. dispunea de gesturi mărunte, de o mustață englezească parfumată și de un soi de entuziasm care mergea până la a pune clienților reviste culturale în cabină. - Căci pentru mine, stimabile, declara dragul de el, mens sana in corpore sano înseamnă mai întâi de toate trecerea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
de grade la umbră, dar ea e în pantaloni și pulovăr gri, de lână. E tunsă scurt, pierdut la spate și în părți - oarecum stilul lui Mike Tyson. Are ceafa groasă, umeri lați și picioare subțiri-subțiri. Peste fața cu trăsături mărunte - gen Rocky Graziano - are o pereche de ochelari pătrați. O lentilă e neagră - să-i acopere ochiul de sticlă sau bandajul cu leucoplast, când pune ochiul în portofel, să nu-l piardă. Urcăm cu greu într-un 205 aglomerat. Șoferul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
de fum îi arătau cât de aproape era de destrămarea unui coșmar de opt ani. Așa e, ar fi o prostie să-și piardă sufletul acum. Între timp negurile se cam risipiseră și dușmanul se codea pe colina cu iarbă măruntă. Leonard însă, deși derutat de spini, se găsea la adăpostul lanului de buruieni. Oricât s-ar fi îndârjit ocupantul, tot n-ar fi putut să secere cu mitralierele toată câmpia aceea cețoasă și zburlită ca o țeastă de nebun. De-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
lent și mi-am dat seama că aveam la etajul unu o vecină care aducea cu piticania în cauză. De asemenea, aveam și un nuc în spatele blocului. M-am ridicat buimăcit în capul oaselor și am văzut capul cu permanent mărunt al Mariei ițindu-se peste balustrada balconului. În curând fu urmat și de două mâini susținând de urechi o oală plină ochi cu nuci. Mâinile răsturnară oala într-un lighean pregătit din vreme. Într-un târziu, am priceput atât eu, cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
vânzătoarea se făcea că nu pricepe, agăța chiar el marfa cu pricina, cu capătul îndoit al cârjei. N-avea timp de fleacuri - trebuia să se întoarcă iute acasă, unde-l așteptau Viețile sfinților, pe care le copia cu scrisul lui mărunt, meticulos, în registre mari, cu coperți cartonate. Le făcea apoi cadou acelora din familie care se învredniciseră de harul preoției: fii, gineri, nepoți. Membrii clanului care emigraseră de mult în vestul țării erau somați să-i aducă paste de pix
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
and I see you. Ronțăi și mă gândesc că adesea dragostea vine pe nepusă masă, ca pocnitul unui capac de WC pe care l-ai uitat ridicat. Apare și Adelina - e într-o fustă lungă, de mătase, imprimată cu flori mărunte în toate culorile. Ceva gen Missoni. Pe cap are un turban mov, savant împletit. E parfumată cu Apă de Parma, iar în frunte și-a făcut un zbenghi, ca indiencele. Începe să semene cu o hetairă, cu o gheișă. Mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
lui Chilot și-l proiectă la vreo cinci metri înapoi, cu labele în sus. Leo deschise fulgerător diplomatul dar, până să-și monteze casca, o explozie îl aburcă în frunzișul unui mesteacăn. Acolo sus - se zice - începu el să recite mărunt rugăciunea pentru petarde (nu înjurase el nici în armată, darmite acum!!) Mai lucid, dobermanul sări, îl înșfăcă de un crac și-l zdrumică la pământ; apucase să fredoneze doar un condac și-un irmos...Pe-aici stăpâne, vino să ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
toate neamurile Sabinei pe cap, plafonare în toată regula! Adelina era așa de dulce și nebunatică! În gara din Roman am coborât și m-am târât cu valizele până în cimitirul Pielea și Osu’, la mormântul bunicului. Era patru dimineața. Ploua mărunt, candelele clipoceau în întuneric, un moroi cu buze vinete se holba la lună de pe vârful unei cruci. Ce bine că nu eram la Paris, ce bine că bunicul nu era înmormântat la cimitirul Père-Lachaise! Acolo n-aș fi putut veni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
și Zare Își continuă povestirea. În tufăraia aceea, cea mai deasă și cel mai greu de străbătut, era totdeauna sigur că nu va fi găsit. Când se decidea să iasă la lumină, avea mâinile și fața pline de zgârieturi subțiri, mărunte, specifice și era și murdar la bot de roșul ca de sânge al fructelor acelei plante. Se și miră cum de nu-și dădea seama plângăreața de soră-sa (sau ce fel de rudă Îi va fi fost fetița aceea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
la Cluj. Am avut ocazia să mă aflu la culmea unei experiențe e viață În cursul acestor zile. It was interesting & terrific. I love you a bit! Ana. Vânt de apus, când crezi că vei putea S-abați peste pământ mărunte ploi? Ți-am pierdut urma. Te-am căutat cu o scrisoare scurtă la exploatarea forestieră unde mi-ai dat adresă când ai trecut (o singură dată, Zare, vai ce rușine - și nici măcar nu m-ai văzut) pe la Cluj. Apoi mici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
ta (eventual cu alte lucruri nesemnificative, am alunecat și m-am lovit gura și mai ales dintele din față - acela de formă de iepure În colțul patului. Și așa fui pedepsită. Îndurare! De altfel milioane de vești de aici - toate mărunte și puțin enervante, nesemnificative totuși - despre mine. Ar fi timpul să ți le povestesc pe rând. Prima. O să te vreau să te Întâlnesc, deci: voi pleca la mare - ca turistă - nu se știe când. Nu contează. Ne vom vedea! Ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
de șocul inițial, de obicei anunțat ca fiind viitorul șoc a ceea ce se povestește. Au loc salturi uriașe peste timp, imprecizii, situări anacronice ale unor evenimente mari, cunoscute, care s-au petrecut, de fapt, În alt an și altfel. Detaliul mărunt poate schimba Întreaga semnificație a unei povești și poate determina succesul celui care decide să continue. Despre cum trebuie Întreținut focul uniform sub cazan cineva Își amintește că „bietul tăticu, numai el se ocupa de asta, iar noi, io cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
și să facă două cafele. Nu părea să se sinchisească de cei câțiva care Încă mai așteptau În curte să fie primiți În audiență. Spuse că Îi cunoaște pe toți și știe exact ce vrea fiecare. Sunt plini de jalbe mărunte, de intrigi și de ifose. Amabilitatea inspectorului i se părea Însă foarte suspectă fostului său elev. La Casa de copii școlari, acolo unde se văzuseră ultima oară, relațiile lor nu erau decât cele obișnuite dintre un simplu elev și ditamai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
Dar erai În oraș! — Mda. — Preferai? — Tot mă mai gândeam să mă fac regizor de film.) Pot spune Însă că acel om simplu și dintr-o bucată, soldatul Grințu Anton, mi-a salvat viața. Era o dimineață mohorâtă, cu ploaie măruntă și rece care venea În valuri dinspre munte. Atacul nostru din acea zi a Început puțin Înainte de ora 5 dimineața cu o pregătire de artilerie care a durat aproape o jumătate de oră. După ce s-a tras racheta roșie am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
-l chinuia deloc. Nici nu ajunsese bine pe front și se și plângea de calitatea mâncării. Nu știu În cel fel devenise el „șef de cuptor“ și nici de ce. Observ că Îi place să aducă la cunoștință tuturor eventualele contradicții mărunte ale lumii: „deși eram la locul În care se făcea pâinea, am mâncat numai turtă goală și așa de rea ce era făcută că nici porcii n-o mânca!“ El Încă nu lucra, nu făcea pâine. În contul celei pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
parte, invocând-o pe Diana, zeița vânătorii, își arogă statutul de câine între câinii ei, poate / câinele cel mai câine / de pază / și de iubire și o proclamă zeiță / a iubirii / iță. Alteori, spre mit se poate pleca dinspre faptul mărunt, cotidian: de exemplu, o Ană - alt liant, între culturi, între suflete, între Cer și Pământ, reiterând destinul strămoașei sale, prin zidirea dragostei -, măritată într-o țară străină / în Oceania undeva / pe unde / se tăinuise probabil și Gauguin, se teme că
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
neimaginate: Am oprit trăsura-n adâncul ochiului / acolo unde nici tu nu știi ce să faci, din moment ce poetul are perna umplută cu vise, ceea ce l ajută ca, sisific, să facă un gest cotidian: înfruntarea abisului, fiindcă Abisul e-n obiectele mărunte / Degeaba-l cauți în Apocalips. O operă atât de întinsă poate suscita, firește, numeroase interpretări pentru că are potențialul necesar pentru a fi străbătută în direcții diferite și, de aceea, ne mărginim la cele câteva aspecte pe care le-am identificat
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
obrazul țepos / între noi era copilul /căruia bătrânul cu ochelari îi oferea biscuiți /... / autobuzul mergea impasibil cu noi în burtă ori: Aud prin pereți / plânsetul bebelușului vecin / cred că vă deranjează se scuză tânărul tată / plânsul lui îmi acompania / treburile mărunte prin casă / plânsul lui însemna viață); conștientizarea - neplăcută, desigur - a trecerii timpului (Urăsc toate ceasurile din lume / ele au inventat timpul / timpul a inventat moartea / moartea ne-a inventat pe noi...) și, în fine, acceptarea unicității existenței, fiindcă N-ai
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
după alta / doar un șir de minciuni / ca să le-aud / nici n-ar fi trebuit să mă nasc. Resemnarea este sentimentul care se observă în atitudinea pe care o dezvăluie eul liric în fața actelor vieții, de pildă, când un fapt mărunt - omorârea furnicilor din baie și din bucătărie - îi naște întrebarea: oare ce gust va avea carnea mea / în gura lui Dumnezeu / oare cât de mult trebuie sufletul perpelit / ca să fie gustos / mă-ntreb. Existența proprie, la fel cu a tuturor
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
mișcarea / starea pe loc / sufletul / nervii / aparență și goană. Numai luciditatea morții aduce brusc, uneori, certitudinea: EXIST. Întreaga antologie ilustrează, sub aspect tematic, o poezie a cotidianului, punctată de stări de spirit rezultând din trăiri aparent aleatorii, induse de aspecte mărunte, banale ale realității. Ceea ce se remarcă pe parcursul întregului volum, susținând consecvența amintită la început, este absența oricărei urme de spectaculos. Aproape totul se desfășoară și se arată asemenea unui lung lamento (este și titlul unui poem din volumul Clipa zboară
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]