9,986 matches
-
și plecau spre vamă și cu spatele la familie, dar printre râsetele de pe banchetă auzeam mereu fraza care mă scoate din sărite: — Sper că Daniel va moșteni succesul tatălui său la doamne și domnișoare! Și, fără să Întorc capul, Îi zăream ochii veseli În obrazul pământiu și trupul cocârjat de durere În hainele care s-au mototolit și s-au pătat imediat ce le-a pus pe el, anihilând pe loc după-amiaza când mama i le-a periat, lustruit, cusut, curățat, strecurându-i În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
vorbit Însă mereu cu tine În gând. Câteodată eram așa de obosit, că nici nu mai puteam să iau tocul În mână. Ce rost ar fi avut să mai pun pe hârtie tot ce-ți spusesem În gând? Dacă eram vesel, amânam, dacă eram trist, nu mă simțeam În stare. Amintește-ți că de la un timp și tu ai Început să-mi scrii mai rar, mai puțin. Pe urmă, nici măcar nu mai era scrisul tău, cineva Îmi scria că ești bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
mele strigau după ajutor, căutau o cale de salvare. Dar zilele aduc și soare... Mereu mă trezesc cu gândul că ziua ce vine e o nouă provocare, că fiecare clipă ascunde o taină... La o răscruce... Mama era o fire veselă și curioasă din fire, dar o curiozitate izvorâtă din dragostea adâncă ce ne-o purta. În sufletul ei bun, am rămas niște copii nevinovați cărora trebuia să le poarte cineva de grijă. Am intrat În hol și În afară de un miros
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
care este și “bătrână” pe deasupra. Dar să mergem În sala de mese. Maria se va ocupa de acum Încolo de așezarea și servirea celor pregătite. Maria, o femeie În jur de 55 de ani, plinuță, roșcovană, cu bujori În obraji, veselă și pusă oricând pe o șotie, era bucătăreasa noastră și făcea parte din familie, cu ceva vreme Înainte de a mă naște eu. A ținut loc și de bonă, și de menajeră. S-a făcut utilă În orice moment, punând mult
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
șampanie, prăjituri și o mulțime de confeti - ca un zbor de fluturi - m-au Întâmpinat la intrare. De asemenea, erau acolo părinții mei, Nicoleta cu soțul ei și fiul lor, Emanuel, părinții Nicoletei, părinții lui Alex... Se străduiau să pară veseli, dar În sufletul lor se cuibărise Îndoiala că ceva rău s-a Întâmplat... Mulți ani trăiască! Mulți ani trăiască! Cine să trăiască? Cea mai minunată mămică și prințul zămislit, cel mai drăgălaș și mai minunat din câți au existat! Încercau
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
cu ele? Poate sufletul, care de fapt nu are nici oase, nici picioare, să renască? De ce copiii lui sunt condamnați să-i semene? ILUSTRAȚIE Mama a schimbat din nou partitura pe stativ. Aceasta a fost „în pădure trăiesc fericit și vesel“, a spus ea. Apoi Pettersson din Hugnaden și cu mine am citit despre Moise și despre tufișul în flăcări. Jos de tot, în colțul din dreapta, se afla însuși Doré, cu blocul de desenat și creionul lui. întorsese capul spre noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
unde în care razele de soare ne fac să mergem în picioare pe apele-aparent rotunde. Sunt armoniile ce nu dau greș în excursiile noastre prin sate și orașe sau cel mai adesea printre astre. Și vom rosti cu toți creștinii veseli: „Hristos a înviat!” Sub ocrotirile Luminii: „Adevărat a înviat!” 2012 Atunci... Eram copil, eram copii; pleca April, veneau Florii cu-atât de multe bucurii candele-aprinse, rugăciuni și peste tot numai minuni. Inimile, casa și grădina erau curate ca lumina; de
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
lacrimile. Nu știa cu ce a greșit! Plin de remușcări, i-am prins uriașul cap în brațe și l-am strâns la piept. M-a trântit la pământ cu o bucurie nebună și un sac de bale. Am o fire veselă, îmi place să mă distrez cu prietenii, dar urăsc minciunile, prefer să mi se spună adevărul oricât de dureros ar fi el. În timpul când mă hârjoneam cu Droll, mama urcând scările la etaj, îmi spune calm, cu un firesc dezarmant
ANTOLOGIE:poezie by Denis David Damşa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_673]
-
Până nu-i prea târziu! ― Oare cum mai arată crâșma lui Aizic? Ar trebui să vedem - a deschis vorba Dumitru, în timp ce dădeau colțul hudiții de dincolo de Podul Trestienii. Au ajuns repede la crâșmă. ― Uite că acum deasupra ușii scrie: „Colțul vesel. La Aizic”. Hai să vedem cât îi de vesel colțul lui Aizic - a vorbit Todiriță, cu pecetea necazului pe chip. ― Cred că ai priceput. Eu sunt cu comanda, iar tu ești cu plata. ― Am înțeles. Parcă așa se spune în
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
crâșma lui Aizic? Ar trebui să vedem - a deschis vorba Dumitru, în timp ce dădeau colțul hudiții de dincolo de Podul Trestienii. Au ajuns repede la crâșmă. ― Uite că acum deasupra ușii scrie: „Colțul vesel. La Aizic”. Hai să vedem cât îi de vesel colțul lui Aizic - a vorbit Todiriță, cu pecetea necazului pe chip. ― Cred că ai priceput. Eu sunt cu comanda, iar tu ești cu plata. ― Am înțeles. Parcă așa se spune în armată - a răspuns Todiriță, cu gândul plecat spre concentrarea
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
în batjocură. E un spital de nebuni, dar cu altă denumire. Nu păcălești pe nimeni cu chestia asta! N-ai înțeles nimic, am încercat eu. Când o să te vadă pe stradă, lumea o să treacă pe celălalt trotuar, a spus ea veselă. O să zică „Asta e una din fetele Walsh! Aia care a înnebunit și a trebuit să fie internată!“ Așa o să zică! —Taci din gură! Și o să fie nedumerită din cauza Annei și-o să întrebe „Care dintre fetele Walsh? Parcă erau două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
spus eu împingând înghețata aceea ofensatoare la o parte. —Treaba ta! O las aici! Helen a ridicat din umeri și a pus înghețata pe măsuța de lângă pat, unde a început să se topească. Mi-am îndreptat gândurile către lucruri mai vesele. Deci, Helen, când eu o să fiu prietenă cu oameni ca Madonna, am spus eu visătoare, tu o să... —Fii realistă, Rachel, m-a întrerupt ea. Deși presupun că ăsta e unul din motivele pentru care te și duci la spitalul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Ei, a zis ea într-un târziu, la un moment dat e imposibil să nu te întâlnești cu vreo vedetă. Pe coridoare sau prin săli... Poate c-o să te și împrietenești cu unele dintre ele. Dintr-odată, m-am simțit veselă și plină de speranță. Dacă Helen era convinsă, atunci trebuia să fie adevărat. 4tc "4" Eu și Luke ne salutam printr-o înclinare ușoară a capului cu mult înainte de noaptea aceea în care am ajuns în același pat. Luke era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
comandat un mic dejun vegetarian, iar pe farfuria care i-a fost adusă ulterior se răsfăța un porc aproape întreg care fusese decorat foarte apetisant și care aproape râdea la el. — Și ce s-a întâmplat? l-am întrebat eu veselă. —I-am spus doamnei O’Loughlin: „Femeia lui Dumnezeu, nu ți-am spus că sunt vegetarian?“. Și ea ce-a zis? l-am întrebat din nou distrându-mă de minune. — Ea a zis: „Ba mi-ai spus, băiete. Și? Ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
a, ah, a avut ceva probleme cu, știți dumneavoastră, cu drogurile... a zis tata. —Mmmmm, da, a dat efervescenta din cap. Doctorul Billings vă așteaptă. îl anunț că sunteți aici. Tipa l-a sunat pe doctorul Billings, i-a zâmbit veselă tatei, mie mi-a zâmbit cu tristețe, lui Helen i-a aruncat o privire amenințătoare, după care a spus: Doctorul va veni imediat. Nu e prea târziu, nu-i așa? a întrebat tata. Pentru Rachel. încă mai poate fi ajutată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
teamă și invers. Trebuia să scap cumva de sticla aia! Era foarte important să nu fiu prinsă cu nici un fel de droguri, oricât de slab și de inofensiv ar fi fost efectul lor asupra mea! Geanta mea! m-am gândit veselă. Puteam să ascund sticla în geantă! Nu, stai puțin! Tocmai de asta stăteam transpirată în toaleta aia strâmtă: pentru că nu puteam să ascund sticla în geantă! M-am uitat din nou împrejur, sperând că poate îmi scăpase ceva prima oară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
plăcea s-o recunosc, eram conștientă că o respectam mult pe Misty... Apoi cineva a exclamat: —E două fără cinci! La care toți au strigat: —Doamne! Și-au stins țigările, au dat ceaiul peste cap și au sărit în picioare. Veseli, spuneau chestii de genul „E momentul să ne umilim!“ și „în după-amiaza asta e rândul meu să calc pe cărbuni încinși!“ și „Aș prefera să fiu dus în curte și biciuit!“. Haide! mi-a spus Mike. 10tc "10" Mike m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
de John Joe. Nu înțelegeam de ce eram așa de furioasă. Toată ziua avusesem puseuri de furie oarbă. Și-mi venise să plâng de nenumărate ori. Toate astea nu-mi prea stăteau în fire. în majoritatea timpului eram o persoană foarte veselă. Ar fi trebuit să fiu fericită fiindcă îmi dorisem să ajung la Cloisters. Și eram bucuroasă că mă aflam acolo. Dar poate că aș fi fost și mai bucuroasă dacă aș fi dat ochii cu vreo câteva vedete și aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
complet dezorientată. —Dar... am bolborosit eu. Dar nu suntem acasă la noi, nu-i așa? Nu, mi-a răspuns ea rapid. Suntem în apartamentul Bărbaților Adevărați. Dar tu ce fa... Dintr-odată am înțeles. —Care din ei? am întrebat-o veselă. — Joey, a răspuns ea cu buzele strânse și cu o figură cam întunecată. Ce s-a întâmplat? îmi venea să dansez de bucurie. Așadar nu eram singura. Multe, a mormăit ea. —Ți-ai tras-o cu el sau doar v-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
n-a ținut mult. Nu te-am văzut la slujbă, astă-seară, mi-a zis ea cu buzele strânse. îîn fiecare sâmbătă venea un preot care ținea o slujbă pentru cei interesați.) —Așa e. Nu m-ai văzut, am răspuns eu veselă. Chaquie mi-a aruncat o privire furioasă, iar eu am rânjit cu tupeu. După care a început iar cu una dintre obsesiile ei. De data asta era vorba despre mamele păcătoase care lucrează. Mi-am tras pătura peste cap cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Era clar că Josephine nu avea să aibă același succes ca acela repurtat în ziua precedentă cu Neil. Eram aproape convinsă că nu era nimic de descoperit în legătură cu John Joe. Greșeam. —Povestește-mi despre copilăria ta, a sugerat Josephine foarte veselă. Dumnezeule, m-am gândit, ce clișeu! Pe fața lui John Joe nu se citea nimic. —Cum era tatăl tău? a întrebat Josephine. —Aaaaaa, a trecut mult timp de când a dat ortu’ popii... —Spune-ne ce-ți amintești, a spus ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
beată pentru chestii din astea. Singurul motiv pentru care Luke era în apartament era că Brigit mă abandonase la mila lui în Llama Lounge. Nadia îi spusese că prezența lui Cuban Heel fusese semnalată în Z Bar, așa că Brigit plecase veselă să-l prindă asupra faptului. Eu încercasem din răsputeri să mă țin după ea, dar Brigit nu mă lăsase nici în ruptul capului. Tu stai aici, mi-a spus ea răutăcioasă, fiind dintr-odată într-o dispoziție foarte umoristică. Mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
în cluburi de noapte nu sunt niște puncte de interes reale. Nu sunt decât modalități periferice de a vă hrăni diversele forme de dependență. Când a spus asta, Josephine m-a privit până în adâncul sufletului cu ochii ăia albaștri, inteligenți, veseli și parșivi. Iar eu am urât-o cum nu mai urâsem pe nimeni în viața mea. Și, în opinia mea, urâsem din belșug. S-a întâmplat ceva, Rachel? m-a întrebat ea. — Am înțeles, am șuierat eu cuprinsă de furie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
vedea fulgii de nea plutind prin fața ferestrei. Barry-copilul dansa prin cameră cu niște mișcări Tai Chi lente și grațioase, la vederea cărora te linișteai imediat. Barry era într-adevăr foarte frumos. Arăta ca un heruvim cu părul întunecat. Era întotdeauna vesel și binedispus, părând să trăiască într-un soi de transă, într-o lume a lui. Mă întrebam câți ani avea. Eamonn a intrat legănându-se și aproape împiedicându-se de Barry. Ce se întâmplă aici? a întrebat el. E periculos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
întrerupt fimul horror care rula în capul meu. — Deci să ne-apucăm de treabă! Ce... ce înseamnă exact obturarea de canal? Preferam să știu ce se întâmplă cu mine. Scoatem afară miezul dintelui. Nervi, țesut, tot tacâmul! a zis el vesel. După care a început să foreze cu entuziasmul cuiva care montează rafturi. Când am aflat ce era pe cale să-mi facă, m-am cutremurat de groază, ridicându-mi umerii până aproape de tâmple. Aveam să suport o durere feroce. Doctorul o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]