8,653 matches
-
pentru ca să mi se realizeze dorințele“. Maximus a spus: „Dacă nu vrei să renunți și să sacrifici, vei fi satisfăcut în dorința ta“. Iulius a răspuns: „Dacă vei face asta, nu pot decât să-ți mulțumesc“. Maximus a spus: „Tu ești fericit să mori și cred că vrei să pătimești pentru o răsplată promisă“. Iulius a răspuns: „Dacă eu merit să pătimesc, îmi va fi dăruită gloria veșnică“. Maximus a spus: „Dacă te vei convinge să suferi pentru patrie și pentru legi
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
sau oblic din colțurile imaginii. I. Statica și dinamica formelor Caracterul elementelor care structurează imaginea și felul în care sunt orientate, organizate, sugerează dinamismul sau stabilitatea imaginii. J. Organizarea complexă a imaginii Compoziția în două sau trei registre este soluția fericită pentru teme narative, complexe, unde se povestește mult în imagini. De asemenea, dipticul, tripticul și polipticul pun alte probleme compoziționale, de continuitate a circulației formelor de la o imagine la alta. K. Folosirea perspectivei ca element dramatic Se folosește fie perspectiva
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
chiar când ești singur, să rostești sau să faci lucruri josnice. Învață-te să te rușinezi mai mult de tine decât de alții.” (Democrit) „Nu te abate niciodată din calea virtuții și a onoarei; este singurul mijloc pentru a fi fericit.” (Buffon) Cine bănuiește e cu mai multe păcate. (Pentru că bănuielile nedovedite ale suspiciosului nu sunt altceva decât insulte nemeritate.) „Bănuiala alungă buna-credință.” (Fr. Bacon) Omul valorează atât cât se respectă. Într-adevăr, să fii stimat sau Înjosit de către alții ține
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
dator să ție o dată satul de vorbă. (Desigur, nu printr-o faptă rea, ci printr-una bună, care să aducă un folos Întregii comunități.) „Nimic nu-i apropie mai mult pe oameni de zei, decât faptul de a-i face fericiți pe alți oameni.” (Cicero) Haina face pe om. Haina nu face pe om. Aserțiunea primă este adevărată atunci când Îmbrăcămintea aleasă a fost obținută prin muncă cinstită, dar reciproca este și ea la fel de adevărată: „și sub zdrențe poți afla un om
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
În nemernicie.) Onoarea se obține greu, nu este la Îndemâna oricui, deoarece ea presupune un anumit nivel moral al conștiinței: „Nimic nu-i mai greu de iertat decât meritele altuia” (D. Diderot). „În fața anumitor nenorociri, simți uneori rușinea de a fi fericit.” (La Bruyère) Cine se arată prea plin de el e gol pe dinăuntru. (De obicei, celui lipsit de adevărate calități sufletești nu-i rămân la Îndemână decât demonstrațiile de paradă.) „Purtarea ta Îți pune În față o oglindă În care
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
oameni la fel de orgolioși, vanitatea fiecăruia va fi cel puțin rănită, dacă nu umilită.) Ajunge un ciomag la un car de oale. („O conștiință valorează - spune Quintilian - cât o mie de martori”.) A fi liniștit e mai bine decât a fi fericit. (Pentru că starea de liniște sufletească nu cuprinde ambițiile și vanitățile pe care le presupune, adesea, obținerea stării de fericire sau Întreținerea imperioasă a acesteia.) „Un spirit mare se Înșală la fel ca unul mărunt: cel dintâi fiindcă nu vrea să
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
prin el Însuși. Μ În marea iubire Își face loc, adesea, și o mare temere: cunoscându-mă tot mai bine, sub aspecte pe care nici eu nu mi le bănuiam, iubita ar putea ajunge să cunoască dezamăgirea față de mine... Μ „Fericiți cei săraci cu duhul, că a lor este Împărăția cerurilor” (Iisus). Afirmația cuprinde un paradox: cu cât cineva devine mai conștient de faptul că, din cauza feluritelor sale păcate, este sărac sufletește (este sărac În morală, În „duhul sfânt”), cu atât
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
o faptă pe care celălalt poate că n-ar fi săvârșit-o dacă n-ar fi primit o sugestie de acest gen! De aici și recomandarea creștină: „Păstrați-vă gândurile curate, dacă vreți să trăiți În pace și să fiți fericiți!”. Μ Cei care sunt bogați dau din mijloacele lor. Cei care sunt săraci dau gânduri bune și iubire, din dăruirea lor de sine. Μ De adevărata valoare a vremurilor copilăriei nu ne dăm, de obicei, seama. Dar când trăim, de
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
la bunuri meschine și efemere pe acest pământ echivalează cu o achiziție sau o răsplată (dobândirea, În schimb, a celor eterne și divine din cer). Ascetul creștin Îndură așadar suferințe, insulte, oprobrii, se lasă chinuit În viață pentru a fi fericit după moarte. Μ Plăcerea, chiar și aceea a simțurilor, nu reprezintă un rău prin ea Însăși. Dar poate deveni un rău prin consecințele pe care le produce trăirea În exces a unei anumite plăceri. Μ Când te urăști, cum ai
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
trăi.// Albaștri fluturi cresc omizi,/ Cresc fructe florilor în jur,/ Zăpada-i albă neatinsă/ Pământul cald este impur.// Neprihănit eterul doarme, / Văzduhul viu e de microbi,/ Poți dacă vrei să nu te naști,/ Dar dacă ești te și îngropi.// E fericit cuvântu-n gând,/ Rostit, urechea îl defăimă,/ Spre care o să mă aplec/ Din talgere vis mut sau faimă?// Între tăcere și păcat/ Ce-o să aleg cirezi sau lotuși?/ O, drama de-a muri de alb/ Sau moartea de-a învinge
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
îți place? Mihai:... dar nu arăt prea tînăr? (și chiar așa e...) Maria: Da de unde! Ia uită-te la dumnealui! Prea tînăr! (expune tabloul) Așa ești în realitate. Irina: (vine cu vaza) Din partea mea și a lui Val... Am fost fericiți că le-am găsit... roșii... cum îți plac ție... Mihai: Da... sînt frumoase... Și cele albe sînt frumoase... mulțumesc... Bunica: Dragu' mamii, eu nu ți-am cumpărat nimic, dar mă rog să fii sănătos.. (îl sărută) Mihai: Îți mulțumesc, mamă
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
nu cunoașteți regulamentul de bloc? (către Vecin 2) Dumnealor li s-a dat cîte un exemplar din regulamentul de bloc? Vecin 2: Sub semnătură. Vecin 1: Vedeți! Treburile dumneavoastră, așa scrie în regulament, sînt și ale noastre... Dacă dumneavoastră sînteți fericiți, sîntem și noi fericiți, dacă dumneavoastră sînteți neliniștiți, sîntem și noi la fel, cînd dormiți dumneavoastră dormim și noi, cînd vă treziți ne trezim și noi și așa mai departe... Irina: (către Val, speriată, năucită) Val, te rog, ciupește-mă
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
Auziți! Cred că le-am reparat pe toate! Auziți! (declanșează soneria cîtorva ceasuri, apoi la toate; soneriile și bătăile ceasurilor devin asurzitoare, insuportabile) Vecin 1: (lui Vecin 4) Termină cu hîrburile astea! Oprește-le, n-auzi! (Vecin 4, însă, e fericit și nu aude) Oprește-le că ți le sfărîm de cap! (Vecin 4 tot nu aude, dar strigătul puternic al lui Vecin 1 îl face pe Vecin 3 să se trezească brusc, speriat și dezorientat) Vecin 3: Ce e? Unde
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
o refacere, o reconstituire în plan liric, sau erotic, dacă vreți; și asta numai din cauză că o singură libertate admisă poate duce la alte libertăți. În piesa la care mă refer, personajul " El" trece prin raiul unei mari iubiri, adică este fericit, puternic, inspirat, generos, solidar chiar cu soția lui, față de care, de altfel, nu are nici un resentiment. "El la puterea N" este instrumentul puterii necruțătoare, a securității a tot văzătoare și a tot ascultătoare, este servitorul "mașinii de vînt", adică al
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
și pînă acum, vrea să mai noteze cîte ceva) Ea 2: Ce ți-i și cu poeții ăștia, domnule! (după o pauză în care încercuirea se consolidează) Și în seara asta ce mase avide de cultură... de poezie ai mai fericit cu prezența ta? El 1: Am fost la Clubul C.F.R. Ea 2: Frumos! Tineretul cheferist și arta poetică! Se lipește frumos, n-am ce spune! El 1: Și de ce să nu se lipească! Ea 2: (acută) Pentru că e criză de
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
chin..., pentru a atinge cel mai dezvoltat nivel de suferință...! Păi nu-ți dai seama! "Popoare, înainte către societatea cu cea mai multă durere pe cap de locuitor!" El 1: Vulgarizezi. El n: Ba deloc. Pentru că dacă pe hîrtie ești fericit, adică viu și autentic, în practică ești mort și încă un mort ruinat, compromis, pierzînd exact tot ceea ce oamenii vor să cîștige. Hai c-am plecat. El 1: Du-te. El n: Hai că te duc cu mașina. El 1
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
adevăr, știe?; trece prin uluire, ură, gata să ia foc, calm și luciditate) Cum adică dacă știu ce fac?! Ce întrebare e asta?! Sigur că știu ce fac. Și de ce fac! El 1: (chiar calm) Foarte bine. Înseamnă că ești fericit. Și poate că aș fi și eu, dacă mi-ai spune și mie ce și de ce faci... El n: Atunci fii atent; apăr familia și să știi că n-o fac de dragul vostru și nici pentru satisfacții personale... Apăr familia
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
de pe lume nu-mi cere să stau sub cruce! Isus nu-mi cere asta! El îmi spune să mă bucur și să mă veselesc! Dar cum să mă veselesc și să fiu fericită? Sub cruce? Nici El n-a fost fericit sub cruce! Octav: Așa e, iubito, n-a fost fericit... Dar asta nu-nseamnă că toată viața Lui n-a mers către cruce... Asta era misiunea Lui... Să ajungă sub cruce... Mona: Bun, dar eu nu sînt Isus...! Nici chiar
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
care avem nevoie, pentru că prea ne-am culcat pe-o ureche, prea am uitat al naibii de repede. Și ținerea asta de minte ne poate cât de cât izbăvi. Și cum spectacolul e împlinirea noastră, aș spune că: "POETUL" mărturisea că e fericit că s-a născut în limba română. Păstrînd proporțiile, eu sînt fericit că m-am născut în TEATRU. Petru Ciubotaru Frica naște frică... "Lasă domnule, trecutul!; avem de construit viitorul!", aud pe câte unii, fie persoane civile; fie oameni cu
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
am uitat al naibii de repede. Și ținerea asta de minte ne poate cât de cât izbăvi. Și cum spectacolul e împlinirea noastră, aș spune că: "POETUL" mărturisea că e fericit că s-a născut în limba română. Păstrînd proporțiile, eu sînt fericit că m-am născut în TEATRU. Petru Ciubotaru Frica naște frică... "Lasă domnule, trecutul!; avem de construit viitorul!", aud pe câte unii, fie persoane civile; fie oameni cu rang politico-social, aruncând în derizoriu, în nonsens nevoia de a ști cine
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
cu capul în mîini, plînge) Trimisul lui Dumnezeu: (apropiindu-se de masa Dosar nr.) E bine că plîngi... plîngi... lacrima ne limpezește privirea... ne curăță de neguri... de negurile sufletului... (deschizînd Biblia) Uite ce spune Învățătorul lumii... (citește din Biblie) "Fericiți cei cu inima în care sălășluiește bucuria și înveselirea... și lacrima ce ne însoțește păcatul..." E bine că-ți plîngi rătăcirea... toți sîntem niște rătăciți; căința și speranța ne arată drumul cel drept... drumul către Domnul... adică... drumul către noi
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
deși nu-i schimbă viața, i-o explică. Pe de o parte, machismul ni-l face antipatic, pe de alta resemnarea și conștiința morții ni-l apropie. Adesea sadian, autorul subscrie straniului marchiz În ideea imposibilității omului de a fi fericit preț de mai bine de-o părere, În ideea, exprimată acum În termeni freudieni, a revărsării pulsiunii sexuale În pulsiune de moarte. Adept al ideologilor de sfîrșit de secol XVIII, apoi al lui Schopenhauer (fără pretenții de exeget), Michel Houellebecq
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
de turism internațional, politică și religie, panseuri-pusee Împinse În interstițiile narațiunii, de un sartrianism abia mascat: “Tot n-aveam chef să mănînc cu ceilalți. În relațiile cu semenii devii; e ceea ce le face greu de suportat”. Uneori Însă formulele sînt fericite, ca atunci cînd, vorbind despre viața tihnită a miliardarilor cu yacht, Houellebecq o găsește “În același timp monotonă și romanescă.” Personajele feminine sînt În romanele lui Houellebecq „ceilalții” bărbaților. Nu greșim dacă spunem că ea este În esență celălalt sex
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
că vom asista la o lovitură de teatru: protagonistul Își Împușcă, spre final, amanta. Dar totul durează preț de un paragraf. Ceea ce v-am povestit acum este complet fals. Anne este În plină formă și Îmi aduce cafeaua. Vom trăi fericiți pe vecie..." Marronnier e un fel de nepot al lui Rameau lipsit de orice frustrare, de orice invidie pe unchiul lui compozitorul, pentru că știe că Rameau nu există - a murit sau nici n-a existat, sau a murit ca și cum n-
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
pentru a umili, pentru a pedepsi, dar, de fiecare dată, cei doi au, ca prezență, același statut, indiferent de natura relației lor. Stau față în față, obraz lîngă obraz, trup lîngă trup... la bine și la rău. Orice îndrăgostit e fericit să-și vadă perechea, orice victimă urăște contactul cu torționarul ei. Dar supravegheatul? Lui îi va fi întotdeauna refuzată posibilitatea de a-și identifica „partenerul”, căci „dublul” său relațional este o umbră, o fantomă sau o bănuială. Regimul supravegherii se
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]