10,805 matches
-
a fost dominat de o manieră ce era (calculată) precugetată anume pe efect, carea apoi ne arunca afară din orce i'uziune prin căderea deodată din dispozițiunea tragică într-o bunomie... (... ), prin o rătăcire spontanee din cel mai zguduitor patos tragic în proză goală și rece, trecere care sfărâma [iluziile] de natura cea mai grandioasă. Acest artist, unde nu gonea asemenea contraste, d. e. în drama de familie, acolo crea nu arareori o unitate complectă, care ni descoperea tabloul pe cât de original
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
se perenează în modul de-a reprezintă a actorilor mari și confecționează din ei un amalgam. Și aceasta aparține așadar esențialmente categoriei manierei, pentru c-o găsim pretutindeni De-aceea Esslair nu ne putea satisface neciodată cu desăvârșire în caractere tragice. Maniera ieșea tocmai în momentele cele mai zguduitoare ca o disonanță zgârietoare cari atingea adânc sufletul iritabil. Aducem aminte de Lear al său, de Theseu, de Wallenstein. Din contra, în o seamă de figuri burgeze el ne da un întreg
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
cu care Paganini domina instrumentul său și-l ridica la o potență mai naltă, erau totodată moduri de espresiune a întregului său intern, pe când la urmașii lui nu erau decât greutăți învinse, fără însă de-a esprima vun caracter. Humorul tragic al lui Paganini se manifesta în toate întorsăturile carile în alții nu erau decât efectul unor desterități în arte, la auzul cărora nu ieșim neciodată afară din recunoașterea tecnicei. O viață internă nu se manifestă în ele ca la Paganini
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
de voci în cari nu ar rezida această intensitate și tărie eroică. Deși intensitatea și energia tonului spiritual poate să înlocuiască până la un grad oarecare lipsa de tărie și de putere naturală a tonului, totuși triumfele cele mari a puterei tragice nu vor putea să le câștige ele singure. Artistul a cărui voce, prin tăria ei intensivă ne anunță simbolic natura eroică va produce încă specific și alte efecte, presupunând că posedă o mare capacitate de-a forma și stăpânire absolută
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
și clară în espunerea întîmplărilor ei. Departe de orce trăsătură de amor propriu or de cochetărie, ea [are] să reproducă tonul cel mai simplu și mai simpatic al adevărul[ui], prin care are a amesteca o mișcare adânc dureroasă asupra tragicei vieței sale sufletești. Lucrul de căpetenie e aicea ca să ne [convingă] atât pe noi cât și pe june că Lady, deși în relațiuni foarte echivoce cu principele, totuși n-a pierdut internul ei curat uman. Auditorul să fie convins despre
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
încît, vorbind cu Leporello, ar fi o adevărată rușine. Asta se va-ntîmpla întotdeuna când în costumul istoric ni se prezintă o totală lipsă de gust, pentru care nu ne despăgubește deloc conștiința fidelității istorice. Cine-ar vrea să reprezinte simțăminte tragice și coliziuni în genere umane cu figuri din vremea lui Ludovic al XIV-lea îmbrăcate în panie (jupes bouffantes) și cu frizură naltă ca turnul și pudrată acela, cu toată apelarea lui la esactitatea istorică, ar găsi desigur o opozițiune
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
și cu frizură naltă ca turnul și pudrată acela, cu toată apelarea lui la esactitatea istorică, ar găsi desigur o opozițiune foarte vehementă în bunul-simț al actriței. Și actrița ar fi pe deplin în drept, căci espresiunea unei simțiri adevărat tragice, și de-aceea totdeuna general omenești, ar fi în contradicțiunea cea mai flagrantă cu nenatura acestui costum. Estremul celălalt în alegerea costumelor acelora ce nu mai au valoare în timpul modern constituie o altă direcțiune. Acest estrem nimicește toți timpii și
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
World, Lumea lui Paul, va oferi o formidabilă pîrtie și o cabană de schi, unde Moochie, Scooter și Danny vor interpreta scheciuri pentru Întreaga familie. Mă veți Întreba cine e acest Paul. Paul a fost fiul lui Raymond Dieterling, dispărut tragic În adolescență, În 1936, pierdut Într-o avalanșă pe timpul unei drumeții, pierdut pe un munte exact ca acesta. Așadar, dintr-o tragedie se naște afirmarea nevinovăției. Doamnelor și domnilor, la fiecare dolar cheltuit la Lumea lui Paul, cinci cenți se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
al orașului, sub amenințarea gloanțelor. Informație: Răposatul Thomas Exley, fiul mai mare al lui Preston, a obținut cea mai mare medie din istoria Academiei LAPD, iar În sediul administrativ al Academiei există o plăcuță comemorativă dedicată lui. Thomas a murit tragic, la datorie, fiind ucis la puțin timp după ce a absolvit. Altă informație: A doua medie din istoria Academiei a fost obținută chiar de Ed Exley, care În 1941 a absolvit UCLA summa cum laude la doar nouăsprezece ani! Se vede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
spus el. „Dream-a-Dreamland va oferi oamenilor șansa de a trăi În mai multe lumi create de el prin filme și animație. Muntele pe care Îl numește Paul’s World este un exemplu perfect. Paul Dieterling, fiul lui Ray, a murit tragic, Într-o avalanșă, pe la mijlocul anilor ’30. Acum va exista un munte care va servi ca mărturie a trecerii acestui băiat prin lume, un munte care le va aduce oamenilor bucurie, un procentaj din venituri fiind destinat acțiunilor de binefacere pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
martor cheie În cazul Îngrozitoarelor crime de la Nite Owl, și Raymond Dieterling, de 66 de ani, părintele animației moderne, geniul care, practic a creat forma de artă numită desen animat, omul care a construit Dream-a-Dreamland În memoria unui copil pierdut tragic. Lumea În general și Los Angeles-ul În special și-au exprimat mîhnirea și consternarea. Au fost descoperiți săptămîna trecută, Împreună, pe Marea Promenadă de la Dream-a-Dreamland. Nu au lăsat bilete de adio, dar Frederic Newbarr, procuror al comitatului, a eliminat ipoteza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
se justifică numai în opoziție cu aceea de "destin frînt", care lasă de înțeles că parcurgerea secvenței "de depășit-de atins" a fost întreruptă în mod accidental. De asemenea expresia "destin împlinit" nu se opune decât în mod aparent expresiei "destin tragic", deoarece "tragic" nu are în vedere neîmplinirea, ci o împlinire realizată prin sacrificiul suprem. * În chip simetric cu expresia "destin împlinit", care este tautologică, aceea de "destin neîmplinit" reprezintă o contradicție în termeni. Ea nu se justifică, după cum vom vedea
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
numai în opoziție cu aceea de "destin frînt", care lasă de înțeles că parcurgerea secvenței "de depășit-de atins" a fost întreruptă în mod accidental. De asemenea expresia "destin împlinit" nu se opune decât în mod aparent expresiei "destin tragic", deoarece "tragic" nu are în vedere neîmplinirea, ci o împlinire realizată prin sacrificiul suprem. * În chip simetric cu expresia "destin împlinit", care este tautologică, aceea de "destin neîmplinit" reprezintă o contradicție în termeni. Ea nu se justifică, după cum vom vedea, decât în raport cu
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
De aici și până la conștiința limitelor proprii, dar și a "încercării" lor, nu mai era decât un pas, care în istoria filozofiei a echivalat cu trecerea de la ontologie la etică și la reflecția în marginea divinului, de la presocratici la lumea tragicilor și a platonismului cu toate deschiderile lui. Deși în limba greacă peras a fost preponderent invocat ca limită a corpurilor, a pământului, a aștrilor, a cosmosului etc.; deși o evoluție a acestui cuvânt în înțelesul de limită pe care omul
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
peras a fost preponderent invocat ca limită a corpurilor, a pământului, a aștrilor, a cosmosului etc.; deși o evoluție a acestui cuvânt în înțelesul de limită pe care omul o resimte în raport cu propria sa ființă nu apare nici în vocabularul tragicilor, nici în cel stoic (unde problematica gândirii ar fi înlesnit oricând o asemenea evoluție), totuși am văzut că în cadrul "complexului peratologic" se poate vorbi despre o strădanie de atingere a limitei, și astfel despre o atragere a limitei în fața conștiinței
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
desprinse deci de ideologia fatalistă care emana din ipostazele destinului antic, din Ananke, Tyche sau Moira și din proiecțiile ei târzii, renascentiste (Fortuna labilis și Fortuna maligna). Pentru eroul antic, existența unei limite insurmontabile nu constituie o provocare. Dimpotrivă. Destinul tragic se realizează aici în măsura în care eroul avansează imperturbabil către propriile lui limite (prescrise prin destin) și se împlinește înăuntrul lor. Tocmai "conștiinciozitatea" față de limita care îl determină este premisa tragicului, și nu contestarea lui. Creon, de pildă, este tiranul perfect, care
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
interiorizat legea cetății (aceea care-i cere să refuze dreptul la îngropăciune unui trădător al cetății). Antigona, la rândul ei, este sora perfectă, care și-a interiorizat legea sângelui (aceea care-i cere să-și îngroape fratele). Cei doi sânt tragici pentru că sânt saturați de ființa pe care au dobîndit-o înscriindu-se întocmai în limitele ce le revin. Dacă unul dintre cei doi nu s-ar împlini în cadrul limitelor care-l determină, care îi dau un statut și o identitate (deci
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
Și totuși, oricât de importantă ar fi transpunerea românească a lui Heidegger și Platon, nu încetez să mă întreb dacă am voie să amân în felul acesta proiectul tratatului despre limită (Peratologia) și lucrarea aplicativă și anticipativă despre simbol (după tragic, un fel de peratologie regională II). Simple îndoieli retorice, pentru că angajamentele sânt deja făcute (interesant: Vittorio Klostermann, înainte de a ceda editurii românești drepturile pentru traducerea lui Heidegger, a cerut informații despre Ausbildung-ul traducătorului). Tot pentru aceste zile am luat Oceanografia
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
acceptase cu oarecare entuziasm. Mă duceam zilnic în biblioteca de limbi clasice a Universității, instalată într-un superb bastion din secolul XVII de pe malul Neckarului, și inventariam contextele în care apărea cuvântul miraculos de limită la Homer, Alceu, Sappho sau tragici, vrând apoi să văd ce mutații suportă sensul lui în trecerea de la literatură la filozofie. Într-o bună zi mi-am dat seama că voi termina prin a scrie o carte de 500 de pagini care va lua loc pe
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
altceva decât eructații și vomismente ale unei perioade trecute. 19 iunie Cărtărescu, în Jurnalul său, notează "la 3 noaptea": "Am citit deodată, într-o după-masă, Jurnalul de la Păltiniș, care mi-a apărut un fel de tragedie grotescă sau o farsă tragică. Dar orice nebunie își are, cumva, și măreția ei, și poți crede foarte bine, la urma urmei, că un om drag care-a murit e încă viu, pentru că trăiește în tine. Așa crede Noica în cultură. Cu el e invers
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
se potrivește mai degrabă unei vârste la care mai există șansa recuperării de sine și a unui recurs. Mărturisesc că citind cartea am suferit, prostește și bărbătește, alături de Cioran. Nu avea cum să nu fie victimă și, până la urmă, eroul tragic al întregii povești. Pentru el nu exista un "încotro" către care să depășească situația. Între bărbatul de 70 de ani, răscolit dintr-o dată de o patimă de care nu se credea capabil, și femeia de 35 de ani, îndrăgostită de
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
pune stăpânire pe viețile noastre, ce s-ar întîmpla dacă nu ne-am mai putea "droga" cu nimic și dacă tot ce înseamnă "valoare" și "sens" s-ar dizolva în lumina crudă a indiferenței suverane. Nebunia, în această perspectivă, este tragica neputință de a-ți pierde mințile. Nebun e cel văduvit de proprietatea de a se investi în zadar și care știind, aflând, înțelegînd optează pentru imobilism și melancolie. Nebun e lucidul, scepticul, omul care nu mai are capacitatea de a
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
ar Îndrăzni niciodată să Întrerupă acest amestec de afaceri extraordinare și de golf care alcătuia viața lui, În nici un caz nu putea fi o Înțepătură gravă; și apoi, unde s-a mai văzut ca o ființă ca Susan să moară tragic, să fim serioși!, lucrurile astea nu se petrec În lumea noastră. Viața noastră e fericită, părea că-i spune, Îmbrățișînd-o și ea se cuibări la pieptul lui topindu-se de dragoste și adoptând pentru totdeauna rolul de grav bolnavă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
sărbătorilor din luna octombrie. Lang al III-lea, care, asemenea lui Juan Lucas, știe să Îmbine plăcerile cu afacerile, Își lasă soția să-și astîmpere curiozitatea ațîțată de mutra atît de expresivă a lui Santillana care parcă spune „eu sînt tragic și interesant“ și Îi cere unele explicații despre arta lui, explicații pe care o să le repete la un pahar de whisky după Întrunirile acționarilor din New York, fiindcă de acolo Își aduce dolarii americanul ăsta care știe cum să cheltuiască și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
umeri. Mergând pe principiul că mai mult nu poate fi îndurat, oamenii de la reviste se bucură când aud că un coleg își ia „un binemeritat concediu de odihnă nelimitat“ sau „dorește să petreacă mai mult timp cu familia“. Un accident tragic este singura scăpare, se decise Lisa. Un accident tragic fabulos, plusă ea. În nici un caz să cazi sub un autobuz irlandez, căci asta ar fi chiar mai rușinos decât să te sinucizi. Va trebui să cadă dintr-un iaht, cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]