9,986 matches
-
făcut să-l doresc și mai mult. Când am ajuns aproape de intrarea în bloc, m-am simțit inundată de un val de ușurare. Era și timpul, m-am gândit. Lipsa contactului fizic mă chinuise mai mult decât îmi dădusem seama. Veselă, m-am pregătit pentru scenariul care începea cu replica „Nu vrei să urci să bem o cafea?“. Și așa mai departe. Am mărit pasul și eram pe punctul să dau buzna în bloc și s-o iau la goană, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
surprinsă să descopăr ce distractive erau jocurile respective. întâi ne-am împărțit în echipe și am jucat Red Rover. Alergam prin sala de așteptare înghețată și, în final, rupeam barierele formate din brațele celorlalți pacienți. Era un joc alarmant de vesel. După care cineva a adus o coardă de sărit. Au urmat câteva minute penibile, fiindcă toți ceilalți fuseseră chemați să sară, numai eu nu. Exact același lucru mi se întâmplase pe toată perioada adolescenței. Eram bosumflată, furioasă și mă simțeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
se străduia să nu greșească pașii. Am rămas în continuare pe scaun, simțindu-mă îngrozitor. îi ascultam pe toți cum fredonau cântecelul ăla cu care chemai următoarea persoană, când l-am auzit pe Chris rostind: —Și o cheeeem pe Rachel... Veselă nevoie mare, am sărit în sus de-un cot. îmi plăcea la nebunie să fiu chemată să sar, dar pe mine nu mă chema nimeni niciodată. Niciodată. întotdeauna le chemau pe fetele mai mari. Sau pe cele mai mici. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
și obții părintele meu cel alcoolic! — Aproape că l-a stâlcit în bătaie pe copil, mi-a șoptit Clarence, apropiindu-se primejdios de mult de urechea mea. Pe de altă parte, Vincent era enervant fiindcă era într-o dispoziție extrem de veselă. Plutea de fericire fiindcă o convinsese pe nevastă-sa să-i aducă întrebările despre explozia demografică pentru jocul lor - Urmărire fără importanță. Acum Vincent îi fâlfâia lui Stalin pe sub nas cutia cea roșie. — Acum o să vedem cine a fost mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Scrabble. Și când te uitai la el ai fi zis că distracția lui preferată e să arunce televizoare pe ferestrele hotelurilor. — Un singur joc, am zis eu amabil. Și dup-aia ieșim. E sâmbătă seara, schivnicule! —Mulțam, a spus Shake vesel. Ne-am împărțit berile, după care Shake, Luke, Joey, Brigit și cu mine ne-am strâns în jurul tablei de Scrabble care fusese întinsă pe jos. Gaz s-a uitat la Ren și Stimpy. Ceea ce era bine. Sincer! Ultima dată nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
un întreg grup de preoți care nu mai fuseseră în stare să se ducă la serviciu a doua zi după ce fuseseră la Club Mexxx. Pretextul fusese o toxiinfecție alimentară. Ne-au amenințat că ne dau în judecată, a zis ea veselă. Sper că Domnul Zgârcit, patronul de la Club Mexxx care ne dă niște salarii de rahat, s-a ars de data asta! Sigur, a adăugat ea, știm cu toții că preoții erau bolnavi de mahmureală. Se știe că toxiinfecția alimentară e un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
m-au și trimis aici. Și iată-mă! Toată lumea din cameră tăcea. Iar pe fața fiecărui bărbat se citea că și-ar fi dorit să fi fost unul dintre tipii din afara Liverpool-ului. —Tu de ce ești aici? m-a întrebat Francie veselă. —Pentru droguri, am răspuns eu, uluită. —Oooooo, cel mai mișto, a spus ea clătinând din cap, cu buzele strânse în semn de aprobare. Mergi și la întâlniri DA? Drogații Anonimi, mi-a explicat ea nerăbdătoare, fiindcă după fața mea temporar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
de distracție! Mai aveți și alte aberații în minte? De fapt, nu era o problemă fiindcă Josephine a zis: Dacă scapi de sursa uneia dintre probleme, scapi de toate problemele. Abia aștept să-mi încep noua viață, i-am zis veselă lui Misty după-amiază, în sala de mese. Ia-o-ncet, m-a rugat Misty îngrijorată. Nu toate piesele puzzle-ului se așază ca prin minune la locurile lor în clipa în care te-ai lăsat de droguri. Faptul că știi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
și simțindu-mă mizerabil. Mă întorsesem acasă doar de-o zi. îmi lipsea atmosfera de la Cloisters și-mi doream să fi fost tot acolo. De ce nu te duci la una dintre întâlnirile alea ciudate ale tale? mi-a sugerat mama veselă. M-am gândit la lista cu întâlniri care-mi fusese dată înainte să plec de la Cloisters și mi-am dat seama că nu voiam să fiu una din persoanele alea care se duc la „întâlniri ciudate“. N-aveam să mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
mitraliat cuvintele, în speranța că povestea mașinii furate o să-i abată furia care era îndreptată asupra mea... —Philomena și Ted Hutchinson sunt în Tenerife, a șuierat mama. Ai fost numai tu cu el. — Da, mamă, așa e, am recunoscut eu veselă. Mă săturasem. Eram o femeie în toată firea. Din punctul ăsta, mama a luat-o razna. A încercat să mă pocnească, a aruncat în mine cu o perie de păr, s-a așezat pe un scaun, s-a ridicat din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
în palmă. N-au auzit că există și struguri fără semințe? Bine ați venit în secolul douăzeci! A, te-ai trezit! Eu am clătinat din cap. Eram mult prea deprimată ca să vorbesc. Doamne, ești rău de tot, a comentat Helen veselă. Ai ajuns din nou în spital pentru consum de droguri. Data viitoare ai putea să și mori. —încetează, a spus Anna trăgându-i un cot. —Ei, n-ai de ce să-ți faci griji, am reușit eu să-mi smulg cuvintele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
o persoană foarte modestă. Dar încercați să-i explicați asta mamei mele! Mama a apărut la mine în cameră, șocată și supărată nevoie mare. Mi-a spus că avea ceva să-mi zică. — Dă-i drumul, am invitat-o eu veselă. Cu o mână tremurătoare, mama mi-a întins o bucățică de dantelă neagră. —îmi pare rău, mi-a spus ea cu capul plecat. Nu știu cum s-a întâmplat, dar probabil că mașina de spălat a rupt chiloții ăștia sau i-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Nu-mi venea să cred ce auzisem și totuși credeam. în fond, și eu îl iubeam pe el. în timp ce Luke se ridica în picioare, am strigat către el cu o voce tremurătoare: Mai spune o dată! —Te iubesc, a urlat el vesel, deschizând brațele într-un gest implorator. Ești fantastică și superbă și nu pot să mi te scot din minte! —Și eu te iubesc, m-am auzit zicând. — Putem să facem totul să meargă, m-a rugat el uitându-se în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
încep din când în când câte o dietă de slăbire dar deocamdată nu am insistat ca măcar să ajung de pe la 95-97 de kilograme, la greutatea de circa 80 de kilograme cât aveam când fumam. Azi nu v-am spus o poveste veselă dar iertați-mă, Directive prezidențiale, hâc! Nici nu se uscase bine cerneala pe buletinele de vot, că președintele recuperat din barca pe cale să se scufunde de către harnicii lui ciraci, care au dat în draci la țărănimea fostă colectivistă, azi muritoare
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
noile condiții poate să lanseze cu succes mai multe proiecte și anume: “Primul coșciug”, “Prima groapă” și “Ultima colivă”. Iar în final poate mai rămâne suficient loc și pentru „Veșnica pomenire” Binevoitorul maghiar Voiam ca azi să scriu un ceva vesel, că prea i-am întristat pe unii cu articolul acela al meu de ieri pe tema degringoladei, demolării și înmormântării sistemului de sănătate românesc, de către o brigadă de șoc ungurească, adusă hoțește la cel mai criminal mod, de un
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
în nas cu un grup, ce zorea din răsputeri ca să prindă trenul. Era tocmai grupul de orbi, ciungi, ologi, pe care-l văzusem de atâtea ori în tren. Acum, ca prin miracol, nici unul nu mai avea nici pe naiba, sporovăiau veseli și zburdau ca mânjii, iar tipul acela cu ciomagul, de data aceasta îl purta pe umăr, ca să nu-l incomodeze la mers. Au trecut pe lângă mine ca vijelia, dar tipul care probabil era vătaful grupului, a observat că eu m-
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
De vânzare: birou de epocă pentru o doamnă cu picioare subțiri și sertare largi. - Mașini uzate: De ce să te duci în altă parte ca sa fii păcălit? Vino la noi! Nu-i așa că a devenit deodată totul interesant și mai ales vesel? Și noi, care trecem zilnic pe lângă asemenea „capodopere” umoristice, fără a aprecia cum se cuvine pe cei care, prin talentul și priceperea lor, au adus la lumină asemenea bijuterii lingvistice. Gândiți-vă cât timp v-ar lua, ca să puteți compune
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
în care 50 blonde, 50 de minunății ale naturii frumoase de pică, cu niște picioare superbe, cu un fund de să-i dai zilnic palme nevestei, cu un supliment după masa de seară, vin pe scenă, în ritmul unei melodii vesele și ațâțătoare, zâmbind dumnezeiește și fâțâind picioarele mai mult pe loc, parcă special ca să simți la un moment dat, tu ditamai masculul feroce, că nici nu mai ai aer. Cred, că dacă ai sta atunci într-o cameră numai cu
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
abia mai făceau față șuvoaielor de apă ce cădeau de sus. Alaltăieri seară, se juca cu juniorul în camera sa. Împreună cu soția îi făcuseră băița de seară acestuia și acum Ileana îi pregătea masa micuțului. Așezat pe pat, puștiul gângurea vesel, dând din piciorușele dolofane. Cristi îl mângâia pe cap și agita o jucărie albastră în fața acestuia. Granulele minuscule din interiorul sferei din plastic zornăiau, iar copilul încerca s-o prindă. Se distra nevoie mare ori de câte ori reușea s-o apuce cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Cristi îl mângâia pe cap și agita o jucărie albastră în fața acestuia. Granulele minuscule din interiorul sferei din plastic zornăiau, iar copilul încerca s-o prindă. Se distra nevoie mare ori de câte ori reușea s-o apuce cu mânuțele lui mici, chicotind vesel. Taică-său era topit, mai ales că micuțul scotea o mulțime de sunete, între care lui i se părea că aude cuvântul "tata". De când născuse Ileana, Toma era nebun de fericire. Copilul îi umplea viața, abia aștepta să termine orele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
acoperite de nisip ca o plajă. Ceva mai la vale, într-un luminiș printre copaci se ridicau câteva corturi din doc, învelite cu folie ca să le protejeze de ploaie. Adăpostit de bolovani așezați în cerc, un foc de vreascuri ardea vesel, păzit de două femei îmbrăcate cu fuste înflorate. Cu mânecile suflecate până mai sus de coate, una din ele mesteca într-un ceaun mare și afumat, așezat pe pirostrii deasupra focului. Mirosul plăcut al tocanei ce clocotea înăuntru, ajungea până la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
foarte atentă vârfurile arbuștilor rupți. Ce cauți? întrebă polițistul curios. Resturi de păr din blana animalului de care vorbești tu. Dacă presupunerea ta este adevărată, ar trebui să găsim așa ceva, nu crezi? Uite că am aflat cine e Winnetou! spuse vesel Cristian. Trebuie să recunosc că la asta nu m-am gândit. Mai bine plecăm de aici, se întoarse deodată Ileana spre el. Îl luă de braț trăgându-l din locul acela. Se apropiară iar de marginea ravenei și porniră în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
văd? întrebă ea. S-au format niște cristale brun-închis, de formă romboidală, alungite. Nu se poate să nu le vezi. Urmărește în special granulele nedizolvate complet, deasupra lor ai să le observi. Sunt acolo, se văd foarte clar, spuse Ileana veselă. Am avut dreptate, e sânge așa cum am bănuit. De om? Asta nu mai știu. N-am făcut decât să punem în evidență hemoglobina, ceea ce ne indică că petele sunt de sânge și nu de suc de roșii ori altă substanță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
slobod, dragul meu, mai glumesc și eu. Nici nu știi ce tare mă bucur că am reușit să ne întoar cem nevătămați amândoi. Moșul se cam pilise și își dăduse drumul la vorbă. Cristian nu-l văzuse niciodată atât de vesel. Îl știa morocănos și taciturn. În noaptea aceea descoperise un cu totul alt om, glumeț și plin de umor. Nu-i ieșea din cap cum îl păcălise acolo în pădure, când crezuse că-l va pierde pe moșneag. Ia, mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
preconcepute despre dumneata. - Ce drăguț! - Nu înseamnă oare asta că-mi ești predestinată? - Oare?! făcu vocea ei adâncă și puțintel speriată. În ochii tulburi și injectați ai lui Homer vitraliile deveniseră luminile îndepărtate ale metropolei, iar cele trei altare - un vesel carusel infinit. - Analiză în undele delta! ceru Zeul Concentrării. Două brațe metalice coborîră de undeva și, cu precizie și indiferență, prinseră de subțiori ghemotocul uman rătăcitor cu gândul prin cosmoparcul tinereții lui. Oare n-ar putea încremeni pentru totdeauna această
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85062_a_85849]