9,905 matches
-
Vârsta paradisiacă are corespondent în copilăria fiecărui ins uman - o etapă scurtă în care este cu adevărat fericit: zilele sunt nesfârșite, toate lucrurile par încremenite în lumină, părinții, frații și prietenii există lângă tine pentru totdeauna și nimic nu amenință cotidiana bucurie de a fi, pe care o trăiești fără să o numești! În fine, însuși faptul că-mi stimulează meditația ar fi încă un motiv pentru a continua lectura manuscrisului, „înarmat” cu pix și caiet de note. (Asta am mai
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
fine, acest „nu știu” ar putea urmări să-i atragă atenția asupra răspunderii pe care și-a asumat-o (conștient sau nu) din momentul în care „a intrat în viața ei”. Până la a-l întâlni se complăcea în automatismul obligațiilor cotidiene, într-un cenușiu ce îi asigura liniștea dată de gândul trist că nimic nu se mai poate schimba... Așteptări, dorințe, visuri de împlinire personală - totul era adunat într-o cămară a sufletului cu obloanele trase complet. Sau aproape complet... Până
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
ea are dreptate. Și el resimte lipsa lungilor discuții în care se bucurau să identifice gânduri și preferințe comune, același teritoriu sentimental împărtășit simplu, „natural”, ca și cum ar fi fost împreună de totdeauna. Fiecare îl „salvează” pe celălalt din noianul automatismelor cotidiene, umplându-i generos „golul existențial”. Reveniți în aceeași cameră de hotel, Profesorul și Teodora își dau seama că nu-și mai pot concepe existența unul fără celălalt. El a și găsit o soluție pentru a fi mai mult împreună. Știind
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
că vor sta împreună la aceeași masă și vor lucra pe aceleași texte, dar vor fi și acele pauze în care îi va oferi, cu absolută sinceritate și naturalețe, episoadele socotite mai interesante din universul său domestic: năzbâtiile și glumele cotidiene ale copiilor; micile ei „victorii” culinare; problemele administrative cu care se confruntă; unele întâmplări cărora le verifică semnificația relatându-le și lui. Toate acestea și multe alte comentarii pe cele mai diverse subiecte devin „capital” comun, depozitat și „reactualizat” în
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
vizitator, nici un oarecare prieten, ci un artist; nu îți trebuie cine știe ce percepții speciale pentru a descoperi artistul în omul Boancă. Artistul este mai întâi omul Boancă - prin harul său artistic omul Boancă trăiește într-o altă dimensiune decât aceea banală, cotidiană. El trăiește într-o dimensiune în care elementele - toate - sunt vii și dialoghează cu artistul Boancă. Din această împrejurare, care este excepțională (puțini fiind ca dânsul), a fost firesc să se creeze, aproape spontan, o uriașă poveste care îl impresionează
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
i-ar fi stat mintea la așa ceva. Și În acele momente gîndea oamenii, fără voie, În determinarea strictă a evenimentelor ce alcătuiau istoria În văzul tuturor; lucrul acesta era firesc pentru toți, nimeni nu se putea debarasa de actualitățile politice cotidiene ce determinau mersul vieții. - „Singurătate, ați spus, domnule judecător?” - „Da, singurătate.” Nici n-ar putea fi altfel, ai nevoie totdeauna de o anume detașare, cînd ești obligat la o judecată de valoare. Asumarea unei asemenea obligații și detașarea ce o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
statului, fie ale stăpânirii locurilor - domn, stăpân „înzestratʺ ori mănăstire sau ca răzeș „independentʺ, clarificând pas cu pas evoluția dar și struct ura de proprietate și socială a localităților. * Partea referitoare la evoluția administrativă, învățământul, războiul dar mai ales viața cotidiană trădează însă o anumită notă de satisfacție care dă în tr-o grabă în lucru, împreună ele grevează calitatea expunerii cu care ne obișnuise autorul, lucruri pe care le simt și prefațato rul cât și postfațatorul cărții. Primul, de altfel, încearcă
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
și eșecul, umorul sau chiar moartea, mă fac să văd în ce le scrise nu numai pe cel care poartă în sine arta controlului sufletului nostru, îndemnându-l și conducându-l când direct, când cu abilitate spre înțelegerea valențelor vieții cotidiene, cât mai ales pe realizatorul unei cărți, pentru mulți înseamnă banca ʺmanagementului emoționalʺ al anilor străbătuți, o carte a omenescului tezaurizat, din care despovărarea morală stă la dispoziția fiecăruia, dacă îndrăznim să o cit im. Cartea este și o deslușire
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
sentimentale ale fiecăruia, cu soluții date în cauze emoțional diverse, dar necesare de cunoscut, întrucât, folosindu-le, le îmblânzim, le facem folositoare nouă, fie că avem moment e de bucurie, de furie ori gelozie, corolar al stresului și haosului vieții cotidiene. Că așa este, câteva referiri la cele spuse în texte, la ceea ce știm fiecare ce a fost, este și va fi starea de prostie a individului, de exemplu, devin edificatoare în pana autorului și în sinea cititorului : ʺProstul se simte
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
Bârladul numără și câțiva scriitori de seamă, cunoscuți pe tărâmul literaturii române, cum sunt domnii: George Tutoveanu, părintele Antonovici, premiat de Academia Română pentru scrierile Dsale, Th. Șt. Pamfile, A.Gheorghiu - Mândru”, dar menționa și colaboratorii ziarelor locale și corespondenții ziarelor cotidiene din Capitală care popular izau înfăptuirile de la Bârlad: M. Dorin, dr. Friedmann, V.Georgescu-Bârlad, D. Zamfirescu, Jaques Sirkus, Isidor Ornstein... „Țara de Jos” ,revistă culturală, lunară, care apărea în București prin anii 1924 1927, adunând în ea scri erile celor
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
În cartier, Crăciunul, Îngerul de hîrtie ce se desprinde din brăduț, ia foc de la lumînare și-ți vorbește cu voce de om, printre pene, incendiul care urmează, palma paternă, un volum de poezie, un accident rutier. Ultima posibilitate este ilustrată cotidian În reviste de Întins tiraj prin minuscule texte situate lateral de uriașe busturi color aparținînd unor neliniștiți oameni de sex feminin care-și cumpără automobile cu patru uși și coboară prin parbriz Într-o tamponare ce-i obligă să reflecteze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
Labirintul pasiunii, Îngerașul, Și bogații plîng, Celebri și bogați, Pretutindeni cu tine, Inimă sălbatică, din nou Esmeralda, Marielena, Marianna, Manuela, Omul mării, a cîte cinci sute de episoade fiecare, cam nouă mii de episoade În total. Optsprezece ani de telenovelă cotidiană, aproximativ cît trăiește un cîine, dacă nu se uită la televizor. Ce Începuse prin anii cincizeci la radio, În America latină, reținîndu-i pe nepoții incașilor În fața difuzoarelor indiferent de generalul răsturnat, a ajuns acum să acopere Întreaga planetă, găurind stratul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
același timp să se umple de bani. Și pleacă Însuflețit În orașul filmului. „A obține stima imbecililor rămîne, se știe, garanția succesului”, Jean Carrière (premiul Goncourt). Ce se petrece mai departe alunecă lent Într-o zonă coșmarescă. Dialogurile În registrul cotidian, „normal”, fac ca patinajul spre absurd să se producă nu prin text, ci aproape exclusiv prin atmosferă. Mai Întîi, camera de hotel: mică, mizeră, suspectă. Un pat, o masă, un scaun, mașina de scris Remington neagră, și, deasupra ei, atîrnată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
-l plătesc pentru a avea un prieten faimos, Îl accept. Fata din lift.” Prietenul faimos cu răni pe corpul tău poate fi chiar David Hemmings, care seamănă izbitor cu Jamie Shea, purtătorul de cuvînt Nato din Blow-up, În scena televizată cotidian unde minte ras perfect tot mapamondul fără un rictus, o cută, un fir de păr mai rebel. Se Înșală cine crede că-i arogant. El e fotograf. Un fotograf de modă care vrea să surprindă realitatea În direct și descoperă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
natura sa fizică până la instanța spiritual-morală si conservată în latență încă de la ceea ce a însemnat incipit pentru natural sau uman și intrând chiar în componența conceptuală a creațiilor artistice contemporane, urâtul însumează calitățile unei teme fundamantale atât în existența pur cotidiană (mascat sau accentuat de banalul experiențelor umanității) precum și în artă (cunoscută în special ca definiție a tot ceea ce tinde către desăvârșire, perfecțiune prin nenumăratele sale ramificații). Manifestația urâtului în conștientul omenesc iși are rădăcinile din cele mai îndepărtate ere ale
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Amalia Bartha, Ilinca Busuioc, Ana-Maria Dogaru, Anca-Ioana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_948]
-
populare transpuse speciei epice basm întemeiază crochiuri subiective ale uriașului, utilizându-se proza ritmată și sintagmele locuționale tradiționale, exploatându-se,astfel și efectivul terminologic român în întreaga sa evoluție („drăcărie”, „crapă de foame”). Nesațul himericului este unul îndepărtat de necesitățile cotidiene, firești și se îndreaptă, prin același apel la hiperbolizare pentru crearea comicului, spre dimensiuni cosmicizate, înspăimîntătoare, care șochează prin aspectul oripilant pe care îl conferă personajului, dar amuză prin atitudinea copilăroasă, desprinsă parcă din Amintirile la fel de degajat expuse într-un
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Amalia Bartha, Ilinca Busuioc, Ana-Maria Dogaru, Anca-Ioana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_948]
-
apoi auzeam din cealaltă parte a casei timp de aproape o oră bufnituri (arunca jucăriile în ușă, una câte una, până golea patul - era un joc -, și adormea). Se poate scrie foarte bine cu bubuituri, dacă devin zgomot de fond cotidian. Când a crescut mai mare, i-am luat casete cu povești (am zeci!) Le punea singură, o auzeam cum murmura fraze din ele. Uneori vorbea cu ea însăși. Trăgeam cu urechea, sprijinită de canatul ușii, stăteam așa minute în șir
Poveşti cu scriitoare şi copii by Simona Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1778]
-
lor depășind 2-3 metri. Stilizam formele, mergeam pe linie decorativă. M-am oprit în special la sculptură mică, aceasta îmi oferea o diversitate tematica. O perioadă am reluat temele Ecoul, Germinație, Maternitate, Mireasa, siluete cucuteniene, majoritatea sunt inspirate din viața cotidiană, din natură. Îmi plac siluetele feminine, deseori le modelez cu adevărate voaluri florale, încercând să subliniez maternitatea, sensibilitatea și frumusețea. Discutăm cu Ecaterina Petrovici despre ceramică de Cucuteni. Ea făcea lucrări de grafică cu figurine umane, pe care reprezenta rombul
Sculptura by Lucreția Filioreanu-Dumitrașcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1617_a_3094]
-
lungimea lor depășind 2-3 metri. Stilizam formele, mergeam pe linie decorativă. Mam oprit în special la sculptură mică, aceasta îmi oferea o diversitate tematica. O perioadă am reluat temele Ecoul, Germinație, Maternitate, Mireasa, siluete cucuteniene, majoritatea sunt inspirate din viața cotidiană, din natură. Îmi plac siluetele feminine, deseori le modelez cu adevărate voaluri florale, încercând să subliniez maternitatea, sensibilitatea, frumusețea lor. “ Lucreția Filioreanu Dumitrașcu LUCRETIA DUMITRAȘCU FILIOREANU:LUCRERTIA DUMITRAȘCU FILIOREANU 2/19/2011 2:20 PM Page 27 25 Tradiție cucuteniană
Sculptura by Lucreția Filioreanu-Dumitrașcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1617_a_3094]
-
nu vă conformați veacului acestuia, ci să fiți transformați, prin înnoirea minții voastre, ca să puteți înțelege voia lui Dumnezeu, cea bună, plăcută, și desăvârșită, găsim în Epistola către romani, 12,2). Religia nu presupune, nici pe departe, renunțarea la viața cotidiană, ci crearea unui echilibru între ceea ce ține de materie și ceea ce ține de spirit. Fericirea lui a avea își găsește, astfel, refugiul în acest punct de echilibru, în care omul nu are nici prea mult, nici prea puțin, se mulțumește
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Ionela Alexandra Răstoacă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_950]
-
diferit: Fred consideră sinuciderea ca urmare a vieții mizerabile, vulgare, procurorul care anchetează crede că din cauza doamnei T., deoarece scrisoarea sinucigașului îi era adresată acesteia. Ciobănoiu susține că prietenul său își pierduse credința în Dumnezeu, neputându-se ridica deasupra mizeriei cotidiene. Ladima este un învins, refuzând - din orgoliu - să-și accepte toată mizeria vieții, experiența umilitoare a traiului zilnic; lasă o scrisoare de dragoste pentru Doamna T., femeie superioară, în total contrast cu vulgara Emilia, vrând să confirme astfel principiile sale
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]
-
lor depășind 2-3 metri. Stilizam formele, mergeam pe linie decorativă. M-am oprit în special la sculptură mică, aceasta îmi oferea o diversitate tematica. O perioadă am reluat temele Ecoul, Germinație, Maternitate, Mireasa, siluete cucuteniene, majoritatea sunt inspirate din viața cotidiană, din natură. Îmi plac siluetele feminine, deseori le modelez cu adevărate voaluri florale, încercând să subliniez maternitatea, sensibilitatea și frumusețea. Discutăm cu Ecaterina Petrovici despre ceramică de Cucuteni. Ea făcea lucrări de grafică cu figurine umane, pe care reprezenta rombul
Sculptura by Lucreția Filioreanu-Dumitrașcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1617_a_3095]
-
lungimea lor depășind 2-3 metri. Stilizam formele, mergeam pe linie decorativă. Mam oprit în special la sculptură mică, aceasta îmi oferea o diversitate tematica. O perioadă am reluat temele Ecoul, Germinație, Maternitate, Mireasa, siluete cucuteniene, majoritatea sunt inspirate din viața cotidiană, din natură. Îmi plac siluetele feminine, deseori le modelez cu adevărate voaluri florale, încercând să subliniez maternitatea, sensibilitatea, frumusețea lor. “ Lucreția Filioreanu Dumitrașcu LUCRETIA DUMITRAȘCU FILIOREANU:LUCRERTIA DUMITRAȘCU FILIOREANU 2/19/2011 2:20 PM Page 27 25 Tradiție cucuteniană
Sculptura by Lucreția Filioreanu-Dumitrașcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1617_a_3095]
-
de-acuma. Am auzit o liceană spunîndu-i partenerului, despre o bătrînă care nu se dădea deoparte să-i facă loc în magazin: "Trage-i, bă, un picior în cur, dacă nu se mișcă mai repede!" Iordan se detașa de dificultățile cotidiene, de tot ce nu era recital proxim. Ea rămînea în casa pe jumătate ocupată, fără sentimentul chez-soi, de frica mitocanilor beți, cu șepci și-n lodene kaki, păroase. Nu mai ieșea în orașul malodorant, pe străzile cu nume schimbate. Prefera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
numai el, unul, e important (comunitatea ducă-se, cum să se sacrifice el pentru comunitate? "Bye-bye, Society !"), individul ăsta calcă fără păs în picioare legea, morala și pe Dumnezeu, dacă-i cășună pe el! Mica ironie (ah, micile ei ironii cotidiene!) a sorții face să dropez chiar peste talk-show-ul lui Antofiță. Chicotelile despre rîul-ramul care ne-ar fi fost doar nouă prieteni, plus ticul verbal " Am înțe'es!" mă scîrbesc. N-a înțeles nimica fostul utecel. Cred cu înverșunare că vorbele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]