10,662 matches
-
el a insistat, trimițând de mai multe ori trăsura. După rugămințile lui și ale altor oameni, părinții au acceptat să meargă cu icoana, dar când au vrut să o ridice s-a făcut foarte grea, iar tocul icoanei s-a desfăcut din toate încheieturile și a trosnit foarte tare. Maica Domnului nu voia să meargă la casa acelui om. O altă întâmplare petrecută la Bârlad. O doamnă grav bolnavă, care locuia în afara orașului, la o moșie, auzind de sfânta icoană, dorea
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
că Tim e imediat de acord să vină. Nu-i place când ies să beau fără el. Știu că vine doar ca să mă ia acasă. Și să ne strice mica petrecere. Tipii vin cam o oră mai târziu și Debbie desface încă o sticlă de vin. Din nu știu ce motiv, Tim nu e nervos pe mine. Poate știe că nu mă mai interesează și e foarte grijuliu. Bărbații sunt ciudați din punctul ăsta de vedere. Deseori încep să te iubească fix din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
mea preia controlul. Personajele prind viață în timp ce scriu despre un tată violent și tânărul său fiu îngrozit. Tatăl e foarte beat și își acuză fiul că a furat bani de sub patul lui. Fiul se chircește în colț și tatăl își desface cureaua groasă din piele. Copilul cerșește îndurare... Doamne, nu mă distrez deloc. E oribil și îmi trezește amintiri de când eram la școală și diriginta mă bătea uneori cu bastonul. Asta era înainte să fie interzisă pedeapsa corporală. Mă simt cam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
nu a cunoscut vreodată un bărbat stând în casă cu părinții. Apropo, mâine plec la Boston, dar nu mi-am făcut bagajele. Dar nu e nimic nou în asta. Desigur că nu-mi place să fac bagaje, dar să le desfac e și mai groaznic. Nimic nu-i mai nesuferit decât despachetatul, și mama mereu se plânge de duhoarea ce vine de la valiza mea. Încerc să-i spun că e doar din cauză că în timpul călătoriilor mele stau cu colegii. Trebuie să fiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
înainte ca roțile avionului să atingă măcar pista de aterizare. Iau jeleurile și sunt pe cale să plec, când Snakely mă întreabă de ce am catarama de la curea desfăcută. Mă uit îngrozită în jos. Cum de s-a întâmplat așa ceva? Probabil a desfăcut-o ea cu privirea. Cred că mi-a făcut farmece, vrăjitoarea. Hopa, spun eu râzând jenată. Mă privește cu răceală și îmi dau seama că o să fiu mustrată degeaba. Nu există nici o scuză pentru un aspect neîngrijit, începe hoașca. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
filmul ăla, Prinde-mă dacă poți. Arăta grozav. Din păcate, piloții de la compania noastră aeriană seamănă cam tot atât de mult cu el cât semăn eu cu Gisele Bundchen. Ni se dau cheile de la camere și banii de cheltuială la recepția hotelului. Desfac plicul, ca să mă asigur că toți banii sunt acolo. Sunt, slavă Domnului. De-abia aștept să merg la cumpărături acum. Primul lucru pe care îl fac atunci când ajung în cameră este să-mi aprind o țigară. De obicei nu fumez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
acasă la el. Dar nu-mi pasă. M-am săturat să tot încerc să impresionez bărbații. De fapt, m-am săturat, punct. — Am fost încântat când am aflat că ești la bord azi. Mike se apleacă pe canapea și își desface primul nasture de la cămașă. Nu-mi place să recunosc asta, dar arată al naibii de sexy și devine din minut în minut și mai sexy. Aproape că nu-mi place din cauza asta. Ar fi mult mai ușor dacă nu ar arăta așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
am distrat, mai ales că atâta grijă ca să nu fie filmat ori fotografiat un film n-am văzut niciodată. Militarizare și acolo, și aici. Ne-au dat încă de la intrare niște pungi pe care după film abia le-am putut desface. Am închis telefoanele, am trecut prin trei filtre de control, am fost scanați, apoi supravegheați în timpul filmului de un nene care se plimba pe interval cu un aparat în infraroșu. Mă uitam cu Leo după lunetiști. O voce ne anunța
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2171_a_3496]
-
avea greutatea plumbului. Revede discul auriu coborând din înălțimi în rotație lină și transformându-se într-un nimb, ca cel al sfinților din icoane, care înconjoară chipul doctoriței anesteziste. Ar vrea să îi vorbească, dar nu are putere să își desfacă fălcile din încleștarea lor. De altfel Alindora îi face un semn cu degetul în dreptul buzelor sugerându-i că nu trebuie să vorbească. Dora înregistrează și ordinul ei blând, dar răspicat : Nu încă ! Nu te obosi !" Nu are nici o durere. Realizează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
îl încercuise dintr-o dată într-un cerc fierbin-te în care luciditatea nu avea ce căuta, ființele nu mai existau căci deveneau o singură ființă. Sărutările transformau gurile într-o singură și nesățioasă gură cu o singură limbă arzătoare care se desfăcea în două doar în căutarea trupului celuilalt. Parfumul și gustul ei de muguri de brad... Clipa pătrunderii..., cea a unei pierderi totale a conștiinței. Doar subconștientul lui a păstrat memoria contopirii totale însoțită de scânteietoare reverberații. Se trezește într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
Dezbrăcate la piele și încolonate am defilat prin fața bărbaților și copiilor care erau la fel de goi ca și noi, femeile. Am fost tunse, deparazitate prin stropire cu dezinfectanți care îți tăiau respirația și te orbeau și supuse controlului ginecologic cu coapsele desfăcute pe un fel de capră din lemn. Un bărbat m-a uns la părțile sensibile cu un tampon îmbibat în creolină ; o usturime vie mi-a ars intimitatea de femeie, în timp ce niște degete grosolane au scormonit-o cu stăruință. La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
în celofan și legat cu o fundă roz pomponată, pe care nu știam cine și pentru cine l-a strecurat sub brad. Nu mi-a trebuit mult ca să pricep că de fapt "îngerul nostru păzitor" trecuse pe acolo. L-am desfăcut curioși dând la iveală o bluză albă din mătase lucioasă, cu stele roșii brodate pe guler și piept și o fustă plisată de un albastru țipător. Pe un carton lucios, pus deasupra darurilor era precizat că bluza și fusta sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
o musaca, la o iahnie. Îl primea pe fiul ei atunci când se întorcea acasă pe două cărări, ca pe un copil năzbâtios, cu dojeni blânde, amestecate cu vorbe de alint, îl dezbrăca de palton apoi se apleca icnind să-i desfacă șnururile la pantofi, mărimea 45, comandă specială, îl îndemna cu mâncare, venea întotdeauna cumplit de flămând, de, prietenii se îngrijeau să toarne în el băutură, dar nu-l întreba nimeni dacă mâncase sau ba, cum să nu te faci praf
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
către sertarele lui blestemate, trase de mânerul metalic al unuia dintre ele, începu să trieze plicurile mari, pline cu însemne ciudate. Degetele lui maronii erau atât de agile încât nici nu le puteai urmări. Găsi destul de repede plicul căutat, îl desfăcu și fața îi radia de satisfacție, îl deșertă pe covor la picioarele Carminei. În ele erau decupaje din ziare și reviste, unele îngălbenite de vreme, altele mai proaspete. Carmina se ridică în picioare. Citește, o îndemnă Nina, hai, hai, citește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
biroului. Nu era prima oară când femeia îi povestea cu lux de amănunte secvențe picante din viața ei de familie. Dar în ziua aceea, amestecul acela de soare ce promitea și întărâta speranțele, mirosul de clor, genunchiul Mariei dezgolit, mâinile desfăcute în poală, relaxate ca după un efort teribil, oglinda jupuită, pereții vopsiți de un verde catran, toate îi creaseră o senzație nelămurită de silă, un gen de irascibilitate tulbure, se gândea cu dezgust la toate aceste stereotipii, viață, moarte, asimilație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
păreau formate dintr-o pulbere strălucitoare într-o continuă mișcare. Îi era foame și nu avea nimic în frigider dar nimeni n-o forța să se ducă, să alerge pe la alimentare după una sau alta, să aștepte pâinea. Ea își desfăcea un borcan de compot făcut de mama sa, cu siguranță că mai avea câțiva biscuiți, stomacul ei obișnuit cu tratamente severe era foarte puțin pretențios și se mulțumea cu orice primea. Încerca să se înșele, să-și insufle o automulțumire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
luciul mușamalei. A fugit, dezmățata, tună bărbatul, în momentul când ea, temătoare întinse mâna spre dreptunghiul alb, aducător de vești rele. Lepădătura, să n-o mai prind că pune piciorul în casa asta. Femeia scoase neîncrezătoare hârtia din plic, o desfăcu. Carmina zări de departe literele lăbărțate, dezordonate, atât de cunoscute. Elena nu se împăcase niciodată cu scrisul, regulile gramaticale erau mult prea complicate ca să le poată pricepe. Învăța o lecție de la prima lectură, avea o memorie formidabilă dar erau un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
stările ei de singurătate impusă, nu durau prea mult. Era de ajuns să vrea ea, să întindă un deget și starea conflictuală dintre ea și restul lumii se risipea ca prin farmec era atât de pricepută să facă și să desfacă, să genereze tensiune și apoi să producă destindere. Numai așa, credea ea poți merge înainte, doar prin contrast poți să sesizezi realitatea. După propriile ei mărturisiri avusese o căsnicie total nereușită, suportată cu stoicism ani și ani, din pricina copiilor care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
ceea ce am pierdut până acum în viață: timpul ce nu va mai reveni, prieteni care au murit sau au dispărut, senzații și idei ce nu se vor mai întoarce niciodată. Motoarele s-au oprit și pasagerii au început să-și desfacă centurile de siguranță și să-și ia bagajele și hainele de sus, timp în care eu mă pierdusem de tot în pajiște. Simțeam mirosul ierbii, adierea vântului, auzeam ciripitul păsărelelor. Se întâmpla în toamna anului 1969 și urma să împlinesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
cuțite și oale, nu voiau să-mi dea bani. Acum avem de toate, dar zău că nu glumesc când afirm că a fost cumplit de greu să mă înțeleg cu ei. Când le arătam cu ce cuțit jalnic trebuia să desfac peștele ca să-l curăț, îmi spuneau că nu era nevoie să-l curăț. Văzând că nu ajung la nici un rezultat, am strâns bănuț cu bănuț și am cumpărat cuțite ca lumea, oale, strecurătoare și tot ce-mi trebuia. Îți poți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
bine să știu, am spus. — Și eu consider la fel. Morții cu morții, viii cu viii. Am dat din cap. Reiko relua mereu același pasaj dificil, încercând să-l perfecționeze. — Eram gata-gata să mă culc cu el, a spus Naoko, desfăcându-și agrafa și lăsând părul să-i cadă. S-a jucat puțin cu agrafa în formă de fluture și apoi a continuat. Bineînțeles, și el voia să se culce cu mine, așa că am încercat. Am încercat de multe ori, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
s-au tăvălit de râs, pentru că erau lucruri cu totul noi pentru ele. Apoi, Reiko i-a imitat pe câțiva dintre pacienții de la sanatoriu. Și asta ne-a amuzat. Naoko a început să caște pe la ora unsprezece, așa că Reiko a desfăcut canapeaua, mi-a dat o pernă, cearșafuri și pături. — Dacă ți se face poftă în toiul nopții să ne violezi, ai grijă să nu ne încurci, spuse Reiko. Cea neridată, din stânga, e Naoko. — Mincinoaso! Eu dorm în dreapta, spuse Naoko. — Apropo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
mă înțeapă de când ne-am culcat în iarbă. Mă doare. M-am îndepărtat puțin de ea. — E mai bine acum? am întrebat eu. — Mulțumesc. — Naoko! Ce dorești? Aș vrea să mă ajuți. — Bine, spuse ea, cu un zâmbet dulce. A desfăcut fermoarul și mi-a luat penisul întărit în mână. — E cald, zise ea. A început să-și miște mâna, dar am oprit-o. I-am desfăcut nasturii de la bluză și i-am dat jos sutienul. I-am sărutat sfârcurile moi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
dorești? Aș vrea să mă ajuți. — Bine, spuse ea, cu un zâmbet dulce. A desfăcut fermoarul și mi-a luat penisul întărit în mână. — E cald, zise ea. A început să-și miște mâna, dar am oprit-o. I-am desfăcut nasturii de la bluză și i-am dat jos sutienul. I-am sărutat sfârcurile moi și roz. A închis ochii și a început să-și miște, ușor, degetele. — Te pricepi, am spus. Fii băiat bun și taci, zise Naoko. După ce-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
țip, dar trupul nu mă asculta, se mișca pur și simplu fără mine, încercând să o dea jos de pe funie, deși mintea îmi spunea că trebuie să dau fuga jos. Normal că un copil ca mine nu avea puterea să desfacă funia aceea, așa că am rămas cu privirile în gol mai bine de cinci-șase minute. A fost un gol total, de parcă murise ceva în mine. Până a venit mama să vadă ce se întâmplă, am rămas acolo, nemișcată, lângă sora mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]