9,299 matches
-
spune care dintre termeni se va dovedi cel mai potrivit. Cu cât mă străduiam mai tare să articulez osatura acestui studiu, relația sa cu mai vechea mea carte Arta și percepția vizuală, la început de-abia simțită, devenea tot mai explicită. Anumite fenomene fundamentale ale percepției, corelate cu elementele artei în cartea publicată anterior, își manifestau prezența la nivelul compoziției. În sfârșit, conexiunea a devenit atât de directă, încât cititorii care au explorat fundamentele formei vizuale în Arta și percepția vizuală
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
puțin îngust și mai puțin modest, recunoaștem puterea excentrică a gravitației care ne atrage în jos. Ca răspuns, ne luptăm să ne eliberăm de forța coercitivă a condiției noastre pământene, încercând să ne înălțăm, având înălțarea drept obiectiv excentric, țel explicit al strădaniei noastre. După cum vom vedea, această luptă tensionată constituie o componentă vitală a expresiei artistice, pentru că ea dramatizează conflictul atotcuprinzător dintre forțele care încearcă să ne tragă în jos și propria noastră strădanie de a le învinge. În acest
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
ca să îndreptățească șarpanta spațiului terestru. Chiar și în Madonna della Sedia a lui Rafael (figura 47), care se bizuie în totalitate pe forme curbe, poziția verticală a scaunului face ca pictura să nu scape de sub control. De fapt, acea poziție explicită nu semnifică deloc singura referință posibilă la coordonatele vieții pământești. Geniul lui Rafael își ia măsura de siguranță ca formele care compun și învăluie figurile să nu-și piardă propriul caracter datorită cerințelor curburii rotative. Fiecare element păstrează vizibil norma
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
care organizează corpurile mamei și copilului printr-un mănunchi de vectori ce se deschid în afară. Capul Fecioarei se comportă deci ca un contracentru puternic a cărui relație cu centrul de echilibru din mijlocul tondoului determină tema compoziției. Cercurile interne explicite sunt rare în stilul realist al picturii practicate în Renaștere, precum și în secolele imediat următoare. Unul dintre sorii spectaculoși ai lui Van Gogh demonstrează cum o formă circulară, abia detașată pe un cer similar colorat, este cu toate acestea destul de
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
consideră tragic, dorind să-l depășească în arta sa. Intenția era de a reprezenta perfectul echilibru dintre vertical și orizontal, un univers imponderabil, omogen și infinit, neîndatorat nimănui și nici unui lucru. Din acest motiv, el a ocolit și orice referire explicită la centru. Cu siguranță, picturile sale sunt subtil echilibrate în jurul unui câmp central, pentru a da compoziției motivarea necesară, dar pe care îl descoperim cu dificultate. Albers evitase, de ase menea, să marcheze explicit centrul, dar în pictura sa locul
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
schematic, ea deține numeroase soluții pentru a genera dinamici expresive prin variații ale formei, culorii și raportului. Odinioară vie, va profita mai degrabă decât va suferi că este organizată de structuri compoziționale. În manualele de compoziție, modelele marcante devin câteodată explicite datorită liniilor trasate pe deasupra imaginilor operelor analizate. Am observat că în operele propriu-zise aceste modele sunt doar implicit prezente, chiar dacă percepția tinde să le caute spontan. Această lipsă a prezenței efective naște deseori întrebarea dacă artiștii ale căror opere se
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
întregime prin efectele dinamice ale mediului său înconjurător. Centrul unui cerc sau dreptunghi funcționează ca obiect vizual chiar și atunci când nu este marcat de nici un stimul optic. O trăsătură vizuală indusă generează o dinamică vizuală la fel ca oricare formă explicită. JONCȚIUNE - O formă sau altă trăsătură vizuală care ajută la unificarea diviziunii dintre cei doi centri ai unei teme bipolare. În figura 89, înfățișarea lui Iosif face joncțiunea dintre Madonă și păstor. JUDECATĂ INTUITIVĂ - Evaluarea relațiilor pe baza simțului de
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
Încă din "Căile pământului", întâlnim elemente de transcriere directă, lipsită de transfigurare, a unei realități plasate în lumea satului din perioada cooperativizării agriculturii. Țăranii mai poartă în inimă sentimente ultragiate, dar cu posibilități de regenerare morală. "Cariatida" (1964) stabilește raporturi explicite între realitatea rurală, industrială și legendă. Mitul estetic al creatorului și cel mioritic sunt incluse în poeme ale muncii, ale vieții cotidiene. Poemele din "Cariatida" aduc imaginile unor giganți, puternici, niște forțe fantastice, într-un univers dilatat. Ce este "Cariatida
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
impunem și altora (ori care ne sunt impuse) asta sunt valorile. Ele fac parte în primul rând dintr-o logică a dominației unei existențe asupra altor existențe. Pentru a putea să-și exercite puterea valorile vizează mai întâi, în mod explicit și implicit, acoperirea nevoii de sens a existenței; abia după aceasta coboară la a norma cotidianul. Și când te gândești că dorința noastră de stabilitate și identitate dă naștere poftei de valori! Ritmul scrisului calmează gândirea, imprimându-i un anumit
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
cam grăbim: sunt douăsprece trecute. Farfuridi: Și eu, am n-am înfățișare, la douăsprece trecute fix mă duc la tribunal... Brânzovenescu: Uite de ce e vorba, stimabile, să fim scurți. Prin târg... se spune... Farfuridi: Adică, dă-mi voie, să fim expliciți; mie îmi place să pun punctele pe i... Se aude... Brânzovenescu: Se aude... cum că partidul nostru dă la colegiul II ajutor lui Cațavencu... Tipătescu: (mișcat) Care partid? Care Cațavencu? Brânzovenescu: Cum care partid? Farfuridi: Adică partidul nostru: madam Trahanache
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
și este prin excelență epică, nararea faptelor făcându-se obiectiv. Ea corespunde expozițiunii și fixează mai întâi, prin două metafore, locul acțiunii: „Pe-un picior de plai ∕ Pe-o gură de rai”. Prima dintre ele („picior de plai”)este mai explicită, mai aproape de real și sugerează spațiul mioritic românesc, așa cum l-a numit și definit Lucian Blaga, un spațiu ondulând între deal și vale. Metafora „gură de rai” este mai bogată în sensuri și exprimă frumusețea neasemuită a unei naturi feerice
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
o ambianță de intimitate pe care o conferă conversația cu efect terapeutic, asupra celor cărora li se adresează. El construiește o atmosferă de cooperare, de colaborare, de consens. În plus, cuvântul este cel care oferă certitudine, Încredere, fiind cel mai explicit sistem de comunicare. El comunică ideile rațiunii. Dă ordine sau protejează, susține. Apropie sau depărtează, Înlătură. Dar cuvântul nu este numai consolator. El poate avea și o acțiune psihomorală negativă, demolatoare, adesea chiar extrem de nocivă, devastatoare pentru interlocutor, sau poate
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
de violență, în numele principiului nonintervenției în problemele de familie și pe de altă parte, o cultură modernă a egalității și respectului, incluzând elemente ale unor atitudini romantice. Atitudinea regimului socialist față de violența împotriva femeii Regimul socialist a promovat în mod explicit ideologia fundată pe principiul egalității absolute între sexe și al respectului față de femeie ca ființă umană. Din punctul de vedere al ideologiei socialiste, nici o formă de violență împotriva femeii nu este legitimă. Promovarea drepturilor egale în toate domeniile sociale și
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
combaterii altor comportamente definite ca indezirabile, combaterea violenței împotriva femeii a fost considerată o sarcină facilă. Drept urmare, nu s-a inițiat nici un program special în acest domeniu; chiar și actele legislative tratează problema violenței în termeni foarte generali. Singura măsură explicită o reprezintă reforma socialistă în educație, în cadrul căreia a fost interzisă complet pedeapsa corporală în școli (1947). În același timp, considerând violența domestică drept un fenomen fără implicații serioase cel puțin în perspectivă, care este în mod eficient prevenit prin
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
și diminuează probabilitatea schimbării (Miller, Benefield și Tonigan, 1993; Miller și Rollnick, 1991). 4. Stilul consilierii este, în general, unul liniștit și provoacă admirația. Convingerea directă, confruntarea agresivă și argumentarea sunt opuse conceptual interviului motivațional și sunt interzise în mod explicit în această abordare. Pentru un consilier obișnuit cu confruntarea și oferirea de sfaturi, interviul motivațional poate apărea ca un proces lipsit de speranță, lent și pasiv. Dovada stă în rezultat. Strategiile mai agresive, uneori ghidate de dorința de a „confrunta
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
violenței înainte de a ajunge în serviciile sociale, iar modul lor de a interacționa cu lumea are la bază un astfel de model, în timp ce, pe de altă parte, instituțiile în care își desfășoară activitatea asistentul social reprezintă un mediu de manifestare, explicită sau implicită a violenței. Însuși asistentul social, plecând de la experiența sa de viață și de la modelul educațional la care a fost expus, poate manifesta comportamente ce pot fi încadrate drept violente fără ca el să perceapă acest lucru. Violența se poate
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
dezvoltării membrilor; - acceptarea sinelui și respectul celorlalți. - acțiune asupra relațiilor intrafamiliale; - lucrul cu cuplul. - cererea părinților. - explorare; - diagnostic; - tratament; - restaurare; - ajutor. 5. Terapie familială - schimbarea sistemului familial - provocarea schimbării globale a interacțiunilor, a structurii și a funcționării sistemului familial. - cererea explicită a familiei. - explorare; - confruntare; - modelare; - libertate afectivă; - terapeut. Sursa: Purtois, Forgione, Desmet, 1989, apud Stănciulescu, 2002, p. 195. P. Durning face distincție între intervențiile socioeducative, terapia de familie și suplinirea familială. Astfel, aceste concepte presupun: - „intervențiile socioeducative: definite ca acțiuni
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
anumite avantaje (referire la caracterul ostil sau instrumental al actului agresiv); violența, motivată uneori de mânie sau intenționalitate, implică folosirea forței fizice, psihoemoționale sau sexuale împotriva altui individ; iar violența criminală se referă la acele comportamente violente sancționate în mod explicit de lege (Browne și Wiley, 1997). O definiție mai cuprinzătoare din perspectiva manifestărilor violenței domestice descrie actul violent ca pe o „exercitare a forței fizice cu scopul rănirii sau vătămării unei persoane ori a unor obiecte aparținând persoanei respective; tratarea
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
religioase sau rasiale - cât de specifice sunt textele de lege, cât de severe sunt sancțiunile și cât de solicitate sunt serviciile în aceste situații). În ceea ce privește definirea violenței domestice din perspectiva politicilor sociale, se vor avea în vedere următoarele elemente: tendința explicită de sancționare a violenței fizice, în care se regăsesc cele trei elemente mai sus menționate, în situații ce permit intervenția instrumentelor de control social și deci aprecierea prezenței actului violent, respectiv a potențialului de vătămare pe care îl conține. În
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
de demult”, „vremuri viitoare”, „vremuri noi”, „vremuri mai bune”, „vremuri mari”, „vremuri grave”. Cu asemenea definiții nu se poate alcătui însă graficul timpului pe care l-a parcurs: e vorba de aproape 60 de ani. Pentru a le face mai explicite, voi apela deci la caracterizările pe care li le-au dat contemporanii poetului. Majoritatea lor reprezintă evaluări morale, subiective, dar sînt și cîteva de natură economică și socială, sprijinite pe constatări obiective. încep, cronologic, cu prima: „eră de economii”, apărută
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
franțuzești, le-a citit și a urmărit spectacolele lor de la câteva sute de metri de apartamentul lor, și în mod ocazional pe cele de pe Malul Stâng, la teatrul Sarah-Bernhardt sau la teatrul de la Potinière unde se jucau în engleză piesele explicit sexuale. Tatăl și fiica au rămas acolo pe toată perioada războiului, îndurând frigul și încălzindu-se în muzeele din apropiere, unde s-a reaprins gustul timpuriu al Margueritei pentru artele vizuale. Apartamentul era situat între Operă și Palatul Regal, chiar
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
în limba noastră sunt croite pe aceeași măsură, la fel de prețioase precum cele din textele antice ale aceluiași Petru Creția, de care aceste versiuni sunt mai puțin îndepărtate decât par: studiul introductiv al cărții de eseuri, de pildă, conține o infirmare explicită a opiniei scriitoarei că Tacit și Suetoniu ar fi fost ultimii mari istorici latini, o interpretare mai nuanțată a unității eseului critic despre Thomas Mann, ca și o descoperire a fundamentului socratic din Memoriile lui Hadrian. Parcursul lecturilor critice a
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
tinde. Conceptul în discuție continuă să fie și astăzi destul de confuz și să suscite un viu schimb de opinii. Astfel, dacă pentru J.D. Frank nivelul de aspirație reprezintă „nivelul performanței viitoare, într-o activitate familiară, pe care individul în mod explicit consideră că o va realiza, cunoscând nivelul performanței sale anterioare în aceeași activitate”, pentru alți psihologi el reprezintă nivelul la care o persoană își stabilește anumite scopuri (Clifford T. Morgan). Robert Lafon definește „nivelul de aspirație” în termeni de psihologie
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
1989: 344-51). Comparația ca fundament al analizei Argumentul este unul solid: tradițiile istorice înfățișează într-un anume fel viața guvernamentală a fiecărei țări. Totuși, argumentul are și anumite limite din moment ce, așa cum am văzut, comparații se fac întotdeauna, fie implicit sau explicit. Într-adevăr, ele se fac chiar de acei ce se feresc de comparații, deoarece categoriile și construcțiile pe care toți sunt nevoiți să le folosească sunt prin definiție generale, și astfel în esență comparative. Este imposibil să ne referim la
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
limite din cauza insuficienței cunoștințelor noastre. Abordarea comparativă ne înlesnește semnificativ înțelegerea guvernărilor Este incontestabil faptul că studiul comparativ al guvernării trebuie să fie general, deoarece conceptele pe care le folosim sunt generale, dar mai mult decât atât, o abordare comparativă explicită și generală ne facilitează înțelegerea globală a vieții guvernamentale, întrucât prin comparații putem avea o viziune mai clară despre ceea ce poate fi descris ca "peisajul" general al politicii în lume. Putem atunci descoperi mai ușor în ce măsură caracteristicile pe care le
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]