9,526 matches
-
scriitorului, real și ficțional. Rememorarea iubirii dintre Volski și Mila generează, în roman, pagini întregi de literatură rusă clasică. Se îndrăgostesc într-o ultimă zi de pace și înfruntă inumanitatea războiului prin artă, punând în scenă "Cei Trei Muschetari" la Comedia Muzicală din Leningradul de atunci. Despărțiți în timpul blocadei, Volski o reîntâlnește pe Mila și află adevărata măsură a sacrificiului și uitării de sine. Avându-i în grijă pe cei șaisprezece copii orfani pe care îi adăpostea, Mila se prostituează pentru
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
X.1965, București), dramaturg și publicist. Fiul Dinuței și al lui Chircor Aslan, comerciant, după absolvirea Liceului „Unirea” din Focșani, face studii juridice, devenind avocat în București. În timpul refugiului la Iași, scrie, în 1917 și 1918, piesa Odinioară, urmată de comedii și texte de revistă. Din 1923, este membru al Societății Autorilor Dramatici Români, iar din 1941, al Societății Scriitorilor Români. A. publică versuri în revistele „Duminica”, unde, elev fiind, a debutat în 1905, apoi în „Revista idealistă”, „Viața literară”, „Convorbiri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285467_a_286796]
-
individualizate: blândețea împăratului se transformă în megalomanie sangvinară, sfetnici frivoli și verbioși se comportă eroic ș.a. Piesa, pusă în scenă de Const. Nottara în stagiunea 1920-1921 la Teatrul Național din București, s-a jucat și la Craiova. Cea mai cunoscută comedie a lui A., și singura tipărită, în 1938, rămâne Glumele destinului, montată la Studioul Teatrului Național din capitală de Ion Șahighian, reprezentată la Cluj, Iași și Timișoara, dar și în Germania. Folosind pigmentul de autenticitate al unui fapt divers, autorul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285467_a_286796]
-
și singura tipărită, în 1938, rămâne Glumele destinului, montată la Studioul Teatrului Național din capitală de Ion Șahighian, reprezentată la Cluj, Iași și Timișoara, dar și în Germania. Folosind pigmentul de autenticitate al unui fapt divers, autorul combină elemente ale comediei de situație și de moravuri cu cele de farsă bufă și vodevil pentru a satiriza pe cei ce vor să provoace destinul în mod artificial. Fără semnificație dramatică deosebită, cele patru „tablouri” impun o tipologie de pitoresc provincial, într-o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285467_a_286796]
-
copilăriei, până la pasiunea devastatoare, demonică din Avatarii faraonului Tla. Eugen Simion observa că între aceste două „trepte” „se ordonează altele, ilustrând aproape întreg spectrul iubirii”. La aniversară este o schiță plină de grație în care scriitorul insistă mai curând pe comedia dragostei adolescentine decât pe sentimentul erotic propriu zis. Atributul esențial al feminității este aici puritatea, iar sentimentul erotic este prezent într-o formă latentă. Erosul înseamnă în La aniversară un amestec rafinat de ludic și ingenuu pe care îl presupune
Incursiuni în universul epic by Ana Maria Ghiban () [Corola-publishinghouse/Science/1223_a_1930]
-
de nuvele Vin râmele (1993), care include textele respinse de cenzură la editarea cărții anteriore. Majoritatea narațiunilor se plasează în aceeași formulă mixtă - notația cotidianului și parabola -, de astă dată orientată orientată spre surprinderea aspectelor sordide, kitsch ale realității. Secțiunea Comedii reale prezintă în manieră aparent ilară cazuri bizare și tragice (un caz de schizoidie, în Robertina, un dușman de clasă), Tragedii inventate supun analizei situații existențiale neobișnuite, modelul predilect de personaj fiind insul cu evoluție interioară obscură, care își confecționează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290098_a_291427]
-
traduceri. În 1906 îi apar câteva însemnări intitulate Din viața reginei Carmen Sylva, de fapt o transpunere din germană. Între 1905 și 1910 publică în serial Synnove Sølbakken, adaptare după nuvela cu același nume a lui Bjørnstjerne Bjørnson. Scrie și comedia într-un act Casa veche (1909), exprimând nostalgia orășeanului după o casă de țară. Postum, în 1910, iese volumul Povestiri pentru tinerime, adaptare după Georgina M. Craik. La îndemnul lui Octavian C. Tăslăuanu inițiase seria Biblioteca copiilor, apoi Biblioteca copiilor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290095_a_291424]
-
Adelina Piatkowski (Spartă, oraș al culturii în sec. VII î.e.n.), Al. A. Philippide ( Shakespeare), Sevilla Baer-Tomoșoiu, Tudor Vianu (Mitul prometeic în literatura română), Martha Vilag, Gh. Bulgar (Ovidiu și peisajul dobrogean), Silvia Cucu, Alexandru Duțu (Alegorie și realism în „Divină Comedie” - însemnări inedite ale lui Coșbuc), Maria Gabrea, Tamara Gane, M. Hubert, Iorgu Iordan (Despre „perenitatea” limbii literare), Despina Mladoveanu, Nedda Brin, Liliana Popovici, Hertha Perez, Lăură Baz-Fotiade, Corneliu Barborică, Horia Deleanu, A. Kővary, Magdalena László, Mihai Miroiu, Heinz Stănescu, Mariana
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289996_a_291325]
-
Deocheată), ridicarea pe scara socială (Domnul mamei), iubirea care nu ține seamă de starea materială (Hârca), războiul (La gura sobei), alcoolismul ca pricină a răului social (Clanța). Același mediu, surprins într-un moment generator de discuții contradictorii, se află în comedia O ședință comunală (1907). Cartea Calvarul unui gazetar (1930) este o suită de amintiri ce descriu amănunțit perioada detenției la Seghedin, colegi de suferință fiindu-i cei care cred cu tărie în împlinirea visului Unirii, ca Ioan Lupaș sau Octavian
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289954_a_291283]
-
îmbogățirea cunoștințelor literare și științifice și de a înființa o bibliotecă populară”. Menționabilă este poezia scrisă de o anume Caliopi Vulturescu din Craiova. Mai apare proză scurtă semnată de Marius Bunescu, C.P. Demetrescu, N.I. Teodorescu și se publică chiar o comedie, Zapciul păcălit, de C.P. Demetrescu. E.M.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286577_a_287906]
-
la inerentele umilințe cotidiene ale cetățenilor României... epocii de aur. E greu de sintetizat un volum atît de greu (la propriu și nu numai). Cum să-ncepi să scrii despre el? De unde s-o pornești? De la portretele actorilor Teatrului de Comedie? Posibil. Primul, este făcut inegalabilului artist longeviv Radu Beligan, creatorul teatrului din spatele Carului cu bere ("o adunare de atîția maeștri a fost o minune pe care numai flerul artistic al maestrului Beligan a putut-o înfăptui"); apoi, sînt creionați cu
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
nu prea joacă ("Gicule, am găsit într-o piesă nouă un rol grozav pentru tine, dar am să-l joc eu!" îi spunea mereu Radu Beligan), dramaturgul Baranga, care-i oferea Marcelei Rusu, la fiecare 100 de reprezentații cu o comedie de-a sa, un lanț de aur, actorul cvasi-necunoscut azi, G. Popa Mijea, care-a făcut pușcărie fiindcă a spus un banc, Ștefan Tăpălagă care-ntr-o scenă emblematică din Scapin, ca să ia aplauze, îl bătea... pe bune pe autorul
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
Radu Miron, și Florin Scărlătescu, și H. Nicolaide, și Dumitru Furdui, și Ion Focșa, și Eusebiu Ștefănescu... Cartea lui Candid are ceva în plus: acribia consemnării; și hazul dement; și, mai ales, răbdarea diaristică! Revin la acea reprezentație blestemată cu comedia lui Caragiale: un mare și charismatic actor vroia să debiteze textul unui alt mare creator, Caragiale. Dar comedianul nostru rata vocale și consoane, fără o regulă stabilită: spectacolul curgea, dar greu. Partenerii lui erau siderați. Poate vă amintiți prima scenă
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
o facă Mașei, aproape inteligibilă, a făcut-o... Olgăi! Publicul, vorba autorului cărții, a crezut... că așa e piesa! * Jurnalul lui Candid Stoica, despre care am mai scris (intitulat Acele lucruri aiuritoare...), nu este numai o carte despre Teatrul de Comedie. Dincolo de actori, repetiții, vizionări, premiere, matinee, spectacole omagiale, imprimări la Radio și Televiziune, autorul știe să creioneze obiectiv, fără menajamente, dar și fără fabulațiile atît de dragi comedienilor, "epoca de aur". Fără să vrei, te gîndești la Romanul teatral al
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
bufe. Iată, de exemplu, ce gravă apare aici moartea marelui Amza Pellea. A lui Mircea Eliade. A îndrăgitului actor Emanuel Petruț. A lui Cotescu. A lui Virgil Mazilescu și a lui Nichita Stănescu. Sau a multor colegi de la Teatrul de Comedie... Cu cîtă mîhnire participă martorul la o întîlnire cu foști colegi de facultate, dintre care unii se schimbaseră la modul dezamăgitor! O înmormîntare a unei colege la care, fiul actriței (azi, cunoscut regizor) află că unul dintre cei care plîngeau
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
într-un rol bun. Și el a jucat bine. Deci, totu-i bine cînd se termină... Stai, că nu s-a terminat. Altfel, n-aș fi scris această povestire. Trec alte cîteva luni și revin la Bacău, să montez o comedie de mare succes. Nici n-apuc să fac distribuția, că amicul meu, profesorul, mă convoacă, iarăși, la restaurant. M-am dus, ușor nedumerit: s-a rezolvat cazul, ce-o mai vrea? (firește, dincolo de plăcerea mai veche de-a descînta un
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
de Reșița nu doar prin faptul că regizam la teatru, ci și prin legături meta-teatrale, cvasi-sentimentale. Așa se face că am ajuns la mare prin ricoșeu (ca să însoțesc o actriță). Teatrul urma să joace acolo, timp de zece zile, o comedie de succes, cu Adriana Trandafir în rolul principal. Actorii erau fericiți cînd se organiza turneu pe litoral făceau vacanța scutind banii de tren și cazare: își aduceau copiii, de mîncare luau, cît puteau, de-acasă, vreme de plajă aveau (jucau
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
slavă Domnului, dau peste alte anomalii). Anecdotic vorbind, un director de teatru era să fie schimbat deoarece de ziua de naștere a Tovarășului a programat premiera piesei Tîlharul! Cînd i s-a atras atenția asupra gafei, a "îndreptat-o" propunînd Comedie cu olteni! Unul dintre cele mai mari spectacole a fost scos doar după trei reprezentații, chipurile la cererea oamenilor muncii, publicată-n Scînteia! (e vorba de Revizorul, pe care am avut șansa să-l văd de două ori). O piesă
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
mi-au marcat (în bine sau în rău) viața. Azi, pe o parte dintre ele. Cele bune să se adune, nu...? Polixenia Karambi este un nume, azi, aproape necunoscut. Și totuși... Datorită ei am trăit, șase luni în Teatrul de Comedie din București, în perioada studenției mele prelungite. Era bolnavă de cancer la sîn. Teatrul avea nevoie de un "sclav" care să se ocupe de mărunțișurile din secretariatul literar. Așa am stat în biroul ei, șase luni. Am fost acasă la
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
și a plecat în turneu în țara natală a Polixeniei Karambi. Spectacolul a fost însoțit de distinsa mea prietenă, care făcea și servicii de translator. La puțină vreme, boala începuse să se agraveze și fosta secretară literară a Teatrului de Comedie nu a mai ieșit din casă. Vorbeam la telefon. Apoi, după cîteva săptămîni, am condus-o pe ultimul ei drum, regretată de cei foarte puțini care își mai aminteau că au cunoscut-o... Prin ea am avut șansa să o
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
pluș al cortinei! (să mai torn și puțin ludic, că devin deranjant de sentimental, nu?!). Așa cum cărțile... din cărți se fac, și amintirile din amintiri se construiesc. Punct. De două ori, Timișoara... 2000. Eram la Timișoara și montam o savuroasă comedie de Ray Clooney (ba, chiar, am senzația că aici dețin un insignifiant record: am semnat, probabil, regia ultimei montări a mileniului premiera a fost pe... 31 decembrie 2000. Și Revelionul s-a sărbătorit ce frumos! în teatru!). Dar nu despre
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
modern și convingător (revedeți Puterea și adevărul sau Valurile Dunării, spre exemplu). Păcat că a murit la numai 49 de ani... Dacă Vrabie, pot spune, mi-a fost ca un tată, Polixenia Karambi (traducătoare și secretară literară a Teatrului de Comedie) mi-a fost ca o mamă: prin ea am cunoscut-o pe Lidia Sava (văduva marelui artist Ion Sava, o mare doamnă!); tot ea m-a dus la Lucian Giurchescu și l-a convins să mă angajeze la Teatrul de
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
mi-a fost ca o mamă: prin ea am cunoscut-o pe Lidia Sava (văduva marelui artist Ion Sava, o mare doamnă!); tot ea m-a dus la Lucian Giurchescu și l-a convins să mă angajeze la Teatrul de Comedie, în locul ei (avea cancer la sîn și trebuia să se pensioneze); m-am simțit excelent acolo, pe strada Măndinești, dar nu am rezistat mult, deoarece eram între ciocan și nicovală (Silvestru, cu care începusem colaborarea la "România literară" și Giurchescu
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
Neguțătorul de ochelari Interpretări la cleptomanie J.C. Carrière Agenda I.L. Caragiale O soacră A.P. Cehov Ivanov Schițe dramatizate (nejucate!) L. Bayart Vecinii O bombă în palat Beaumont & Fletcher Tragedia fecioarei S. Beckett Sfîrșit de partidă L. Blaga Ivanca D. Botta Comedia fantasmelor B. Brecht Excepția și regula G.L. Bernini Fontana Trevi M. Bulgakov Don Quijote D. Crudu Crima din stațiunea violetelor P. Dac Dialog în formă de bun-simț D. Diderot Jacques fatalistul E om bun? E ticălos? T. Dorst Serpentina O. Dragun
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
H. von Kleist Pentesilea E. Kishon Și-a fost ciocîrlia! T. Mazilu Împăiați-vă iubiții! Frumos e-n septembrie la Veneția! Inundația M. Mihura Trei jobene R. Macrinici A! Frica! L. Pirandello Uriașii munților Plaut Menehmii Y. Reza Artă Ruzante Comedia vacilor Ion Sava Paricidul Vreau să număr stelele! E.E. Schmitt Libertinul M. Sorescu Pluta meduzei R.J. Sorge Cerșetorul D. Solomon Erasmus A. Strindberg Visul R. Stanca Hora domnițelor J. Swift Conversația cultă a clănțăilor la ceai Sofocle Antigona Seneca Medeea
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]