9,537 matches
-
mănăstirii Socola spune: „Și spre mai bună încredințare, iscălindu, am pus și pecete sfinti mănăstiri”. E posibil ca într-un an de zile să fi învățat să scrie. Nu-i de mirare. Poate... Dar să nu ne impiedecăm de lucruri mărunte, vere. Știi ce am băgat de seamă că scrie în majoritatea actelor care vorbesc despre vii? Dacă n-ai să-mi spui, de unde să știu? Am observat că unde este o vie este și o livadă. Cum se vede treaba
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]
-
slujitorii mei ca tovarăși de drum, dar nu uita că prieteni avem pretutindeni și dacă întrebi pe oricine, „râul, ramul” - cum spune poetul - ei toți îți vor arăta drumul spre fiecare dintre fiii mei. Îți voi da, totuși, doi însoțitori mărunți. Ana e curioasă: Cine sunt dânșii? Un modest licurici și o modestă râmă. ─ O râmă? Un licurici? - Ana râde înveselită -. Nu sunt cumva prea mici, prea neînsemnați? Licuriciul îmi poate lumina drumul cu trupul lui dar râma cu ce mă
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
pe fereastră. Apoi mă privește În față, străpungîndu-mă cu privirea. — Uneori mai bine lași lucrurile așa cum sînt. La mijloc sînt reputațiile, moralitatea și carierele. Într-un fel, da, e nasol la modul general și Înțelept dac-o iei la bani mărunți. GÎndim cam prea pe termen scurt. Dar pe de altă parte, ducem pe umeri problemuța asta a speranței de viață. E un lucru absolut necesar, rînjește el. Se aplică aceleași reguli. Încerc să zîmbesc, dar simt cum Îmi Încremenește fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
am citit niciodată o carte despre această iubire/fericire. Poate fi ea scrisă ? Cine știe ? Poate mai târziu, când Copilul mic va fi doar acolo, departe, strălucitor în aburii denși ai Nostalgiei. O carte despre Frumusețea mică și despre Strălucirea măruntă care-ți sfâșie inima, despre Lucrurile mici, 166 despre Veselia ca o sorcovă (veselă!), despre Frica de care nu ți-e frică, despre Oboseala care curăță lucrurile, despre cum se schimbă lumea și despre cum se tot schimbă Copilul, până
Poveşti cu scriitoare şi copii by Simona Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1778]
-
Romanul începe și se sfârșește cu exprimarea incertitudinii: " La sfârșit, în ciuda așa-ziselor certitudini întărite de scrisoarea anonimă, eroul se îndoiește: În plus intervine indiferența și istovirea interioară. Eroul a trecut prin experiența războiului; viața nu trebuie risipită în frământări mărunte: În primul plan, ca și la Proust, memoria involuntară reînvie îmtâmplări trecute, dar la Camil Petrescu conștiința selecționează acele fapte care vor contribui la dezvăluirea adevărului. Retrăirea motivează și ordonează fapte care vor conduce la decizia finală. Se desfășoară după
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]
-
În suflet sentimente de dragoste este sinceritatea. Așa că, această regulă te obligă să-i spui că ai discutat cu mine. Din aceasta vei avea Încă un câștig. Îți vei da seama cum privește el acest demers al tău... Cu pași mărunți, Despina s-a apropiat de Nicu, ca un vis. În clipa următoare, l-a Îmbrățișat cu toată căldura, murmurând: ― Tati, ești atât de Înțelegător și mereu cu sfatul pe buze! Cum poți fi așa? ― O explicație detaliată ar Însemna un
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
Aveți la dispoziție două ore - ne-a spus căpitanul Înainte de a pleca. ― După ce a ieșit căpitanul, Îmi plesneau urechile de câtă liniște s-a lăsat În bordei. Mă uitam la sloiul de lângă mine, care nu spunea o iotă. Doar făcea mărunt din buze... ― Mă gândem pi care cercetași să-i luăm. Ne trebuiau numai doi. Da’ de nădejde, nu șagă! Nu erau răi nici ciilalți, da’ eu vroiem să-i găsesc pe cei mai buni - a vrut să lămurească lucrurile Toader
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
doctor, și am toată Încrederea că veți rezolva problema așa cum vă știu: profesionist și cu multă Înțelepciune... Doctore Gruia, te rog să l conduci pe domnul doctor. După ce doctorul Vatră a ieșit, Gruia l-a urmat. Mergeau gânditori, cu pas mărunt. La un moment dat, doctorul Vatră s-a oprit: ― Dragul meu. Nu știu de ce, dar mă bucur ca un părinte pentru drumul pe care ai pornit. Sunt sigur că te vei fi Întrebat de ce n-am abordat și eu cariera
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
alții - își spuse - cu cel mai mare dezgust, și numai datorită intereselor statului. Sentimentul datoriei - iată adevăratul imperativ sub care acționa - era lucru cert. Recurgea la motivația aceasta - era nevoit s-o recunoscă - în intrigi și comploturi, chiar dacă cel mai mărunt indiciu de intrigă îl revolta. Conștiința propriei sale integrități îl liniști din nou pe Tews. La urma urmei, se gândi el, pot fi indus în eroare câteodată, dar nu mă pot înșela dacă rămân veșnic vigilent la pericolele din alte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85069_a_85856]
-
ei e cauza, dar îi promit că da, surioară, o să facem cartea. Să știi că am practicat și eu interviul. Înregistram pe mag, transcriam... Am făcut rost de un casetofon abia în '72. Aș putea să-i povestesc multe și mărunte despre reporterul socialist, care convorbea cu omul muncii, în fraze-șablon. Cu betonistul, cu oțelarul, cu minerul, cu excavatoristul, cu Ilenuța tractorista și cu Aurica turnătoarea. După "dezghețul" șaizecist, cenzura acceptase și dialogul cu scriitorul. Sigur că nu oricine accesa la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
de "masele populare trezite la o viață cu totul nouă". L-am citat pe Alexoaie, om cu studii la Moscova. "Partidul Muncitoresc/ Mă învață să citesc"; "Foaie verde ca molidu/ O vinit la noi Partidu". Mai știu una: "Codrule, frunză măruntă/ Viața mi se pare nuntă/ Și Partidul drag e naș". Într-adevăr, ne găsiserăm nașul! Clasicii erau tocați/ deformați/ malformați. Pe Titu Maiorescu îl considerau "nevalabil ideologic". Un fost ilegalist făcea mahala literară comunistă. Parcă-l aud: "Maiorescu junimistul e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
să-i apari în forma asta imperfectă a existării tale. Ridică-te și pleacă. Ori nu te mai plînge atîta că atîrni pe pereții lui ca o găină jumulită, spintecată, umplută cu iordană, cu iordană tocată mare, cu iordană tocată mărunt și cusută la loc, pe burtă". De la fereastră, grădina e ultra-ordonată ca și casa. De ce-mi spun că o viață afectivă cu un idealist, cînd foarte rece, cînd foarte fierbinte, mereu la extreme (gheață/foc) n-ar fi fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
mai mișca. Nu se mai plimba pe culoare, ca la început. Rămînea așezat pe marginea patului. Și cîinele ăla care gemea în curtea din spate. Anubis. Cîinele morții. O fi cum cred australienii? Că sufletul se preschimbă într-un bob mărunt de nisip? O fi așa? Sau ne-om preface în particule de antimaterie, în creierul lui Dumnezeu? Părul și unghiile continuă să trăiască. Părul lui e viu, crește. Cîndva coafeză improvizată i-l tăiam eu: palma mea prea mică îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
scenă. Intra în scenă la persoana întîi. Eu n-o mai aveam. Critică de întîmpinare nu poți scrie pentru sertar. Îți trebuie loc unde s-o tipărești. Leandru mă redusese la zero. Urma să mă perfecționez în eșec(uri). Burnița măruntă s-a preschimbat în ploaie. Mă adăpostesc sub copertina largă din Tîrgu-Cucului, sperînd să se oprească. Detest meteorologia cloudy, de fine de noiembrie. Am obsesia limitelor, cum să n-o am? Lupt cu nivelul propriu al (in)competenței, dar știu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
De aparte. Litera a "Județul de Apoi să nu-l aștepți, frățioare, Ascultă la betranul Kant: Ia-l pe securicomunist de semnificant Și-l dă pe rîzătoare". Luca Pițu 2 ianuarie, 2003 E iarnă și joi, frig și joi. Ninsoare măruntă și urîtă ca o mătreață. Întrebare pentru Radio Erevan: Există viață înainte de moarte? Gluma asta amară e formula exactă a totalitarismului. Dacă regimul comunist îți fractura destinul, nu-i mai descurcai ițele. Pe poarta infernului roșu ar trebui scris: Teme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
plesnită cum e și cana (din cauza cafelei fierbinți, turnate prea repede) își revine. De multe ori fac asta: improvizez buna dispoziție. Trag de ea așa cum aș trage de furtunul cu care ud, verile, grădina. Nici ninsoarea nu-mi mai pare măruntă și urîtă ca o mătreață. Hohotesc de una singură cînd îmi amintesc de drăciile lui Miron. De falsul necrolog, anunțînd "moartea de anacolut după o lungă și grea suferință a lui Vladimir Mistrie". A fost nu un ghimpe ca mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
îmi pregătesc "locul de muncă al cuvintelor"*************. Încep prin a deretica pe masă. Fantasmagorie? O fi. Dar trag de sertarul de sus cu degete prea încordate și le vîr printre lucrușoarele fetiș: un ciucure roz de la halatul Lisellei, o monedă măruntă cu gaură, nasturele stingher și trist de care m-am îndrăgostit în magazinul de podoabe al doamnei Rodica Cernăianu (aflat într-o vecinătate predestinată cu muzeul Tătărăscu și vis-à-vis de palatul ziarului "Curentul"), o etichetă haioasă de ulei ULVEX ("Intrați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
camera din spate și fac ordine, aranjând revistele și grupând tot materialul folosit în elaborarea celor trei volume, depunândule în trei plicuri mari, cu explicații utile pentru viitor. Remarc un mare volum de piese ce însumează sute de pagini scrise mărunt și citeț, ceea ce înseamnă o mare cantitate de muncă, din care au rezultat cele trei volume. Mulțumesc Celui de sus că mi-a dat forță de muncă și limpezimea minții, pentru ca ceea ce am făcut să reziste timpului și exigenței cititorilor
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
atâtea fărădelegi nu mai mișcă, limba care a mințit a înghețat, creierul care a conceput atâtea crime s-a înecat în propriul sânge. Tiranul a căzut. Va cădea și tirania.” A trebuit să mai treacă atâția ani, făcându-se pași mărunți, modești. Raportul lui Hrușciov la Congresul XX al P.C.U.S a fost o lovitură fatală dată „credinței comuniste”. Se dovedea astfel că atât comunismul cât și fascismul au produs și au ordonat genocide abominabile. în octombrie 1956, în timp ce Occidentul
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
Cu această ocazie, am rezervate câte un volum pentru matale și colega de echipă, Loredana. De 2-3 zile am rămas iar singur, dar nu însingurat, m-am odihnit și mi-am revenit la dispoziția de a mă gândi la treburi mărunte, obișnuite. Îmi scrii din Iași - bănuiesc că ești cu treburi privind noua situație, de studentă. Am zis bine?! Doresc acest lucru - crucial pentru tine. Scrisoarea ta m-a cam nedumerit și, citind-o printre rânduri, am înțeles că ai anumite
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
au dat foc și au pustiit tot ce au putut în calea lor. În urma lor doar jalea, foametea și plânsul” (pag.253). “Acum erau bătuți, rușinați, înfricoșați, nici urmă din aroganța lor și din falsa lor politețe. „Erau umili și mărunți. Ei, falnicii, învingătorii, rasa superioară. Tatăl autoarei văzând starea lor deplorabilă de înfometați a trimis pe unul din funcționarii biroului lui să aranjeze o masă mare în curtea fabricii cât să încapă toți acești soldați, a comandat tot ceea ce trebuia
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
Clubul Golfiștilor, he, he! - intenționează să dea istoria în judecată. Hei, strigă, vreau și eu un număr! Vânzătorul de ziare îi aruncă unul. Încearcă să îl prindă, dar ziarul zboară peste balustradă. Cocor cu aripi larg desfăcute, acoperite cu text mărunt, reclame la detergenți și fotografii color. Se freacă la ochi, fiindcă imaginea unui ziar cu cioc nu e de colo. Asta știre, nu ce scriu ăștia în fiecare zi. Împleticindu-se - pleacă și podul ăsta la plimbare după umbrele sau
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
La Dor Mărunt La Dor Mărunt se simte bine țara, Se împlinesc iubiri la Dor Mărunt, Poeții pun cu sufletele vara Să sape după aur în cuvânt. La Dor Mărunt se întâlnesc românii, Ca la Ipotești de Bărăgan, La Dor Mărunt își bucură
Dor de Ipotești by Marin Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/269_a_514]
-
La Dor Mărunt La Dor Mărunt se simte bine țara, Se împlinesc iubiri la Dor Mărunt, Poeții pun cu sufletele vara Să sape după aur în cuvânt. La Dor Mărunt se întâlnesc românii, Ca la Ipotești de Bărăgan, La Dor Mărunt își bucură străbunii Cu inima
Dor de Ipotești by Marin Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/269_a_514]
-
La Dor Mărunt La Dor Mărunt se simte bine țara, Se împlinesc iubiri la Dor Mărunt, Poeții pun cu sufletele vara Să sape după aur în cuvânt. La Dor Mărunt se întâlnesc românii, Ca la Ipotești de Bărăgan, La Dor Mărunt își bucură străbunii Cu inima lui mare, de țăran. La Dor Mărunt, sub cerul său
Dor de Ipotești by Marin Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/269_a_514]